ΕΠΑΝΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΟΥ ''ΛΟΥΚΕΤΟΥ'' ΣΤΟ ΤΕΙ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ

Πηγή:kefaloniagate

Ε ρε πορτοκάλι που χω να φάω...

Γράφει ο Μπ. Παπαδόπουλος

Ο “Ανεξάρτητος” είχε χτυπήσει “καμπανάκι” από τον περασμένο Αύγουστο! Με πρωτοσέλιδο δημοσίευμά μας στις 31 Αυγούστου είχαμε επιστήσει τον κίνδυνο “λουκέτου” στο τμήμα της Βιολογικής Γεωργίας του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων στα πλαίσια του “Καλλικράτη” της Ανώτατης Εκπαίδευσης και καλούσαμε όλους τους θεσμικούς φορείς σε εγρήγορση.
Υπήρξε στην συνέχεια δήλωση διάψευσης από τον Πρόεδρο του ΤΕΙ κ. Ν. Μαραβέγια, πλην όμως είχαμε προειδοποιήσει ότι η δήλωση αυτή είχε γίνει εν τω μέσω προεκλογικής περιόδου με ό,τι αυτό συνεπαγόταν.
Σήμερα, λοιπόν, μόνο ως “κεραυνός εν αιθρία” δεν είναι για μας, τα νέα δημοσιεύματα του αθηναικού τύπου που μιλούν για “λουκέτο” τόσο στο τμήμα Βιολογικής Γεωργίας του Αργοστολίου, όσο και σε αυτό της Διοίκησης Επιχειρήσεων του Ληξουρίου.
Οι συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων ΑΕΙ και ΤΕΙ βρίσκονται πλέον στο προσκήνιο, κατ’επίταση και του Μνημονίου.
Ταυτόχρονα δε, δεν ξεκαθαρίζεται τι θα γίνει με τα άλλα δύο τμήματα που λειτουργούν στο νησί μας. Αυτό των Δημοσίων Σχέσεων και αυτό των Μουσικών Οργάνων. Θα παραμείνουν ή θα συγχωνευτούν σε κάποια μεγαλύτερη πόλη;
Σε κάθε περίπτωση όμως, ενδεχόμενο “λουκέτο” ή συγχώνευση στα τμήματα ΤΕΙ του νησιού μας, θα ισοδυναμούσε με οικονομική καταστροφή.
Τόσο ο Βουλευτής του Νομού Σ. Μοσχόπουλος, όσο και ο Αντιπεριφερειάρχης Σ. Κουρής αλλά και ο Δήμαρχος Αλέξανδρος Παρίσης, πρέπει να δραστηριοποιηθούν ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα.

Εύδοξοι Μπάσταρδη ή Αναστολή έναρξης διανομής πανεπιστημιακών συγγραμμάτων

Πηγή: IndexOnline
Σε σύσκεψη των συλλόγικών φορέων των εκδοτών αποφασίστηκε η προσωρινή αναστολή έναρξης της διανομής των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων του εαρινού εξαμήνου, αποστολή του συγκεκριμένου αιτήματος στο υπουργείο παιδείας και διοργάνωση ενημερωτικής συνέντευξης τύπου.

Η απόφαση:
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Κατά τη χθεσινή έκτακτη σύσκεψη της Π.Ο.Ε.Β., του Σ.Ε.Ε.ΒΙ., του Σ.Ε.Β.Α. και του Σ.ΕΚ.Β. στην αίθουσα συνεδριάσεων της Π.Ο.Ε.Β., αποφασίστηκαν ομόφωνα τα εξής:
• Η αποστολή αιτήματος προσωρινής αναστολής της έναρξης διανομής των επιστημονικών συγγραμμάτων του εαρινού εξαμήνου προς το ΥΠΔΒΜΘ και τη ΕΔΕΤ Α.Ε.και
• Η διοργάνωση συνέντευξης Τύπου στη Στοά του βιβλίου, για την οποία θα ενημερωθείτε έγκαιρα.
Καλούνται όλοι οι εκδότες, οι οποίοι διανέμουν επιστημονικά συγγράμματα, να αναστείλουν τη διανομή των διδακτικών συγγραμμάτων μέχρι το ΥΠΔΒΜΘ να απαντήσει επίσημα για την τακτοποίηση των οικονομικών του οφειλών απέναντί μας και για την οριστικοποίηση της νέας κοστολόγησης.

Η επιστολή προς το υπουργείο παιδείας:
Προς την
Κυρία Άννα Διαμαντοπούλου
Υπουργό Παιδείας διά βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων
Κοινοποίηση προς:
Τον Υφυπουργό, κύριο Ιωάννη Πανάρετο
Τον Γενικό Γραμματέα, κύριο Βασίλειο Κουλαϊδή
Τον Ειδικό Γραμματέα Ανώτατης Εκπαίδευσης, κύριο Βασίλειο Παπάζογλου
Προς το Εθνικό Δίκτυο Έρευνας και Τεχνολογίας Α.Ε.
Αξιότιμη κα Υπουργέ,
Σε συνέχεια της από 15-03-2011 επιστολής με αρ. πρωτ. 36/Τ2 και κατόπιν ομόφωνης απόφασης του κλάδου, παρακαλούμε να ανασταλεί η έναρξη διανομής επιστημονικών συγγραμμάτων κατά το εαρινό εξάμηνο του 2011, μέχρι να διασαφηνιστούν από το ΥΠΔΒΜΘ επισήμως τα θέματα της ανωτέρω επιστολής.

ΣΧΕΤΙΚΑ

Εκοψαν τη χρηματοδότηση σε 44 νοσοκομεία και 20 ΑΕΙ, ΤΕΙ

πηγή: Ελευθεροτυπία

Της ΕΛΕΝΗΣ ΚΩΣΤΑΡΕΛΟΥ

* Η «ΕΣΧΑΤΗ ΤΩΝ ΠΟΙΝΩΝ» ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΔΩΣΑΝ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΧΡΕΩΝ * ΑΝΑΜΕΣΑ ΤΟΥΣ: ΕΜΠ, ΠΑΝΤΕΙΟ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ, ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΚΑΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ

Κόπηκε από αυτόν το μήνα η κρατική χρηματοδότηση σε 44 νοσοκομεία, 20 ΑΕΙ, ΤΕΙ και ερευνητικά Ιδρύματα, καθώς και το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης. 
Το υπουργείο Οικονομικών επέβαλε, σύμφωνα με πληροφορίες, την «εσχάτη των ποινών» σε 65 φορείς του Δημοσίου, που συνεχίζουν να μη δίνουν τα οικονομικά στοιχεία για τα έσοδα, τις δαπάνες, τα ελλείμματα και τις υποχρεώσεις τους. Ενώ ετοιμάζονται κυρώσεις και για τους φορείς που κοινοποίησαν μεν στοιχεία στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, αλλά αυτά είναι ελλιπή. Σύμφωνα με επιστολή που απέστειλε το υπουργείο Οικονομικών στα υπουργεία Υγείας, Παιδείας και Εσωτερικών, δόθηκε εντολή να «μην εγκριθεί η μηνιαία επιχορήγηση 7%» σε 65 φορείς, καθώς αρνούνται να κοινοποιήσουν τα οικονομικά στοιχεία, βάσει των οποίων θα σχηματιστεί η πλήρης εικόνα για το έλλειμμα και τις υποχρεώσεις της γενικής κυβέρνησης.
Πάντως, από τα έως τώρα στοιχεία που έχουν αποσταλεί και στην Ελληνική Στατιστική Αρχή το έλλειμμα του προϋπολογισμού διαμορφώνεται, σύμφωνα με πληροφορίες, στο 9,7% με 9,8%, ελαφρώς υψηλότερο από το 9,5% που ανακοίνωσε προ μηνός η κυβέρνηση και το 9,6% της τρόικας. Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, ακόμη κι αν είναι ελλιπή, θα κοινοποιηθούν στη Eurostat στα τέλη του μήνα.
Οι φορείς στους οποίους η επιχορήγηση κόπηκε από αυτόν το μήνα και δεν πρόκειται να ξαναδοθεί μέχρι να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, όπως σημείωνε αρμόδιος παράγοντας του υπουργείου, είναι:
1 Υπουργείο Παιδείας. Δεν παίρνουν καμία επιχορήγηση 20 ΑΕΙ, ΤΕΙ και ερευνητικά ιδρύματα. Μεταξύ αυτών είναι το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Πάντειο Πανεπιστήμιο, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών, η Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας, το Πανεπιστήμιο Κρήτης και πλήθος ΤΕΙ από όλη τη χώρα. Κι αν κάποια ΤΕΙ έχουν ταμειακά υπόλοιπα, όπως σημείωνε ο ίδιος παράγοντας, το ερώτημα είναι μέχρι πότε θα τους φτάσουν αυτά για να κινηθούν.
2 Υπουργείο Υγείας. Σε σύνολο 134 νοσοκομείων στοιχεία έχουν αποστείλει τα 90 - μεταξύ των οποίων και τα μεγάλα νοσηλευτικά ιδρύματα. Τα 44 νοσοκομεία «μικρότερου» μεγέθους που δεν έστειλαν τα στοιχεία δεν θα παίρνουν πλέον χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό.
3 Υπουργείο Εσωτερικών. Το κόψιμο της επιχορήγησης αφορά το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης, το οποίο δεν έχει αποστείλει τα στοιχεία που του έχουν ζητηθεί.

Και για τους μισθούς
Οσο οι φορείς δεν αποστέλλουν τα στοιχεία θα συνεχίζεται το κόψιμο της κρατικής χρηματοδότησης και ως εκ τούτου θα υπάρξει δυσλειτουργία στην εξυπηρέτηση των υποχρεώσεών τους - μεταξύ των οποίων και η μισθολογική δαπάνη.
Το θέμα αναμένεται να εξεταστεί σε ευρείες συσκέψεις των εμπλεκόμενων υπουργείων. Το υπουργείο Οικονομικών θα καλέσει τους υπευθύνους των υπουργείων Παιδείας, Υγείας και Εσωτερικών, προκειμένου να διαπιστώσει τα έως τώρα πεπραγμένα και να καθορίσει τη μετέπειτα πορεία του.

