Η Γαλλία αρνείται την είσοδο σε ακτιβιστές από την Τυνησία που θα συμμετέχουν στην Πανευρωπαϊκή συνάντηση πανεπιστημιακών κινημάτων

France refuses to allow Tunisian activists in

Πηγή:ΕduFactory
Friday, February 11, 2011

For the free circulation of struggling people!
February 11th – 13th hundreds of students and precarious workers from Europe’s Universities are meeting to exchange, debate and organize common struggles at the European Meeting of University Struggles. This meeting is also welcoming activists from non-European countries because the struggle against the dismantling of the university, austerity politics and precariousness is common to us all. Tunisian students who participated in the movement against Ben Ali’s dictatorship and members of the Pan-Africa Student Movement in Gambia were refused the visas that would have allowed their entrance in French Territory, so they will not be able to participate in the Meeting.
This limitation of the freedom of circulation that European politics is imposing is unacceptable. This is, evidently, a political stance against social movements that, from Maghreb to the rest of the world, are struggling for freedom.
This is why Friday, February 11th, we will be in front of the Tunisian Embassy in France, in rue Barbet de Jouy, to call for a Europe without borders and for the free circulation of struggling people.
The European Meeting against Austerity, Paris – Saint-Denis

Απεργία διδασκόντων Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Πηγή:MagnesiaNews 11/02/2011, 12:00
Σε 24ωρη απεργία κατήλθε χθες το διοικητικό προσωπικό του πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ενώ αντιπροσωπεία τους πήγε στην Πλατεία Αγ. Νικολάου και διένειμε ανακοίνωση στους πολίτες.


Οι διοικητικοί υπάλληλοι, αγωνίζονται για την υπεράσπιση και αναβάθμιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της Ανώτατης Εκπαίδευσης, εκφράζουν την αντίθεσή τους στην πολιτική που μετατρέπει ΑΕΙ και ΤΕΙ σε απαξιωμένες προβληματικές επιχειρήσεις, ζητούν μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, να σταματήσουν οι εργολαβίες στα Ιδρύματα και η Παιδεία να μην είναι το επόμενο θύμα του μνημονίου.

Πρυτανικά τείχη για αλλαγές στα ΑΕΙ

Πηγή:Ημερησία 
Zητούν ο πρύτανης να συνεχίσει να εκλέγεται από την ακαδημαϊκή κοινότητα και να μην επιλέγεται μέσω διεθνούς πρόσκλησης

Της Xαράς Kαλημέρη

Διπλό «τείχος» στις αλλαγές που προωθεί το υπουργείο Παιδείας στην ανώτατη εκπαίδευση υψώνουν οι πρυτάνεις. Zητούν ο πρύτανης να συνεχίσει να εκλέγεται από την ακαδημαϊκή κοινότητα και να μην επιλέγεται μέσω διεθνούς πρόσκλησης, ενώ η θέση τους για το νέο μοντέλο διοίκησης είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με τη φιλοσοφία της πρότασης του υπουργείου Παιδείας. Προτείνουν το Συμβούλιο του ιδρύματος να έχει συμβουλευτικό, και μόνο, ρόλο και αποκλείουν εκ των προτέρων το ενδεχόμενο να περάσει σε αυτό η δυνατότητα διαχείρισης του ασύλου.
Eίναι ενδεικτικό ότι στην κρίσιμη σύνοδο των πρυτάνεων, που θα πραγματοποιηθεί το επόμενο Σαββατοκύριακο στο Nαύπλιο, πρόθεση πολλών Πανεπιστημίων είναι να ζητήσουν τα θέματα που άπτονται του ασύλου να αντιμετωπίζονται με μεγαλύτερη συλλογικότητα. Για το σκοπό αυτό, μάλιστα, θα προτείνουν τη δημιουργία ειδικής επιτροπής διαχείρισης κρίσεων ασύλου, αποτελούμενης από πρυτάνεις ή και πανεπιστημιακούς. «Δεν πρόκειται απλά για μια συμβολική κίνηση. Eπειδή κάθε φορά που ανακύπτει θέμα ασύλου, κάποιοι βρίσκουν ευκαιρία για να παίξουν παιχνίδια στην πλάτη του Πανεπιστημίου, από εδώ και πέρα όλα τα Πανεπιστήμια θα αντιμετωπίζουμε μαζί αυτά τα ζητήματα», τονίζει στην «HτΣ» ο προεδρεύων της συνόδου, πρύτανης του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, κ. Θεόδωρος Παπαθεοδώρου.
«Ειδικός» διαπραγματευτής
O ίδιος υπήρξε, εξάλλου, ο «ειδικός» διαπραγματευτής πλάι στον πρύτανη του Πανεπιστημίου Aθηνών Θεοδόσιο Πελεγρίνη στην υπόθεση της κατάληψης της Nομικής Σχολής Aθηνών από μετανάστες και θεωρεί ότι τέτοιου είδους ζητήματα πρέπει να αντιμετωπίζονται από την πανεπιστημιακή κοινότητα. «Φαντάζεστε τι θα γινόταν εάν ένας τεχνοκράτης αναλάμβανε να χειριστεί την κρίση της Nομικής;» διερωτάται ο κ. Παπαθεοδώρου, εκφράζοντας τη διαφωνία του με την πρόταση της υπουργού Παιδείας, κ. Άννας Διαμαντοπούλου, να περάσει στο Συμβούλιο του AEI, αντί του πρυτανικού συμβουλίου που είναι σήμερα, η ευθύνη για τη διαχείριση του πανεπιστημιακού ασύλου.
Eιδικότερα, οι τελικές «διαπραγματεύσεις» μεταξύ του υπουργείου Παιδείας και της πανεπιστημιακής κοινότητας για όλα τα ζητήματα αιχμής αναμένεται να γίνουν στη σύνοδο των πρυτάνεων. Mε βάση το υπάρχον χρονοδιάγραμμα που έχει τεθεί, η διαβούλευση πρόκειται να κλείσει οριστικά στο τέλος Φεβρουαρίου ώστε να ακολουθήσει η ψήφιση του νέου νόμου για τη λειτουργία των Πανεπιστημίων.
Tα μεγαλύτερα «αγκάθια» στο διάλογο είναι το σύστημα διοίκησης των Πανεπιστημίων, αλλά και ο τρόπος επιλογής του πρύτανη. Eίναι δυνατόν να επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών; «Θα πρέπει να δούμε το σχέδιο νόμου και επ΄ αυτού να τοποθετηθούμε. Δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία κατ΄ αποκοπή...», τονίζει χαρακτηριστικά ο κ. Παπαθεοδώρου και εξηγεί: «Για παράδειγμα, είναι σημαντικό να δούμε ενιαία το θέμα του νέου διοικητικού μοντέλου των AEI. Ποια θα είναι η σύνθεση του Συμβουλίου, οι αρμοδιότητες και ο ρόλος του; Όπως, επίσης, θα πρέπει να εξετάσουμε την πρόταση του υπουργείου για τον τρόπο επιλογής του πρύτανη. H θέση των πρυτάνεων σ΄ αυτό το θέμα είναι ξεκάθαρη και ομόφωνη. Θέλουμε εκλογή κι όχι διορισμό πρύτανη μέσω διεθνών διαγωνισμών». Mάλιστα, οι πανεπιστημιακοί προτείνουν το πρυτανικό συμβούλιο να αναδεικνύεται μέσα από εκλογές, όπως συμβαίνει και σήμερα, με τη μόνη διαφορά η βαρύτητα της ψήφου κάθε εκλεκτορικού σώματος να σταθμίζεται με βάση τη συμμετοχή του.
Μεγάλη απόσταση
Mεγάλη είναι, εξάλλου, η απόσταση που χωρίζει τις θέσεις υπουργείου και πανεπιστημιακών για το Συμβούλιο των AEI. «Iσχυρή διοίκηση δεν μπορεί να είναι παρά αυτή που εκλέγεται και λογοδοτεί στην πανεπιστημιακή κοινότητα» υπογραμμίζει ο κ. Παπαθεοδώρου. Mεταξύ των προτάσεων που θα «πέσουν» στη σύνοδο των πρυτάνεων είναι αρμόδιο όργανο για τη διοίκηση των AEI να είναι η Σύγκλητος η οποία, όμως, θα αποτελείται από λιγότερα μέλη που θα εκλέγονται από τα εκλεκτορικά σώματα (πανεπιστημιακοί, φοιτητές, διοικητικοί υπάλληλοι) με αντιπροσώπευση. «Δεν καταλαβαίνω σε τι θα ενοχλούσε να κρατήσουμε τον όρο Σύγκλητο (σ.σ. αντί του Συμβουλίου που προτείνει το υπουργείο Παιδείας). Aλλωστε, ο όρος αυτός έχει και μία ακαδημαϊκή αναφορά», προσθέτει ο προεδρεύων της συνόδου πρυτάνεων.
Σε κάθε περίπτωση, οι πανεπιστημιακοί τονίζουν πως θα πρέπει πολλά να ξεκαθαριστούν σε ό, τι αφορά το Συμβούλιο για να υπάρξει συμφωνία. Όπως, για παράδειγμα, πόσα και ποια θα είναι τα εξωτερικά μέλη του, αλλά και με ποιον τρόπο θα επιλέγονται. Σύμφωνα με μερίδα καθηγητών που αναζητά τη «χρυσή τομή», το Συμβούλιο θα πρέπει να αποτελείται τουλάχιστον κατά τα 2/3 από εκλεγμένα μέλη του AEI (μεταξύ των οποίων θα είναι το πρυτανικό συμβούλιο και εκλεγμένοι εκπρόσωποι των φοιτητών και των διοικητικών υπαλλήλων), τα οποία και θα επιλέγουν τα εξωτερικά μέλη που θα είναι το πολύ το 1/3 του Συμβουλίου...

Σχόλιο: Τώρα που λείπει ο γέρο Γρύσπο να δούμε ποιος θα ανοίξει την κερκόπορτα...

Μεθοδολογία της απάτης του Υπουργείου δια της βίας επιβολής Θρησκευμάτων αγοραίων Δογμάτων...

Αναφερθήκαμε ήδη στο πολιτικό ζήτημα της διασπάθισης δημόσιων πόρων για τη "χρηματοδότηση" εταιρειών δημοσκόπησης, για χειραγωγικές-προπαγανδιστικές σκοπιμότητες γκεμπελικού τύπου (βλ. http://users.sch.gr/nikasleon/olme130111.doc,  http://users.sch.gr/nikasleon/themis130111.doc & http://www.alfavita.gr/artro.php?id=20075:).
Εγείρεται και ζήτημα της δεοντολογίας αναφορικά με τη διεξαγωγή αυτών των “ερευνών”. Εξετάζεται από συναδέλφους το ενδεχόμενο αναφοράς-προσφυγής μας στο Σύλλογο Εταιριών Δημοσκόπησης και Έρευνας Αγοράς (βλ. κώδικες δεοντολογίας του http://www.sedea.gr/), καθώς και καταγγελίας της εταιρείας MRB, η οποία διεξήγαγε την "έρευνα" .

Ήδη το κείμενο της εν λόγω κατά παραγγελία “έρευνας” του Υπουργείου δια της βίας επιβολής Θρησκευμάτων αγοραίων Δογμάτων... το συγκεκριμένο κείμενο θα αποτελέσει

μέρος μαθημάτων πολλών συναδέλφων σε τομείς κοινωνικών επιστημών, με

τίτλο “πώς να μην κάνετε μια έρευνα”.

 Αναφέρω ενδεικτικά πρώτες επισημάνσεις συναδέλφων:

“Από μια πρώτη ματιά κάνουν μπαμ οι πρώτες καρτέλες, ειδικά οι 3, 4, 5 και 6.

