Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Ντοκιμαντέρ-Μη μου μιλάς για καλοκαίρια

Κάτω από το δρόμο υπάρχει παραλία.....
Ντοκιμαντέρ που πραγματεύεται το φοιτητικό κίνημα του Μάη-Ιούνη 2006 και είναι μια ανεξάρτητη παραγωγή φοιτητών από τη Θεσσαλονίκη. Στο ντοκιμαντέρ, εμφανίζονται φοιτητές από διαφορετικές παρατάξεις και πολιτικούς χώρους που καταθέτουν τις απόψεις του γύρω από τα θέματα της παιδείας, της εργασίας, των κινητοποιήσεων, των πολιτικών ζυμώσεων στους χώρους των καταλήψεων και αρκετά άλλα.

Η παραγωγή έγινε από τον Ιούνιο μέχρι τον Οκτώβρη του 2006


για επικοινωνία: mimoumilas@gmail.com


Συνολική διάρκεια: 4 ώρες και 10 λεπτά (!!!)


Μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ:
Μη μου μιλάς για καλοκαίρια 

Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

The Scholar Gypsies: Academic Celebrity in America του John Rodden

Αν θέλετε να γίνετε μεγαλοκαθηγητής- επιχειρηματίας ιδού η μέθοδος! Ο John Rodden περιγράφει το νέο ακαδημαϊκό ήθος, το πρότυπο, το ίνδαλμα, τις νέες εμβληματικές μορφές του πανεπιστημίου του πολυεθνικού κεφαλαίου και τις σχέσεις τους με τους υπόλοιπους κοινούς θνητούς. Μια περιγραφή του συστηματικού εκφυλισμού της επιστήμης. Αν ο Δάντης έλεγε ότι στο κατώφλι της επιστήμης αναγράφεται η φράση "Εδώ πρέπει να αφήσεις κάθε υποψία, κάθε ποταπότητα εδώ πρέπει να πεθάνει" στο κατώφλι του νεοφιλελεύθερου πανεπιστημίου μάλλον πρέπει να γραφεί με κεφαλαία γράμματα η κατα τα άλλα μνημειώδης φράση γνωστής αοιδού "Είσαι ποταπός και πράος".
Απολαύστε το.
Δεν είναι ό,τι κι ό,τι
Made in USA!!!
Vankas

Η κοινωνική σύνθεση του φοιτητικού πληθυσμού

 τα κοινωνικά στρώματα... στο Πανεπιστήμιο

πηγή www.alfavita.gr
του Χρήστου Κάτσικα

Είναι γνωστό, εμπειρικά και από έρευνες, ότι η κοινωνική προέλευση (εισόδημα, επάγγελμα, μορφωτικό επίπεδο της οικογένειας) επηρεάζει σημαντικά τις κατευθύνσεις και τα καταληκτικά επίπεδα εκπαίδευσης των παιδιών. Έτσι η τολμηρή πρόταση του Θαλή δε μπορεί να χρησιμέψει για την κοινωνική μέτρηση της σχολικής πυραμίδας όσο, οι σκιές της σχολικής στατιστικής δεν φωτίζονται και με τη θεμελιώδη μεταβλητή της κοινωνικο-επαγγελματικής προέλευσης των μαθητών.
Π.χ στον τομέα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης η κοινωνική σύνθεση των φοιτητών/τριών δίνει διαφορετική εικόνα από την κοινωνική σύνθεση του πληθυσμού. Αν μάλιστα μιλούσαμε με χρονικό ορίζοντα έως και τη δεκαετία του '50 θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι η εικόνα αυτή δεν είναι απλά διαφορετική, αλλά σαφέστατα αντεστραμμένη καθώς την εποχή αυτή τα παιδιά με πατέρα στην κατηγορία "επιστημονικά, ελεύθερα επαγγέλματα" είχαν 20 φορές περισσότερες από τα παιδιά των εργατών και 18 φορές περισσότερες από τα παιδιά των αγροτών να φοιτήσουν σε κάποιο ΑΕΙ. 