Και ελλιπή στοιχεία
Ενώ παραμένει πάντα ανοιχτό το θέμα των κυρώσεων για τις διοικήσεις των φορέων αυτών, καθώς με νόμο από το 1993 προβλέπεται ακόμα και το κόψιμο των μηνιαίων αποδοχών των διοικητών που δεν κοινοποιούν τα στοιχεία που τους ζητούνται από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.
Τον κίνδυνο επιβολής ανάλογων κυρώσεων, όπως κόψιμο κρατικής χρηματοδότησης και μείωση του μισθού των διοικήσεων, αναμένεται να αντιμετωπίσουν και αρκετοί από τους 1.196 φορείς που έχουν μεν αποστείλει τα στοιχεία στο Γενικό Λογιστήριο, αλλά αυτά είναι ελλιπή, καθώς εκλείπει το πλέον βασικό στοιχείο, που αφορά τις υποχρεώσεις τους.
* Στη μάχη συλλογής των στοιχείων έχουν επιδοθεί και οι Big5 (οι πέντε μεγάλες εταιρείες συμβούλων, όπως PW&C, Ernest & Young, τις οποίες έχει προσλάβει το Δημόσιο), οι οποίοι μπήκαν στα λογιστήρια των φορέων και καταγράφουν τα οικονομικά μεγέθη. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, μέχρι τα τέλη του μήνα αναμένεται να έχουν μαζέψει τα στοιχεία από 200 φορείς και συνολικά από 600 μέχρι τον Ιούνιο.*

Η ιστορία, η δημοκρατία και το "νέο" πανεπιστήμιο

πηγή: Αυγή 
ΤΗΣ ΒΙΚΥΣ ΚΑΡΑΦΟΥΛΙΔΟΥ*

Οι περισσότεροι άνθρωποι τείνουν να ξεχνάνε. Την ιστορία. Να λησμονούν τα απλά, αλλά σημαντικά. Που δεν επαναλαμβάνονται ποτέ αυτούσια ούτε αφήνουν το παρελθόν να διδάξει το μέλλον, αλλά είναι πάντα εκεί, να υπενθυμίζουν, να προειδοποιούν για τους κινδύνους. Και επειδή λησμονούν, επειδή έχουν μάθει να λησμονούν, βρίσκονται αιφνιδιασμένοι όταν η ιστορία αγγίζει -τι παράξενο πράγμα στ' αλήθεια!- και τη δική τους ζωή.
Οι μεγάλοι οικονομικοί και κοινωνικοί μετασχηματισμοί έγιναν με θύματα γενιές ολόκληρες. Η βιομηχανική επανάσταση, η αγροτική έξοδος, η κατίσχυση της σύγχρονης αστικής κοινωνίας σήμαινε για τους ανθρώπους που την έζησαν εξαθλίωση, πόνο, απώλεια κάθε οικείας αναφοράς, ανατροπή κάθε νοήματος. Ποιος μπορούσε τότε να το περιμένει; Στις χαμένες ζωές τόσων ανώνυμων ανθρώπων και πάνω από τα πτώματα των επαναστάσεων του 19ου και του 20ού αιώνα, αν κερδίσαμε κάτι, και σίγουρα κερδίσαμε κάτι, αυτό ήταν η δημοκρατία. Η δημοκρατία ως είσοδος των μαζών στην πολιτική, η δημοκρατία ως κοινωνικό συμβόλαιο.
Αυτό λοιπόν, το τόσο απλό, το τόσο σημαντικό που μας δείχνει η ιστορία, αυτό κινδυνεύουμε να χάσουμε σήμερα. Οι πιο οξυδερκείς, σαν τον ανήσυχο Αλέξις ντε Τοκβίλ, το είχαν δει από νωρίς. Δεν ήταν πια μόνο τα πάθη των εξεγερμένων. Ήταν και η απόσυρσή τους. Η μετατροπή της δημοκρατικής έξαρσης σε κανονικότητα, η διολίσθηση της ισότητας σε ατομική αυτοπραγμάτωση, η διαστολή των πολιτικών δικαιωμάτων σε πειραματική υποκειμενικότητα, σε έξοδο από την πολιτική. Οι πιο οξυδερκείς το είχαν δει από νωρίς. Σαν τη σχολή της Φρανκφούρτης.
Και σήμερα; Α, ναι, τελικά φτάσαμε στο σήμερα. Σε μία ανατροπή που δεν την περίμενε κανείς. Αν και ανάλογές της η ιστορία είχε να υποδείξει πολλές. Μόνο που την ιστορία δεν την πρόσεχαν οι πολλοί. Α, ναι, τελικά φτάσαμε στο σήμερα. Στο τέλος της αέναης ευφορίας, στο τέλος του ηδονικού, ανάλαφρου βίου της κατανάλωσης και της υποκειμενικής δικαίωσης. Και πέσαμε χαμηλά. Στη συμπίεση του βιοτικού επιπέδου. Στη σύνθλιψη των εργασιακών δικαιωμάτων. Της ασφάλισης, της υγείας, της παιδείας, του κοινωνικού κράτους. Για να γίνει η Ευρώπη, η «φωτισμένη» Ευρώπη του Διαφωτισμού, «ανταγωνιστική». Μια γενιά θα χαθεί σε Μνημόνια διαρκείας: 1ο, 2ο, 3ο, 4ο κ.ο.κ. Ο νεοφιλελευθερισμός θα περάσει στον καταστατικό χάρτη της δημοκρατικής πολιτείας, στην Ευρώπη, στη «φωτισμένη» Ευρώπη. Για να γίνει «ανταγωνιστική».
Και η δημοκρατία μας; Ένα πουκάμισο αδειανό. Διάτρητο, στη σαπίλα του πολιτικού συστήματος, στη συλλογική ενοχή, στην αμηχανία, στην καθολική μνησικακία των σπαρασσόμενων κοινωνικών ομάδων, στην τρομοκρατία των μίντια, στην υστερία κατά των μεταναστών, στα ατιμώρητα σκάνδαλα των πατέρων του έθνους και στα πακέτα στήριξης των τραπεζών. Ένα πουκάμισο αδειανό, διάτρητο, στην «υπευθυνότητα» των διανοούμενων που καταγγέλλουν τη «δημαγωγία» της αριστεράς, στους υπέρμαχους της διακυβέρνησης έναντι της τόσο «οπισθοδρομικής» πολιτικής, στους «θεράποντες» της «εθνικής ιδιαιτερότητας» και στο κατεστημένο μιας «σοσιαλδημοκρατίας» που δεν ασκεί τη μεταρρύθμιση στο όνομα του λαού, αλλά της πανίσχυρης, καθαγιασμένης, πλην απολύτως αποτυχημένης, αγοράς.
Και η δημοκρατία μας; Και όμως. Υπάρχει ακόμα. Η δημοκρατία ως πολιτική, ως διεκδίκηση. Στην Τυνησία, στην Αίγυπτο, στη Λιβύη, αλλά και πιο κοντά, πιο δειλά, πιο σιγά: στην Κερατέα, στα Διόδια, στην αλληλεγγύη των 300. Υπάρχει ως μνήμη, ως δικαίωμα, ως ερώτημα: στο όνομα ποιανού τελικά ασκείται η εξουσία στη δημοκρατική πολιτεία; Ή διαφορετικά, πιο ειδικά: στο όνομα ποιανού εκχωρείται το δημόσιο, δημοκρατικό πανεπιστήμιο στην ποταπή λογική του συστήματος; Και όσοι δεν διερωτήθηκαν ποτέ, ας διερωτηθούν τώρα για όλα αυτά μαζί. Δεν είναι μόνο τα δίδακτρα, οι μάνατζερ, το νέο ακαδημαϊκό προλεταριάτo, τα πτυχία χωρίς αντίκρισμα. Είναι και κάτι παραπάνω. Είναι η ίδια η παράδοση της δημοκρατικής κοινωνίας, ή ίδια η παράδοση του ευρωπαϊκού πανεπιστημίου. Ποια ιστορία θα χωράει στο πανεπιστήμιο που μας ετοιμάζουν; Αν χωράει κάποια, θα μοιάζει κάπως με μια πρόχειρη συρραφή εγκυκλοπαιδικών γνώσεων, ένα είδος κατάρτισης. Δεν θα είναι όμως η διεπιστημονική, ανθρωπιστική, κοινωνική, καθολική ιστορία του ελεύθερου ανθρώπου. Δεν θα είναι η ιστορία του Μαρκ Μπλοκ για την οποία έγραφε πως «άνοιξε στην ανθρωπότητα ένα νέο μονοπάτι προς την αλήθεια κι επομένως προς τη δικαιοσύνη».
Και τότε τι θα απογίνει η ήδη κουτσουρεμένη δημοκρατική πολιτεία μας;

* Η Βίκυ Καραφουλίδου είναι ιστορικός.

Ντόμινο καταλήψεων στα σχολεία

πηγή: Ελευθεροτυπία

Της ΑΝΝΑΣ ΑΝΔΡΙΤΣΑΚΗ

 
ΦΟΥΝΤΩΝΕΙ ΤΟ ΚΥΜΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΩΝ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ

