Συγκέντρωση διαμαρτυρίας από τους διοικητικούς υπάλληλους του Δ.Π.Θ.

Πηγή:Παρατηρητής της Θράκης

Κοινή αντίδραση με καθηγητές και πρυτανικές αρχές, ενάντια στο νέο νομοσχέδιο

Την αντίθεσή τους στο νέο νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας για την τριτοβάθμια εκπαίδευση εξέφρασαν την Πέμπτη το πρωί και οι διοικητικοί υπάλληλοι του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης. Οι αλλαγές, που προβλέπει το νέο νομοσχέδιο, έχει ήδη προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις σε φοιτητές και διοίκηση, ενώ οι διοικητικοί υπάλληλοι έρχονται να συμμετάσχουν σε αυτή τη διαμαρτυρία με μια σειρά ζητημάτων, τα οποία θίγουν τα εργασιακά και μισθολογικά τους δικαιώματα, ενώ καθιστούν αβέβαιο το μέλλον τους. Στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας, έξω από την πρυτανεία του ΔΠΘ συμμετείχαν και εκπρόσωποι συλλόγων καθηγητών και μελών ΔΕΠ, που δήλωσαν τη συμπαράστασή τους, ενώ και κατά τη συνάντησή τους με τον αντιπρύτανη του ΔΠΘ, κ. Γιώργο Κώστα, εκφράστηκε η κοινή αντίθεση στις αλλαγές, που προβλέπονται συνολικά για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Σταύρος Τσάγκος, πρόεδρος του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του ΔΠΘ «Εάν θα ισχύσουν αυτά τα μέτρα θα έχουμε ένα επιπλέον μειονέκτημα στο ΔΠΘ»

Ο πρόεδρος του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του ΔΠΘ, κ. Σταύρος Τσάγκος, εξέφρασε την αντίθεση των υπαλλήλων στο περιεχόμενο του κειμένου διαβούλευσης του νέου νομοσχεδίου, που στο γενικό του περίγραμμα θίγει το δημόσιο χαρακτήρα και το αυτοδιοίκητο του πανεπιστημίου. Ειδικότερα, σε όσες από τις ρυθμίσεις αφορούν τους διοικητικούς υπαλλήλους, εστίασε αρχικά στις νέες εργασιακές σχέσεις, οι οποίες εισάγονται, σύμφωνα με τις οποίες «προβλέπεται ένα ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα από την πολιτεία, χωρίς αυτό να προσδιορίζεται, και το συμπλήρωμα θα εξαρτάται από την οικονομική δραστηριότητα, που θα αναπτύξει το κάθε πανεπιστήμιο, είτε από τα ερευνητικά προγράμματα, είτε αργότερα πιθανώς από δίδακτρα, που θα επιβληθούν». Σε ό,τι έχει να κάνει με το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, ο κ. Τσάγκος τόνισε ότι, «εάν θα ισχύσουν αυτά τα μέτρα, στο ανταγωνιστικό περιβάλλον, που δημιουργείται, ως ένα ακριτικό πανεπιστήμιο, θα έχουμε ένα επιπλέον μειονέκτημα, τόσο λόγω της ανάπτυξης στις πόλεις μας, αλλά και λόγω του ότι βρισκόμαστε μακριά από τα κέντρα». «Υπάρχουν, επίσης, φόβοι», συνέχισε, «ότι το φοιτητικό δυναμικό του πανεπιστημίου θα μειωθεί, με όλες τις δυσμενείς συνέπειες, που θα επιφέρει στην ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας. Υπάρχουν φόβοι ότι θα μειωθούν τα τμήματα, κάτι που θα προκαλέσει φυσικά και τη μείωση θέσεων εργασίας». Έκανε λόγο μάλιστα για μια ήδη σημαντική μείωση του διοικητικού προσωπικού τα τελευταία χρόνια, αφού σε διάστημα 5 ετών έχει μειωθεί κατά 120 άτομα. «Μόνο το 2010», παρατήρησε, «αποχώρησαν 30 άτομα, λόγω συνταξιοδότησης», ενώ παρόμοια εκτίμησε και την πορεία για τη φετινή χρονιά. Καταλήγοντας, υπογράμμισε ότι «υπάρχουν δυνατότητες βελτίωσης της λειτουργίας των δημόσιων πανεπιστημίων, αλλά σίγουρα δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν κάτω από αυτές τις συνθήκες και με ένα κείμενο διαβούλευσης γενικό και αόριστο, το οποίο παραπέμπει σε θέματα, που εγείρουν πολλές αμφισβητήσεις».

Σχόλιο απο φοιτητή μεγάλου έτους Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας

Πηγή:http://news-uowm.blogspot.com/2011/01/blog-post_2004.html
Χάσαμε μια εξεταστική. Κάναμε μία θυσία για να κερδίσουμε πολλά περισσότερα. Για να κερδίσουμε όμως αυτά που μας ανήκουν και για να είμαστε εντάξει με τους εαυτούς μας, ο αγώνας πρέπει να είναι δυναμικός και μαζικός. Όσοι ψήφισαν υπέρ της κατάληψης εννοείται ότι πρέπει να είναι ενεργοί κάθε μέρα. Είναι όμως πολύ σημαντικό να είναι ενεργοί και αυτοί που ψήφισαν κατά. Όποιος ψήφισε κατά της κατάληψης και δε τη στηρίξει δε πρέπει σε καμία περίπτωση να νοιώθει ηθικά σωστός με το επιχείρημα ''αφού δε τη ψήφισα δεν έχω υποχρέωση να τη στηρίξω''. Απλά ας σκεφτεί πως πριν λίγο καιρό ζητούσε την αλληλεγγύη άλλων πανεπιστημίων και τώρα του ζητάν αλληλεγγύη οι ίδιοι οι συμφοιτητές του. Ας σκεφτεί απλά, πως αφού έχασε την εξεταστική, ας κερδίσει τουλάχιστον αυτά για τα οποία έκανε κατάληψη πριν λίγο καιρό, ας κερδίσει τουλάχιστον όλα αυτά που διεκδικούσε την Πέμπτη και έφαγε χημικά στα μούτρα. Είναι λάθος να δει την περίοδο της κατάληψης σαν περίοδο διακοπών και να γίνει ένας αντιπαραγωγικός νέος. Ας έρθει στη κατάληψη να δει πόσο καλύτερος θα γίνει σαν άτομο και σαν προσωπικότητα με την καθημερινή ενασχόληση και πόσο ωραία θα νοιώσει όταν καταλάβει πως έβαλε κι αυτός το λιθαράκι του, για να πετύχει ο σύλλογος αυτά που διεκδικεί. Επίσης, είναι άδικο να βγάλει την οργή του σε αυτούς που ψήφισαν κατάληψη και τον ανάγκασαν να χάσει την εξεταστική του και να τους φτύσει στα μούτρα, αφήνοντάς τους να αγωνίζονται μόνοι τους και για τα δικά του δικαιώματα. Πρέπει να αγωνισθεί μαζί τους και να βγάλει την οργή του σε αυτούς που ανάγκασαν τον σύλλογο να κάνει κατάληψη.

Σκέφτομαι πως του χρόνου θα μου κόψουν μερικά μαθήματα ακόμα, τον επόμενο χρόνο ακόμη λίγα και στο τέλος θα βγω από εδώ μέσα μισός μηχανικός. Από την άλλη, βλέπω στις συνελεύσεις, στις καταλήψεις, στις πορείες δύο συλλόγους ενωμένους και σκέφτομαι πως δε μπορούν να μας κάνουν τίποτα, όλοι μαζί μπορούμε να διεκδικήσουμε τα πάντα. Οπότε, είτε χάσουμε εξεταστική, είτε εξάμηνο είτε ολόκληρο έτος, ο σύλλογος δε πρέπει να διχασθεί. Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΥΣΠΕΙΡΩΜΕΝΟΣ.

Τον καιρό της επανάστασης, εκείνος που είναι ουδέτερος είναι αδύνατος.
Βίκτωρ Ουγκώ 

 

 Ένας φοιτητής μεγάλου έτους

Πανεπιστήμιο Κίνημα & Άμεση Δημοκρατία Ελευθεριακή Παρέμβαση Φιλοσοφικής

 

Η ιδρυτική διακύρηξη της Ελευθεριακής Παρέμβασης Φιλοσοφικής, συλλογικότητας που δημιουργήθηκε μέσα από τις κινητοποιήσεις του Μάη Ιούνη 2006. Χαρακτηριστικό δείγμα των όρων λειτουργίας των συλλογικοτήτων που συγκροτήθηκαν μαζικά εκείνη την περίοδο ως άρνηση των μέχρι τότε οργανωμένων δυνάμεων. Μια πρώτη συστηματική προσπάθεια περιγραφής του αμεσοδημοκρατικού τρόπου λειτουργίας αλλά και μια μπροσούρα ενδεικτική του τρόπου αντίληψης της θέσης και λειτουργίας του πανεπιστημίου στη σύγχρονη κεφαλαιοκρατία από τους φοιτητές. Απαραίτητο ανάγνωσμα για όποιον θέλει να εκφέρει άποψη σχετικά την αμεσοδημοκρατική λειτουργία, ή να ασκήσει κριτική στους τρόπους οργάνωσης των φοιτητών και του φοιτητικού κινήματος.