Στη 3^η καρτέλα, που αφορά φοιτητές Πανεπιστημίου και ΤΕΙ, εμφανίζεται μια κρίσιμη κατηγορία ‘ενημέρωσης’ σε σχέση με τις αλλαγές που προτείνει το υπουργείο: «ούτε ενημερωμένος / ούτε μη ενημερωμένος». Αυτή η επιλογή είναι, όπως λένε στο χωριό μου, αρτζιμπούρτζι. Από τη στιγμή που υπάρχουν οι δύο επιλογές «μάλλον ενημερωμένος» και «μάλλον μη ενημερωμένος», μπορεί κάποιος αμήχανος να κατηγοριοποιήσει τον βαθμό ενημέρωσής του  επιλέγοντας ανάμεσα στις δύο. Δηλαδή, ερευνητικά δεν είναι λειτουργικό και συνιστά ασύδοτη μεθοδολογική ελευθερία να βάζεις μια κατηγορία του τύπου «ούτε ενημερωμένος/ ούτε μη ενημερωμένος». Για να καταλάβουμε το φαιδρό του πράγματος, ας σκεφτούμε ότι η κατηγορία «ούτε ενημερωμένος / ούτε μη ενημερωμένος» τεχνικά θα μπορούσε κάλλιστα να αποδοθεί «ούτε μάλλον ενημερωμένος / ούτε μάλλον μη ενημερωμένος»! Με άλλα λόγια, αν δεν είσαι «ούτε ενημερωμένος/ ούτε μη ενημερωμένος», τότε απλώς είσαι είτε «μάλλον ενημερωμένος» είτε «μάλλον μη ενημερωμένος». Το ίδιο ισχύει και στην επόμενη καρτέλα που αφορά το βαθμό ενημέρωσης του ευρέος κοινού. Το ερώτημα που προκύπτει εδώ είναι αν η επίμαχη κατηγορία συνιστά απλή και επιμέρους ερευνητική αστοχία (έλλειψη μεθοδολογικής αξιοπιστίας: δηλαδή, στην πραγματικότητα δεν μετράμε αυτό που θέλουμε να μετρήσουμε), ή αν αποδεικνύεται ‘πολύτιμη’ για τη συναγωγή επωφελών αποτελεσμάτων.

     Πράγματι, το ερευνητικό αίνιγμα λύνεται ως δια μαγείας στις καρτέλες 5 και 6. Εκεί σε συντριπτική πλειοψηφία εμφανίζονται υπέρμαχοι των κυοφορούμενων αλλαγών («σίγουρα πρέπει να γίνουν» και «μάλλον πρέπει να γίνουν») τόσο οι φοιτητές Πανεπιστημίου και οι φοιτητές ΤΕΙ (αντιστοίχως με ποσοστά 97,4% και 97%, στην καρτέλα 5), όσο και το ευρύ κοινό (σε ποσοστό 79,4%, στην καρτέλα 6). Πώς, όμως, θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν σε μια δημοκρατία τέτοια «ποσοστά χούντας» (θυμάστε τα δημοψηφίσματα παρωδίες της χούντας των συνταγματαρχών του 1968 και του 1973;) στην αποδοχή κυβερνητικών αλλαγών στο σύστημα Ανώτατης εκπαίδευσης οι οποίες καλά-καλά δεν έχουν πλήρως διευκρινιστεί ούτε έχουν γίνει πλήρως κατανοητές ακόμη και από τους ειδήμονες; Πολύ περισσότερο δε από τους φοιτητές και το ευρύ κοινό;

Δημοσκόπηση για κλάμματα !!!

Πηγή:Σιωπηλή άνοιξη της εκπαίδευσης

Μα, καλά, τόσο λίγα θέλουν να μάθουν,

ή νομίζουν οτι μαθαίνουν για τις στάσεις

και αντιλήψεις των stakeholders 

της ανώτατης εκπαιδευσης με αυτόν 

τον παιδαριώδη τρόπο; 

Σήμερα πήρα την αναλυτική παρουσίαση της πρόσφατης έρευνας για την εκτίμηση της αποδοχής των μεταρρυθμιστικών θέσεων του Υπουργείου από τους stakeholders της ανώτατης εκπαίδευσης. Πικράθηκα τόσο, μα τόσο!

Λυπήθηκα που διαπιστώνω ότι πρόκειται για εξαιρετικά επιπόλαιη δημοσκόπηση που δεν ταιριάζει στη σοβαρότητα ενός Υπουργείου Παιδείας μήτε στις περιστάσεις. Δεν προσθέτει σχεδόν καμία αξιόπιστη πληροφορία για τις στάσεις και αντιλήψεις του πληθυσμού τον οποίο υποτίθεται ότι ερευνά. Είναι μια δημοσκόπηση που ταιριάζει σε διαφημιστική καμπάνια απορρυπαντικών! Η επιστημονική μεθοδολογία της είναι ανύπαρκτη. Δεν υπάρχει ούτε μία ερώτηση διασταύρωσης, δεν υπάρχει δομή ερωτήσεων για την αποφυγή των λεγομένων "ηθικών κοινοτοπιών", δηλαδή των απαντήσεων σε ερωτήσεις που το περιεχόμενό τους να προδιαθέτει τον ερωτώμενα να απαντήσει όπως περιμένει ο ερωτών επειδή φοβάται την ηθική απαξίωσή του αν απαντήσει αλλιώς. Π.χ. στην ερώτηση "συμφωνείτε ότι πρέπει να αγαπάμε τους ανθρώπους" ποιος δεν θα ντρεπόταν να απαντήσει "όχι"; Εν ολίγοις με έχει εξοργίσει η επικοινωνιακή πρακτική που αντί να προσθέτει γνώση για το πρόβλημα, δημιουργεί μια τεχνητή εικόνα πάνδημης αποδοχής που στην πραγματικότητα δεν αποκαλύπτει τις πραγματικές προτιμήσεις του πληθυσμού. Πάρε, για παράδειγμα, την ερώτηση για την παροχή πτυχίων με αξία: Ποιος εκτός ενός κυνικού βλακός θα έλεγε όχι; Όμως, το τι εννοεί ο καθένας με τον όρο "πτυχίο με αξία" είναι το ζητούμενο. Αυτός που θέλει ένα οποιοδήποτε πτυχία κακήν κακώς απονεμόμενο επειδή πιστεύει οτι αυτο του δίνει πόντους στον αγορά εργασίας θα απαντήσει "ναι" που θα φαίνεται ισοδύναμο με το ναι του απαιτητικού που θεωρεί ότι το πτυχίο με αξία είναι εκείνο που αντικατοπτρίζει πιστοποιημένες γνώσεις υψηλού επιπέδου.

Τέλος πάντων! Φοβάμαι πως θα χαραμιστεί η πρώτη ουσιαστική ευκαιρία για μεταρρύθμιση, επειδή οι μεταρρυθμιστές πιστεύουν ότι έχουν να κάνουν με .... κόλπα και όχι με μια αναδιάταξη του συστήματος με βάση αρχές και προπάντων τεκμηριωμένη γνώση.

ΕΔΩ ΑΝΑΔΕΙΧΝΕΤΑΙ Η ΑΞΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΝΑ «ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΌ» ΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΎΣΕ ΩΣ ΑΞΙΟΠΙΣΤΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΌΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΤΕΚΜΗΡΊΩΣΗΣ.

Μήπως έτσι αναδείχνεται και δική μας ηθική ευθύνη που δεν κάνουμε αυτό που θα μπορούσαμε να κάνουμε σε μια περίοδο που τόσο ανάγκη έχει ο τόπος από την νηφάλια γνώση του σκοτεινού ωκεανού της ανωτάτης που βοά ότι χρειάζεται βοήθεια για να λειτουργήσει σωστά;

Ακαδημαϊκός καπιταλισμός...

Πηγή ΑυγήΚυριακίδης Ν.

Ημερομηνία δημοσίευσης: 11/02/2011

Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι στο χαρτί και να κοπάσει η θύελλα της φοιτητικής εξέγερσης στο Λονδίνο και ο νόμος για τον τριπλασιασμό των διδάκτρων στα βρετανικά πανεπιστήμια μπήκε ήδη σε εφαρμογή. Ο χορός των αυξήσεων άρχισε από την ελίτ των πανεπιστήμιων, το Κέιμπριτζ και έπεται σύντομα η “ομογάλακτη” Οξφόρδη.
Στο εξής, το πρώτο πτυχίο τριετούς φοίτησης στο Κέιμπριτζ θα κοστίζει 27.000 λίρες, δηλαδή κάτι λιγότερο από 32.000 ευρώ! Η ανατίμηση είναι η μεγαλύτερη δυνατή που προβλέπει ο νέος νόμος, δηλαδή τριπλασιασμός...
Προκλητικός ακούγεται ο ισχυρισμός των πρυτάνεων ότι αν η αύξηση ήταν μικρότερη, το πανεπιστήμιο θα έστελνε το μήνυμα στον κόσμο ότι δεν είναι προσηλωμένο στην “ακαδημαϊκή υπεροχή”...
Η εφαρμογή της αύξησης των διδάκτρων με βάση τα εισοδηματικά κριτήρια της οικογένειας του φοιτητή είναι σαφώς μία προσπάθεια άμβλυνσης των αντιδράσεων. Προς αυτή την κατεύθυνση πίεσε εξάλλου ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης συνασπισμού, αρχηγός των Φιλελεύθερων Νικ Κλεγκ, που προεκλογικά εξόρκιζε κάθε πιθανότητα αύξησης των πανεπιστημιακών διδάκτρων.
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, οι απόφοιτοι θα αρχίσουν να ξεπληρώνουν τα δάνεια των διδάκτρων τους όταν θα έχουν μέσο ετήσιο εισόδημα 25.000 ευρώ. Τριάντα από αυτούς θα χρειαστούν ως και 30 χρόνια για την αποπληρωμή. 20% ήταν πέρυσι κατά μέσο όρο οι αυξήσεις στα πακέτα αποδοχών των καθηγητών και ανώτατων διοικητικών υπαλλήλων των βρετανικών πανεπιστημίων.
Ο σταδιακός περιορισμός της κρατικής χρηματοδότησης προς όφελος της ιδιωτικής είναι σήμερα η κυρίαρχη τάση που χαρακτηρίζει τα πανεπιστήμια ως εκπαιδευτικές οντότητες. Η αλλαγή αυτή σηματοδοτεί ταυτόχρονα και την αλλοίωση του μέχρι πρότινος αμιγώς ακαδημαϊκού χαρακτήρα της ανώτατης πανεπιστημιακής εκπαίδευσης.
Μ’ άλλα λόγια, τα πανεπιστήμια οδηγούνται στον στίβο της αγοράς υιοθετώντας τους κανόνες της στην προσπάθειά τους να παραμείνουν “ανταγωνιστικά”. Άλλωστε στη σημερινή κοινωνία της πληροφορίας, η γνώση αντιμετωπίζεται ως πρώτη ύλη που "μετατρέπεται" σε προϊόντα και υπηρεσίες. Η βιοτεχνολογία και η πληροφορική είναι δύο αντιπροσωπευτικά παραδείγματα αυτού του νέου στάτους. Καθώς λοιπόν τα πανεπιστήμια ανάγονται σε κύρια πηγή «μεταβιβάσιμης» γνώσης, ένα νέο πλέγμα σχέσεων ανάμεσα στην ακαδημαϊκή κοινότητα και την παγκόσμια οικονομική τάξη διαμορφώνεται.
Προσπαθώντας να συστηματοποιήσουν τις αλλαγές στο τοπίο της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, οι Αμερικανοί ακαδημαϊκοί Sheila Slaughter και Gary Rhoades διατύπωσαν στα τέλη της δεκαετίας του ’90 τη θεωρία περί «ακαδημαϊκού καπιταλισμού». Η θεωρία τους έχει ως βάση τον μετασχηματισμό των πανεπιστημίων από ανεξάρτητα ακαδημαϊκά ιδρύματα σε «εκπαιδευτικά δίκτυα» που “διασυνδέουν” σχολές, παραρτήματα σχολών, διοικητικό προσωπικό, ακαδημαϊκούς και φοιτητές με τη νέα οικονομία. Κατά τους Slaughter & Rhoades αυτή η μεταβολή οδηγεί σε «ένα ακαδημαϊκό καπιταλιστικό καθεστώς γνώσης και εκπαίδευσης». Η συνεχιζόμενη με αργό αλλά σταθερό ρυθμό, ελάττωση του μεριδίου της κρατικής χρηματοδότησης, συνήθως με την επίκληση της οικονομικής κρίσης, έχει παίξει σημαντικό ρόλο στη νομιμοποίηση του ακαδημαϊκού καπιταλισμού, υπογραμμίζουν οι θεμελιωτές της θεωρίας.
Ξέχωρα από την πρόκληση της πνευματικής περιπέτειας που η ανθρώπινη φύση την αποζητά διακαώς, η γνώση είναι σήμερα η άλλη όψη του χρήματος. Ότι μέχρι χτες προέρχονταν από το απώτερο σύμπαν της Επιστήμης και είχε παραλήπτες τους λειτουργούς της, σήμερα είναι ένα «πακέτο προσφοράς» που ζητά πλειοδότη στον κόσμο του χρήματος...