Διογκώνεται το μέτωπο των αντιδράσεων στο σχέδιο των σχολικών συγχωνεύσεων του υπουργείου Παιδείας. Ο αριθμός των καταλήψεων σε όλη τη χώρα αυξάνεται, οι διαμαρτυρίες μαθητών και γονέων οξύνονται, ενώ οι εκπαιδευτικοί μετά τη χθεσινή πανελλαδική διαμαρτυρία έξω από τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης συντονίζονται σε απεργιακές κινητοποιήσεις. 
Στη Λάρισα οι μαθητές ενός Λυκείου αποφάσισαν να ξεκινήσουν απεργία πείνας, στην Αθήνα καταγράφονται καταγγελίες για αποφάσεις συγχωνεύσεων που ευνοούν ιδιώτες, σε όλη τη χώρα το κύμα των αντιδράσεων δυναμώνει. Την ίδια στιγμή το υπουργείο Παιδείας επιμένει. Με νέα δήλωσή της η κ. Διαμαντοπούλου απευθύνει αυστηρές συστάσεις προς εκπαιδευτικούς και φορείς Τοπικής Αυτοδιοίκησης για χρησιμοποίηση των μαθητών, τονίζοντας πως υπάρχει μια «κόκκινη γραμμή». Συγκεκριμένα, αναφέρει: «Θα ήθελα να κάνω έκκληση σε ορισμένους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της Εκπαίδευσης, να μην εμπλέκουν τα παιδιά σε αντιπαραθέσεις, που αφορούν τη διοικητική αναδιάρθρωση της Εκπαίδευσης. Το υπουργείο Παιδείας είναι ανοιχτό σε κάθε συζήτηση, σε κάθε κριτική και αντιπαράθεση, υπάρχει όμως μια "κόκκινη γραμμή". Δεν μπορεί κανείς να χρησιμοποιεί τα παιδιά και την εκπαίδευσή τους: να βγαίνουν τα παιδιά από τις τάξεις και να χρησιμοποιούνται ως θέαμα σε κανάλια και μάλιστα σε ώρες μαθήματος. Είναι πολύ σημαντικό να αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους για τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η κατάθεση των επιχειρημάτων στο συγκεκριμένο θέμα».
Απεργία πείνας στη Λάρισα
Οι καταλήψεις αυτή τη στιγμή έχουν εξαπλωθεί σχεδόν σε όλες τις περιφέρειες, με περισσότερες να καταγράφονται σε Δυτική Μακεδονία, Πελοπόννησο, Στερεά Ελλάδα, Ηπειρο, Θεσσαλία, Αιγαίο, Δ. Ελλάδα. Στη Λάρισα, οι μαθητές της Β' Λυκείου Τσαριτσάνης από χθες συγκεντρώθηκαν στο προαύλιο δηλώνοντας πως ξεκινούν απεργία πείνας, διαμαρτυρόμενοι για τη συγχώνευση του σχολείου τους. Από την άλλη, άρχισαν οι καταγγελίες για υπόγειες συμφωνίες. Η συνδικαλιστική κίνηση ΠΑΣΚ (που πρόσκειται στο ΠΑΣΟΚ) εκπαιδευτικών Δυτικής Αθήνας ερωτά την αρμόδια υφυπουργό, κ. Χριστοφιλοπούλου, για την ακύρωση, την τελευταία στιγμή, απόφασης για συγχώνευση σχολείου που ανήκει σε ιδιώτη και κοστίζει μηνιαίως 4.500 ευρώ. «Ποιος ωφελείται, οικονομικά, από τη μη συγχώνευση του σχολείου και ποιες αδιαφανείς παρεμβάσεις έγιναν και από ποιους» ρωτούν οι εκπαιδευτικοί. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Ε», πρόκειται για σχολείο στην περιοχή Ιλιον, το κτήριο του οποίου ανήκει σε μέλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ενώ ορισμένοι εκπαιδευτικοί υποστηρίζουν ότι με την εξέλιξη αυτή ευνοείται και κάποιος εκ των συμβούλων του υπουργείου που έχει οργανική θέση σε σχολείο της περιοχής.
Κατά τ' άλλα, καθηγητές και δάσκαλοι, χθες, συγκεντρώθηκαν στις Διευθύνσεις ανά την επικράτεια, ενώ σήμερα, στην Ολομέλεια προέδρων των τοπικών συλλόγων, συζητείται η πρόταση του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ για την πρώτη από μια σειρά απεργιακών κινητοποιήσεων, την 24ωρη απεργία στις 30 Μαρτίου. *

Κατάληψη εναντίον των συγχωνεύσεων στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Αττικής 

πηγή: tvxs

Κατάληψη πραγματοποίησαν από τις 13:00 έως τις 16:00 στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Αττικής εκατοντάδες εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της ΟΛΜΕ- ΔΟΕ για παράσταση διαμαρτυρίας ενάντια στις καταργήσεις – συγχωνεύσεις σχολείων στις οποίες προχωρά το Υπουργείο Παιδείας. Την ίδια ώρα, περίπου 70 σχολεία της χώρας τελούν υπό κατάληψη με τους μαθητές να αντιδρούν απέναντι στις συγχωνεύσεις.

Με αίτημα να παρθούν πίσω «οι απαράδεκτες συγχωνεύσεις – καταργήσεις σχολείων που βάλουν κατά της μόρφωσης δικαιώματος των παιδιών οι συγκεντρωμένοι επέμειναν ότι δεν θα φύγουν αν πρώτα δεν γίνουν δεκτοί από τον περιφερειάρχη.
Σύμφωνα με τον Κώστα Τουλγαρίδη, από το Συλλόγο εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Αττικής, αντιπροσωπεία των συγκεντρωμένων συναντήθηκε με τον Γραμματέα Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Αττικής, Γιάννη Κουμέντο, χωρίς ωστόσο να ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους.
«Η αντιπροσωπεία απαίτησε από τον κ. Κουμέντο να τοποθετηθεί ως προς το πως είναι δυνατόν να εξαγγέλλεται το κλείσιμο 1000 περίπου σχολείων χωρίς το υπουργείο να έχει συζητήσει και διαβουλευτεί με την εκπαιδευτική κοινότητα και τους τοπικούς φορείς» αναφέρει ο κ. Τουλγαρίδης στο tvxs. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο Γιάννης Κουμέντος, υποστήριξε ότι έγιναν επαφές με τους δημάρχους, ωστόσο, φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης που βρίσκονταν στη συνάντηση τον διέψευσαν, υποστηρίζοντας ότι σε όσες επαφές έγιναν δεν υπήρξε ανακοίνωση συγκεκριμένου πλαισίου από το υπουργείο το οποίο στη συνέχεια ανακοίνωσε τελεσίδικα της αποφάσεις του.
Οι συγκεντρωμένοι μη μένοντας ευχαριστημένοι από τις απαντήσεις του Γραμματέα Περιφερειακής Διεύθυνσης απεύθυναν κάλεσμα σε όλη την εκπαιδευτική κοινότητα αλλά και τους εργαζόμενους να συνδράμουν στην κατάληψη και περισσότερος κόσμος άρχισε να συγκεντρώνεται στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Αττικής. Σε αυτή παρευρέθηκαν και πολλοί δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι.
«Το σχέδιο συγχωνεύσεων του υπουργείου δεν έχει καμιά κοινωνική και εκπαιδευτική νομιμοποίηση. Είναι επιβολή του μνημονίου και πρόκειται για μια λογιστική αντιμετώπιση της εκπαίδευσης» υποστηρίζει ο κ. Τουλγαρίδης.
«Να αναλάβουν τις ευθύνες τους όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς στο θέμα των συνενώσεων σχολείων και να μην χρησιμοποιούν τα παιδιά» ζήτησε νωρίτερα με δήλωσή της, η υπουργός Παιδείας, Άννα Διαμαντοπούλου. «Θα ήθελα να κάνω έκκληση σε ορισμένους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της Εκπαίδευσης, να μην εμπλέκουν τα παιδιά σε αντιπαραθέσεις, που αφορούν στη διοικητική αναδιάρθρωση της Εκπαίδευσης» ανέφερε.
«Το Υπουργείο Παιδείας είναι ανοιχτό σε κάθε συζήτηση, σε κάθε κριτική και αντιπαράθεση, υπάρχει όμως μια "κόκκινη γραμμή"» τόνισε χαρακτηριστικά η υπουργός Παιδείας επισημαίνοντας ότι «δεν μπορεί κανείς να χρησιμοποιεί τα παιδιά και την εκπαίδευσή τους: να βγαίνουν τα παιδιά από τις τάξεις και να χρησιμοποιούνται ως θέαμα σε κανάλια και μάλιστα σε ώρες μαθήματος. Είναι πολύ σημαντικό να αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους για τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η κατάθεση των επιχειρημάτων στο συγκεκριμένο θέμα».
«Το υπουργείο είναι προκλητικό. Έχει χάσει τον έλεγχο. Παρά τις αντιδράσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας και της τοπικής αυτοδιοίκησης επιμένει στην εφαρμογή αυτής της αντιλαϊκής και εντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Εμφανίζει το άσπρο – μαύρο κι έχει επιλέξει την επιχείρηση τρομοκράτησης των αγωνιζόμενων απέναντι σε αυτή την πολιτική» τονίζει από την πλευρά του ο κ. Τουλγαρίδης. «Οι απειλές σε μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς και τοπικούς άρχοντας που συμπαραστέκονται στην εκπαιδευτική κοινότητα απλώς ενδυναμώνει το αγωνιστικό πνεύμα» καταλήγει.

Universities in the Marketplace:The Commercialization of Higher Education Bok Derek

Το βιβλίο ΕΔΩ

Πάτρα: Φοιτητική πορεία 17/3

 Πηγή:Indymedia
 Περίπου 350 άτομα συμμετείχαν στην πορεία που καλέστηκε από φοιτητικούς συλλόγους σήμερα στην Πάτρα. Η πορεία ξεκίνησε από το Παράρτημα και ακολούθησε το κλάσικό δρομολόγιο (Ζαίμη-Μαιζώνος-Γούναρη-Κορίνθου-Παράρτημα). Στα δικαστήρια πετάχτηκαν μπογιές, ενώ γράφονταν σπρέι σε όλη τη διαδρομή και μοιράζονταν κείμενα ενάντια στις πειθαρχικές διώξεις της πρυτανείας του πανεπιστημίου Πατρών σε 2 φοιτητές από τη συνέλευση αναρχικών- αντιεξουσιαστών-αυτόνομων για την παρέμβαση στις σχολές.
Τα κείμενα που μοιράστηκαν στην πορεία μπορείτε να τα δείτε εδώ

ΒΟΛΟΣ: Φοιτητικη πορεια 17/3

Πηγή:Indymedia
Πορεια φοιτητικη πραγματοποιηθηκε και στην πολη του Βολου σημερα. Το καλεσμα ηταν απογευματινο, ανοιγοντας τη δυνατοτητα συμμετοχης και εργαζομενων σε αυτη.
Ξεκινησε απο Θολο, περασε απο Δημητριαδος, εστριψε στην Ιωλκου και πηγε απο παραλια καταληγοντας παλι στο Θολο.
Η συμμετοχη ηταν μικρη και κατωτερη των περιστασεων(καμια 50αρια).
Ομως για πρωτο καλεσμα και με 2 μονο συλλογους(αρχιτεκτονικη και πολιτικοι μηχανικοι) να εχουν παρει αποφαση, θεωρω πως ηταν μια λογικη συμμετοχη και δεν απογοητευομαστε. Το αντιθετο.
Πρεπει να βαλουμε ολες μας τις δυναμεις για να γινουν μαζικες γενικες συνελευσεις που θα παρουν μαχητικες αποφασεις.
Η γκρινια να παει περιπατο, οποιος θελει να κανει κριτικη να την κανει με διαθεση συμβολης κι αυτο σημαινει προτασεις και τρεξιμο. Οχι καθομαι στον καναπε μου και γκρινιαζω που οι αλλοι δεν τα κανουν καλα.
Κανεις να μην δεχεται να ειναι διακοσμητικο στοιχειο στις συνελευσεις.
Μιλαμε-τοποθετουμαστε-διαφωνουμε-συμβαλλουμε-αποφασιζουμε-τρεχουμε.