Το κείμενο Εδώ

Sleepless in academia Sandra Acker & Carmen Armenti

The conditions under which women academics work provide the impetus for this article. Current
trends in feminist and other writing are moving us away from dwelling on the disadvantages women
experience in the academy. Yet the findings from the two Canadian studies reported here suggest
that issues around children and career, anxieties about evaluation, and fatigue and stress shape the
daily lives of women academics. The women do find ways and means of coping and resisting,
sometimes collectively, although one of the major responses—working harder and sleeping less—
might be considered somewhat short of empowering. We also look at what the prospects are for
changes in university policies and practices.
Introduction
I mean, if I didn't have to sleep it would be fine. (Audrey)
Well, I write … at ten at night till three in the morning. (Moira)
There's a big portion of our work that we can do between two and three in the morning
if we want to and if we can force ourselves to stay awake. (Natalie)

Το άρθρο Εδώ

Farewell to the Humanities Xiaoying Wang

This paper discusses the use and ‘‘uselessness’’ of the Humanities in the context of
the marketization of higher education. The misapplication of economic rationality to
and within the Humanities has, I argue, emptied intellectual autonomy of its
erstwhile political and social significance and turned academic labor in the
Humanities into sheer abstract labor, measurable only in terms of quantity. The
cause of this transformation should not, however, be attributed to the development
of the capitalist order alone. The postmodernist rejection of ‘‘truth’’ and related
concepts has helped to level the distinction between knowledge in the Humanities as
an end in itself and knowledge for utilitarian purposes, and has thereby hastened the
collapse of the raison d’eˆtre of the Humanities.
Key Words: University, Humanities, Capitalism

Το άρθρο Εδώ

Κομμένη η πλάκα, κ. Διαμαντοπούλου!

 Πηγή:Alfavita

Τι εννοείτε ακριβώς, κυρία Διαμαντοπούλου, όταν καλείτε τους Έλληνες φοιτητές που σπουδάζουν σε βρετανικά πανεπιστήμια να γυρίσουν πίσω για να συμβάλουν στην αναμόρφωση της χώρας; Τι εννοείτε ακριβώς με τα παρακάτω:"Είναι δική μας υπευθυνότητα, ως κυβέρνηση, να σας προσφέρουμε τις ευκαιρίες. Είναι, επίσης, δική σας υπευθυνότητα, όταν σας προσφέρεται η ευκαιρία, να σκεφθείτε την επιστροφή σας στην Ελλάδα και να συμβάλλετε στην προσπάθεια αναμόρφωσης του μέλλοντος της χώρας μας";

Έχετε μήπως σκεφτεί πως φτάσαμε εδώ στον Βορρά για να σωθούμε; Γιατί, αν εξαιρέσουμε τους γόνους των "καλών οικογενειών", που έρχονται εδώ για να μην αναμιγνύονται με τους ιθαγενείς στα ελληνικά πανεπιστήμια, οι υπόλοιποι που φτάνουν εδώ έρχονται όχι μόνο για να κάνουν ένα μεταπτυχιακό ή διδακτορικό αλλά για να δημιουργήσουν έστω μια ελπίδα να ζήσουν αξιοπρεπώς. Είμαστε μετανάστες, κάτι που παραδεχόμαστε πια όταν παρέλθει η φοιτητική ιδιότητα.

Γιατί όλα αυτά τα "λαμπρά μυαλά" που καλείτε κατά καιρούς, αυτοί που με υποτροφία πάνω στην υποτροφία σπουδάζουν, έχουν προέλθει από τα ελληνικά πανεπιστήμια, από αυτά που καθημερινά υποβαθμίζονται, όπως λέτε, από την ύπαρξη ασύλου και όχι βέβαια από την υποχρηματοδότηση που στραγγαλίζει την έρευνα και την οποία βέβαια επιβάλλει η κυβέρνησή σας αλλά και οι προηγούμενες. Είναι οι ίδιοι φοιτητές που έφυγαν πριν από όχι πολύ καιρό, στην κυριολεξία κακήν κακώς, άνεργοι, χλευασμένοι, γιατί δεν είχαν τον μπάρμπα στην Κορώνη, απελπισμένοι και αφήνοντας πίσω κάθε πρόσωπο που αγαπούν. Ίσως οι φοιτητές του LSE δεν είναι το τυπικό δείγμα αυτού που περιγράφω, αλλά αν βγείτε έξω από το προαύλιο του μοναδικού πανεπιστημίου της Μ. Βρετανίας που ζητεί το λιγότερο 11.000 ευρώ δίδακτρα για ένα μονοετές μεταπτυχιακό, ίσως βρείτε κάποιους από αυτούς που περιγράφω.

Για να μην αναφερθώ σε όσους σπουδάζουν και δουλεύουν για να ζήσουν (σε Ελλάδα και εξωτερικό) ή σε αυτούς που χρειάστηκε ακόμα και να πάρουν δάνεια για να φύγουν, με το μεταπτυχιακό να αποτελεί απλώς τον προθάλαμο της μετανάστευσης. Γιατί δεν ξέρω αν γνωρίζετε πως ο πιο ασφαλής τρόπος να είσαι αρεστός στον ξένο εργοδότη είναι να έχεις και πτυχίο από τη χώρα του, να είσαι λιγότερο ξένος από όσο δείχνεις.

Είναι ευκαιρία να γυρίσουμε για να δουλεύουμε για 592 ευρώ, part time ή καθόλου; Ή καλύτερη ευκαιρία για ποιον;

Μόνο ως πλάκα μπορώ να εκλάβω την ομιλία στο LSE, αν και δυστυχώς οι συνθήκες που ζούμε πλέον μάς έχουν αφαιρέσει ακόμα και την αίσθηση του χιούμορ, πέραν των μισθών μας. Πραγματικά τρέμω την πιθανότητα να βρεθεί έστω και ένας να σας πιστέψει.

Μια απόφοιτος του Πανεπιστημίου Αθηνών, του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ και βλέπουμε ακόμα...

ΥΓ.: "Για λόγους ασφάλειας" η εκδήλωση έγινε με "no bag policy". Φοβήθηκαν οι διοργανωτές ότι θα πέσουνε κορνέδες. Οι φοιτητές πάντως πέρασαν μέσα και άνοιξαν πανό διαμαρτυρίας.

Αναδημοσίευση από την ΑΥΓΗ, 4/2/2011

Κυρώσεις από ΑΕΙ σε φοιτητές για καταλήψεις προτείνει η Α.Διαμαντοπούλου

 Πηγή:Έθνος

Οι φοιτητές που λειτουργούν με τρόπο αντίθετο προς τους κανόνες του πανεπιστημίου θα πρέπει να υφίστανται πανεπιστημιακές κυρώσεις, όχι αστυνομικές, σημείωσε η υπουργός Παιδείας στη Βουλή, με αφορμή την πρόσφατη κατάληψη της Νομικής.

«Ήρθε η στιγμή να αντιμετωπίσουμε με ριζοσπαστικό και μόνιμο τρόπο τη λειτουργία των ΑΕΙ. Την επομένη μέρα της λήξης της κατάληψης της Νομικής, φοιτητές σταμάτησαν την εξέταση σε συγκεκριμένο μάθημα. Για φανταστείτε ένα πανεπιστήμιο που κάθε μέρα φωνάζει τον αστυνομικό ή τον εισαγγελέα!».

«Οι φοιτητές που λειτουργούν κόντρα τους κανόνες του πανεπιστημίου, πρέπει να έχουν πανεπιστημιακές επιπτώσεις και όχι αστυνομικές», προσέθεσε η υπουργός Παιδείας.
Η κυβέρνηση έχει φέρει προτάσεις για «ριζική αλλαγή του μοντέλου διοίκησης. Χρειάζεται αυτοδιοίκητο του πανεπιστημίου, που θα ορίζει μόνο του την διοίκηση και τον σχεδιασμό του, αλλά ταυτόχρονα θα λογοδοτεί και στην κοινωνία» σημείωσε η κ.Διαμαντοπούλου, που περιέγραψε στη συνέχεια σαφώς την παθογένεια της διοίκησης των ΑΕΙ σήμερα: «Οι διοικούμενοι ενός χώρου εκλέγουν αυτόν που θα τους διοικήσει κι αυτός καλείται να ελέγξει αυτούς που τον έχουν εκλέξει. Όλο το σύστημα είναι δομημένο έτσι, ώστε να μην είναι δυνατή η διοίκηση».
Η υπουργός Παιδείας απάντησε με τα παραπάνω, μεταξύ άλλων, στην επίκαιρη ερώτηση του Σπύρου Ταλιαδούρου για την κατάληψη της Νομικής.
Η στάση της ήταν θετική για μερικές από τις θέσεις του πρώην υφυπουργού Παιδείας της ΝΔ, που πρότεινε μεταξύ άλλων ίδρυση σώματος «προληπτικής προστασίας των πανεπιστημίων υπαγόμενο στις πανεπιστημιακές Αρχές».
Για το συγκεκριμένο συμβάν, της κατάληψης της Νομικής από λαθρομετανάστες με τη βοήθεια ΜΚΟ και φοιτητών, η κ.Διαμαντοπούλου εκτίμησε ότι υπήρχε σχέδιο «να γίνει αίμα και άμμος η Αθήνα εκείνο το βράδυ και τα επόμενα». «Η απάντηση στο μείζον θέμα της σωστής λειτουργίας του πανεπιστημίου είναι κάτι πολύ συνολικότερο από την άμεση επίλυση ενός θέματος της επικαιρότητας, με συγκεκριμένο τρόπο», τόνισε η υπουργός.