Πανεπιστήμιο Μακεδονία: Κόβουν και τη σίτιση!

Πηγή: Ριζοσπάστης

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Ο νέος νόμος πλαίσιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση μπαίνει σε εφαρμογή στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας (ΠΑΜΑΚ) πριν καν ψηφιστεί. Η Σύγκλητος αποφάσισε να κόψει ακόμα παραπάνω τη χρηματοδότηση για τη σίτιση των φοιτητών. ...
Στόχος είναι να μειώσει τον αριθμό των φοιτητών που δικαιούνται κάρτα σίτισης σε 1.000 από 2.500 που είναι σήμερα. Ηδη στη λέσχη του ΠΑΜΑΚ που λειτουργεί εργολάβος, όποιος δεν έχει κάρτα πληρώνει 3 ευρώ για φαγητό.
Σ' αυτή την απόφαση ήρθε να προστεθεί ανακοίνωση για μείωση μισθών σε 20 συμβασιούχους, ενώ για όσους επιπλέον χρειαστούν, συζητούν να τους απασχολούν χωρίς μισθό. Αξιοποιώντας το κυνήγι της προϋπηρεσίας για την μονιμοποίησή τους, ουσιαστικά σκέφτονται να τους εκβιάσουν να εργαστούν για το επόμενο εξάμηνο χωρίς ούτε 1 ευρώ! Στη συνεδρίαση της Συγκλήτου, κατατέθηκαν επίσης, προτάσεις για μαθήματα με χορηγίες, για να ανοίξουν τα προγράμματα σπουδών και να μπορεί κάθε φοιτητής να παίρνει μαθήματα από άλλα τμήματα και σχολές, για διδασκαλία των μελών ΔΕΠ σε πολλά τμήματα, κ.ά.

Κείμενο αλληλεγγύης 112 Πανεπιστημιακών

Φεβρουαρίου 10, 2011

112 ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΙ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
Αλληλεγγύη στον αγώνα των 300 απεργών πείνας
Πόσες φορές χρειάζεται να ρισκάρουν τη ζωή τους,
έτσι ώστε να υπάρχουμε και να υπάρξουν;
Για να έχουν το δικαίωμα να ζουν με αξιοπρέπεια και ελπίδα σε μια χώρα που αναζητά το εξιλαστήριο θύμα στο πρόσωπο του πλέον ευάλωτου, του αδύνατου κρίκου.
Για το μετανάστη και την μετανάστρια που με το αίμα τους, την υποβαθμισμένη εργασία και τη δημιουργικότητα τους, κινούν τη μηχανή της «εθνικής οικονομίας».
Για εκείνον και εκείνη που αναζητώντας την ελευθερία ή διωκόμενοι από την ανέχεια, τον πόλεμο ή κάποια «ειρηνευτική» κατοχή, διαπερνούν τα σύνορα για μια καλύτερη ζωή.
Για τους μετανάστες και τις μετανάστριες που έδωσαν τη ζωή τους στα εθνικά σύνορα των ευρωπαϊκών κρατών, τα 13.000 τεκμηριωμένα θύματα του δόγματος της ασφάλειας από το ’93 μέχρι σήμερα, και τους/τις δεκάδες χιλιάδες αγνοούμενους/ες.
Για τα παιδιά των μεταναστών που από την κούνια μεγαλώνουν με νομικούς/κοινωνικούς περιορισμούς και αποκλεισμούς.
Για να γίνουν συνείδηση, αγώνας και λόγος τα κοινά ταξικά συμφέροντα των ελλήνων και των μεταναστών που παράγουν τον κοινωνικό πλούτο σε κάθε λογής υπηρεσίες, στις οικοδομές, στα εργοστάσια, στην ύπαιθρο, στην οικιακή εργασία – όπως και τα κοινά ταξικά συμφέροντα των ανέργων.
Γι’ αυτούς και για χίλιους ακόμα ανείπωτους λόγους:
- Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στην απεργία πείνας των 300 μεταναστών
- Ζητάμε τη νομιμοποίηση χωρίς όρους όλων των μεταναστών/τριών
- Στηρίζουμε το αίτημα των απεργών για ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους έλληνες εργαζομένους και εργαζόμενες
Ιανουάριος, 2011
Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στους Απεργούς Πείνας
ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ
1.Τάκης Πολίτης Επικ. Καθηγητής Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας, μέλος της ΕΓ της ΠΟΣΔΕΠ
2.Σεραφείμ Σεφεριάδης – Επίκουρος Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης, Πάντειο Πανεπιστήμιο
3.Νίκος Σερντεδάκις- Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνιολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης
4.Γαβρόγλου Κώστας, καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών
5.Γιώτα Τουλούμη -Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθήνας
6.Σταύρος Σταυρίδης (Πανεπιστημιακός ΕΜΠ)
7.Riki Van Boeschoten, Αν. Καθηγήτρια, Παν. Θεσσαλίας
8.Ξένια Χρυσοχόου, Πανεπιστημιακός, Πάντειο Πανεπιστήμιο
9.Νίκος Μπελλαβίλας, Επίκουρος καθηγητής Αρχιτεκτονικής – Μηχανικών (ΕΜΠ)
10.Τζανάκης Μανόλης- Λέκτορας Τμήματος Κοινωνιολογίας Παν/μίου Κρήτης
11.Καμτσίδου Ιφιγένεια –επίκουρη καθηγήτρια Τμήμα Νομικής Τομέας Δημ. Δικαίου και Πολιτικής Επιστήμης
12.Αιμιλία Βουλβούλη – Πανεπιστημιακός, Μυτιλήνη
13.Στεφανία Καλογεράκη, διδάσκουσα στο Πανεπιστήμιο Κρήτης
14.Ηλίας Συμεωνάκης – Λέκτορας Γεωγραφικής Ανάλυσης, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
David McNally,Professor of Political Science, Toronto – Canada
15.Μαρία Πενταράκη – Senior Lecturer of Social Work, Liverpool Hope University
16.Κάρολος Καβουλάκος, Πολιτικός Επιστήμονας -Λέκτορας ΑΠΘ υπό διορισμό
17.Ελένη Μυριβήλη- Λέκτορας Τμήματος Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
18.Βασιλική Φιλιππακοπούλου – Καθηγήτρια ΕΜΠ
19.Λουκής Χασιώτης- Λέκτορας ΑΠΘ
20.Dr Lorena Rivero de Beer, Lecturer in contemporary performance at Liverpool Hope University, Co-founder of The Free University of Liverpool
21.Τίνα Ζορμπαλά ,πανεπιστημιακός
22.Ήρα Παπαγεωργίου, Κοινωνική Ερευνήτρια και Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων, Διδάσκουσα Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου
23.Μαρία Σπυριδοπούλου, Διδάσκουσα στο Παν.μιο Πελοποννήσου
24.Δούμα Κατερίνα – Διδάσκουσα επί συμβάσει (Π.Δ. 407/80), Τμήμα Περιβάλλοντος, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
25.Natasha King, Researcher, University of Nottingham School of Politics, Nottingham
26.Αντωνίου Κατερίνα – Πανεπιστημιακός
27.Gianna Katsiampoura, Senior Researcher, Institute of Neohellenic Research,National Hellenic Research Foundation
28.Professor Simon Clarke, University of Warwick, Coventry UK
29.Δημήτρης Πατέλης – Επίκουρος καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης
30.Αλέξανδρος Γεωργόπουλος, καθηγητής, ΤΕΠΑΕ, ΑΠΘ
31.Άλκης Ρήγος (Πανεπιστημιακός)
32.Περικλής Παυλίδης, Επίκουρος καθηγητής ΑΠΘ
33.Γιώργος Αγγελόπουλος, Επικ. Καθηγητής Παν. Μακεδονίας
34.Δημήτρης Φωτεινός, Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών
35.Κατσανεβάκη Ζαμπία, ΕΕΔΙΠ (ΙΙ), ΕΜΠ, Σχολή Χημικών Μηχανικών, Τομέας Χημικών Επιστημών
36.Χατζηνικολάου Αριστείδης – Πανεπιστήμιο Μακεδονίας (Γραφείο Περιβαλλοντικής Διαχείρισης
37.Γιώργος Γρόλλιος, Αναπληρωτής καθηγητής Παιδαγωγικού Τμήματος
Δημοτικής Εκπαίδευσης, Α.Π.Θ.
38.Σούλα Μιτακίδου, Αναπληρώτρια καθηγήτρια Παιδαγωγικού Τμήματος
Δημοτικής Εκπαίδευσης, Α.Π.Θ.
39. Ρούλα Τσοκαλίδου, Αναπλ.καθηγήτρια, Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής& Εκπαίδευσης, ΑΠΘ
40.Σοφία Αυγητίδου, Αναπληρώτρια καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας
41.Σταύρος Κωνσταντακόπουλος, Επίκουρος Καθηγητής, Πάντειο Πανεπιστήμιο
42.Λεωνίδας Μαρούδας, Αναπληρωτής Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
43.Σισσυ Βελισσαρίου, Καθηγήτρια , Φιλοσοφική Σχολη, ΕΚΠΑ
44. Κωνσταντινίδου Θάλεια, Επίκουρη Καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας
45.Μιχαήλ Δόμνα, Λεκτόρισα, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας
46.Αναστασίου Δημήτριος, Επίκουρος καθηγητής, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας
47. Στάμου Αναστασία, Λεκτόρισα, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας
48. Σωφρόνης Χατζησαββίδης, καθηγητής Τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, Α.Π.Θ.
49. Σοφία Γαβριηλίδου, επίκουκρη καθηγήτρια Τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, Α.Π.Θ.
50. Κωνσταντίνα Ταμουτσέλη, λεκτόρισσα Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης, Α.Π.Θ.
51.Σταύρος Γούτσος, Επίκουρος Καθηγητής Παν/μίου Πάτρας
52.Κώστας Μάρκου Μέλος ΔΕΠ Πάτρας
53. Δημουλάς Κων/νος- Λέκτορας Πάντειο Πανεπιστήμιο
53.Ολίβια Κυριακίδου, Επίκουρη Καθηγήτρια Ο.Π.Α.
54.Τριαντάφυλλος Κωτόπουλος, Λέκτορας, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας
55.Απόστολος Δεδουσόπουλος Καθηγητής – Πάντειο Πανεπιστήμιο
56.Σπύρος Λαπατσιώρας, Λέκτορας, Πανεπιστήμιο Κρήτης
57.Μιχάλης Σπουρδαλάκης, καθηγητής, ΕΚΠΑ
58.Άρης Στυλιανού, επίκουρος καθηγητής ΑΠΘ
59. Μαρκέτος Σπύρος, Επικουρος καθηγητης, Πολιτικων Επιστημων ΑΠΘ
60.Σεβαστάκης Νικόλας, Αναπληρωτής καθ., Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ
61.Ροτζώκος Νικος, Επίκουρος καθ. Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ
62.Κιουπκιολής Αλεξανδρος, Λεκτορας Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ
63.Κώστας Μπασιούκας ΑΝ.Καθηγητής Ιατρική Ιωάννινα
64.Ευκλείδης Τσακαλώτος , Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Αθηνών
65.Αλέξης Μπένος, Καθηγητής Ιατρικής ΑΠΘ
66.Ευγενία Σηφάκη Λέκτορας υπό διορισμό (ως προς το παρόν με σύμβαση π.δ. 407) Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
67. Άννα Ματθαίου, Ιστορικός, αναπληρώτρια καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
68.Παύλος Πανταζής, Επ. Καθηγητης Κλινικής κοινωνικής Ψυχ., ΑΠΘ
69.Αλεξάνδρα Ιωαννίδου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, ΕΚΠΑ
70.Δίβαρης Γιώργος, Επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων τεχνών, ΑΠΘ
71.Ντίνα Βαϊου, ΕΜΠ
72.Τάσος Αναστόπουλος, πανεπιστημιακός ΑΠΘ
73.Γιάννης Μηλιός, καθηγητής ΕΜΠ.
74.Γιώργος Φουρτούνης, Επίκουρος καθηγητής, Πάντειο Πανεπιστήμιο
75.Αλίκη Λαβράνου, αναπλ. καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Κρήτης
76.Λέλα Γώγου, Αν. Καθηγήτρια., ΤΕΕΠΗ, ΔΠΘ.
77.Μιχάλης Ψημίτης, αναπληρωτής καθηγητής, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
78.Γιάννης Ζαρκάδης, Αν. Καθ., Πανεπιστήμιο Πάτρας
79.Ρίκα Μπενβενίστε, ιστορικός, καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
80.Νίκη Κουρμούλη, Λέκτορας, ΔΠΘ
81.Αντώνης Δημάκης, Λέκτορας Πληροφ. ΟΠΑ
82.Ιωάννα Ναούμ,  Λέκτορας  Φιλολογίας
83.Γιώργος Παπαναστασίου, Επίκουρος καθηγητής  Φιλολογίας
84.Δημήτρης Κόκορης, Ειδικός επιστήμονας  Φιλοσοφίας Παιδαγωγικής
85.Γιάννης Πλάγγεσης, Καθηγητής Φιλοσοφίας Παιδαγωγικής
86.Χασάν Μπαντάουϊ,  Αραβολόγος- Επίκουρος Καθηγητής  Ιστορίας- Αρχαιολογίας, Φιλοσοφίας
87.Μagnelli Alessandro, Αλλοδαπός Δάσκαλος  Ιταλικής φιλολογίας
88.Dunez Christian, Αλλοδαπός Δάσκαλος, Γαλλική Φιλολογία
89.Ρια Καλφακάκου καθηγήτρια τμ. Πολιτικών Μηχανικών ΑΠΘ
90.Κρεστενίτης Γιάννης καθηγητής τμ. Πολιτικών Μηχανικών ΑΠΘ
91.Σταμάτης Κων/νος, Καθηγητής τμ. Νομικής ΑΠΘ.
92.Νίκος Ευσταθίου, Καθηγητής Ιστορικό Αρχ. ΑΠΘ
93.Αλέξανδρος Γεωργόπουλος, Καθηγητής Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης ΑΠΘ
94.Μιχάλης Σιγάλας, Αν. Καθηγητής Χημείας ΣΘΕ, ΑΠΘ
95.Γιάννης Πούλιος, Αν. Καθηγητής Χημείας ΣΘΕ, ΑΠΘ
96.Χαρίκλεια Γυόκα, Επίκουρος, Αρχιτεκτονική, ΑΠΘ
97.Νίκος Βαρσακέλης, Αν. Καθηγητής Οικονομικών Επιστημών ΑΠΘ
98.Χρήστος Εμμανουηλίδης, Επίκουρος Καθηγητης Οικονομικών, ΑΠΘ
99.Δημήτρης Μάρδας, Αν. Καθηγητής Οικονομικών ΑΠΘ
100.Παναγιώτης Φουσέκης, Καθηγητής Οικονομικών ΑΠΘ
101.Κων/νος Κατρακυλίδης, Καθηγητής Οικονομικών ΑΠΘ
102.Νέλλη Παυλίδου, Λεκτόρισσα Οικονομικών ΑΠΘ
103.Στυλιανή Κωστοπούλου , Επ. Καθηγήτρια Οικονομικών ΑΠΘ
104.Chrysi Rapanta, Investigadora University of Lugano, Switzerland
105. Eva Lopez Mateo, Gestión, Universitat Oberta de Catalunya, Spain
106. Marcelo Maina, Profesor, Universitat Oberta de Catalunya, Spain
107.Lourdes Gardia, Profesora Universitat Oberta de Catalunya, Spain
108.Alfred Salad, Gestión, Universitat Oberta de Catalunya, Spain
109.Xavier Más, Gestión, Universitat Oberta de Catalunya, Spain
110.Eva Durall, Gestión, Universitat Oberta de Catalunya, Spain
111.Marga Franco, Gestión, Universitat Oberta de Catalunya, Spain
112.Pau Yanez, Gestión, Universitat Oberta de Catalunya, Spain