Οι «κύριοι» καθηγητές μου... Κ. ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ

Κάθε φορά που ακούω τους περισσότερους πρώην καθηγητές μου στο πανεπιστήμιο Κρήτης, κάθε φορά που παρεμβαίνουν κάπου δημοσίως, κάθε φορά που τους βλέπω σε κάποια εκδήλωση μου προκαλούν το ίδιο συναίσθημα. Θυμό. Για την ακρίβεια θυμό και θλίψη. Θυμό γιατί η στάση ζωής και τα παραδείγματα που συνήθως δίνουν δεν μπορούν να σχετίζονται με την ακαδημαϊκή κοινότητα. Θλίψη γιατί έχουν καταντήσει ένα νοσοκομείο κόσμημα για το νησί, ένα άντρο διαφθοράς και απέχθειας για όλους τους πολίτες της Κρήτης. Επειδή, έκαναν το πανεπιστήμιο Κρήτης απεχθές στους περισσότερους Κρητικούς. Αν δεν ήταν τόσο αποκρουστικοί και επικίνδυνοι, θα τους λυπόμουν.
Αφενός, οι «κύριοι» αυτοί αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν στην πλειονότητα τους το πανεπιστήμιο ως ένα μέσο πλουτισμού. Ο τίτλος του καθηγητή τους προσέφερε αίγλη, μπορούσαν πλέον να έχουν ακόμη περισσότερες αξιώσεις χρηματισμού, αφού κανένας δεν χτυπά την πόρτα τους αν δεν είναι διατεθειμένος να πληρώσει αδρά την «επιστήμη» τους. Εκτός από αίγλη, βέβαια έχουν κάθε ευκαιρία να διαπραγματεύονται με κάθε είδους εταιρία προμήθειας ιατρικών και φαρμακευτικών προϊόντων όπως άλλωστε πολλάκις έχει αποδειχθεί. Ούτε λόγος βέβαια περί διδασκαλίας ή ουσιαστικής σχέσης με τους φοιτητές τους. Πάντα απέναντι τους ποτέ δίπλα στα προβλήματα τους. Τι κι αν οι περισσότεροι από εμάς βιώνουμε ένα τραγικό παρόν και στην καλύτερη περίπτωση ένα αβέβαιο μέλλον. Τι κι αν οι περισσότεροι απόφοιτοι του πανεπιστημίου μας οδηγούνται σε υποχρεωτική φυγή στο εξωτερικό. Τα προβλήματα των νέων γιατρών τους είναι αδιάφορα.
Επιπλέον, πάντοτε μου προκαλούσε εντύπωση οι εστιασμένες προσπάθειες τους να μας πείσουν πως ένας γιατρός ποτέ δεν πρέπει να απεργεί, ποτέ δεν πρέπει να διεκδικεί κάτι με τους συναδέλφους του, ποτέ δεν πρέπει να νοιάζεται και να αγωνιά για κάτι πέραν της ιατρικής του καριέρας. Ταυτόχρονα, ποτέ κανένας καθηγητής μας δεν εστίασε στο να κοπεί το φακελάκι, να βγουν έξω οι φαρμακευτικοί αντιπρόσωποι από το νοσοκομείο, στο να γίνονται οι ιατρικές πράξεις σύμφωνα με τις ενδείξεις τους και όχι σύμφωνα με το προσωπικό τους κέρδος.
Τώρα, όμως, βρισκόμαστε σε μία εποχή όπου όλοι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες του. Όλοι μας και ιδιαίτερα οι εργαζόμενοι στο χώρο της υγείας οφείλουν να παλέψουν ώστε το δημόσιο νοσοκομείο να μην αποτελεί μία ωραία ανάμνηση της προ του μνημονίου εποχής. Οι κύριοι καθηγητές μου όμως και πάλι βρίσκονται απέναντι μου. Απέναντι σε μία ολόκληρη κοινωνία που αγωνιά για το μέλλον της, που βλέπει την πρόσβαση της στην υγεία να συρρικνώνεται. Η πλειοψηφία τους έτρεξε να υποδεχτεί στην Κρήτη τον υπουργό των πρωινάδικων που έχει επιβάλλει την οριστική καταδίκη του ΕΣΥ. Έσπευσαν να φωτογραφηθούν δίπλα του, να δουν με αυταρέσκεια τον εαυτό τους στις ειδήσεις δίπλα στον Λοβέρδο. Κατόπιν καταδίκασαν τους φοιτητές και τους νοσοκομειακούς γιατρούς που βρέθηκαν απέξω από τις δεξιώσεις τους διαμαρτυρόμενοι για το τέλος της δημόσιας υγείας. Παράλληλα, ζήτησαν την τιμωρία όλων όσοι διαμαρτυρήθηκαν για τη διάλυση του συστήματος υγείας και σαν άλλοι Πάγκαλοι έφτιαξαν σενάρια συνομωσίας για την γιούχα που εισέπραξαν.
Βλέποντας τη στάση των δικών μου καθηγητών αλλά και άλλων όπως του κυρίου Μουτσόπουλου από το Καποδιστριακό πανεπιστήμιο, ανησυχώ για το χάσμα που δημιουργείται ανάμεσα σε μερίδα πανεπιστημιακών και την κοινωνία. Ο ρόλος του πανεπιστημίου κύριοι είναι δρόμος πολύ διαφορετικός από την προσωπική σας κατηφόρα.
* Ο Κωνσταντίνος Σταυρουλάκης είναι αγροτικός γιατρός

Η (υπο-) χρηματοδότηση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης

Πηγή: ΕλευθεροτυπίαΤου ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΑΜΙΓΟΥ*

Σύμφωνα με το υπουργείο Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων (ΥΠΔΒΜΘ), το πρόβλημα της κρατικής χρηματοδότησης της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στην Ελλάδα δεν αφορά το ύψος των διατιθέμενων κονδυλίων, αλλά τον αναποτελεσματικό μηχανισμό κατανομής τους.

Προς απόδειξη της παραπάνω θέσης, το ΥΠΔΒΜΘ επικαλέστηκε στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, από τα οποία υποστηρίζει ότι «η χώρα μας είναι 5η στην Ε.Ε. των 27 όσον αφορά το ποσοστό χρηματοδότησης για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση ως ποσοστού του ΑΕΠ...». Ωστόσο, μια πιο προσεκτική ματιά στα στοιχεία της Eurostat και σε σχετικές έρευνες αναδεικνύει μια άλλη πραγματικότητα: αυτή της υποχρηματοδοτούμενης Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

Οι δημόσιες δαπάνες για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση ανήλθαν το 2005(1) στο 1,4% του ΑΕΠ, έναντι 1,1% του μέσου όρου στην Ε.Ε. των 27, κατατάσσοντάς μας στην 7η (και όχι 5η) θέση. Σε απόλυτα ωστόσο μεγέθη, οι κατά κεφαλήν δαπάνες ανά φοιτητή για το ίδιο έτος στην Ελλάδα ήταν 5.050 ευρώ , εκφρασμένες σε Μονάδες Αγοραστικής Δύναμης (ΜΑΔ). Χαμηλότερες δαπάνες ανά φοιτητή παρουσιάζουν μόνο η Λετονία (2.427 ευρώ ΜΑΔ), η Ρουμανία (2.665 ευρώ ΜΑΔ), η Βουλγαρία (3.595 ευρώ ΜΑΔ), η Λιθουανία (3.804 ευρώ ΜΑΔ), η Εσθονία (4.344 ευρώ ΜΑΔ) και η Σλοβακία (4.886 ευρώ ΜΑΔ). Η Πολωνία ή ακόμη και η «χρεοκοπημένη» Ουγγαρία εμφανίζουν υψηλότερες κατά κεφαλήν δαπάνες.

Απλήρωτο το έκτακτο εκπαιδευτικό προσωπικό του ΤΕΙ Λάρισας Παρ/τος Καρδίτσας

Πηγή:karditsalive
Με επιστολή του το Δ.Σ. του Συλλόγου εκτάκτου εκπαιδευτικού προσωπικού Παρ/τος Καρδίτσας του ΤΕΙ Λάρισας καταγγέλλει ότι η πλειοψηφία των μελών παραμένουν απλήρωτα από τον Οκτώβριο.

Ολόκληρη η επιστολή τους:

Το Δ.Σ του Συλλόγου μας, καταγγέλλει την Διοίκηση του ΤΕΙ/Λ για το γεγονός, πως ενώ διανύουμε τον πρώτο μήνα του εαρινού εξαμήνου, η πλειοψηφία του Eκτακτου Εκπαιδευτικού Προσωπικού παραμένει απλήρωτο γιαόλο το χειμερινό εξάμηνο (Οκτώβριος 2010 - Φλεβάρης 2011), ενώ και οι λίγοι συνάδελφοι που πληρωθήκαν πήραν χρήματα μόνο για τον μήνα Οκτώβριο.

Σε μια ιδιαίτερα δύσκολη οικονομική περίοδο για όλους τους Έλληνες εργαζόμενους, είναι απαράδεκτο οι Έκτακτοι Εκπαιδευτικοί στο ΤΕΙ να παραμένουν απλήρωτοι από τον μήνα Οκτώβριο.

Η υπομονή και η καλή θέληση από μέρους μας έχει και τα όριά της.

Το Δ.Σ. του Συλλόγου μας συγκαλεί Γ.Σ. των μελών του την Τετάρτη 23/3/2011 και ώρα 14:00 στο Μ.Α. του Τμήματος Δασοπονίας στη Καρδίτσα, με εισήγηση στην Συνέλευση για δυναμικές αντιδράσεις.

Καλούμε τους σπουδαστές και το Μόνιμο Εκπαιδευτικό Προσωπικό του ΤΕΙ να εκφράσουν έμπρακτα την συμπαράστασή τους.

•        Φτάνει πια ο εμπαιγμός

•        Φτάνει πια η καταρράκωση της αξιοπρέπειας ανθρώπων που προσφέρουν
στο χώρο της Ανώτατης Τεχνολογικής Εκπαίδευσης.