Σχόλιο: Περιμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα νέα πανεπιστήμια του Καζάν και με ακόμα μεγαλύτερο τους απόβλητους- αποφοίτους τους...

Critical Thinking as Dialectics: a Hegelian-Marxist Approach Periklis Pavlidis

Πηγή:The journal for critical education policy studies

Introduction Admitting that the peculiarity of education doesn‟t merely lie in the acquisition of knowledge, as a compilation of data, but that it refers to the fostering, within the pedagogical relationship, of universal human capabilities, the ability to think being cardinal among them, and if, the critical examination of things is considered as the quintessence of thinking, then, critical thinking is an organic and fundamental element of the meaning of education. Elements of critical thinking are to be found in the function of human intellect in general. In the present paper however, we will attempt to demonstrate that critical thinking in its most achieved form is identified with dialectics. Dialectical thought is the most authentic form of the mind‟s critical activity.

By dialectics we mean the faculty of the mind to grasp and represent the whole development process of its cognitive object. It is, in other words, our ability to perceive things as developing and changing, to understand the causes of their change, and to perceive the trends and directions of their future evolution.  At the same time and for the purpose mentioned above, dialectical thought can also be considered as the faculty to perceive the interaction between opposite sides of the cognitive object, which (interaction) is also the “mechanism” constitutive of the cognitive object’s transformation.

Given that thinking is not a passive reflection of reality, but the mental-orienting part of the socially and historically determined human action, the depth and wideness with which the mind perceives its objects are imprinted in the human activity and influence decisively the relationship between individuals and their world.

Consequently, the active shaping by human  beings of their living conditions, as well as the conscious transformation of social relations are closely connected with the critical distancing from the surrounding prevailing reality, with the understanding of its internal contradictions and therefore, with the perception of the potential and prospects of its evolution. Cultivation, therefore, of our ability to think dialectically, concerns not only our thought but our practical activity as well. Especially, it concerns our praxis consisted  in struggle  for social change and emancipation, which, in its most determined form, equals  to class struggle.

In this text we shall treat critical thinking as dialectics, keeping always in mind that the pedagogical relationship as well as the educational process aiming at the cultivation of the dialectical mind is not confined to presenting to students the way things are, but, primarily, helps them understand how things happen and change, in order to enable them to actively participate in conscious actions for the shaping and transformation of their world.

From a methodological point of view, we shall rely upon some key ideas by K. Marx, in whose work dialectics was connected, on the one hand, with the most extensive and deep critical examination to date of the fundamental relations within the capitalist society and, on the other hand, with the detection of real, historically determined conditions for a radical social emancipation.

At the same time, we shall use extensively Hegel‟s theoretical contribution in the understanding and demonstrating of the qualifying characteristics of dialectical thought. The idealistic ideas in Hegel‟s work of course are in opposition to Marxist materialistic    philosophy. However, his important accomplishments in the theoretical restructuring of dialectical thought became, after critical elaboration, an organic element of Marx’s research method. 

Αξιολόγηση των μηχανισμών αξιολόγησης των πανεπιστημίων

πηγή: Cynical

Όπως κάθε προϊόν, που φιλοδοξεί να κάνει καριέρα στην αγορά πρέπει πρωτίστως να πιστοποιηθεί, έτσι και η εκπαίδευση, ειδικά η τριτοβάθμια, προτού αναβαπτιστεί στο καθαρτήριο λουτρό της αγοράς, οφείλει προηγουμένως να αξιολογηθεί και να τιμολογηθεί, έτσι ώστε οι επίδοξοι αγοραστές/επενδυτές να γνωρίζουν επακριβώς την αξία της επένδυσης, το ρίσκο που θα αναλάβουν, ως και τις μελλοντικές αποδόσεις των κεφαλαίων τους.

Αν για τα κοινά εμπορεύματα και τις υπηρεσίες υπάρχει η πιστοποίηση κατά ISO, για το τριτοβάθμιο εκπαιδευτικό προϊόν, το πρωτόκολλο πιστοποίησης, ως και οι πιστοποιημένοι οργανισμοί που θα δικαιούνται να πιστοποιούν δεν έχουν εισέτι πιστοποιηθεί…

Αντ’ αυτών, στη μεταβατική αυτή κατάσταση, χρέη άτυπης πιστοποίησης των ανά την υφήλιο πανεπιστημιακών ιδρυμάτων έχουν αναλάβει αρκετοί καλοθελητές, με προεξάρχοντες τους 1) QS World University rankings, 2) Academic Ranking of World Universities (του πανεπιστημίου της Σαγκάης), και 3) THE World University Rankings (των TIMES), οι οποίοι και θα μας απασχολήσουν στη συνέχεια.

Ψάχνουν για ένα "ναι", έστω και από το ΕΣΥΠ

Πηγή: Αυγή    Ημερομηνία δημοσίευσης: 03/02/2011

Ένα "ναι" ψάχνει να βρει εναγωνίως η κυβέρνηση μετά τα καθολικά "όχι" που έχει εισπράξει για το σχέδιο μετάλλαξης της ανώτατης εκπαίδευσης από όλα τα πανεπιστήμια και όλους τους φορείς της πανεπιστημιακής κοινότητας. Πήγε να το βρει στο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας, που χθες συνήλθε υπό την προεδρία του Α. Λυκουργιώτη για να συζητήσει την κυβερνητική πρόταση για εισαγωγή των φοιτητών σε σχολές και την κατανομή τους σε τμήμα με βάση τις επιδόσεις τους στο 1ο έτος σπουδών. Πρόταση με την οποία διαφωνούν κάθετα όλοι οι φορείς της πανεπιστημιακής κοινότητας. Οπότε καλούνται να τοποθετηθούν επί του θέματος οι κυβερνητικοί παράγοντες που συμμετέχουν με διάφορες ιδιότητες στο ΕΣΥΠ, καθώς και διάφοροι άλλοι φορείς, ορισμένοι παντελώς άσχετοι και σε κάθε περίπτωση χωρίς αποφάσεις των οργάνων που εκπροσωπούν.
Ακόμη και σ' αυτή τη βάση, παρά το κλίμα συναίνεσης που διαπίστωσε ο κ. Λυκουργιώτης, διατυπώθηκαν σειρά ενστάσεων για τον τρόπο κατανομής (πώς θα διασφαλιστεί το αδιάβλητο, ήταν το κύριο ερώτημα), ενώ ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ, Δ. Πεπές, τόνισε ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση θα οδηγήσει σε διπλές εξετάσεις και διπλά φροντιστήρια.
Να σημειωθεί ότι, στην πρώτη του συνεδρίαση, το ΕΣΥΠ δεν συναίνεσε ούτε στα Συμβούλια Διοίκησης ούτε στη ρύθμιση για επιλογή του πρύτανη από τα συμβούλια με ανοιχτή διεθνή προκήρυξη. Και τα δύο θεωρήθηκε ότι καταλύουν το συνταγματικά κατοχυρωμένο αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων.

Αντισυνταγματικός ο νόμος Διαμαντοπούλου

Πηγή :Αυγή Ημερομηνία δημοσίευσης: 03/02/2011

Θεσσαλονίκη: Την πλήρη διαφωνία τους με τα σχέδια του υπουργείου Παιδείας για τον τρόπο οργάνωσης και διοίκησης των πανεπιστημίων της χώρας εξέφρασαν χθες από τη Θεσσαλονίκη εκπρόσωποι επτά πανεπιστημίων της χώρας. Σε εκδήλωση που διοργάνωσε το ΑΠΘ για τα αποτελέσματα του εσωτερικού διαλόγου των πανεπιστημίων και τις προτάσεις τους σχετικά με τις αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση τόνισαν εκ νέου ότι ο νόμος που θέλει να εφαρμόσει η Άννα Διαμαντοπούλου είναι αντισυνταγματικός και δεν έκρυψαν τον προβληματισμό και την ανησυχία τους.

Επτά πανεπιστήμια σε εκδήλωση του ΑΠΘ

“Είναι δείγμα παρακμής, η Πολιτεία να μην εμπιστεύεται τα πανεπιστήμιά της, τους καθηγητές τους και τους φοιτητές” είπε χαρακτηριστικά ο πρύτανης του ΑΠΘ Γιάννης Μυλόπουλος και τόνισε ότι “η κυβέρνηση φέρνει ένα μοντέλο διοίκησης των πανεπιστημίων το οποίο ουσιαστικά θα καταργήσει την αυτοδιοίκηση μέσα στα πανεπιστήμια, καθώς αυτά θα διοικούνται από εξωπανεπιστημιακούς”. Συμπλήρωσε, επίσης, ότι “καταργείται η δημοκρατική νομιμοποίηση των πανεπιστημιακών αρχών, καθώς δεν θα εκλέγονται, δεν θα έχουν δημοκρατική νομιμοποίηση, αλλά θα διορίζονται. Ο μεν πρόεδρος από το Συμβούλιο Διοίκησης, ο δε πρύτανης, όπως προβλέπεται, με διεθνή διαγωνισμό”. Αναφερόμενος σε δήλωση της κ. Διαμαντοπούλου, ότι το θέμα του ακαδημαϊκού ασύλου πρέπει να το χειρίζεται ο πρόεδρος του Ιδρύματος, σχολίασε ότι “ένας άνθρωπος εκτός πανεπιστημίου θα αποφασίζει για το μεγαλύτερο ακαδημαϊκής τάξεως ζήτημα που υπάρχει μέσα στο πανεπιστήμιο και είναι το ακαδημαϊκό άσυλο. Είναι σαν να λέμε ότι για ένα θέμα εσωτερικής τάξεως, π.χ. το μεταναστευτικό πρόβλημα, δε θα αποφασίσουμε εμείς οι Έλληνες, αλλά θα αποφασίσουν οι Αμερικανοί ή οι Γερμανοί…”.