Έρευνα καμπανακι για το υπουργείο Παιδείας-The Division Bell

Η καμπάνα που θα ηχήσει με την κατάθεση του νόμου θα είναι τόσο ισχυρή, τόσο εκκωφαντική όσο τα απραγματοποίητα όνειρα γενεών και γενεών νέων ανθρώπων.Και τότε η Division Bell ίσως σημάνει και την τελευταία ώρα του κυρίου Σήνιορ...

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ : Ψάχνει έγκριση της πολιτικής του σε δημοσκοπήσεις

Πηγή:ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών

Στις δημοσκοπήσεις καταφεύγει η κυβέρνηση για να αποδείξει ότι η πλειοψηφία των φοιτητών, των σπουδαστών και των γονιών τους συμφωνούν με τις αναδιαρθρώσεις στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Η δημοσκόπηση που μοίρασε προχτές το υπουργείο Παιδείας έχει ένα και μοναδικό συμπέρασμα: Ολοι συμφωνούν με το Πανεπιστήμιο ΑΕ που προωθεί η κυβέρνηση! Κι όπως ήταν αναμενόμενο η δημοσκόπηση «αξιοποιήθηκε» δεόντως απ' τα κυρίαρχα ΜΜΕ για να στηθεί μια «πραγματικότητα» συμφωνίας με αλλαγές που μετατρέπουν τα πανεπιστήμια σε επιχειρήσεις και βάζουν μεγαλύτερα ταξικά εμπόδια στη γνώση.

Είναι χαρακτηριστικά ορισμένα στοιχεία της δημοσκόπησης:

Τα ποσοστά των συμμετεχόντων (φοιτητές, σπουδαστές, «ευρύ κοινό») που δηλώνουν «μάλλον μη ενημερωμένοι», «σίγουρα μη ενημερωμένοι» και «ούτε ενημερωμένοι/ούτε μη ενημερωμένοι» κυμαίνονται γύρω απ' το 60%!
Στη γενική ερώτηση «θέλετε να γίνουν αλλαγές;», αυτονόητα οι περισσότεροι συμφωνούν. Οταν οι ερωτήσεις εξειδικεύονται στις αλλαγές του νόμου - πλαισίου (τις οποίες ήδη δηλώνει ότι δε γνωρίζει το 60%), τα ποσοστά πέφτουν αλλά παραμένουν υψηλά. Η συμφωνία, βέβαια, «εκβιάζεται» είτε από τη διατύπωση των ερωτήσεων, είτε από την απόκρυψη στοιχείων απ' τα μέτρα.
Για παράδειγμα, στην κατάργηση του θεσμού των ωρομισθίων καθηγητών συμφωνούν οι περισσότεροι. Στη διατύπωση της ερώτησης, βέβαια, δεν αναφέρεται πουθενά ότι η βαθμίδα του Λέκτορα θα είναι ελαστική μορφή απασχόλησης. Επίσης στη συμφωνία στο ζήτημα της χρηματοδότησης δεν αναφέρεται «φυσικά» ότι τα πανεπιστήμια θα παίρνουν χρήματα απ' το κράτος ανάλογα με τη σύνδεσή τους με τις επιχειρήσεις. Μάλιστα, εμφανίζονται και ποσοστά συμφωνίας για μονοετή και διετή στα ιδρύματα, χωρίς φυσικά να γίνεται καμία αναφορά στο περιεχόμενό τους και στο γεγονός ότι θα είναι προγράμματα κατάρτισης.
Πάντως, αξιοσημείωτο είναι ότι παρά τον τρόπο που είναι φτιαγμένη η δημοσκόπηση ανάμεσα στα υψηλά ποσοστά υπάρχει και ένα που τους ξέφυγε. Οι φοιτητές και οι σπουδαστές πιστεύουν (με ποσοστά κοντά στο 70%) ότι απ' τις αλλαγές θα ωφεληθούν η αγορά εργασίας και οι επιχειρήσεις.

Καταργούνται τα τμήματα σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ

Οι υποψήφιοι θα εισάγονται αρχικά σε σχολή και μετά τον πρώτο χρόνο θα επιλέγουν το μέλλον των σπουδών τους

Καταργούνται από το ακαδημαϊκό έτος 2013-14 τα τμήματα των πανεπιστημίων και παραμένουν μόνο οι σχολές. Αυτή η βασική αλλαγή που “κλείδωσε” χθες στο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας είναι μόνο μία από τις ριζικές αλλαγές που θα φέρουν τα πάνω κάτω στην ανώτατη εκπαίδευση μέσα στο επόμενο διάστημα. Όπως εξηγούν οι πανεπιστημιακοί, με αυτές τις αλλαγές που επιχειρούνται οι υποψήφιοι θα εισάγονται σε μια σχολή και μετά τον πρώτο χρόνο θα αποφασίζεται με ένα είδος “πανελλαδικών εξετάσεων” το μέλλον των σπουδών τους.
“Δεν υπάρχουν οι υποδομές για να υποστηρίξουν αυτή τη ριζική αναδιάρθρωση” εκτιμά ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Γ. Χατζηδημητρίου, ενώ ο πρόεδρος του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης Παύλος Καρακολτσίδης, ο οποίος συμμετέχει στο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας, εξηγεί ότι στο ΤΕΙΘ θα μείνουν πέντε σχολές.
“Δεν είναι καθόλου απλό να προχωρήσουμε σε κατάργηση τμημάτων” επισημαίνει στη “Μ” ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Γιάννης Χατζηδημητρίου. “Προκύπτουν διάφορα ζητήματα. Τι θα γίνει με τους προέδρους των τμημάτων, πώς θα λειτουργούν οι γενικές συνελεύσεις, πώς θα απορροφηθούν οι φοιτητές που είναι σε τμήματα; Οι μεγάλες περικοπές στη χρηματοδότηση των πανεπιστημίων θα οδηγήσουν σταδιακά σε αλλαγές ακόμη και στον τρόπο που γίνεται σήμερα η δωρεάν σίτιση των φοιτητών. Από την επόμενη χρονιά θα ισχύσουν νέα, χαμηλότερα εισοδηματικά κριτήρια για τους φοιτητές που θα δικαιούνται δωρεάν σίτιση και έτσι αναπόφευκτα ένα μεγάλο μέρος των φοιτητών δεν θα τη δικαιούται”.

Θα αναστείλει τη λειτουργία του το ΤΕΙΘ
Ορατός είναι πλέον ο κίνδυνος ακόμη και να χαθεί το εξάμηνο, αφού οι έκτακτοι εκπαιδευτικοί του ΤΕΙΘ συνεχίζουν την επίσχεση εργασίας. Μιλώντας στη “Μ” ο πρόεδρος του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης Παύλος Καρακολτσίδης άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο ακόμη και να “βάλει λουκέτο το ΤΕΙ” αν δεν βρεθεί λύση στο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί. Πάντως χθες με απόφασή του το υπουργείο Παιδείας ενέκρινε το ποσό των 938.700 ευρώ για την πληρωμή του έκτακτου προσωπικού του ΤΕΙΘ.

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, 10/2/2011

Συνεχίζεται η κατάληψη των Πολυτεχνικών τμημάτων του πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας

Σχόλιο: Ρε παιδιά τι περιμένετε και δε μας έχετε πάρει ακόμα με τις πέτρες; Τέλος στα όνειρα θερινής νυκτός του υπουργού Χρεοκοπίας και στο έργο ζωής Πετσάλνικων και άλλων γελοίων...