Το Δ.Σ του Συλλόγου

Εκτάκτων Εκπαιδευτικών Παρ/τος Καρδίτσας

Τα σούπερ μάρκετ και η εκπαίδευση

πηγή: Αυγή

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΟΥ*

Το ότι το Μνημόνιο επιταχύνει, εξαιτίας της ύφεσης, τις διαδικασίες συγκεντροποίησης του κεφαλαίου αποδεικνύεται από στατιστικά στοιχεία ακόμη και σε κλάδους όπου η ύφεση δεν είναι τόσο βαθιά όσο σε άλλους κλάδους. Για παράδειγμα, πρόσφατα δημοσιεύματα στον διαδικτυακό οικονομικό Τύπο παρουσίασαν αποτελέσματα ιδιωτικής έρευνας σύμφωνα με τα οποία η κάμψη της αξίας των πωλήσεων σε αλυσίδες σούπερ μάρκετ το 2010 περιορίστηκε μόλις στο 1,76%. Το ενδιαφέρον στα αποτελέσματα είναι το πώς προκύπτει η κάμψη αυτή: Η πτώση στις πωλήσεις στα μικρά σούπερ μάρκετ (μικρότερα από 400 τ.μ.) ήταν 9,7%, η πτώση στα μικρομεσαία (400-1.000 τ.μ.) ήταν 4,1%, ενώ τα πολύ μεγάλα σούπερ μάρκετ (πάνω από 2.500 τ.μ.) δεν είχαν πτώση αλλά άνοδο 5,44%! Πόσο μπορούν να αντέξουν τα μικρότερα; Πολλά από αυτά θα κλείσουν, αυξάνοντας ακόμα περισσότερο τα μερίδια για τα μεγαλύτερα. Έτσι, δημιουργούνται ή ενισχύονται οι ολιγοπωλιακές δομές της ελληνικής οικονομίας.
Τι συμπεράσματα μπορούν να βγουν από τα παραπάνω στοιχεία; Πολλά, από τα οποία αξίζει να σταθούμε σε δύο. Το πρώτο είναι ότι το επιχείρημα της κυβέρνησης και των συμμάχων της ότι το Μνημόνιο συνιστά μια πατριωτική, εθνική προσπάθεια που απαιτεί απ’ όλους θυσίες προκειμένου «να σωθεί η χώρα» είναι κουραφέξαλα. Όπως καταδεικνύουν τα παραπάνω στοιχεία, υπάρχουν κοινωνικές τάξεις (ή ορθότερα μερίδες τάξεων) οι οποίες, ακριβώς λόγω της ύφεσης (που επιταχύνει τις διαδικασίες συγκεντροποίησης) όχι μόνο κερδίζουν, αλλά κερδίζουν περισσότερο απ’ ό,τι πριν. Η αύξηση των κερδών επιχειρήσεων, όπως τα μεγάλα σούπερ μάρκετ, είναι μεγαλύτερη απ’ όσο υπαινίσσονται τα παραπάνω στοιχεία, διότι η αύξηση αυτή συνοδεύεται τόσο από μείωση του εργασιακού κόστους (μείωση πραγματικών μισθών, μισθοί νέων εργαζομένων χαμηλότεροι από τον κατώτατο μισθό της ΣΣΕ, χάρισμα ασφαλιστικών εισφορών κ.λπ.) όσο και από μείωση της φορολογίας των αδιανέμητων κερδών (και αδράνεια για τη δυνατότητα είσπραξης των διανεμόμενων σε φορολογικούς παραδείσους ή ημιπαραδείσους). Το πρώτο συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι δεν πρόκειται για μια πατριωτική πολιτική, αλλά για μια ταξική πολιτική άγριας αναδιανομής.
Το δεύτερο συμπέρασμα έχει να κάνει με τη συνειδητοποίηση ότι οι εν λόγω διαδικασίες επιθετικής συγκεντροποίησης του κεφαλαίου τροποποιούν τις ανάγκες της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας για εργαζόμενους με υψηλή επιστημονική και τεχνολογική επάρκεια. Οι ανάγκες αυτές μειώνονται δραστικά. Μειώνονται, όχι μόνο (ούτε κυρίως) εξαιτίας της ύφεσης, δηλαδή της μικρότερης παραγωγής. Η παραγωγή κάποια στιγμή ενδεχομένως θα επανέλθει στα προ ύφεσης επίπεδα, ίσως και μεγαλύτερα. Μειώνονται εξαιτίας των ολιγοπωλιακών δομών που επιφέρουν οι βίαιες (λόγω ύφεσης) διαδικασίες συγκεντροποίησης. Όταν η παραγωγή που χθες διεκπεραίωναν 100 επιχειρήσεις αύριο διεκπεραιώνεται από 5 επιχειρήσεις, στο μεταξύ έχει καταργηθεί πλήθος θέσεων υψηλής επιστημονικής και τεχνολογικής εξειδίκευσης. Ενώ στην πρώτη περίπτωση θα χρειάζονταν, για παράδειγμα, 100 οικονομολόγοι, υπεύθυνοι λογιστηρίου, στη δεύτερη περίπτωση χρειάζονται μόνο 5 μαζί με κάμποσους βοηθούς χαμηλής επιστημονικής επάρκειας. Το ίδιο θα επιφέρουν και οι αλλαγές στα υποτιθέμενα «κλειστά» επαγγέλματα: συγκέντρωση της παραγωγής των αντίστοιχων υπηρεσιών σε πολύ μεγάλες εταιρείες, όπου θα απαιτούνται ελάχιστοι (σε σχέση με σήμερα) άρτια εκπαιδευμένοι επιστήμονες και πληθώρα ημι-εκπαιδευμένων βοηθών.
Αν η παραπάνω συλλογιστική ευσταθεί, τότε έπονται ορισμένες διαπιστώσεις στις οποίες χρειάζεται να εμβαθύνουμε και να τις λάβουμε σοβαρά υπόψη στη συγκρότηση της πολιτικής μας. Ενδεικτικά αναφέρουμε τις εξής:
- Οι κυβερνητικές περικοπές στην Παιδεία δεν γίνονται απλώς για λόγους δημοσιονομικής προσαρμογής, αλλά επιπλέον συνιστούν συνειδητή προσπάθεια της κυβέρνησης για προσαρμογή της εκπαίδευσης στις μειωμένες ανάγκες για άρτια μορφωμένο επιστημονικό προσωπικό. Πρόκειται δηλαδή για προσχεδιασμένη υποβάθμιση της εκπαίδευσης, κυρίως της τριτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας. Εξ ου τα «κέντρα αριστείας», εξ ου και το μαζικό κλείσιμο δημόσιων σχολείων.
- Η μείωση των επιστημονικών αναγκών της ολιγοπωλιακά δομημένης παραγωγής καταστρέφει σήμερα το εργασιακό μέλλον πλήθους νέων και επιστημόνων που αργά ή γρήγορα θα καταλάβουν τι ακριβώς συμβαίνει.

* Ο Δ. Παπαγιαννάκος είναι εκπαιδευτικός

Υπό κατάληψη δεκάδες σχολεία σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κρήτη, Τρίκαλα, Μαγνησία, κ.α. για τις συγχωνεύσεις - γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί σε κοινό μέτωπο

πηγή: alfavita.gr

Με αποκλεισμούς δρόμων, καταλήψεις σχολείων, αλλά και εισβολές στις Περιφερειακές διευθύνσεις απάντησαν μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί και τοπικοί φορείς στο νέο σχολικό χάρτη της χώρας που ανακοίνωσε το υπουργείο Παιδείας και μειώνει κατά πολύ τον αριθμό των σχολικών μονάδων.

Ήδη υπό κατάληψη τελούν αρκετά σχολεία, ενώ σε πολλά άλλα οι μαθητές απέχουν από τα μαθήματά τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι διαμαρτυρίες λαμβάνουν και άλλες μορφές, όπως αποκλεισμούς δρόμων και καταλήψεις διοδίων.

Οι ομοσπονδίες καθηγητών και δασκάλων συντονίζονται για κοινές κινητοποιήσεις. Την Παρασκευή 18/3 στις 12.30 ΟΛΜΕ ΚΑΙ ΔΟΕ καλούν σε δίωρη στάση και σε συγκεντρώσεις στα γραφεία των Περιφερειακών Διευθύνσεων Α/βάθμιας και Β/βάθμιας Εκπαίδευσης (Στην Αθήνα στην οδό Τσόχα κοντά στο γήπεδο του παναθηναικού).  Δύο δίωρες στάσεις εργασίας αποφάσισε να πραγματοποιήσει την προσεχή Παρασκευή και η ΔΟΕ.

Ήδη υπό κατάληψη τελούν δεκάδες σχολεία σε Κρήτη, Τρίκαλα, Μαγνησία, Θεσσαλονίκη και Αθήνα κα τις επόμενες μέρες αναμένεται να πάρουν ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις οι αντιδράσεις με λαϊκές συνελεύσεις, αποκλεισμό δρόων, ακόμη και αποκλεισμό διοδίων.

Λουκέτα και αποχές

Λουκέτο στα σχολεία τους βάζουν οι μαθητές της Κρήτης, αντιδρώντας στην απόφαση του υπουργείου Παιδείας για τις συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ήδη τέσσερα σχολεία τελούν υπό κατάληψη: το δημοτικό σχολείο Καμισιανών στα Χανιά, τα γυμνάσια Τυλίσσου και Τεφελίου στο Ηράκλειο, καθώς και το Λύκειο Μοχού, το οποίο συνενώνεται με το λύκειο Μαλίων, διαδικασία, ωστόσο, προγραμματισμένη, η οποία όμως παίρνει αναστολή εδώ και 6 χρόνια.

Αποχή των μαθητών από όλες τις σχολικές μονάδες της δημοτικής ενότητας Κολινδρού Κατερίνης αποφάσισαν ο δήμαρχος Πύδνας - Κολινδρού, το συμβούλιο της δημοτικής Κοινότητας Κολινδρού και οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων, οι οποίοι διαμαρτύρονται για τη συγχώνευση του Γενικού Λυκείου της συγκεκριμένης περιοχής με αυτό του Αιγινίου.
Περίπου 500 μαθητές όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης, που φοιτούν σε έξι σχολικές μονάδες του πρώην δήμου Κολινδρού, θα απέχουν από τα σχολεία τους μέχρι να διευθετηθεί το ζήτημα.
Σε πολλές περιοχές της χώρας είχαμε εισβολές στα γραφεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης από γονείς, ενώ δάσκαλοι καθηγητές έβαλαν σε πολλά σχολεία μαύρες σημαίες σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον “Καλλικράτη” στα σχολεία.
Με αποχή από τα μαθήματά τους αντέδρασαν χθες οι μαθητές του Γυμνασίου - Λυκείου Γόννων, μετά την ανακοίνωση του υπουργείου Παιδείας, με την οποία το σχολείο τους συγχωνεύεται με εκείνο του Μακρυχωρίου.

Μάλιστα οι μαθητές προχωρούν αύριο στις 11 το πρωί σε αποκλεισμό των διοδίων Μακρυχωρίου, επί της εθνικής οδού Αθηνών-Θεσσαλονίκης.

Την έντονη αντίδραση των κατοίκων στα χωριά Λαγκάδα και Συκιάδα Χίου προκάλεσε η ανακοίνωση της κατάργησης του εξαθέσιου δημοτικού σχολείου που μέχρι και τώρα λειτουργεί από τρεις και τρεις τάξεις στα δύο χωριά. Από νωρίς το πρωί της Δευτέρας οι κάτοικοι κλήθηκαν να συμμετέχουν σε μαζικές συγκεντρώσεις ενώ για χθες το απόγευμα είχαν προγραμματιστεί λαϊκές συνελεύσεις στα δύο ναυτοχώρια.