Ευρωπαϊκή Συνάντηση Πανεπιστημιακών Κινημάτων, Παρίσι 11-13 Φεβρουαρίου 2011

 

Ευρωπαϊκή Συνάντηση Πανεπιστημιακών Κινημάτων, Παρίσι 11-13 Φεβρουαρίου 2011

Από το Λονδίνο μέχρι τη Βιέννη, από τη Ρώμη μέχρι το Παρίσι, από την Αθήνα μέχρι τη Μαδρίτη, μια νέα Ευρώπη αναδύεται. Οι φοιτητές και οι επισφαλείς εργαζόμενοι, οι πολίτες και οι μετανάστες, τα πλήθη αγωνίζονται για τη ζωή και το μέλλον τους στις πρώτες γραμμές κατά της κρίσης.

Αγωνίζονται να επανακτήσουν τα δικαιώματά τους και τον κοινό πλούτο που δημιουργούν καθημερινά. Επαναστατούν εναντίον των μέτρων λιτότητας που εκμεταλλεύονται το παρόν και ληστεύουν το μέλλον μας. Μαίνονται κατά της αλαζονείας της εξουσίας.

Μετά από τη συλλογική συμφωνία των συναντήσεων του περασμένου έτους «Bologna Burns» στη Βιέννη, το Λονδίνο, το Παρίσι και τη Μπολόνια και του «Commoninversity» που διεξήχθη αυτό το έτος στη Βαρκελώνη, το Edu-Factory και το Αυτόνομο Δίκτυο Εκπαίδευσης (Autonomous Education Network) συμμετέχουν στην πρόσκληση για μια ευρωπαϊκή συνάντηση με όλες τις ομάδες που παίρνουν μέρος στην κοινή πάλη για τη δημιουργία ενός ισχυρού ευρωπαϊκού δικτύου αγώνων εντός και εκτός του πανεπιστημίου. Ένα διακρατικό χώρο για να συζητηθεί και να αναπτυχθεί η συλλογική πολιτική μας δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε τις επιθέσεις εναντίον των πανεπιστημίων και της κοινωνικής πρόνοιας και να οικοδομήσουμε ένα νέο μέλλον για όλους.

Μέσα από συνέδρια και ημερίδες, επιτροπές και συνελεύσεις, θα προτείνουμε τη συζήτηση γύρω από τα βασικά θέματα του Πανεπιστημίου, την αυτόνομη παραγωγή γνώσης, την αυτο-εκπαίδευση, τους δικτυωμένους αγώνες, τη διακρατική πολιτική οργάνωση και τα κοινά.

Η ώρα έφτασε να ξεσηκωθούμε, από κοινού, συλλογικά και μεμονωμένα, να διεκδικήσουμε εκ νέου τη ζωή μας και να οικοδομήσουμε μια νέα Ευρώπη που να βασίζεται στα δικαιώματα και την πρόσβαση. Ήρθε η ώρα να ανακτήσουμε ό,τι είναι δικό μας : τα κοινά.

Το πρόγραμμα και το flyer της συνάντησης Εδώ

Toward a global autonomous university

 

Προς μια επεξεργασία του μελλοντικού ιδεώδους της ανώτατης εκπαίδευσης. Όταν οι άλλοι μιλούν για εξορθολογισμό με τη λογική του προϊστορικού μέσου όρου, εμείς θα ανιχνεύουμε την κομμουνιστική προοπτική της ανθρωπότητας, θα αναζητούμε το ιδεώδες, θα εξανθρωποποιούμε τον άνθρωπο.

Το κείμενο Εδώ

ΠΕΡΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΥ ΑΣΥΛΟΥ

            Για τα μισά προβλήματα που ταλανίζουν τη χώρα φταίει το άσυλο. Για τα άλλα μισά, οι μετανάστες ... ε και αν έχουμε ξεχάσει καμιά ειδική περίπτωση να θυμηθούμε και τα 400 χρόνια τουρκοκρατίας...

            Τι σημαίνει όμως τελικά άσυλο; Ας κάνουμε μια μικρή αναδρομή που θα μας βοηθήσει και στη συνέχεια όταν εξετάζουμε την αλληλεπίδραση πανεπιστημιακού ασύλου και κοινωνίας...

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ:

            Με μια πρώτη ετυμολογική προσέγγιση  η λέξη άσυλο προκύπτει  από το στερητικό «α» και τη λέξη «σύλη» που σημαίνει αφαίρεση, απογύμνωμα, λεηλάτηση. Συνεπώς άσυλο σημαίνει κάτι ασφαλές και απαραβίαστο.
            Κατά την αρχαιότητα άσυλα ήταν οι ναοί και οι βωμοί. Το άσυλο εκφράζεται με διάφορες μορφές, πολιτικό, θρησκευτικό, πανεπιστημιακό κλπ, αλλά σαν έννοια είναι αναλλοίωτη, και συναντάται σαν αξία στον ανθρώπινο πολιτισμό από αρχαιοτάτων χρόνων.

           

            Tο πολιτικό Άσυλο είναι ένας πανάρχαιος θεσμός. Μπορούμε να πούμε , ότι υπάρχει από την εποχή των αρχαίων ιερών και κατόπιν των αρχαίων σχολών.  Από την αρχαιότητα διάφοροι χώροι κατείχαν άσυλο(ναοί, μαντεία, ιερατεία κλπ). Σε αυτά τα μέρη κατέφευγαν, ως ικέτες θα λέγαμε, αρκετοί άνθρωποι, οι οποίοι διώκονταν. Tο να εισέλθει κάποιoς στο άσυλο και να τους συλλάβει ή κακοποιήσει, θεωρείτο μία κακή και ιερόσυλη πράξη.

            Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι και τα αρχαία πανεπιστήμια διέθεταν Άσυλο. Και μπορούμε να υποθέσουμε με αρκετή ασφάλεια, ότι αυτό υπήρχε, όπως και στην σύγχρονη εποχή, στο πνεύμα και στο πλαίσιο του αυτοδιοίκητού τους. Τέτοιες σχολές,  ήταν η πλατωνική Ακαδημία και το "Λύκειο" του Αριστοτέλη.

Δύση και πανεπιστημιακό Άσυλο :
            Καθώς πηγαίνουμε στην νεώτερη και σύγχρονη εποχή, καλό είναι να επισημάνουμε την ύπαρξη πανεπιστημιακού Ασύλου στο πρώτο πανεπιστήμιο του Δυτικού Κόσμου, που είναι το πανεπιστήμιο της Bologna(τι τραγική ειρωνεία ε;), το οποίο ιδρύθηκε το 1088 στην Ιταλία. Αυτό το άσυλο θεσμοθετήθηκε με ένα νομικό κείμενο το οποίο ονομάζεται Authentica Habita(ή Constitutio Habita) και το οποίο έγινε νόμος το 1158, όπως ανακαλύπτουμε, από τον Φρειδερίκο - τον πρώτο- Μπαρμπαρόσα . Σκοπός του νομικού κειμένου ήταν να ανακηρυχθεί το πανεπιστήμιο χώρος των θεραπόντων, δηλαδή των υπηρετών, της Επιστήμης, δίχως καμία άλλη εξωτερική εξουσία , να μπορεί να παρέμβει και να άρει αυτήν την ανεξαρτησία.

Εκθεση-βόμβα για τις αλλαγές στα AEI

Πηγή:Εθνος

01/02/2011 - 10:22

«Εξοστρακισμό» των αιώνιων φοιτητών στα ΙΕΚ, άρση της μονιμότητας των πανεπιστημιακών, επιβολή διδάκτρων, αξιολογήσεις και καταργήσεις τμημάτων περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, η έκθεση της δημόσιας διαβούλευσης για τις αλλαγές στην ανώτατη εκπαίδευση
 
 

Προτάσεις σοκ για τις αλλαγές στην ανώτατη εκπαίδευση, που περιλαμβάνουν - μεταξύ άλλων - επιβολή διδάκτρων στα ΑΕΙ, άρση της μονιμότητας των πανεπιστημιακών αλλά και - εξοστρακισμό των αιωνίων φοιτητών στα ΙΕΚ, περιέχονται στην έκθεση της δημόσιας διαβούλευσης που έδωσε, χθες, στη δημοσιότητα το υπουργείο Παιδείας.

Οι καταργήσεις τμημάτων βρίσκονται στο επίκεντρο του «Καλλικράτη για την ανώτατη εκπαίδευση», προοπτική στην οποία έχουν συμφωνήσει και αρκετοί πρόεδροι τεχνολογικών ιδρυμάτων και πρυτάνεις ΑΕΙ

Μετά τη λήξη της διαβούλευσης για την Εθνικής Στρατηγική για την Ανώτατη Εκπαίδευση που διεξήχθη από τις 29 Νοεμβρίου έως τις 14 Ιανουαρίου, το υπουργείο Παιδείας συνόψισε τις προτάσεις και τα σχόλια που κατατέθηκαν από τους αρμόδιους φορείς, καθηγητές, φοιτητές κ.α.