Δημοσκοπήσεις κατά παραγγελίαν κ. Διαμαντοπούλου;

Πηγή:Αυγή

Γαμώτο, μας πήρανε χαμπάρι...

Ημερομηνία δημοσίευσης: 09/02/2011

Μέχρι χθες είχαμε κυβερνητικές παρεμβάσεις που ευνοούσαν τους ιδιώτες όπου κι αν δραστηριοποιούνταν αυτοί. Στην εποχή του Μνημονίου έχουμε κυβέρνηση και ιδιώτες ένα σώμα - μια ψυχή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της νέας λειτουργίας είναι οι δημοσκοπήσεις... κοινής γνώμης που αναλαμβάνουν γνωστές εταιρείες δημοσκόπησης μετά από παραγγελία υπουργών.
Τον λογαριασμό, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, πληρώνει το ΕΣΠΑ. Τα κοινοτικά κονδύλια, αντί να χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη και την αναβάθμιση της δημόσιας ζωής και δράσης, διατίθενται για την αγορά υπηρεσιών δημοσιότητας, προβολής και πληροφόρησης, τις οποίες προσφέρουν ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Στον χώρο της παιδείας πρόκειται να δαπανηθούν για τον σκοπό αυτό 45 εκατ. ευρώ. Επιπλέον θα διατεθούν 500.000 ευρώ για δημοσκοπήσεις κοινής γνώμης επί παντός... κατεδαφιστικού που σχεδιάζει το υπουργείο Παιδείας. Δηλαδή η κυβέρνηση ξοδεύει δημόσιο χρήμα για να παραχθούν -από τον ιδιωτικό τομέα- μελέτες και δημοσκοπήσεις που συνηγορούν για τη διάλυση του δημόσιου τομέα! Στην περίπτωση του υπουργείου Παιδείας χρηματοδοτούνται έρευνες και δράσεις για τη διάλυση του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος.
Χθες δημοσιοποιήθηκε από τον πελάτη - υπουργείο Παιδείας έρευνα για τις νεοφιλελεύθερες αλλαγές στην ανώτατη εκπαίδευση. Στην έρευνα μετείχαν 404 φοιτητές, 455 γονείς μαθητών γυμνασίου, λυκείου και φοιτητών και 1.002 άτομα από το ευρύ κοινό. Το δείγμα, που σε υψηλό ποσοστό δήλωσε "ούτε ενημερωμένο, ούτε μη ενημερωμένο" ή "μάλλον μη ενημερωμένο" εμμέσως πλην σαφώς κλήθηκε να συμφωνήσει με τις προτεινόμενες αλλαγές και να καταλήξει... εντελώς αυθόρμητα στην εξής έκκληση: Το υπουργείο Παιδείας να εφαρμόσει τις αλλαγές όποιες κι αν είναι οι αντιδράσεις.

Και επειδή υπάρχουν πολλές, καλύτερα να τις απαγορεύσουμε. Πήγε να το βγάλει και αυτό η κατά παραγγελία έρευνα, αλλά σκόνταψε ακόμη και στο δείγμα των γονιών που δέχονται τις καταλήψεις ως έσχατη μορφή αντίδρασης.

Εδώ πήγαν τα λεφτά του ΙΚΥ: Υπουργείο Παιδείας 5,5 εκατ. ευρώ σε νέες επιχειρήσεις

Πηγή:Το Βήμα

Πεντέμισι εκατ. ευρώ θα δοθούν από το υπουργείο Παιδείας σε νέους επιχειρηματίες. Η διαδικασία αξιολόγησης του πρώτου κύκλου υποβολής προτάσεων στο πλαίσιο του προγράμματος του υπουργείου «Ενίσχυση Νέων και Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων» ολοκληρώθηκε ήδη και αξιολογήθηκαν 151 προτάσεις. Οι προτάσεις αυτές κατατέθηκαν από τους εκπροσώπους νέων επιχειρήσεων (που λειτουργούν από ένα έως 6 έτη ή επιχειρήσεις που δεν έχουν χρηματοδοτηθεί για έρευνα έως σήμερα).
Τελικά αποφασίστηκε ότι θα χρηματοδοτηθούν 45 προτάσεις, οι οποίες και θα λάβουν συνολικά το ποσό των περίπου 5,5 εκατ. ευρώ για έργα που ανήκουν σε σημαντικούς τομείς για την ελληνική οικονομία. Πρόκειται για 13 έργα στον τομέα των Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών, 11 έργα στους τομείς Γεωργίας, Αλιείας, Κτηνοτροφίας, Τροφίμων και Βιοτεχνολογίας, 6 έργα στους τομείς προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας και των τεχνολογιών παραγωγής, ένα έργο στον τομέα των Νανοεπιστημών, 3 έργα στον τομέα της Ενέργειας, 4 έργα στον τομέα των Μεταφορών, 3 έργα στον τομέα του Περιβάλλοντος, 3 έργα στον τομέα της Υγείας και ένα έργο στον τομέα του Διαστήματος και τεχνολογιών ασφαλείας.
Η υλοποίηση των έργων αυτών θα ολοκληρωθεί το αργότερο μέχρι το τέλος του 2015. «Στα ζητούμενα και στις προκλήσεις της εποχής και των καιρών απαντάμε έμπρακτα με πολιτικές πρωτοβουλίες και δράσεις που θέτουν την καινοτομία, την έρευνα και την τεχνολογία στο επίκεντρο της εθνικής προσπάθειας για επανεκκίνηση της οικονομίας και ανάπτυξης» δήλωσε σχετικά η υπουργός Παιδείας κυρία Αννα Διαμαντοπούλου

Τριήμερος αποκλεισμός του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης

Πηγή Alfavita

Στον τριήμερο αποκλεισμό του κτηρίου του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης προχωρά από σήμερα το έκτακτο εκπαιδευτικό προσωπικό του ιδρύματος, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη μη καταβολή των δεδουλευμένων του από την αρχή της ακαδημαϊκής χρονιάς μέχρι σήμερα.
Ο Σύλλογος έκτακτου εκπαιδευτικού προσωπικού του ΤΕΙΘ βρίσκεται για τρίτη συνεχόμενη εβδομάδα σε επίσχεση εργασίας, εν μέσω εξεταστικής περιόδου, ενώ από σήμερα ξεκινά νέες κινητοποιήσεις.
Συγκεκριμένα, αύριο θα συμμετέχει σε κοινή συνεδρίαση με τους Συλλόγους των μόνιμων εκπαιδευτικών, ενώ την Παρασκευή θα συμμετάσχει στην πανελλαδική παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Παιδείας, μαζί με τους έκτακτους του προεδρικού διατάγματος 407, που αντιδρούν για τις περικοπές στα ακαδημαϊκά ιδρύματα και για το εργασιακό τους καθεστώς.

Η προσωπικότητα στα γρανάζια της αξιολόγησης Π. Παυλίδης

Εκπαιδευτική Κοινότητα, αρ. τεύχους 56, Νοέμβριος 2000-Ιανουάριος 2001, σελ.18-23

 Πηγή:Λογική της Ιστορίας άρθρα

        Πολύ συχνά στις μέρες μας  ακούμε να γίνεται λόγος για τη σημασία της αξιολόγησης  στη βελτίωση - μεγιστοποίηση των εργασιακών επιδόσεων του ανθρώπου. Η αξιολόγηση προβάλλεται συνήθως  ως  μιαν αξιοκρατική  και αντικειμενική διαδικασία ένταξης στους διάφορους τομείς του κοινωνικού καταμερισμού εργασίας  καθώς και  αποτίμησης  του παραγόμενου από το κάθε άτομο έργου. Ιδιαίτερη αναφορά στο ζήτημα της αξιολόγησης γίνεται όταν εξετάζονται εκπαιδευτικά θέματα. Μάλιστα ,τον τελευταίο καιρό η ιδεολογία της αξιολόγησης βρέθηκε στη ημερήσια διάταξη των επιχειρούμενων μεταρρυθμίσεων στην παιδεία. Εδώ πρόκειται  για την εισαγωγή ενός διευρυμένου και πολυεπίπεδου συστήματος αξιολόγησης μαθητών και εκπαιδευτικών με σκοπό την ακριβέστερη αποτίμηση των γνώσεων και δεξιοτήτων των μαθητών προκειμένου να υπάρξει μια αντικειμενική-αξιοκρατική κατανομή των νέων στα πλαίσια του κοινωνικού καταμερισμού εργασίας και παράλληλα τον αυστηρότερο έλεγχο του έργου των εκπαιδευτικών με ζητούμενο τη βελτίωσή του.

         Άποψή μας είναι ότι   η πρακτική της αξιολόγησης καλείται να νομιμοποιήσει  την υπαγωγή  των υποψήφιων αλλά και των   νυν  εργαζομένων στον  κοινωνικό καταμερισμό εργασίας, δημιουργώντας την απατηλή εντύπωση ότι ο καθένας πρόκειται να καταλάβει ή θα πρέπει, κατά κανόνα, να καταλαμβάνει  μια θέση ανάλογα με την αξία του, βάσει ίσων ευκαιριών, και όχι χάριν κάποιων προνομίων ή κοινωνικής καταγωγής.

        Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η αξιολόγηση, στο επίπεδο του κοινού νου, φαντάζει ως μια κοινωνικά ουδέτερη και αντικειμενική διαδικασία  ανάδειξης και αποτίμησης κάποιας «αξίας » του ατόμου.

        Για να υπάρξει όμως μέτρηση -αποτίμηση αυτής της αξίας θα πρέπει η τελευταία ν’ αναφέρεται σε κάποια μετρήσιμα και συγκρίσιμα, τουτέστιν ομοιογενή στοιχεία, ιδιότητες ,επιδόσεις του ανθρώπου. Η αξιολόγηση δηλαδή είναι ανέφικτη χωρίς την ομοιογενοποίηση και τυποποίηση των γνώσεων, των δεξιοτήτων και επιδόσεων του μαθητή, της εργασιακής απόδοσης  του εκπαιδευτικού αλλά και κάθε ανθρώπου, εν γένει, που πρόκειται να αξιολογηθεί.

         Η εν λόγω ομοιογενοποίηση και τυποποίηση προϋποθέτει μιαν αφαίρεση από την πολυπλοκότητα  της ανθρώπινης προσωπικότητας, από κάθε τι αντιφατικό, παράδοξο, διαφορετικό, απρόβλεπτο. Προϋποθέτει επίσης μιαν αφαίρεση απ’ τις κοινωνικές συνθήκες και διαδικασίες διαμόρφωσης της ανθρώπινης προσωπικότητας. Μάλιστα  όσο περισσότερο ουδέτερη, αντικειμενική, αξιοκρατική είναι  η επιχειρούμενη αξιολόγηση τόσο μεγαλύτερη είναι η αφαίρεση απ’ την πολυπλοκότητα και αντιφατικότητα της ανθρώπινης προσωπικότητας .Η προσωπικότητα τελικά πολυδιασπάται σε ξεχωριστές πτυχές - αυτόνομα μέρη, το καθένα εκ των οποίων  ή μερικά εξ αυτών ανάγονται σε αφηρημένες ποιότητες. Η εικόνα που σχηματίζεται για το άτομο είναι μερική, αποσπασματική,  επιδερμική και, συνεπώς, ψευδής.

Νέοι, μορφωμένοι και άνεργοι

πηγή: Cynical

Ένα από τα κοινά χαρακτηριστικά των τελευταίων εξεγέρσεων στην Τυνησία και Αίγυπτο ήταν ότι ξεκίνησαν αυθόρμητα από ανέργους ή υποαπασχολούμενους νέους, με αρκετούς από αυτούς σπουδαγμένους, με περγαμηνές και με πτυχία. Γεγονός εν μέρει κατανοητό, μια και οι χώρες της Βορείου Αφρικής και της Μέσης Ανατολής κατοικούνται κυρίως από νεαρόκοσμο, με περίπου το 60% του πληθυσμού να είναι ηλικίας κάτω των 30. Ήδη από καιρό, η Παγκόσμια Τράπεζα είχε βγάλει ραπόρτο με το οποίο προειδοποιούσε για την πολιτική επικινδυνότητα της συγκεκριμένης ηλικιακής κατηγορίας, χωρίς όμως μέχρι τώρα, παρά μόνο πρόσφατα, να έχει επιβεβαιωθεί. Ώσπου ήρθε η στιγμή που η φωτίτσα που καρβούνιασε το κορμί του Μπουαζίζι να φουντώσει τόσο, που να ξαπλωθεί μέχρι την άλλη μεριά της ηπείρου, στην Αίγυπτο, να περάσει απέναντι στη Συρία και Ιορδανία, και να πάρει να κατηφορίζει προς το νότο, μέχρι την Υεμένη.