Στο λεκανοπέδιο σε αποχή ή σε κατάληψη βρίσκονται τα σχολεία: Γυμνάσιο Κουβαρά, 22^ο Γυμνάσιο Αθήνας, 61 ΓΕΛ Αθήνας, 9^ο και 12^ο Γυμνάσιο Ιλίου, 5^ο Εσπερινό Γυμνάσιο Αθήνας, 5^ο Εσπερινό ΓΕΛ Αθήνας.

Η alfavita.gr θα ενημερώνει συνέχεια με νέα στοιχεία.

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ!!!! ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ 17/3

ΑΘΗΝΑ: 12:00 ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

ΘΕΣ/ΝΙΚΗ: 12:00 ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

συμπληρώνουμε καλέσματα για άλλες πόλεις στα σχόλια...

Απόφαση ΓΣ ΣΦ Μηχανολόγων–Ηλεκτρολόγων ΑΠΘ (15/3/2011)

Πηγή:ΤΗΜΜΥ
Βρισκόμαστε σε μια χρονική περίοδο που γινόμαστε μάρτυρες πρωτοφανών εξελίξεων σε διεθνές επίπεδο. Πέρα από τις χώρες-μέλη της Ε.Ε. που η μία μετά την άλλη γνωρίζουν από πρώτο χέρι τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης και νιώθουν τα απειλητικά χνώτα του Δ.Ν.Τ. (Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία κλπ), το αδιέξοδο του σημερινού συστήματος έχει δημιουργήσει ένα ντόμινο κοινωνικών εκρήξεων και σε άλλες γωνιές του πλανήτη. Τα πρόσφατα παραδείγματα της Αιγύπτου, της Λιβύης και της Τυνησίας προμηνύουν ότι το 2011 θα είναι μία χρονιά όξυνσης κοινωνικών αντιθέσεων και κορύφωσης λαϊκών αγώνων. Μπροστά στον κίνδυνο και την απειλή της υποταγής και της εξαθλίωσης η νεολαία, όπως φάνηκε και στην Αίγυπτο, λειτουργεί ως πυροδότης κινημάτων και εξεγέρσεων με αποτέλεσμα την αποσταθεροποίηση του παγκόσμιου πολιτικού σκηνικού.

    Με βάση όλα τα παραπάνω, τα επιχειρήματα και οι αναλύσεις που ακούγονταν τόσο καιρό από τα ντόπια και ξένα αστικά μίντια  και την κυβέρνηση, περί «ελληνικού φαινομένου» και «ελληνικής κρίσης» καταρρέουν σαν τραπουλόχαρτα. Γίνεται αντιληπτό λοιπόν ότι η οικονομική κρίση είναι ένα φαινόμενο παγκόσμιο και αποτελεί μία ευκαιρία για το κεφάλαιο, το οποίο καταργώντας κατακτήσεις και δικαιώματα του λαού προσπαθεί να ενισχύσει την κυριαρχία του. Στην Ελλάδα αυτή η κατάσταση κορυφώνεται τον τελευταίο χρόνο με την έλευση της τρόικας και την είσοδο της χώρας στο Δ.Ν.Τ. Η επίθεση με το πέρασμα του καιρού εντείνεται, καθώς  ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ σε πλήρη σύμπνοια προχωρούν στην επικαιροποίηση του μνημονίου (μνημόνιο Νο 4) που προβλέπει ότι πρέπει μέχρι το 2015 να εξασφαλιστούν 50 δις, που θα προέρχονται από αποκρατικοποιήσεις, μειώσεις μισθών και νέες φορολογικές αυξήσεις.
Τα μέτωπα που αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση επιλέγει να ανοίξει, εν όψει και της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στις 25 Μαρτίου, είναι, εκτός των άλλων, οι ιδιωτικοποιήσεις των ΔΕΚΟ και το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, ενώ το αμέσως επόμενο είναι αυτό της παιδείας και του νέου νόμου πλαίσιο για τα πανεπιστήμια.

   Μέσα σ’ αυτό το σκοτάδι που διαμορφώνει η κυβερνητική πολιτική, ξεσπούν πολλοί ελπιδοφόροι αγώνες από τα πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας. Λαμπρό παράδειγμα αποτελούν οι κλαδικές απεργίες, όπως αυτή των εργαζομένων στα μέσα μαζικής μεταφοράς αλλά και των υπαλλήλων στον τομέα της υγείας. Αγώνες που χαρακτηρίζονται τόσο από αποφασιστικότητα  (βλ. συνέχιση της απεργίας στα ΜΜΜ παρότι αυτή κρίθηκε παράνομη και καταχρηστική) αλλά και οξυμένες μορφές πάλης (κατάληψη του υπουργείου υγείας). Οι κινητοποιήσεις αυτές κόντρα στις ξεπουλημένες ηγεσίες, που στόχο έχουν την εκτόνωσή τους, αλλά και παρά την ακραία συκοφάντηση από τα ΜΜΕ, βάζουν ως στόχο όχι απλά και μόνο την ικανοποίηση κάποιων συντεχνιακών αιτημάτων, αλλά με το βλέμμα στραμμένο στην κοινωνία, αντιτίθενται  στην κατάργηση βασικών κοινωνικών παροχών. Σημαντικό κόμβο των κινητοποιήσεων αποτέλεσε η Γενική Απεργία της Τετάρτης 23/2, όπου δεκάδες χιλιάδες φοιτητών και εργαζομένων, συμμετείχαν στις μεγαλειώδεις απεργιακές κινητοποιήσεις ενάντια στην πιο ληστρική επίθεση (κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ) σε εργαζόμενους και νεολαία τα τελευταία χρόνια, βροντοφωνάζοντας την αγανάκτηση και την οργή τους. Παράλληλα, 300 μετανάστες εργάτες, πραγματοποιώντας ένα συγκλονιστικό αγώνα 45 ημερών απεργίας πείνας και εκφράζοντας τη φωνή των μεταναστών απαιτώντας την νομιμοποίηση όλων, κατάφεραν να εκβιάσουν την κυβέρνηση και να αποσπάσουν κατακτήσει για όλους τους εργαζόμενους, αποδεικνύοντας ότι με αποφασιστικούς αγώνες μπορούν να υπάρχουν ακόμα και σήμερα νίκες. Τέλος ένας πρωτοφανούς έντασης και διάρκειας αγώνας εξελίσσεται από το Δεκέμβρη στα οδοφράγματα της Κερατέας όπου σύσσωμη η κοινωνία της κωμόπολης αντιστέκεται τόσο στη δημιουργία ΧΥΤΑ που θα οδηγήσει στην υποβάθμιση της ζωής και του τόπου τους, όσο και στα συμφέροντα των μεγαλοεργολάβων που έχουν αναλάβει το έργο. Οι κάτοικοι της Κερατέας στα πλαίσια του δίκαιου αγώνα τους υιοθέτησαν οξυμένες πρακτικές στο δρόμο και δεν δίστασαν να υπερβούν τα όρια της αστικής νομιμότητας.

   Τα παραπάνω γεγονότα φανερώνουν ότι υπάρχει δυνατότητα υπέρβασης της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί από την σκοπιά του λαϊκού κινήματος. Τέτοιοι αγώνες μπορούν να εμπνεύσουν συνολικά την κοινωνία εγχαράσσοντας στη συλλογική συνείδηση την προοπτική της νίκης και της ανατροπής. Γι αυτό το λόγο είναι επικίνδυνοι για την κυβέρνηση και όλους τους εκφραστές της αντιλαϊκής πολιτικής. Είναι λοιπόν αναγκαίο για το κράτος να θωρακιστεί κατασταλτικά και ιδεολογικά απέναντί τους καταργώντας στην ουσία οποιαδήποτε έννοια δημοκρατικού δικαιώματος και ελευθερίας. Αυτό πραγματοποιείται με την αύξηση της αστυνομοκρατίας στις γειτονιές, την ένταση της καταστολής και της αστυνομικής βίας (χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Κερατέας η οποία έχει ουσιαστικά μετατραπεί σε κατεχόμενη πόλη από τις αστυνομικές δυνάμεις) αλλά ακόμα και με την εκπαίδευση σωμάτων στρατού για την καταστολή διαδηλώσεων και κοινωνικών εκρήξεων. Απόδειξη στο τελευταίο είναι η άσκηση «Καλλίμαχος» στο στρατόπεδο του Κιλκίς, όπου ουσιαστικά ήταν μια αναπαράσταση διάλυσης πορειών από το στρατό. Από την άλλη η κυβέρνηση προσπαθεί με διάφορα νομοθετήματα να ποινικοποιήσει, όλο και αυξανόμενες κινήσεις πολιτών, που αρνούνται την πληρωμή των διοδίων και των συγκοινωνιών, προασπίζοντας το δικαίωμα για δωρεάν μεταφορές.

Ψήφισμα για το Πανεπιστήμιο Αιγαίου από το Περιφερειακό Συμβούλιο Αιγαίου

Άσπονδοι φίλοι....