Σχολιαστές αναφέρθηκαν στη δυναμική της εξωστρέφειας που μπορεί να επιτευχθεί μέσω της προσέλκυσης φοιτητών από το εξωτερικό μετά από κατάλληλη αναβάθμιση των προγραμμάτων σπουδών

Ανάμεσα στις προτάσεις, υπάρχουν ορισμένες οι οποίες αν υλοποιηθούν θα προκαλέσουν σφοδρές αντιδράσεις στην πανεπιστημιακή κοινότητα. Ειδικότερα, προτείνεται:

§                          άρση της μονιμότητας των πανεπιστημιακών δασκάλων.

§                          θέσπιση διδάκτρων για τα ΑΕΙ.

§                          να εγγράφονται οι αιώνιοι φοιτητές σε ΙΕΚ παρόμοιου γνωστικού αντικειμένου.

§                          να διορίζονται τα μέλη ΔΕΠ μέσω δικαστικού και κοινοβουλευτικού ελέγχου.

§                          τα συμβούλια διοίκησης να αποτελούνται από εξωτερικά μέλη.

§                          να μετακινούνται από τις θέσεις τους οι «αδιάφοροι» καθηγητές.

§                          αξιολόγηση των καθηγητών.

§                          ασυμβίβαστο των μελών ΔΕΠ με εξωπανεπιστημιακές θέσεις.

§                          καταργήσεις τμημάτων.

§                          υποβολή διδάκτρων από αλλοδαπούς ή μεταπτυχιακούς φοιτητές. Αξίζει να επισημανθεί ότι ορισμένες από αυτές τις προτάσεις έχουν ήδη υιοθετηθεί από την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας καθώς είχαν περιληφθεί στο κείμενο διαβούλευσης.

Συγκεκριμένα, οι καταργήσεις τμημάτων βρίσκονται στο επίκεντρο του «Καλλικράτη για την ανώτατη εκπαίδευση», προοπτική στην οποία έχουν συμφωνήσει και αρκετοί πρόεδροι τεχνολογικών ιδρυμάτων και πρυτάνεις ΑΕΙ.

Την ίδια στιγμή, έχει γίνει σαφές ότι θα υπάρχει αξιολόγηση των πανεπιστημιακών ενώ στις προθέσεις του υπουργείου είναι να τεθεί ένα πλαφόν στο όριο σπουδών ώστε να μην παρατηρείται το φαινόμενο να υπάρχουν στα μητρώα των σχολών, φοιτητές που να χρωστάνε μαθήματα για δέκα και πλέον έτη.

Το υπουργείο έχει ξεκαθαρίσει ακόμη, ότι θα μπορούν να καταλαμβάνουν θέσεις στα συμβούλια διοίκησης των ιδρυμάτων εξωτερικά μέλη.

Χθες, εξάλλου, 20 πανεπιστημιακοί με επιστολή τους προς την υπουργό Παιδείας, ζητούν να μείνουν ανοιχτά και ζωντανά τα πανεπιστήμια , προσθέτοντας ότι «η μεταρρύθμιση είναι αναγκαία περισσότερο από ποτέ . Το κράτος οφείλει στα πανεπιστήμια τα απαιτούμενα μέσα για να συνεχίσουν να εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους».

Πάντως, η ηγεσία της ομοσπονδίας των πανεπιστημιακών τόνιζε χθες πως πλέον ο διάλογος από το επίπεδο της δημόσιας διαβούλευσης έχει περάσει στο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας.

ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΙΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ
Εισαγωγή πρώτα σε σχολή και έπειτα η επιλογή του τμήματος

Ορισμένοι τόνισαν την ανάγκη ύπαρξης μεταβατικών διατάξεων για τους αιώνιους φοιτητές προκειμένου να διασφαλιστεί ότι όσοι για αντικειμενικούς λόγους δεν μπόρεσαν να πάρουν το πτυχίο τους, θα τους δοθεί η ευκαιρία να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.

Κάποιοι ζήτησαν την δυνατότητας εγγραφής των αιώνιων φοιτητών σε ΙΕΚ παρόμοιου γνωστικού αντικειμένου,αλλά υπήρχαν και σκληρές θέσεις περί διαγραφής από τις σχολές όσων δεν τελειώνουν σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα.

Αρκετοί αναφέρθηκαν στην εισαγωγή σε σχολή και στη μετέπειτα επιλογή του τμήματος που θα κάνει ο φοιτητής σημειώνοντας μια σειρά προβληματισμών, όπως η ανησυχία για μη αξιοκρατικές επιλογές όσων φοιτητών πληρούν τα κριτήρια για φοίτηση σε ένα τμήμα από τους καθηγητές, η ελλιπής υλικοτεχνική υποδομή, τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν από την μαζική επιλογή φοιτητών μιας σχολής των πιο «δημοφιλών» τμημάτων.

Οι συμμετέχοντες στο διάλογο αναφέρθηκαν στην ανάγκη αξιολόγησης των μελών ΔΕΠ των Πανεπιστημίων αποτέλεσε θέμα αρκετών σχολίων. Οι τακτικές διεθνείς δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά, η συμμετοχή σε συνέδρια, οι αξιολογήσεις από φοιτητές όπως και η διαθεματικότητα στο παραγόμενο επιστημονικό τους έργο, ήταν μερικές από τις προτάσεις που κατατέθηκαν για την αξιολόγηση των καθηγητών.

Aλλοι σχολιαστές αναφέρθηκαν στην δυναμική της εξωστρέφειας που μπορεί να επιτευχθεί μέσω της προσέλκυσης φοιτητών από το εξωτερικό μετά από κατάλληλη αναβάθμιση των προγραμμάτων σπουδών, από την προβολή στο εξωτερικό και από την υιοθέτηση των Αγγλικών ως γλώσσας μεταπτυχιακών σπουδών.

Παράλληλα η υποβολή διδάκτρων -από αλλοδαπούς ή μεταπτυχιακούς φοιτητές- προτάθηκε από κάποιους ως μέσο βελτίωσης της οικονομικής κατάστασης των Ιδρυμάτων, αποτέλεσμα της αναβαθμισμένης παρεχόμενης παιδείας.

ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΑ
Η αξιολόγηση θα φέρει αξιοκρατία στα πανεπιστήμια

Αρκετοί φορείς, σύλλογοι εργαζομένων πανεπιστημιακών ή διοικητικών και μεμονωμένα πρόσωπα όπως, αναφέρει το κείμενο του υπουργείου, εστίασαν σε ζητήματα που αφορούν την υπάρχουσα κατάσταση αναφορικά με το διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό των ΑΕΙ και ΤΕΙ.

Επεσήμαναν: Tην ανάγκη αξιολόγησης των καθηγητών, προκειμένου να προωθηθεί η αριστεία και αξιοκρατία στα πανεπιστήμια. Το ασυμβίβαστο των μελών ΔΕΠ με θέσεις εξωπανεπιστημιακές, την ανάγκη τακτικής αξιολόγησης, τις εξουσίες των πρυτάνεων, τη μετακίνηση των αδιάφορων καθηγητών.

Επίσης η κομματοκρατία στα ΑΕΙ και η ανάγκη απαλλαγής από αυτήν καθώς πολλοί επεσήμαναν το σφιχτό εναγκαλισμό των κομμάτων και παρατάξεων με το πανεπιστήμιο και τις αρνητικές συνέπειες, όπως αναξιοκρατία και φαυλοκρατία, που συνεπάγονται τη λειτουργία των Ιδρυμάτων.

Η οικονομική αυτοτέλεια των Πανεπιστημίων και ΤΕΙ σημειώθηκε από ορισμένους συμμετέχοντες ως απαραίτητη προϋπόθεση της ανασύνταξης των Ιδρυμάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Προτάσεις που κατατέθηκαν προς αυτήν την κατεύθυνση περιλαμβάνουν τη σύνδεση των Ιδρυμάτων με την παραγωγή και την αγορά, την καταβολή χαμηλών διδάκτρων από προπτυχιακούς ή μεταπτυχιακούς φοιτητές όπως και την αύξηση της χρηματοδότησης από το κράτος.

Στη γραφειοκρατία σκοντάφτει η σωστή λειτουργία
Προτάσεις για να ξεπεραστούν οι σκόπελοι

Πολλοί σχολιαστές διατύπωσαν απόψεις σχετικά με τις αιτίες που εμποδίζουν την αναβάθμιση και σωστή λειτουργία των ΑΕΙ, αναφέροντας την κομματοκρατία, την περιττή γραφειοκρατία, τα φαινόμενα νεποτισμού, τις φωτογραφικές προκηρύξεις θέσεων. Ως πιθανές λύσεις αντιμετώπισης των προβλημάτων προτάθηκαν ποικίλες και διαφορετικές ιδέες: αξιοκρατικές προκηρύξεις γνωστικών αντικειμένων, διορισμοί μελών ΔΕΠ μέσω δικαστικού και κοινοβουλευτικού ελέγχου, άρση της μονιμότητας των καθηγητών, αξιολόγηση ερευνητικού και διδακτικού έργου πανεπιστημιακών κ.λπ.