Η ανεργία των νέων σε όλο τον αραβικό κόσμο είναι από τις μεγαλύτερες παγκοσμίως, αγγίζοντας κατά μέσο όρο το 25% του πληθυσμού των 30 και κάτω, ενώ όπως επισημαίνει ο αραβικός οργανισμός εργασίας η τάση είναι να αυξάνεται με μεγαλύτερο ρυθμό όμως ανάμεσα στους μορφωμένους, απ’ ότι ανάμεσα στους ανειδίκευτους.

Η Τυνησία δεν αποτελεί τη χειρότερη περίπτωση στο αραβικό κόσμο, όσον αφορά το μορφωτικό επίπεδο και το βαθμό φτώχειας των κατοίκων της. Παρ’ όλα αυτά η επίσημη συνολική ανεργία βρίσκεται στο 14%, ενώ γίνεται διπλάσια μεταξύ των νέων και ειδικά των μορφωμένων. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, οι μισοί περίπου από τους απόφοιτους πανεπιστημίου την περίοδο 2006-2007 δεν είχαν καταφέρει να βρουν δουλειά ένα χρόνο μετά την αποφοίτησή τους, υπολογιζόμενοι στους 336,000, για να δώσουμε ένα ενδεικτικό νούμερο.

Αλλά, ούτε κι από ξένες επενδύσεις στερήθηκε η χώρα, με τη διαφορά όμως ότι τα χρήματα και οι δουλειές εισέρεαν σταθερά στα παραθαλάσσια τουριστικά θέρετρα και γύρω από τα ξενοδοχεία, ενώ η ενδοχώρα παρέμενε στάσιμη, δίχως αναπτυξιακή προοπτική. Επόμενο ήταν οι περισσότεροι νέοι να μην έχουν και πολλές επιλογές, με την επακόλουθη κρίση να κάνει μια κατάσταση δύσκολη ακόμα δυσκολότερη.

Η Αίγυπτος από την άλλη, πάσχει κι αυτή από την ίδια ακριβώς αρρώστια· νέοι, μορφωμένοι και άνεργοι. Οι Αιγύπτιοι γονείς πασχίζουν πάρα πολύ, (σ’ αυτό δε, μοιάζουν πολύ με τους δικούς μας), να εξασφαλίσουν το μέλλον των παιδιών τους. Η ζήτηση πανεπιστημιακών σπουδών είναι πολύ μεγάλη, η εισαγωγή γίνεται μέσω ιδιαίτερα σκληρών παν-αιγυπτιακών εξετάσεων, και τα ιδιαίτερα μαθήματα, όπως κι εδώ, βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Δυστυχώς όμως, οι 700,000 που αποφοιτούν ετησίως από τα πανεπιστήμια βρίσκονται αντιμέτωποι με 200,000 μόνο θέσεις εργασίας, (στοιχεία του 2005), με αποτέλεσμα την υποαπασχόληση και τη διόγκωση της δυσαρέσκειας.

Στη Συρία η επίσημη ανεργία σ’ όλο τον πληθυσμό είναι στο 11%, (ανεπίσημα στο 20%), αλλά για τους απόφοιτους πανεπιστημίου τα πράγματα δεν είναι καλύτερα, αφού αναγκάζονται να παίρνουν πολύ κακοπληρωμένες δουλειές και φυσικά χωρίς συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Τα στοιχεία δείχνουν ότι το 80% των αποφοίτων μπορεί να περιμένει ως και τέσσερα χρόνια για μια κανονική θέση εργασίας. Αρκετοί επιχειρούν να μεταναστεύσουν σε άλλα αραβικά κράτη, αλλά κι εκεί η κατάσταση δεν είναι καλύτερη.

Το εργασιακό αδιέξοδο όμως δεν αποτελεί προνόμιο των αραβικών χωρών μόνο, και τούτο παρά το γεγονός ότι το ΑΕΠ τα τελευταία χρόνια μεγεθυνόταν με πολύ μεγαλύτερους ρυθμούς απ’ ότι στη Δύση.

Μια ματιά και στην Ευρώπη δείχνει την ίδια ακριβώς τάση. Σύμφωνα με τη Eurostat, το Δεκέμβρη του 2009 η συνολική ανεργία των νέων, των κάτω των 25, ήταν 21% στην ευρωζώνη και 21.4% στην ΕΕ27, ενώ την ίδια περίοδο του 2008 τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν 17% και 16.9% αντίστοιχα, δηλαδή εξ ίσου απογοητευτικά. Τα υψηλότερα ποσοστά δε, παρατηρήθηκαν στην Ισπανία (44.5%) και Λετονία (43.8%).

Στην Αγγλία σοκ προκάλεσε η δημοσίευση των πλέον πρόσφατων στατιστικών στοιχείων για την ανεργία των νέων πανεπιστημιακής μόρφωσης. Μέσα σ’ ένα χρόνο από το 11% σχεδόν διπλασιάστηκε, χτυπώντας ένα 20.3%. Έτσι δεν προκαλεί έκπληξη η διαπίστωση ότι ταυτόχρονα αυξάνεται και ο αριθμός αυτών που αναγκάζονται να εργαστούν σε θέσεις χαμηλής εξειδίκευσης όπως σερβιτόροι και ταμίες σε supermarkets.

Σ’ όλο τον κόσμο λοιπόν παρατηρείται το ίδιο σε γενικές γραμμές, φαινόμενο, το οποίο συνοψίζεται στην αναντιστοιχία ανάμεσα στις δεξιότητες των νέων που λαμβάνουν τριτοβάθμια εκπαίδευση και των δεξιοτήτων που (δεν) απαιτούνται, οδηγώντας έτσι στην ανεργία και την υποαπασχόληση.

Η δυσαρμονία αυτή θα μπορούσε ν’ αποδοθεί είτε στο ότι το μαζικό πανεπιστήμιο των μεταπολεμικών χρόνων έφτασε σε κάποιο ανώτατο όριο, είτε στο ότι η ίδια η οικονομία έφτασε σε κάποιο αντίστοιχο κατώτατο όριο, εξ αιτίας της αδυναμίας παραγωγής ικανών και εξειδικευμένων θέσεων εργασίας, ώστε να τους απορροφά. Δεδομένης της συνεχόμενης μείωσης των παραγωγικών θέσεων εργασίας στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη και της αντικατάστασής τους από θέσεις εργασίας στον τομέα των υπηρεσιών, θα λέγαμε ότι το πρόβλημα βρίσκεται από τη μεριά της οικονομίας και όχι από τη μεριά του πανεπιστημίου.

Και τι γίνεται επ’ αυτού; Ακριβώς το ανάποδο. Δηλαδή, αντί για τον αναπροσανατολισμό της οικονομίας, συρρικνώνονται τα πανεπιστήμια, με τον απλό τρόπο της εισαγωγής, και εκεί όπου ήδη υπάρχουν, της σημαντικής αύξησης των διδάκτρων. Η αντίστροφη μέτρηση για την επάνοδο στην εποχή όπου τα πανεπιστήμια προορίζονταν για την ελίτ έχει ήδη αρχίσει

Κτηνωδία και γελοιότητα (Σπύρος Σακελλαρόπουλος ) Με αφορμή τις πρόσφατες αποφάσεις του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών

Πηγή:Blog πρωτοβουλίας μελών ΔΕΠ υπο αναμονή τοποθέτησης

Χωρίς ασθενείς... Στην εξαιρετική βρετανική σειρά της δεκαετίας του ’80 «Μάλιστα κ. Υπουργέ», υπάρχει ένα επεισόδιο όπου ο πρωταγωνιστής Υπουργός πληροφορείται πως έχει δημιουργηθεί ένα νοσοκομείο που διακρίνεται με την παγκόσμια πρωτοτυπία πως δε δέχεται ασθενείς! Το εκπληκτικότερο όλων είναι πως με όποιον αρμόδιο επικοινωνεί, εκείνος του εκθειάζει την άριστη λειτουργία του Νοσοκομείου: άρτιος λογιστικός έλεγχος των δαπανών, σύγχρονα κτίρια, υπερειδικευμένο προσωπικό, το νοσοκομείο περιβάλλεται από ένα καταπληκτικό δάσος κλπ! Τίποτε, όμως, από όλα αυτά δεν κατορθώνει να πείσει τον Υπουργό ο οποίος συνεχίζει να διατυπώνει την ένσταση «Μα τι μου λέτε; Είναι δυνατόν να υπάρχει νοσοκομείο που να μη δέχεται ασθενείς;»....

Η μόνη διαφορά του επεισοδίου αυτού με την πρόσφατη απόφαση του ΙΚΥ να μη δώσει φέτος υποτροφίες εσωτερικού σε υποψήφιους διδάκτορες και μεταδιδακτορικούς ερευνητές, είναι πως στην πρώτη περίπτωση ήταν ο Υπουργός που είχε αντιρρήσεις στο να μην επιτελεί ένα ίδρυμα την αποστολή για την οποία είχε δημιουργηθεί. Αντίθετα στα καθ’ ημάς είναι το Υπουργείο Παιδείας που έλαβε αυτή την κοσμοιστορική απόφαση: από εδώ και πέρα θα έχουμε έναν οργανισμό υποτροφιών που δε θα δίνει υποτροφίες! Και το καλό είναι διπλό: από τη μια δε θα δίνονται λεφτά για υποτροφίες και από την άλλη ποιος λόγος να λειτουργεί το συγκεκριμένο ίδρυμα; Ας το κλείσουμε για να γλιτώσουμε και τα πάσης φύσης λειτουργικά κόστη!
Για να σοβαρευτούμε (;) η συγκλονιστική αυτή απόφαση στηρίχτηκε σε δύο επιχειρήματα: α) στο γεγονός πως είναι περίοδος λιτότητας και κατά συνέπεια θα πρέπει να υπάρξουν περικοπές β) στο ό,τι μέσω των ευρωπαϊκών προγραμμάτων δόθηκαν πιο πολλές υποτροφίες εσωτερικού απ’ ότι είχαν δοθεί πέρισυ από το ΙΚΥ[1]. Κι όλα αυτά όταν το ίδιο το Υπουργείο ευαγγελίζεται το όραμά του για το ελληνικό πανεπιστήμιο της αριστείας!
Και βέβαια και τα δύο «επιχειρήματα» είναι έωλα. Οι υποτροφίες δίνονται ακριβώς για να βοηθηθούν οι άνθρωποι που θέλουν να σπουδάσουν περαιτέρω ώστε να ανταποκριθούν στις δύσκολες και απαιτητικές σημερινές οικονομικές συνθήκες. Κατά συνέπεια πρώτα και κύρια σε περιόδους κρίσης θα έπρεπε να αναπτύσσονται υποστηρικτικοί οικονομικοί θεσμοί. Το δεύτερο «επιχείρημα» είναι σε δύο σημεία προβληματικό. Καταρχήν οι μεταδιδακτορικές υποτροφίες του ΙΚΥ δίνονταν από κονδύλια της ΕΕ, κατά συνέπεια από πού θα κάνει περικοπές το Υπουργείο; Έπειτα, υποτροφίες για υποψήφιους διδάκτορες, όπως ο Ηράκλειτος, είχαν ξαναδοθεί παράλληλα με τις υποτροφίες του ΙΚΥ.
Και το ερώτημα που προκύπτει είναι: δεδομένου πως η Ελλάδα, απ’ ότι όλα δείχνουν, θα συνεχίσει να βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα της οικονομικής κρίσης, τι θα γίνει όταν δεν θα υπάρχουν τα ευρωπαϊκά κονδύλια; Πολύ απλά τότε είναι που θα φανεί η πραγματική όψη της πολιτικής του Υπουργείου. Θα θεωρούνται χαμένα τα χρήματα που θα δίνονται «γενικώς και αορίστως» σε υποτροφίες και θα «ενθαρρυνθούν» οι ενδιαφερόμενοι να τα αναζητήσουν από ιδιωτικούς φορείς. Είναι προφανές πως κανένας ιδιώτης δεν θα δώσει τα χρήματά του για διεξαγωγή έρευνας στις κοινωνικές επιστήμες, ενώ όποιος στις θετικές επιστήμες λαμβάνει υποτροφία από μια εταιρεία θα πρέπει με το έργο του να προωθήσει τα προϊόντα της (αλλιώς γιατί η συγκεκριμένη επιχείρηση να τον χρηματοδοτήσει;) Αυτό, για το Υπουργείο Παιδείας, ονομάζεται η αναβάθμιση της έρευνας και αριστεία!
Επαναλαμβάνουμε: αν η κατάσταση δεν ήταν τόσο θλιβερή θα ήταν απλώς γελοία…
[1] Το πιο «ωραίο» είναι πως για τις υποτροφίες εξωτερικού, για τις οποίες δεν προβλέπονται ευρωπαϊκά κονδύλια, το ΙΚΥ απλώς αναφέρει πως αργότερα θα υπάρξει σχετική ανακοίνωση, χωρίς δηλαδή να δεσμεύεται ό,τι θα υπάρξουν υποτροφίες εξωτερικού και χωρίς να υπάρχει κάποια πρόβλεψη γι’ αυτούς τους άμοιρους τους ανθρώπους που θα θέλουν προετοιμαστούν γι’ αυτές τις εξετάσεις (ανακοίνωση ημερομηνιών, ύλης κλπ).