 Πηγή:lesvosnews
Το Περιφερειακό Συμβούλιο Αιγαίου αποτιμώντας στη σημερινή του συνεδρίαση τα 26 χρόνια λειτουργίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου θεωρεί ότι παρά τις όποιες δυσκολίες αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει, πέτυχε να δημιουργήσει και να διατηρήσει ένα ποιοτικό, διεθνοποιημένο και ανταγωνιστικό περιβάλλον σπουδών.
Το Πανεπιστήμιο Αιγαίου εντάχθηκε στις τοπικές κοινωνίες των περιοχών όπου εδράζεται συμβάλλοντας μεταξύ άλλων, στην Περιφερειακή ανάπτυξη, στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος με πολλές επιστημονικές του παρεμβάσεις, στην ανάδειξη των ιδιαίτερων πολιτιστικών στοιχείων της περιοχής μας.
Το Περιφερειακό Συμβούλιο εκτιμά ότι η ίδρυση του Πανεπιστημίου Αιγαίου το 1985 υπήρξε η μεγαλύτερη οικονομική, πνευματική, πολιτιστική παρέμβαση –επένδυση που έγινε στο Βόρειο Αιγαίο από το σύγχρονο Ελληνικό κράτος.
Γιατί η ίδρυση του συνέβαλε στην τόνωση των τοπικών αγορών, στη δημιουργία μιας πολύ καλής σχέσης της εκπαιδευτικής κοινότητας με τους κατοίκους των νησιών μας και την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Σήμερα προωθούνται μεταρρυθμίσεις από την Κυβέρνηση στο όνομα εξυγίανσης της εκπαίδευσης.
Το Περιφερειακό Συμβούλιο Β. Αιγαίου με το παρόν ψήφισμα του ζητά από την Κυβέρνηση και την Βουλή των Ελλήνων:
Να διασφαλιστεί ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας των Πανεπιστημίων.
Να ενισχυθεί το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και να αναγνωριστεί ο ρόλος του ως μοχλού της κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης της ακριτικής μας περιοχής.
Να μονιμοποιηθούν οι συμβασιούχοι διοικητικοί υπάλληλοι με νομοθετική κατάργηση των περιορισμών του Π.Δ 164/2004.
Να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας του προσωπικού (ΔΕΠ, Διδάσκοντες, ΕΤΕΠ, διοικητικό προσωπικό).
Να διασφαλιστεί η μισθοδοσία του προσωπικού, μέσω του κρατικού προϋπολογισμού.
Το κράτος να συνεχίσει να χρηματοδοτεί τη λειτουργία των Πανεπιστημίων από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Να μην υπάρξει αυθαίρετη συγχώνευση Ιδρυμάτων ή τμημάτων, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Πανεπιστημιακής κοινότητας.
Να ενισχυθούν οι δομές (κτηριακές, υποδομές φοιτητικής – κοινωνικής μέριμνας)και να υπάρξουν κίνητρα παραμονής προσωπικού στα περιφερειακά – νησιωτικά Πανεπιστήμια.
Να αυστηροποιηθεί το σύστημα μετεγγραφών από τα Περιφερειακά Πανεπιστήμια κυρίως προς τα Πανεπιστήμια Αθηνών και Θεσσαλονίκης.
Το Περιφερειακό Συμβούλιο Β. Αιγαίου έχει την πεποίθηση ότι επειδή ο αγώνας για την ανώτατη εκπαίδευση είναι κοινός, επειδή η Παιδεία και το μέλλον των παιδιών μας πρέπει να είναι φροντίδα του κράτους με αυτό το ΨΗΦΙΣΜΑ, ΖΗΤΑΜΕ από την Υπουργό Παιδείας και την Κυβέρνηση να στηριχθεί το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, να μην υπάρξουν περικοπές κονδυλίων και οι όποιες αλλαγές επιχειρηθούν να μην γίνουν υπό το πρίσμα μιας δημοσιονομικής προσαρμογής αλλά με βάση τις ανάγκες των Περιφερειακών Πανεπιστημίων και τις προτάσεις των φορέων της Εκπαίδευσης και των Τοπικών Κοινωνιών.
Το παρόν ψήφισμα είναι ΟΜΟΦΩΝΟ και συντάχθηκε ύστερα από ευρεία διαλογική συζήτηση και αφού ακούστηκαν οι απόψεις των πρυτανικών αρχών και των Συνδικαλιστικών Εκπροσώπων του Πανεπιστημίου.
Αποστέλλεται στο Υπουργείο Παιδείας, στο Υπουργείο Οικονομικών και στα πολιτικά κόμματα της Βουλής των Ελλήνων

Προς τι τέτοιο μίσος κ. Γραβάνη; Στέλιος Δημητρακόπουλος

Στέλιου Δημητρακόπουλου
Γενικού Γιατρού, μέλους στο Γενικό Συμβούλιο της ΟΕΝΓΕ

Έτσι κύριε Δημητρακόπουλε! Τι θα πει δώσε ένα άδειο?

Στην εφημερίδα «ΠΑΤΡΙΣ» της Κρήτης δημοσιεύθηκε χτες επιστολή του καθηγητή Παν.
Κρήτης Αχιλλέα Γραβάνη με τίτλο “φοιτητές τρομοκράτες”1. Η επιστολή αφορούσε στις διαμαρτυρίες συγκεντρωμένων φοιτητών ιατρικής και εργαζομένων στο χώρο της υγείας με αφορμή την επίσκεψη του υπουργού Υγείας Α. Λοβέρδου προκειμένου να παραστεί σε
τελετή αδελφοποίησης του Πανεπιστημιακού νοσοκομείου Ηρακλείου με το νοσοκομείο Λεμεσού.
Η άθλια κατάσταση που επικρατεί στο χώρο της υγείας και το τοπίο που θα διαμορφωθεί με την εφαρμογή των επιταγών του μνημονίου ήταν οι λόγοι που μ' έκαναν να βρίσκομαι μεταξύ των διαμαρτυρόμενων φοιτητών ιατρικής και να έχω έτσι μια εικόνα
για τα όσα διαδραματίστηκαν εκεί. Εικόνα που δεν ξέρω αν ο κ. Γραβάνης είχε ως αυτόπτης μάρτυρας (εγώ προσωπικά δεν τον είδα) ή του την μετέφεραν οι συνάδελφοί του που ήταν εκεί.
Διαβάζοντας την επιστολή του, φαντάζεται κανείς την εικόνα 10 φοιτητών ιατρικής που εξύβριζαν απρόκλητα και χυδαία όποιον προσερχόταν στην εκδήλωση. Οι φοιτητές αυτοί από τον ίδιο τον καθηγητή τους χαρακτηρίζονται ως “τρομοκράτες” που εξαπέλυαν ύβρεις “που θα τις ζήλευαν ακραία στοιχεία του υποκόσμου”, είναι “κυρίαρχοι του ακαδημαϊκού συστήματος”, “εκβιάζουν και απειλούν”.

Από απλό χόμπι έγινε σπορ...

Πηγή: olympia.gr
Άγριο ξεφώνημα έφαγε ο Ανδρέας Λοβέρδος χθές το βράδυ, όταν επιχείρησε να εμφανιστεί σε βιβλιοπωλείο του Χαλανδρίου για να παρουσιάσει κάποιο βιβλίο. Πολυπληθής ομάδα φοιτητών από την περιοχή, εφοδιασμένη με πανό και έντονη μαχητικότητα, εισέβαλε στο χώρο του βιβλιοπωλείου και αφού φώναξε συνθήματα, στη συνέχεια άρχισε να του επιτίθεται προσωπικά αποκαλώντας τον “ψεύτη” και άλλα χειρότερα.
Ο Ανδρέας Λοβέρδος, παρ’ ότι τελευταία προσέχει να μην εμφανίζεται σε δημόσιες εκδηλώσεις, τα έχασε, γιατί δεν περίμενε ότι θα τον ανακάλυπταν ακόμα και σε ένα μικρό βιβλιοπωλείο και έψαχνε να βρει τρόπο να την κοπανήσει. Αυτός που είχε χάσει το χρώμα του όμως, ήταν ο συνομιλητής του και συμπατριώτης του (Πατρινοί γαρ αμφότεροι) Άρης Σπηλιωτόπουλος, ο οποίος φώναζε στον βιβλιοπώλη από πού μπορεί να διαφύγει. Όταν τον είδαν, παρ’ ότι δεν ήταν ο αρχικός στόχος, τα άκουσε κι αυτός, αλλά γρήγορα οι δύο πολιτικοί άνδρες έφυγαν από την πίσω πόρτα, όπου τους φυγάδευσαν οι άνδρες της ασφάλειάς τους.
Μερικά από τα συνθήματα που ακούστηκαν ήταν:
Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ και ληστεύει το λαό”
“Ούτε στο Χαλάνδρι ούτε πουθενά, έξω οι υπουργοί από τη γειτονιά”
“Όταν τα βρίσκουν μέσα στη Βουλή, η αντιπολίτευση είμαστε εμείς”
“Λοβέρδο έλα στο λαό σου!

Σχόλιο: Αυτά με αμήχανη αριστερά. Ερχεται και η πολυμήχανη... 

Απορρίπτει το Ν/Σ του υπoυργείου Παιδείας το Διοικητικό Προσωπικό Πανεπιστημίων

Και εδώ Αννούλα φάγατε...

Πηγή:Ελεύθερο Βήμα
Η 32η συνεδρίαση του Κεντρικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (Ο.Δ.Π.Τ.Ε.) στην αίθουσα συνελεύσεων του τμήματος Νομικής του ΔΠΘ στην Κομοτηνή, με την παρουσία και του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού Δ.Π.Θ. με θέμα ημερήσιας διάταξης την εκτίμηση και συζήτηση των εξελίξεων για το κείμενο διαβούλευσης του Υπουργείου Παιδείας για τις αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση καθώς και άλλα τρέχοντα θέματα που απασχολούν τον κλάδο τους.

Φυσικά το φλέγον ζήτημα που απασχολεί το διοικητικό προσωπικό είναι αυτό που απασχολεί όλη την τριτοβάθμια εκπαίδευση, και είναι το νομοσχέδιο της Υπουργού παιδείας κας Διαμαντοπούλου, το οποίο προτείνει ριζικές αλλαγές τόσο στην δομή των πανεπιστημίων, όσο και στην χρηματοδότησή τους, κάτι που αφορά άμεσα τα μέλη της Ομοσπονδίας.

Οι αλλαγές αυτές, σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ο.Δ.Π.Τ.Ε. κ. Φραγκίσκο Βορτελίνο γίνονται λόγω της οικονομικής κρίσης και των προβλημάτων που έχει δημιουργήσει, με την κυβέρνηση να άσκει σκληρές αντιλαϊκές πολιτικές με συνέπεια την κάθετη πτώση του βιοτικού επιπέδου, την παραγωγή στρατιών ανέργων και την επέκταση της φτώχειας σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
Παράλληλα η κυβέρνηση, υπό την οικονομική πίεση, επιχειρεί να κάνει μια θεσμική παρέμβαση στο πλαίσιο διοίκησης των ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Μια προσέγγιση για το Πανεπιστημιακό Άσυλο

Πηγή:Φοιτητική Ανεξάρτητη Κίνηση Πληροφορική Ιωαννίνων

Με το παρόν κείμενο ανοίγουμε μια νέα θεματική ενότητα καθώς στη πορεία θα ακολουθήσουν και άλλα  όσον αφορά τα εκπαιδευτικά ζητήματα. Σκοπός μας είναι μια πιο ενδελεχής πολιτική ζύμωση. Αρχίζουμε με το θέμα του «πανεπιστημιακού ασύλου» μιας και το είχαμε υποσχεθεί και στο παρελθόν.