Κάποιοι πρότειναν τη θέσπιση διδάκτρων, τη διενέργεια των μαθημάτων στα Αγγλικά για ξένους φοιτητές, ενώ μια άλλη πρόταση αφορούσε στη μείωση της γραφειοκρατίας και την πάταξη της διαφθοράς, οι οποίες ? σύμφωνα με τη συλλογιστική αυτή- αποτελούν την αιτία της χαμηλής αποδοτικότητας της κρατικής χρηματοδότησης. Αρκετοί επίσης τόνισαν την ανάγκη να αποτελούνται τα συμβούλια από εξωτερικά μέλη προκειμένου να υπάρχει αντικειμενικότητα στον έλεγχο της λειτουργίας των Ιδρυμάτων.

ΝΙΚΟΛ. ΤΡΙΓΚΑ

Πως η ελεύθερη διακίνηση ιδεών κατισχύει στο χώρο απόλυτης ανελευθερίας τα ΜΜΕ. Σ.Σεφεριάδης

Κύριε Πλεύρη  και για τη συμπεριφορά σας αυτή είστε ανεπιθύμητος στο πανεπιστήμιο. Ακόμα και το software έχει υλικά αποτελέσματα όταν τρέχει. Πόσο μάλλον οι ιδέες όταν διακινούνται ελεύθερα. Ελεύθερη διακίνηση ιδεών δε σημαίνει απουσία κριτικής. Περισσότερα Εδώ

Ναρκοπέδιο για τους νέους η αγορά εργασίας

Πηγή:Alfavita, Ελευθεροτυπία

ΑΠΟ 733.000 ΟΙ 375.000 ΕΙΝΑΙ «ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΙ» * ΤΟ 20% ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΑ 25 ΤΟΥ

Της ΕΛΕΝΗΣ ΚΩΣΤΑΡΕΛΟΥ

Σε καθεστώς εργασιακής ανασφάλειας ζουν οι νέοι, καθώς 1 στους 2 έχει προσωρινή εργασία. Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από έρευνα που διενήργησε η Ελληνική Στατιστική Αρχή για την είσοδο των νέων στην αγορά εργασίας.

Σε σύνολο 733.695 νέων, οι 375.328 απασχολούνται με προσωρινή εργασία, μερικής ή πλήρους απασχόλησης.
Από την έρευνα που πραγματοποιήθηκε κατά το τρίμηνο Απριλίου - Ιουνίου 2009, και καλύπτει ηλικίες από 14 έως 35 ετών, προκύπτουν 8 συμπεράσματα:
1 Σε σχετικά μεγάλη ηλικία βγαίνουν οι νέοι στην αγορά εργασίας. Μέχρι τα 22 μόλις το 50% των νέων έχει μια εργασιακή εμπειρία. Ανησυχητικό είναι ότι και σε νέους ηλικίας 25 ετών, ο 1 στους 5 ή το 20% δεν έχει αποκτήσει εργασιακή εμπειρία.
2 Μόνο 1 στους 5 ή το 20% ή 139.447 νέοι είναι μισθωτοί με μόνιμη εργασία πλήρους απασχόλησης, ενώ το 0,8% ή 6.197 έχουν μισθωτή μόνιμη εργασία μερικής απασχόλησης.
3 Η πλειονότητα των νέων έχουν προσωρινή εργασία. Το 40,5% ή 297.280 μπορεί να είναι μισθωτοί αλλά δουλεύουν προσωρινά με καθεστώς πλήρους απασχόλησης και ένα άλλο 10,6% ή 78.048 με καθεστώς μερικής απασχόλησης.
Μόνο 25% οι αυτοαπασχολούμενοι
4 Αυτοαπασχολούμενοι είναι το 2,5% ή 17.981 νέοι, ενώ 7,3% ή 53.327 βοηθούν στην οικογενειακή επιχείρηση.
5 Σχεδόν 1 στους 3 ή 27,9% βρήκαν εργασία αμέσως ή το πολύ σε ένα χρόνο από το τέλος των σπουδών τους. Το 30,7% δήλωσε, όμως, ότι δεν βρήκε εργασία εντός 4 ετών ή και αργότερα από τότε που τελείωσε τις σπουδές του.
6 Το 27,4% των νέων εργάστηκε κατά τη διάρκεια των σπουδών του είτε παράλληλα είτε διακόπτοντάς τες.
7 Η μέση διάρκεια της πρώτης εργασίας των νέων είναι περίπου 4 χρόνια ή 46,5 μήνες, με τους άντρες να μένουν περισσότερο στη δουλειά τους, περίπου 49 μήνες, και τις γυναίκες να τη χάνουν νωρίτερα, σχεδόν στους 48 μήνες.

8 Σχεδόν οι μισοί, το 49,9% των νέων που έχουν εργασία έχουν υψηλότερο εκπαιδευτικό επίπεδο από τους γονείς τους οι οποίοι και οι δύο είναι γεννημένοι στην Ελλάδα. Αν, όμως, κάποιος από τους γονείς έχει γεννηθεί στο εξωτερικό, τότε πέφτει στο 29,4% το ποσοστό των νέων που έχουν ανώτερη εκπαίδευση. *

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 1/2/2011

Η συμβολή της παιδείας στην κοινωνική πρόοδο Π.Παυλίδης

Πηγή:Λογική της Ιστορίας άρθρα

Η συμβολή της παιδείας στην κοινωνική πρόοδο

Μια αναφορά στις παιδαγωγικές απόψεις του Α. Σ. Μακάρενκο

Περικλής Παυλίδης 

Διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Λομονόσωφ της Μόσχας

«Το πιο σημαντικό που συνηθίσαμε να εκτιμούμε στον άνθρωπο είναι η δύναμη και η ομορφιά. Και το μεν και το δε καθορίζονται στον άνθρωπο αποκλειστικά και μόνο από τη στάση τον απέναντι στην προοπτική. Ο άνθρωπος που καθορίζει τη συμπεριφορά του με βά­ση την πιο κοντινή προοπτική είναι και ο πιο αδύναμος. Αν ικανοποιείται μόνο με τη δική τον προοπτική, έστω και μακρινή, μπορεί να φαίνεται δυνατός, όμως δεν αισθανόμαστε την ομορφιά της προσωπικότητας και την πραγματική της αξία. Όσο ευρύτερη είναι η κολεκτίβα, οι προοπτικές της οποίας αποτελούν για το άτομο προσωπικές προοπτικές, τόσο ο άνθρω­πος είναι ομορφότερος και καλύτερος».

Α. Σ. Μακάρενκο

Στο συγκεκριμένο άρθρο πρόκειται να εξετάσουμε τις παιδαγωγικές απόψεις του Α. Σ. Μακάρενκο, ενός από τους σημαντικότερους παιδαγωγούς του αιώνα μας, στο έργο του οποίου κεντρική θέση κατέχει το πρόβλημα του κοινωνικού προσδιορισμού των στόχων και του περιεχομένου της εκπαίδευσης, η κοινωνικοποίηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, καθώς και ο ρόλος της παιδείας στον επαναστατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.

Στην κοινωνία όπου κυριαρχεί ο υποδουλωτικός χαρακτήρας του καταμερισμού της εργασίας, με δεσπόζουσα την αντίθεση πνευματικής και χειρωνακτικής εργασίας, το σχο­λείο και ευρύτερα το σύστημα διαπαιδαγώγησης των νέων προβάλλει συνήθως ως αυτόνομη-ανεξάρτητη πραγματικότητα, η διαδικασία μετάδοσης γνώσεων ως αυτοσκοπός, η ίδια δε η γνώση προβάλλει ως αυταξία. Η αποδοχή της δεδομένης φαινομενικότητας οδηγεί τε­λικά στην απολογία της κοινωνικής διαφοροποίησης με βάση, εν προκειμένω, τη διαφορά μορφωτικού επιπέδου, ενώ παράλληλα κλείνει το δρόμο στην αναζήτηση των κοινωνικο-ταξικών αιτιών αναπαραγωγής της δεδομένης κατάστασης.

Η θεώρηση της γνώσης ως αυταξίας και της διάδοσης της ως αυτοσκοπού παραγνωρί­ζει το γεγονός ότι η αφομοίωση, η εμπέδωση και γενικά η προσέγγιση του συσσωρευμένου πνευματικού πλούτου της ανθρωπότητας από την κάθε νέα γενιά συμβαδίζει, διαμεσολαβείται και ετεροπροσδιοριζεται από τη διαμόρφωση της ηθικής και κοινωνικο-πολιτικής συμπεριφοράς του νέου, της συγκεκριμένης κοσμοαντίληψης του, των σκοπών ζωής και των ιδεωδών του. Με άλλα λόγια, φρονούμε ότι η μόρφωση των νέων ως διαδικασία μετά­δοσης γνώσεων συντελείται πάντα στα πλαίσια της ανάπτυξης και διαπαιδαγώγησης της ανθρώπινης προσωπικότητας και ότι είναι η δεύτερη διαδικασία αυτή η οποία καθορίζει το επίπεδο πρόσληψης γνώσεων, το περιεχόμενο τους, τους σκοπούς και τον τρόπο αφομοίω­σης, χρησιμοποίησης και ανάπτυξης τους. Η εξέταση της εκπαίδευσης των νέων από τη σκοπιά της διαπαιδαγώγησης της προσωπικότητας έχει, κατά τη γνώμη μας, θεμελιώδη ση­μασία, διότι παραπέμπει στη διερεύνηση της συνάφειας παιδείας και κοινωνικών σχέσεων, μιας και είναι οι κοινωνικές σχέσεις —ακριβέστερα οι κυρίαρχες σχέσεις παραγωγής— εκείνες οι οποίες υποδεικνύουν το αντίστοιχο θεμιτό κοινωνικό υποκείμενο και υπαγορεύ­ουν το πρόγραμμα διαπαιδαγώγησης του.