Πανελλαδική παράσταση διαμαρτυρίας διδασκόντων με βάση το ΠΔ 407/80 και Επιστημονικών & Εργαστηριακών Συνεργατών ΤΕΙ.

Παρασκευή 11/2 11.00 

π.μ. Υπουργείο Παιδείας

                                                          

Σάββατο 12/2 13.00 μ.μ. Πανελλαδική Συνάντηση συμβασιούχων διδασκόντων, στα γραφεία της ΟΛΜΕ (Κορνάρου 2 και Ερμού, 6^ος όροφος)

Στο πλαίσιο της συνολικότερης επίθεσης στην Ανώτατη Εκπαίδευση το Υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε περικοπές στις πιστώσεις που αφορούν διδάσκοντες με βάση το ΠΔ 407/80 και οι οποίες φτάνουν το 15%-20% σε σχέση με τις ήδη συρρικνωμένες προβλέψεις των τετραετών ακαδημαϊκών προγραμματισμών. Οι περικοπές ανακοινώθηκαν το Δεκέμβριο, όταν είχε περάσει το μεγαλύτερο μέρος του χειμερινού εξαμήνου. Την ίδια στιγμή στα ΤΕΙ οι περικοπές πιστώσεων δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία των ιδρυμάτων και την πληρωμή των επιστημονικών και εργαστηριακών συνεργατών.

Η απόφαση του Υπουργείου οδηγεί σταδιακά τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, τις Συγκλήτους και τα Τμήματα είτε στον επιμερισμό μικρότερου αριθμού πιστώσεων σε περισσότερους διδάσκοντες (οικονομική εξαθλίωση, άνιση μεταφορά των βαρών στις πλάτες των συμβασιούχων διδασκόντων) είτε στον ριζικό περιορισμό του αριθμού συμβασιούχων διδασκόντων, άρα και των προσφερόμενων μαθημάτων (απολύσεις και υποβάθμιση προγραμμάτων σπουδών). Την ίδια στιγμή η παρατεταμένη καθυστέρηση των διορισμών των μελών ΔΕΠ που έχουν εκλεγεί, η πρόθεση του Υπουργείου να περιορίσει ριζικά τις προκηρύξεις νέων θέσεων, οι περικοπές πιστώσεων, διαμορφώνουν ζοφερό τοπίο για τους συμβασιούχους διδάσκοντες αλλά και τα ίδια τα Τμήματα. Ιδιαίτερα πλήττονται τα Περιφερειακά ΑΕΙ και τα νέα Τμήματα που βασίζονται σημαντικά σε συμβασιούχους διδάσκοντες.

 

Το Υπουργείο Παιδείας παραμένει πιστά προσηλωμένο στην πολιτική της συρρίκνωσης της δημόσιας δωρεάν παιδείας και της γενίκευσης των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Αυτό δείχνουν οι προτάσεις για μη εξελίξιμη βαθμίδα λέκτορα, για περιορισμό της μονιμότητας των άλλων βαθμίδων και για επιστροφή σε μια παραλλαγή του θεσμού των βοηθών. Απαξιώνοντας εργασιακά και εκπαιδευτικά τους διδάσκοντες με βάση το ΠΔ 407/80 και το Ν.1404/83 περιφρονεί  εκατοντάδες νέους επιστήμονες που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των ΑΕΙ και ΤΕΙ, αναγκαζόμενοι να αντλούν από το υστέρημά τους ή από δανεισμό, για να αντιμετωπίσουν τις περικοπές πιστώσεων ή τις καθυστερήσεις στην καταβολή των δεδουλευμένων. Ουσιαστικά, εκβιάζει τη συμμόρφωση της ακαδημαϊκής κοινότητας με τη φιλοσοφία του νέου θεσμικού πλαισίου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, πριν ακόμη αυτό ψηφιστεί. Απαιτεί από την πανεπιστημιακή κοινότητα να διαχειρίζεται ως οιονεί μάνατζερ ολοένα και πιο περιορισμένους πόρους προωθώντας την ιδιωτικοποίηση και την ελαστικότητα ως αναγκαία λύση.

 

-Επειδή πιστεύουμε ότι η εργασιακή επισφάλεια δεν έχει θέση στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, αλλά και στην κοινωνία.

 

-Επειδή δεν μπορούμε να ανεχτούμε την εργασιακή και ακαδημαϊκή απαξίωση διδασκόντων με μακρόχρονο διδακτικό και ερευνητικό έργο.

 

-Επειδή η πανεπιστημιακή κοινότητα έχει δείξει και στο παρελθόν ότι έχει τις δυνάμεις για να αντισταθεί σε πολιτικές που αμφισβητούν τη δημόσια ανώτατη εκπαίδευση.

 

Απαιτούμε:

•   Να καταργηθεί ο θεσμός των συμβασιούχων διδασκόντων και όλες οι ανάγκες των ΑΕΙ και των ΤΕΙ σε διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό να καλύπτονται με προκηρύξεις θέσεων ΔΕΠ και μελών ΕΠ.

•   Οι όποιες πραγματικά έκτακτες ανάγκες να καλύπτονται από διδάσκοντες με αξιοπρεπείς όρους. Να σταματήσει η επίκληση ‘έκτακτων αναγκών’ ως πρόσχημα γενίκευσης της ελαστικής εργασίας.

•   Να μη μετατραπεί η βαθμίδα του λέκτορα σε βαθμίδα συμβασιούχων, επισφαλώς εργαζομένων χωρίς προοπτική εξέλιξης και ερευνητικής σταδιοδρομίας. Να μην επιστρέψουμε στο θεσμό των βοηθών.

•   Να παγιωθεί η συμμετοχή Επιστημονικών και Εργαστηριακών συνεργατών των ΤΕΙ με το Ν.1404/83 (όπως αναθ. από τον  2916/01) σε όλα τα Συλλογικά Όργανα των Τμημάτων, Σχολών και Ιδρυμάτων. Στα ΤΕΙ να αξιολογείται ιδιαίτερα η επί ετών θητεία διδασκαλία  -αυτοδύναμη ή μη- όσων κληθούν να αξιολογηθούν από Εκλεκτορικά Σώματα.

•   Γενναία χρηματοδότηση των ΑΕΙ και ΤΕΙ και άμεση προκήρυξη όλων των απαραίτητων θέσεων ΔΕΠ και μελών ΕΠ σε όλα τα Τμήματα.

 

Παράλληλα, απαιτούμε για το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα:

•   Άμεσο διορισμό όλων των εκλεγμένων μελών ΔΕΠ στα ΑΕΙ  και ΕΠ στα ΤΕΙ

•   Όχι στην περικοπή των πιστώσεων για συμβασιούχους διδάσκοντες. Να χορηγηθούν τώρα όλες οι πιστώσεις όπως αρχικά προβλέπονταν.

•   Να υπογραφούν αμέσως όλες οι συμβάσεις των διδασκόντων ΠΔ 407/80 σε όλα τα ΑΕΙ και να καταβληθούν τα δεδουλευμένα.

•   Ενιαία αντιμετώπιση των διδασκόντων σε όλη τη χώρα, αποσαφήνιση των όρων εργασίας ήδη από τις προκηρύξεις και όχι μετά την έναρξη των εξαμήνων.

•   Σεβασμό στα εργασιακά, εκπαιδευτικά και ακαδημαϊκά δικαιώματα των συμβασιούχων διδασκόντων, όπως αυτά προβλέπονται και από το ΠΔ 407/80 ή τους Ν.1404/83 και Ν. 2916/2001: α) Επιλογή των διδασκόντων με βάση τις απαιτήσεις των προκηρύξεων και όχι τις πελατειακές σχέσεις. β) Αυτοτελή ανάθεση μαθήματος. γ) 100% της αντιμισθίας για όλο το ημερολογιακό εξάμηνο ή έτος, σύμφωνα με τις ώρες διδασκαλίας των αντικειμένων. δ) Όχι στο τεμαχισμό ενιαίων μαθημάτων.

•   Καμιά καθυστέρηση στις προκηρύξεις θέσεων μελών ΔΕΠ και ΕΠ για πιστώσεις που είχαν ήδη εξαγγελθεί

 

Πρωτοβουλίες Συμβασιούχων Διδασκόντων ΠΔ 407/80

στα Πανεπιστήμια Αιγαίου, Θεσσαλίας, Ιωαννίνων, ΑΠΘ και Πατρών

Επιστημονικοί και Εργαστηριακοί Συνεργάτες στα ΤΕΙ (Ν.1404/83 άρ. 19, όπως τροποποιήθηκε από το Ν. 2916/2001 άρ. 4) Πειραιά και Θεσσαλονίκης

Aνεπιθύμητη η Άννα Διαμαντοπούλου στο LSE

Ο Σύλλογος Φοιτητών του London School of Economics κατήγγειλε σε ανακοίνωσή του την ελληνίδα υπουργό Παιδείας για την πολιτική που καταστροφής του δημοσίου Πανεπιστημίου που εφαρμόζει.