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

Χρονολόγιο εκπαιδευτικών κινητοποιήσεων 2004-2007

Αναρτούμε μπροσούρα με τίτλο Χρονολόγιο 2004-2007 με καταγραφή των σημαντικότερων γεγονότων της πάλης ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 αλλά και του νόμου πλαισίου της Γιαννάκου. Μια συστηματική καταγραφή, χρήσιμη για την υπενθύμιση των γεγονότων, τη νηφάλια κριτική τους αποτίμηση, αλλά και τη συνοπτική ενημέρωση των νεότερων φοιτητών για την εξέλιξη της προηγούμενης πάλης ενάντια στην υπαγωγή της επιστήμης στο κεφάλαιο.
Η παρουσίαση δεν είναι ωστόσο αχρωμάτιστη και γι' αυτό θα πρέπει να προειδοποιήσουμε τον αναγνώστη. Η παρουσίαση των γεγονότων γίνεται από αναρχική-αντιεξουσιαστική σκοπιά, γεγονός κατά τη γνώμη μας καθόλου τυχαίο. Φαίνεται πως η εκ παραδόσεως άρνηση κάθε αφαίρεσης ως συστατικό στοιχείο κάθε ιδεολογίας, χαρακτηριστικό της αναρχικής παράδοσης, επιτρέπει στο χώρο αυτό να προσεγγίζει με μεγαλύτερη ευκολία το πραγματικό αντικείμενο προς μελέτη, σε αντίθεση με άλλους χώρους που έχοντας καταστήσει την οποιαδήποτε θεωρητική παράδοση δόγμα, αρκούνται σε a priori ερμηνεία των γεγονότων σύμφωνα με το προκατασκευασμένο στο κεφάλι τους σχήμα και ποτέ δεν επιδίδονται στην πραγματική μελέτη του θετικού εμπειρικού υλικού. Από την άλλη, η άρνηση κάθε αφαίρεσης, υπονομεύει το βάθος της μελέτης, τη χρήση εννοιών και κατηγοριών με αυστηρότητα, την γενίκευση των συμπερασμάτων και συνεπώς την εμβέλεια της προσπάθειας διαύγασης της πραγματικότητας από αναρχική αφετηρία.
Ο αναγνώστης που δεν ενστερνίζεται αυτήν την οπτική, θα πρέπει να δείξει σε ορισμένα σημεία πραγματικά υπομονή και επιμονή, να ξεπερνά την αστήρικτη προπέτεια του αναρχικού Δον Κιχώτη στην ακμή της, για να τη βλέπει να ομολογεί την ήττα της λίγο αργότερα, να ξεπερνά την τάση γενίκευσης της συμπεριφοράς των αντιεξουσιαστών στο σύνολο των αυτόνομων τμημάτων του κινήματος, για να βλέπει τους αντιεξουσιαστές αργότερα να είναι θλιβερά μόνοι, να ξεπερνά τους άδικους χαρακτηρισμούς ενάντια σε άλλες οργανώσεις του κινήματος για να βλέπει τους αναρχικούς στη συνέχεια να αναγνωρίζουν ότι δεν υπήρχε άλλος δρόμος. Στη θεωρία υπάρχει η πολυτέλεια του χρόνου που λείπει στην πολιτική.
Παρ' όλα αυτά η κριτική που ασκείται δεν είναι πάντοτε αστήρικτη. Ο αναγνώστης θα αναγνωρίσει ορθολογικές πτυχές στην κριτική των συγγραφέων απέναντι στο κίνημα συνολικά αλλά και σε συνιστώσες ή οργανωτικές δομές του. Συνολικά, το κείμενο ανταποκρίνεται στο στόχο που έχει θέσει για μια χρονολογική παρουσίαση των γεγονότων του εκπαιδευτικού κινήματος 2004-2007. Για όποιον έχει την υπομονή να το μελετήσει, ένα πολύτιμο εργαλείο.
Στην πορεία θα έχουμε την ευκαιρία να αναμετρηθούμε συνολικά με την υπαρκτή και σημαντική συνεισφορά του αναρχικού αντιεξουσιαστικού χώρου στην προσπάθεια αναλυσης της εμπειρίας του φοιτητικού κινήματος 2006-2007. Το κείμενο εδώ
Χρονολογιο.pdf     
Vankas

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

The Post-Welfare State University Jeffrey J. Williams

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για την ιστορική εξέλιξη του αμερικανικού πανεπιστημιου από ιδρύσεως του έως και σήμερα. Περιγράφεται η ανάπτυξή του από το στάδιο του μικρού ιδιωτικού ιδρύματος σε επίπεδο πολιτείας, στο στάδιο της σύμφυσης του με τα τοπικά οικονομικά συμφέροντα, έπειτα στο στάδιο της μικτής χρηματοδότησης από φοιτητές για το διδακτικό κομμάτι και από το κράτος για τον τομέα της έρευνας, με παράλληλη μαζικοποίηση του πανεπιστημίου, και έπειτα στο στάδιο επικράτησης της κρατικής χρηματοδότησης και στη συνέχεια της σταδιακής μετατροπής του στο σύγχρονο νεοφιλελεύθερο πανεπιστήμιο.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και η πραγμάτευση του ζητήματος του φοιτητικού χρέους, καθώς και η αναφορά ότι το κράτος εγγυάται τους τόκους του φοιτητικού δανείου στις τράπεζες με αποτέλεσμα αυτές να μη χάνουν ακόμα και με τη χρεοκοπία του φοιτητή, ενώ από την άλλη το ποσό χρημάτων που αντιστοιχεί στα δίδακτρα να παραμένει στις πλάτες του αποφοίτητου.
Τέλος πολύ σημαντική η κριτική, και η συστηματοποίηση, της μέχρι τώρα κριτικής στο νεοφιλελεύθερο πανεπιστήμιο, καθώς και η πραγμάτευση των θέσεων από τις οποίες ξεκινά η κάθε οπτική. Αναφέρονται επίσης βιβλία και άρθρα που αποτελούν χαρακτηριστικές μορφές της κάθε οπτικής.
Αν και σχετικά φτωχό ως προς τις προτάσεις του συγγραφέα, ένα άρθρο που αξίζει να διαβαστεί.
Μπορείτε να το βρείτε εδώ
http://www.mediafire.com/?8ydy2sqmow4adkr
Vankas