Επιλέξαμε το παιδαγωγικό έργο του Α. Σ. Μακάρενκο για να προσεγγίσουμε τη σχέση παιδείας και κοινωνίας διότι στον κορυφαίο αυτό παιδαγωγό οφείλουμε μια από τις σπου­δαιότερες και πλέον αποτελεσματικές προσπάθειες σύζευξης της παιδαγωγικής διαδικα­σίας με τις ευρύτερες κοινωνικές εξελίξεις και σχέσεις, στη βάση μιας νηφάλιας και οξυ­δερκούς θεώρησης του καθοριστικού ρόλου της κοινωνικής ζωής και εργασίας στη διαπαι­δαγώγηση της προσωπικότητας, θα θέλαμε ακόμη να επισημάνουμε πως η σημασία των απόψεων και του έργου του Α. Σ. Μακάρενκο έγκειται στο γεγονός ότι αυτός εισηγήθηκε και επιχείρησε πειραματικά τη ριζική αναμόρφωση του συστήματος εκπαίδευσης των νέων, με ένα εξαιρετικά ριζοσπαστικό τρόπο, αντίστοιχο του ριζοσπαστισμού της Οκτωβριανής Επανάστασης, τα ιδεώδη της οποίαςς υιοθετούσε και υπηρετούσε.

The Strawberry Statement η ταινία

Στα μέσα της δεκαετίας του '60 οι φοιτητές πρωταγωνιστούν στο κίνημα ενάντια στον πόλεμο του Bιετνάμ.
Tον Aπρίλη του '68 καταλαμβάνουν το πανεπιστήμιο της Kολούμπια στη Nέα Yόρκη, εκφράζοντας την ολοκληρωτική απόρριψη του ιμπεριαλισμού των HΠA. Παλεύουν ενάντια στα κέντρα κατάταξης στο στρατό που λειτουργούν στο εσωτερικό του πανεπιστημίου και στις φυλετικές διακρίσεις, ενώ κύριο πεδίο δράσης τους γίνεται ο αγώνας ενάντια στο σύστημα και το ρόλο της εκπαίδευσης.
H αναταραχή διαρκεί δύο μήνες και διαλύεται βίαια από την αστυνομία και την εθνοφυλακή.
Tο 1968 το πανεπιστήμιο του Mπέρκλεϊ στο Σαν Φρανσίσκο γιορτάζει τα 100 χρόνια του. Tο Mάη, έπειτα από πορεία συμπαράστασης στους γάλλους φοιτητές, καταλαμβάνεται με αντιρατσιστικά και αντιπολεμικά αιτήματα. Στην κατάληψη συμμετέχουν ο «Σύνδεσμος για τη σεξουαλική ελευθερία» και στελέχη της οργάνωσης των μαύρων «Mπλακ Πάουερ».
Στις 15 Mαΐου οι φοιτητές συγκρούονται εκ παρατάξεως με την αστυνομία, που πυροβολεί εναντίον του άοπλου πλήθους. Tραυματίζονται 100 περίπου καταληψίες. H ταινία «Φράουλες και αίμα», βασισμένη στα γεγονότα, θα θυμίζει για πάντα το Mπέρκλεϊ.
Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του 19χρονου τότε καταληψία James Simon Kunen.
Ο τίτλος προέκυψε από τις δηλώσεις του Herbert Deane, ενός εκ των μεγάλων Ακαδημαϊκών κεφαλιών του Columbia σχετικά με τις απόψεις των φοιτητών για τη γενικότερη πολιτική του Πανεπιστημίου. «Δε με ενδιαφέρουν περισσότερο από το αν τους αρέσουν ή όχι οι φράουλες!», βροντοφώναξε σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο.
Ο Φιλανδός Stuart Hagmann σκηνοθετεί αυτό το υλικό βασισμένος περισσότερο στο στρατευμένο του θέματος. Δουλεύει με ερασιτέχνες ηθοποιούς, παρεμβάλλει μουσικά ιντερλούδια, αφηγείται, σαν να μιλά για την πιο γνωστή και αυτονόητη, κι όμως την πιο σοβαρή ιστορία του κόσμου.

Θα μείνει αξέχαστη η τελευταία σκηνή με τους φοιτητές να τραγουδάνε το «give peace a chance», καθισμένοι στο γυμναστήριο και τους μπάτσους να τους τραβολογάνε.

ένα απόσπασμα από το βιβλίο

«Πολλοί ρωτούν ποιοι είμαστε και μερικοί νομίζουν κιόλας πως το ξέρουν. Είμαστε, λέει, ένα μάτσο μυξιάρικα που δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Είναι δύσκολο να πω τι ακριβώς είμαστε. Αλλά δεν έχουμε μύξες. Εκείνο που έχουμε είναι φόβος κι ελπίδα. Ή μεταπτώσεις, καθώς λένε... Οι πατεράδες μας ζουν διαρκώς με την οργή που φέρνει σε ορισμένους ανθρώπους η θέα των μακριών μαλλιών. Εμείς πάλι ζούμε με την οργή που φέρνει σε ορισμένους άλλους η θέα ενός ανθρώπου που κορδώνεται πλάι σε μια αστραφτερή Μερσεντές, απ' αυτές που μοιάζουν να περιμένουν από ένα σοφέρ με λιβρέα να σταθεί επάνω σε κάθε φτερό της. Όσο για τις οδυνηρές εντυπώσεις που προκαλούν τα μαλλιά μας, αισθανόμαστε υπέροχα. Μας αρέσει να βλέπουμε το ύφος που παίρνουν οι αστυφύλακες, την αγανάκτηση των ηλικιωμένων κυριών, την ανησυχία στα πρόσωπα των εμπόρων. Θέλουμε να μας βλέπουν όλοι και να λένε: "Να οι εχθροί του κατεστημένου". Σ' αυτό έχουμε φτάσει, καθώς λέμε και στη γλώσσα της Επανάστασης».



Κατεβάστε την ταινία εδώ

"Σεκιουριτάδες" σε ΑΕΙ και ΤΕΙ Free yourself from the Matrix

Πηγή:News 247
Από face control θα περνάνε όσοι μπαίνουν σε κτίρια του πανεπιστημίου, καθώς τα ΑΕΙ και ΤΕΙ θα αποκτήσουν ιδιωτική ασφάλεια. Χάνουν τη διαχείριση του ασύλου οι πρυτάνεις. Διαμαντοπούλου: "Το άσυλο 'σκοτώνουν' αυτοί που δήθεν θέλουν να το προστατέψουν".

Μια κλασσική παραβίαση του νέου "ακαδημαϊκού" ασύλου

Μεγάλες αλλαγές σχετικά με το πανεπιστημιακό άσυλο, αλλά και την ασφάλεια των Πανεπιστημίων προαναγγέλλει η υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου.
Σε συνέντευξή της στην εφημερίδα "Τα Νέα" δηλώνει ότι μετά τα γεγονότα της Νομικής, το υπουργείο είναι αποφασισμένο να βάλει τέλος στο καθεστώς γενικής ανομίας.
Η Άννα Διαμαντοπούλου, τονίζει ότι με τις αλλαγές που προωθεί το υπουργείο ουσιαστικά η διαχείριση του ασύλου περνάει από τους πρυτάνεις στο Συμβούλιο του Ιδρύματος, το οποίο θα λειτουργεί εκτός πανεπιστημίου.
Το Συμβούλιο αυτό θα αποφασίζει αν θα πρέπει να κληθεί η αστυνομία και ειδικά σε περιπτώσεις που τελούνται αυτόφωρα αδικήματα.
Επίσης ένα σημαντικό μέτρο που εξαγγέλλει η υπουργός είναι ότι οι σχολές θα αποκτήσουν ιδιωτική αστυνομία ή Security.
Όσοι μπαίνουν στα πανεπιστημιακά κτίρια θα ελέγχονται αυστηρά, ώστε να μπει τέλος στη σημερινή κατάσταση.
Πρώτα διοικήσιμο, μετά αυτοδιοίκητο
Σε ερώτηση για το αν θα καταργηθεί το άσυλο, η Άννα Διαμαντοπούλου τονίζει ότι "το άσυλο «σκοτώνουν» αυτοί που δήθεν θέλουν να το προστατέψουν" και κάνει λόγο για καθηγητές που προπηλακίζονται και χώρους πανεπιστημίων που έχουν καταληφθεί από άτομα που δεν ανήκουν στην πανεπιστημιακή κοινότητα.
Η υπουργός προσθέτει ότι στόχος του υπουργείου είναι να αποκατασταθεί η ελεύθερη διακίνηση ιδεών και προσώπων στους χώρους του πανεπιστημίου και να προστατευθεί η δημόσια περιουσία.
"Το Πανεπιστήμιο και το ΤΕΙ δεν αρκεί να είναι αυτοδιοίκητο, πρέπει να γίνει και διοικήσιμο. Αυτό θα γίνει όπως γίνεται σε όλες τις δηµοκρατικές χώρες µε σπουδαία πανεπιστήµια όπου κανείς δεν διανοείται να εκχωρήσει την εύρυθµη λειτουργία τους στην Εισαγγελία και τις Αστυνοµικές Αρχές".
Η κατάληψη της Νομικής
Αναφερόμενη στην κατάληψη της Νομικής από 250 μετανάστες, η υπουργός Παιδείας σημειώνει ότι θα πρέπει να εφαρμοστεί ο νόμος και κάθε μετανάστης να κριθεί ξεχωριστά για το αν θα πάρει άσυλο ή θα απελαθεί.
Σε ερώτηση για τα αντανακλαστικά της κυβέρνησης, η Άννα Διαμαντοπούλου τόνισε ότι το πρόβλημα αντιμετωπίστηκε χωρίς επεισόδια και χωρίς να ανοίξει μύτη, ενώ αναφέρθηκε και στη συνεισφορά των πρυτανικών αρχών, που έστω και στο τέλος ανέλαβαν τις ευθύνες τους.

Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Από το Φλεβάρη αναστέλλεται η λειτουργία του Πανεπιστήμιου αν το Υπουργείο επιμείνει στη λογική των περικοπών

Πηγή Alfavita

Με ομόφωνο ψήφισμά της η Σύγκλητος του  Πανεπιστήμιο Αιγαίου ανακοινώνει ότι από το Φλεβάρη αναστέλλεται η λειτουργία του Πανεπιστήμιου αν το Υπουργείο  επιμείνει στη λογική των περικοπών.

Αναλυτικά το ψήφισμα:

ΨΗΦΙΣΜΑ ΣΥΓΚΛΗΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

(ΟΜΟΦΩΝΟ)

Μυτιλήνη, 27 Ιανουαρίου 2011

Θέμα: Περικοπή πιστώσεων συμβασιούχων διδασκόντων Π.Δ. 407/80

Η απόφαση του ΥΠΔΒΜΘ να μειώσει τις διαθέσιμες πιστώσεις για τους συμβασιούχους διδάσκοντες του Πανεπιστημίου Αιγαίου από 108 σε 91, κατά τη διάρκεια του τρέχοντος ακαδημαϊκού έτους 2010-2011, αποτελεί άλλη μια μονομερή αθέτηση του τετραετούς προγραμματισμού εις βάρος της ακαδημαϊκής λειτουργίας όλων των Τμημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου.

Η περικοπή αυτή, εν μέσω του ακαδημαϊκού έτους, προκαλεί τεράστια προβλήματα και αδυναμία ομαλής υλοποίησης των προγραμμάτων σπουδών

 όλων των Τμημάτων κατά το εαρινό εξάμηνο. Στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου όλα τα Τμήματα στελεχώνονται από μικρό αριθμό μελών ΔΕΠ (ο μέσος όρος μελών ΔΕΠ ανά Τμήμα είναι περίπου 17), ενώ υπάρχει σοβαρό έλλειμμα μελών ΕΕΔΙΠ. Κατά συνέπεια οι συμβασιούχοι συνάδελφοι ΠΔ 407/80 καλύπτουν ουσιαστικές εκπαιδευτικές ανάγκες όλων των Τμημάτων και η περικοπή έστω και ελάχιστου αριθμού πιστώσεων διαταράσσει την προγραμματισμένη υλοποίηση των μαθημάτων.

Πάγια θέση της συγκλήτου του Πανεπιστημίου Αιγαίου αποτελεί η σταδιακή μείωση του αριθμού συμβασιούχων συναδέλφων με ισόποση όμως αύξηση του αριθμού μελών ΔΕΠ, ΕΤΕΠ και ΕΕΔΙΠ, σύμφωνα με τον υφιστάμενο τετραετή προγραμματισμό.

Για όλους τους προαναφερθέντες λόγους, η σύγκλητος του Πανεπιστημίου Αιγαίου ομόφωνα καταδικάζει την απόφαση περικοπής των ήδη ελάχιστων αναγκαίων πιστώσεων για την εύρυθμη λειτουργία των Τμημάτων και ζητά επιτακτικά από το ΥΠΔΒΜΘ :

(1) Την χορήγηση των 17 επιπλέον αναγκαίων πιστώσεων πριν την έναρξη του εαρινού εξαμήνου.

(2) Τον άμεσο διορισμό των είκοσι έξι (26) εκλεγμένων μελών ΔΕΠ και των πέντε (5) ΕΤΕΠ του Πανεπιστημίου Αιγαίου.

(3) Την άμεση προκήρυξη όλων των νέων θέσεων μελών ΔΕΠ, ΕΤΕΠ και ΕΕΔΙΠ.

Στην περίπτωση που το ΥΠΔΒΜΘ δεν ανταποκριθεί, το Πανεπιστήμιο Αιγαίου θα είναι υποχρεωμένο να αναστείλει τη λειτουργία του στην αρχή του εαρινού εξαμήνου 22-23 φεβρουαρίου, 2011.

To ψήφισμα της συγκλήτου Πανεπιστημίου Αιγαίου θα κοινοποιηθεί από την Πρυτανική αρχή στο ΥΠΔΒΜΘ (παράσταση στο Υπουργείο), στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, σε όλα τα Πανεπιστήμια, στην επερχόμενη σύνοδο των Πρυτάνεων καθώς και σε όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Σχόλιο:
Από τη μεταβιομηχανική κοινωνία της γνώσης στην κοινωνία της απόγνωσης by Ann Diamantopoulou...
Ή πως η ανθρώπινη δυστυχία της καπιταλιστικής κρίσης προβάλεται ως ορθολογική κατάσταση, με την ανθρώπινη ευτυχία να είναι πια για τον καπιταλισμό κάτι το τελείως ανορθόλογο...

Γιατί δεν υπάρχουν μόνο Μπουρνόβες.....

Support the Striking Migrant Workers of Greece

---

Πηγή:http://www.zcommunications.org/support-the-striking-migrant-workers-of-greece-by-many-authors 

By Many Authors

Wednesday, January 26, 2011

Change Text Size a- | A+

Many Authors's ZSpace Page
Join ZSpace

Yesterday, January 25, three hundred (300) migrants who work in Greece without papers or any civil rights began what is perhaps the largest hunger strike in Greek history.

 

The strikers are asking for the “legalization of all migrant men and women,” and for “the same political and social rights and obligations as Greek workers.”

 

The struggle of these migrants highlight the general crisis of migrants and refugees across Greece and Europe.

 

The Assembly of Migrant Hunger Strikers explain that they came to Greece “to escape poverty, unemployment, wars and dictatorships.” And that they were left no choice other than to repeatedly risk their own lives “to journey towards Europe's door.”

 

"I want papers to be able to go to hospital, to be treated as a human being," explained a 29-year old Moroccan. "I'm fed up with this life without papers." He has been working “menial” jobs on the Island of Crete for 5 years.

 

Another hunger striker, who said he found it impossible to obtain legal papers, explained "There is no going back for us. ... We will win this fight or we will die."

 

With no other way to make their voices heard or demand their rights 250 migrants have occupied an unused building in the Law School of Athens where Police are forbidden by the University Asylum law to enter university grounds.

 

Another building, the 7^th floor of the Labor Center of Thessaloniki, has also been occupied by 50 others.

 

Even during times of “business as usual”—when elite profit, power, and privilege is not in jeopardy, but the everyday lives of everyone else are—migrants are easy targets for blame and exploitation.

 

However, as material conditions worsen in Greece due to the current financial crisis, so have the lives of migrants worsened—becoming more precarious.

 

The statement of the Assembly of Migrant Hunger Strikers explains that the lives of migrants have become even more unbearable as workers “salaries and pensions are cut and prices rise.” Migrants have become targets more often and their lives more vulnerable.

 

“Far right discourse is reproduced through the media when they talk about us. On issues of migration, the propaganda of fascist and racist parties and groups has become the formal language of the State while their 'proposals' have already become government policy: the wall in Evros, floating detention centres and a European army in the Aegean, repression in the cities, massive deportations.”

 

Under these conditions faced by the striking migrants, it is imperative not to remain silent, and to lend support for the demands of the migrants.

 

Intellectuals of Greece, Europe, and elsewhere must express their solidarity by lending support for the demands of the migrants and participating in their struggle and defense.

 

Public expressions of solidarity and support are urgently needed as the deadline for striking migrants to leave the Law School of Athens’ is currently under consideration. 

 

~~~

 

We, the authors, wish to express our solidarity with the 300 migrant workers on hunger strike in Greece. Their struggle is an important part of the struggle for migrant justice and human rights all over the world.

 

(Signatories are listed here in personal capacity only. If you support this statement, please sign the petition.)

 

Michael Albert (ZNet) – USA

 

Peter Bohmer (Faculty in Economics at The Evergreen State College, and Olympia Movement for Justice and Peace, Olympia, Washington) – USA

Noam Chomsky (MIT) – USA

Irina Cerica (Global Balkans Network) – Canada

 

Andrej Grubacic (Global Balkans Network, ZNet) – USA

Robin Hahnel (ZNet) – USA

 

Harpreet K Paul (Project for a Participatory Society) – United Kingdom

 

Nikos Raptis (ZNet) – Greece

 

Deric Shannon (Worker Solidarity Alliance, Queers Without Borders) – USA

 

Chris Spannos (ZNet) – USA

 

Tamara Vukov (Global Balkans Network) – Canada

 

Abbey Willis (Worker Solidarity Alliance, Queers Without Borders) – USA