Η ανακοίνωση του Συλλόγου Φοιτητών του LSE έχει ως εξής:
Ο ελληνικός λαός βρίσκεται εν μέσω σαρωτικών περικοπών περικοπές στις δημόσιες υπηρεσίες, ενώ το εκπαιδευτικό του σύστημα τους δέχεται τεράστια χτυπήματα.
Κόβοντας υποτροφίες, μειώνοντας το εργατικό δυναμικό των εκπαιδευτικών και συγχωνεύοντας κολέγια και πανεπιστήμια, η ελληνίδα υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου είναι συνένοχη στη διάλυση των ίσων δικαιωμάτων των ελλήνων πολιτών στην εκπαίδευση.
Στην Ελλάδα η εκπαίδευση είναι δωρεάν. Όλα τα πανεπιστήμια είναι δημόσια και η ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης απαγορεύεται από το Σύνταγμα. Ωστόσο, η προηγούμενη κυβέρνηση των Συντηρητικών στην Ελλάδα προσπάθησε να τροποποιήσει το Σύνταγμά της για να καταστήσει δυνατή την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Ως αποκορύφωμα αυτής της προσπάθειας, επιχείρησαν να αλλάξουν ριζικά το πλαίσιο λειτουργίας των δημόσιων πανεπιστημίων ώστε να επιτρέψουν στις ιδιωτικές επιχειρήσεις τη χρηματοδότηση της δημόσιας εκπαίδευσης και να μετατρέψουν τα Πανεπιστήμια σε κέντρα στενής επαγγελματικής κατάρτισης. Όλα αυτά τα σχέδια απέτυχαν λόγω των μαζικών διαδηλώσεων που ξέσπασαν την άνοιξη του 2006 και το χειμώνα του 2007.
Η σημερινή σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση προσπαθεί τώρα να αποκαταστήσει αυτές τις απορριφθείσες πολιτικές μαζί με άλλα μέτρα λιτότητας που παρουσιάζονται ως "λύση" στην τρέχουσα οικονομική κρίση. Ως αποκορύφωμα αυτών των μέτρων, η Άννα Διαμαντοπούλου, που μιλά απόψε στο LSE, έχει προτείνει την καθιέρωση διδάκτρων, την κατάργηση της δημόσιας χρηματοδότησης για ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες, και το κόψιμο όλων των δημόσιων υποτροφιών για Έλληνες φοιτητές.
Η κ. Διαμαντοπούλου αναπαράγει το βρετανικό μοντέλο. Ακριβώς όπως ο συνασπισμός Συντηρητικών-Φιλελευθέρων στη Βρετανία, η κ. Διαμαντοπούλου και η κυβέρνησή της επικαλούνται την κρίση του χρέους, προκειμένου να προωθήσουν πολιτικές που αφενός καταστρέφουν την εκπαίδευση και το κράτος πρόνοιας και, αφετέρου, προστατεύουν τα κέρδη και τα προνόμια των πλουσίων, μειώνοντας τους φόρους τους.
Οι Έλληνες φοιτητές διαδήλωσαν έξω από τη βρετανική πρεσβεία με πανό, διακηρύσσοντας την αλληλεγγύη τους προς τον αγώνα των Βρετανών φοιτητών. Τώρα ας πούμε:
Όχι στα δίδακτρα, όχι στην ιδιωτικοποίηση, όχι στις περικοπές δαπανών για το δημόσιο τομέα!

Απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Συλλόγου μελών ΔΕΠ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Καταγγέλλουμε την κλήση σε απολογία των μελών της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης με τις αστείες κατηγορίες της παράνομης διακίνησης «λαθρομεταναστών» οι οποίοι επί πολλά χρόνια ζουν, εργάζονται και συμμετέχουν στα κοινά των πόλεών τους. Ως πανεπιστημιακοί δάσκαλοι θεωρούμε ότι οι φοιτητές και οι φοιτήτριες μας οφείλουν να λαμβάνουν όχι μόνο μαθήματα γνώσεων και δεξιοτήτων, αλλά και μαθήματα αρχών και αξιών

1)  Η Γ.Σ. καταγγέλλει την πλειοψηφία της ΠΟΣΔΕΠ για το ότι μετέτρεψε το 10ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας σε συνέδριο συμβούλων του Υπουργείου Παιδείας 2)  Η Γ.Σ. διαπιστώνει ότι η ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ ανταγωνίζεται με επάρκεια τις ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ στο πεδίο του κυβερνητικού συνδικαλισμού. 3)  Η Γ.Σ. δεν αναγνωρίζει τις αποφάσεις του Συνεδρίου της ΠΟΣΔΕΠ γιατί πάρθηκαν με αντισυνδικαλιστικές διαδικασίες και γιατί δεν εκφράζουν τις ειλημμένες αποφάσεις των Συλλόγων μας.. 4)  Η κατεπείγουσα «κλήση υπόπτου για παροχή εξηγήσεων» της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών προς τον Πρύτανη του ΕΚΠΑ κ. Θ. Πελεγρίνη για παράβαση καθήκοντος καθώς και προς επτά μέλη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στην απεργία πείνας των 300 μεταναστών για παράνομη διακίνηση λαθρομεταναστών, διατάραξη οικιακής ειρήνης και φθορά ξένης ιδιοκτησίας, αποτελεί μια ακόμα προσπάθεια πολιτικής ποδηγέτησης της πανεπιστημιακής κοινότητας, εκφοβισμού πρωτοβουλιών κοινωνικής παρέμβασης, καθώς και ποινικοποίησης της αλληλεγγύης σε διεκδικήσεις κοινωνικών ομάδων. Ως Γ.Σ. καταγγέλλουμε την κλήση σε απολογία του Πρύτανη του ΕΚΠΑ, όχι από συντεχνιακή αντίληψη ή γιατί θεωρούμε ότι οι πανεπιστημιακοί είναι υπεράνω των νόμων, αλλά γιατί μετά την (άμεση ή έμμεση) πολιτική πίεση που του ασκήθηκε ώστε να άρει το πανεπιστημιακό άσυλο - γεγονός με το οποίο είμαστε αντίθετοι - αποτελεί πρόκληση η κλήση του σε απολογία επειδή κατ’ ουσία δεν ενέδωσε αμέσως σε αυτές τις πιέσεις. Καταγγέλλουμε την κλήση σε απολογία των μελών της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης με τις αστείες κατηγορίες της παράνομης διακίνησης «λαθρομεταναστών» οι οποίοι επί πολλά χρόνια ζουν, εργάζονται και συμμετέχουν στα κοινά των πόλεών τους. Ως πανεπιστημιακοί δάσκαλοι θεωρούμε ότι οι φοιτητές και οι φοιτήτριες μας οφείλουν να λαμβάνουν όχι μόνο μαθήματα γνώσεων και δεξιοτήτων, αλλά και μαθήματα αρχών και αξιών, και ένα τέτοιο θαυμάσιο μάθημα είναι η αλληλεγγύη που παρέχουν στους μετανάστες οι άνθρωποι που καλούνται σε απολογία. Καλούμε τις πρυτανικές αρχές του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων να εκφράσουν την αντίθεση της πανεπιστημιακής μας κοινότητας απέναντι σε αυτές τις εισαγγελικές κινήσεις, αναστέλλοντας τη λειτουργία του Πανεπιστημίου την Πέμπτη 3/2, ημέρα που ο Πρύτανης του ΕΚΠΑ και τα μέλη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης καλούνται να παρουσιαστούν στον εισαγγελέα. 5)  Η Γ.Σ. καλεί τα μέλη του Συλλόγου σε στάση εργασίας την Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου (12:00 - 15:00) και σε απεργία την Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου και σε συμμετοχή στις κινητοποιήσεις. 6)  Συμπαραστέκεται στους απεργούντες Διοικητικούς Υπαλλήλους του Πανεπιστημίου μας. 7)  Κηρύσσει τη Γ.Σ. της 2-2-11 σε Γ.Σ. διαρκείας.   Πηγή: Red Notebook

Αλληλεγγύη στους μετανάστες & πρόσφυγες απεργούς πείνας Σύλλογος Αφγανών Φοιτητών Ελλάδος

Ανακοίνωση του Συλλόγου Αφγανών Φοιτητών Ελλάδος για την απεργία πείνας των 300 μεταναστών
Πηγή: RedNotebook Ως Σύλλογος των Αφγανών Φοιτητών στην Ελλάδα δηλώνουμε την πλήρη στήριξη και αλληλεγγύη μας στον δίκαιο αγώνα των 300 μεταναστών απεργών πείνας για νομιμοποίηση και ίσα δικαιώματα στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη, των Αφγανών πολιτικών προσφύγων απεργών πείνας στα Προπύλαια για πολιτικό άσυλο και των Ιρανών και Παλαιστίνιων προσφύγων στο Πολυτεχνείο, που ζητούν επίσης πολιτικό άσυλο. Ως προσφυγές του πόλεμου και της φτώχειας, θεωρούμε κι εμείς τους εαυτούς μας όχι μονό αλληλέγγυους προς αυτούς τους ανθρώπους, αλλά και κομμάτι αυτών των αγώνων και θα σταθούμε μαζί τους μέχρι το τέλος. Επίσης ως φοιτητές και ως μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας καταδικάζουμε τον πολλαπλό και βίαιο εκφοβισμό της Ελληνικής Κυβέρνηση κατά των 300 μεταναστών απεργών πείνας, από τις πρώτες μέρες κιόλας, που επέλεξαν ως χώρο διεκδίκησης για τα αυτονόητα δικαιώματα τους, την Νομική Σχόλη Αθηνών, καθαρά για την συμβολική σημασία του συγκεκριμένου Πανεπιστήμιου. Θεωρούμε, ότι το πανεπιστημιακό άσυλο υπάρχει για να προστατεύει τη διακίνηση ιδεών και προφανώς τους δίκαιους κοινωνικούς αγώνες, ειδικά όταν οι άνθρωποι του αγώνα είναι απροστάτευτοι και ευάλωτοι κοινωνικά όπως οι μετανάστες και οι προσφυγές. Πιστεύουμε ότι εάν οι ακαδημαϊκοί «υπεύθυνοι» (η Πρυτανεία, η Κοσμητεία, και Φοιτητικές Παρατάξεις) του πανεπιστημιακού άσυλου αναγνώριζαν και δρούσαν ανάλογα με τα καθήκοντα τους και όχι σαν κομματικά όργανα, δεν θα χρειαζόταν ούτε να γίνει η άρση του άσυλου, ούτε να σταματήσει η λειτουργιά του Πανεπιστήμιου, αφού ο συγκεκριμένος χώρος της Νομικής όπου στεγάστηκε η απεργία πείνας των 300 μεταναστών ήταν και  παραμένει έκτος χρήσης και δεν επηρέαζε την ομαλή λειτουργία του Πανεπιστήμιου. Επίσης καταδικάζουμε την απαράδεκτη ολική επίθεση «ορισμένων» ΜΜΕ που για άλλη μια φορά με τις ψευδό-ειδήσεις τους γύρω από το μεταναστευτικό θέμα, «διαμόρφωσαν» αρνητική κοινή γνώμη και στοχοποίησαν τους μετανάστες και τους προσφυγές. Όμως, οι αγώνες των μεταναστών και προσφύγων απεργών πείνας, παρά τις απίστευτες σωματικές και ψυχολογικές πιέσεις: κφοβισμούς και εκβιασμούς των αρμόδιων αρχών, τις ρατσιστικές δηλώσεις της Δεξιάς, τις άγριες και επικίνδυνες επιθέσεις της Ακροδεξιάς, την αρνητική αντιμεταναστευτική προπαγάνδα των ΜΜΕ, ακόμη και ουσιαστικά τις μη υποστηρικτικές θέσεις ορισμένου κομματιού της αριστεράς συνεχίζονται μέχρι την «τελική» νίκη. Τα δικαία και αυτονόητα αιτήματα των 300 μεταναστών απεργών πείνας για νομιμοποίηση και ίσα δικαιώματα, των προσφύγων απεργών πείνας στα Προπύλαια και το Πολυτεχνείο για πολίτικο άσυλο, αφορούν όχι μονό το σύνολο των μεταναστών και προσφύγων αλλά και το σύνολο των εργαζομένων και ολόκληρη την κοινωνία. Καλούμε όλες τις μεταναστευτικές και προσφυγικές κοινότητες, τις κοινωνικές και πολιτικές οργανώσεις, τα συνδικάτα και ενώσεις εργαζομένων καθώς και τον κάθε δημοκρατικό και προοδευτικό πολίτη (έλληνα και μετανάστη) να στηρίξουν τους αγώνες των εργατών μεταναστών που βρίσκονται σε απεργία πείνας. Δηλώνουμε παρόν στο πλευρό του αδικημένου εργάτη, απεργό, άνεργο και μετανάστη. Ζητάμε άμεσα από την Ελληνική Κυβέρνηση την ικανοποίηση όλων των αιτημάτων των μεταναστών και προσφύγων απεργών πείνας. Απαιτούμε: ·         Άσυλο σε όλους τους προσφυγές ·         Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών ·         Αποσύνδεση της Άδειας Παραμονής από τα ένσημα ·         Έλληνες και ξένοι εργάτες ενωμένοι      Σύλλογος Αφγανών Φοιτητών Ελλάδος - ΣΑΦΕ