Δεν είναι τυχαίο ότι το ζήτημα του πανεπιστημιακού ασύλου αναδεικνύεται μείζον θέμα δημοκρατίας από την αστική ιδεολογία που αναπαράγεται κατά κόρον από τα ΜΜΕ. Το μεν εξουσιαστικό μπλοκ (ΠΑΣΟΚ -ΝΔ- ΛΑΟΣ) απαιτεί είτε την κατάργηση είτε την συρρίκνωση του στο ελάχιστο ενώ η  ρητορεία της Αριστεράς επί του θέματος στέκεται στην απάντηση αντι- επιχειρημάτων, τις περισσότερες όμως φορές χωρίς να πείθει.  Η κυρίαρχη λοιπόν ιδεολογία χωρίζοντας τεχνηέντως την κοινή γνώμη στα δύο εμμένει στο δίλημμα “υπέρ ή κατά” του ασύλου προπαγανδίζοντας υπέρ της δεύτερης εκδοχή.
Αυτό γίνεται αντιληπτό από το πως το μπλοκ της κεντροδεξιάς διαχειρίστηκε επικοινωνιακά τις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις των τελευταίων χρόνων. Προτιμούσαν να στρέψουν τον διάλογο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση αποκλειστικά και μόνο στο πανεπιστημιακό άσυλο και στο ζήτημα των “αιώνιων” φοιτητών αντί στην ουσία της αντι-εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης του νόμου Γιαννάκου. Νόμος που περιόρισε ακόμα περισσότερο τον όποιο δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης έχει απομείνει και από τι φαίνεται την ίδια ρότα θα ακολουθήσει και η Διαμαντοπούλου.
Τόσο, λοιπόν, κατά την διάρκεια των φοιτητικών καταλήψεων 2006-2007 όσο και κατά την  εξέγερση του Δεκέμβρη, οι “μπάτσοι των οχτώ” προσπαθούσαν μανιωδώς να συνδέσουν στη συνείδηση του κόσμου το Πανεπιστημιακό άσυλο με τις λέξεις “παρανομία-βία-καταστροφή”. Γιατί όμως όλη αυτή η προπαγάνδα και σε τι άλλο εξυπηρετεί πέρα από την κατάργηση του ασύλου;
Αναμφίβολα πέρα από τη δημοτικότητας που κερδίζει η δεξιά στρέφοντας την κοινωνία σε πιο συντηρητικές θέσεις, το κράτος από την μεριά του ψάχνει με κάθε τρόπο την κοινωνική νομιμοποίηση των κατασταλτικών του μέτρων. Και τι καλύτερο για όλα αυτά από την προβολή διογκούμενων σκηνών βίας και καταστροφών, ικανές για να “αφυπνίσουν” τον τηλεθεατή με τρόπο που να βλέπει το δένδρο και να χάνει το δάσος (=ο λόγος των κινητοποιήσεων).
Να σημειώσουμε ότι εμμένουμε στην εξέγερση του Δεκέμβρη ως κομβικό σταθμό, όσον αφορά τον θεσμό του πανεπιστημιακού ασύλου. Και αυτό γιατί την λυσσαλέα επίθεση κατά του συγκεκριμένου θεσμού την εντάσσουμε στη γενικότερη επίθεση που εξαπέλυσαν οι εξουσιαστές μετά την Δεκέμβρη εποχή, που εκτείνεται από νομικές διώξεις μαθητών-φοιτητών-αναρχικών μέχρι νόμους που ψήφισαν περιορίζοντας ακόμα περισσότερο τις ατομικές ελευθερίες (κουκουλονόμος, νέος αντιτρομοκρατικός νόμος). Έτσι ώστε οποιασδήποτε μορφής αντίσταση απέναντι στο καθεστώς να θεωρείται από δω και στο εξής τρομοκρατία.

Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΒΗΜΑΤΩΝ: ΑΠΟ ΤΟΝ (ΑΥΤΟ)ΚΡΙΤΙΚΟ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΣΥΝΘΕΣΗ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

του Ευτύχιου Παπαταξιάρχη
δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Σύγχρονα Θέματα, τεύχος 111, Οκτώβριος-Δεκέμβριος 2011

Με αφορμή το «Κείμενο διαβούλευσης»1 για την Ανώτατη Εκπαίδευση και στο πλαίσιο της σχετικής συζήτησης παραθέτω κάποιες σκέψεις. Βασίζομαι στην μακρόχρονη, πλέον, διδακτική, ερευνητική και διοικητική εμπειρία μου στο Πανεπιστήμιο για να παρέμβω με διάθεση κριτικά εποικοδομητική. Μιλώ ως διδάσκων που συνεργάστηκε με συναδέλφους του για να στήσουν και να λειτουργήσουν εκπαιδευτικές και ερευνητικές δομές σε νεοσύστατο τμήμα μεγάλου περιφερειακού Πανεπιστημίου μετά τη σημαντική νομοθετική μεταρρύθμιση του 1982. Επίσης ως κοινωνικός επιστήμονας που γνώρισε τα οφέλη που επέφερε ο ν.1268 στην ανανέωση και διεύρυνση του επιστημονικού πεδίου. Τέλος ως πολίτης που προβληματίζεται για το μέλλον των δημόσιων αγαθών σε μια κοινωνία που βρίσκεται σε βαθιά οικονομική και κοινωνική κρίση.

Ξεκινώ με την κεντρική μου θέση.

Υποστηρίζω ότι ωρίμασαν οι συνθήκες για να προχωρήσουμε σε ένα εναλλακτικό σχέδιο για το ελληνικό Πανεπιστήμιο

• που θα επεξεργαστεί η ίδια η πανεπιστημιακή κοινότητα με δική της πρωτοβουλία «από τα κάτω»,

• που θα προκύψει με τη συμβολή όλων των συνιστωσών του Πανεπιστημίου,

• που θα αξιοποιεί την εμπειρία από την εφαρμογή του ν. 1268/1982 και των διαδοχικών τροποποιήσεών του,

• που θα εδράζεται σε έναν κριτικό και σε βάθος απολογισμό για το σύνολο της περιόδου 1982-2010,
• που θα συζητηθεί στη βάση ενός δεσμευτικού χρονοδιαγράμματος χωρίς τους χρονικούς περιορισμούς που πρόσφατα προσδιόρισε το Υπουργείο αλλά θα προσφέρει την αναγκαία άνεση χρόνου για ουσιαστική διαβούλευση.

Με μια κουβέντα, εκτιμώ ότι μπροστά στα σωρευμένα προβλήματα η επιβεβλημένη αλλαγή στο Πανεπιστήμιο είναι ένα πραγματικά μεγάλο διακύβευμα. Γι’ αυτό πρέπει να γίνει με μικρά, προσεκτικά, σταθερά βήματα.

Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ

πηγή: Εποχή

Κλείνουν 600 σχολεία Χάνονται 3.000 θέσεις εργασίας

Του
Γρηγόρη Καλομοίρη*

Η «ειδική» ομάδα ανέλαβε ήδη το έργο της συνολικής ανατροπής στο χώρο της εκπαίδευσης, έργο που υπερβαίνει και τις απαιτήσεις περικοπών του Μνημονίου. Με το νέο σχολείο της αγοράς πρέπει να υπάρξει με κάθε τρόπο εξοικονόμηση κόστους, οικονομίες κλίμακας και αναζήτηση των φθηνότερων λύσεων αδιαφορώντας για τις σοβαρές εκπαιδευτικές και κοινωνικές επιπτώσεις τους.
Από τις επιπτώσεις ιδιαίτερη σημασία έχουν η αύξηση της εγκατάλειψης του σχολείου και της σχολικής αποτυχίας, η δημιουργία πολυπληθών και απρόσωπων σχολικών μονάδων (350 ως 450 μαθητές θα έχουν τα νέα, συνενούμενα σχολεία), η ενίσχυση περιστατικών μαθητικής παραβατικότητας και βίας, η αύξηση της εσωτερικής μετανάστευσης, οι μεγαλύτερες δυσκολίες επικοινωνίας εκπαιδευτικών και γονέων. Θα υπάρξουν και αρνητικές συνέπειες για το εκπαιδευτικό προσωπικό.
Οι καταργήσεις και συνενώσεις σχολείων, όμως, εντάσσονται στο πλαίσιο ανατροπών που προωθούνται τόσο στο περιεχόμενο σπουδών, στη δομή και λειτουργία του «νέου σχολείου» όσο και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στοχεύουν στην κατεύθυνση ενός ιδιωτικοποιημένου, πειθαρχημένου και προσαρμοσμένου στις ανάγκες της αγοράς εκπαιδευτικού συστήματος.

Διεθνείς οι τάσεις
Σε γενικές γραμμές, η εκπαιδευτική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση στη χώρα μας διέπεται από τις αρχές και αντιλήψεις που χαρακτηρίζουν διεθνώς τις νεοφιλελεύθερες εκπαιδευτικές πολιτικές. Βασικοί στόχοι αυτών των πολιτικών είναι οι εξής:
• ανακατανομή του πλούτου υπέρ των κυρίαρχων οικονομικών δυνάμεων,
• δημιουργία πολιτών-εργαζομένων σύμφωνα με τις επιδιώξεις του νεοφιλελεύθερου υποδείγματος,
• υπονόμευση της δημόσιας εκπαίδευσης, απόσυρση του κράτους και, ουσιαστικά, άνοιγμά της σε στρατηγικές επενδύσεις κερδοσκοπικών εταιριών,
• μετατόπιση της ευθύνης για τη μόρφωση στο ίδιο το άτομο,
• μείωση των δαπανών για την εκπαίδευση,
• μετατόπιση της ευθύνης για την υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης στους/τις εκπαιδευτικούς, με επιδίωξη τη νομιμοποίηση των πολιτικών αξιολόγησης και καθιέρωση ανταγωνιστικής κουλτούρας στο χώρο της εκπαίδευσης.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Οι στόχοι, η στελέχωση και η λειτουργία των Πειραματικών Σχολείων των Πανεπιστημίων

Η Σύνοδος των Προέδρων των Παιδαγωγικών Τμημάτων αφιέρωσε ένα σημαντικό μέρος των εργασιών της που έγιναν στη Θεσσαλονίκη στις 5 και 6 Φεβρουαρίου 2011 στο ζήτημα των Πειραματικών Σχολείων, για το οποίο το Υπουργείο Παιδείας ετοιμάζει νομοθετική ρύθμιση. Οι σχετικές διαπιστώσεις και προτάσεις μας είναι οι εξής.

·   Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου δεν κάλεσε σε συζήτηση τα Παιδαγωγικά Τμήματα που είναι αρμόδια για τη λειτουργία των Πειραματικών Σχολείων, (Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται και τα Νηπιαγωγεία.) γνωρίζουν πολύ καλά τις αδυναμίες του αναχρονιστικού νομοθετικού πλαισίου λειτουργίας τους και διαθέτουν την επιστημονική γνώση για να αναμορφώσουν τον προσανατολισμό τους, εάν, βέβαια, τους δοθούν οι δυνατότητες. Αντίθετα, προτίμησε να συνομιλήσει και να στηριχτεί στις προσωπικές αναμνήσεις και γνώμες ορισμένων αποφοίτων των Πειραματικών Σχολείων μιας προ πολλού παρελθούσης εποχής, οι οποίοι κάθε άλλο παρά γνώστες της σύγχρονης εκπαιδευτικής πραγματικότητας μπορούν να χαρακτηριστούν.

·   Οι προτάσεις του Υπουργείου που είδαν το φως της δημοσιότητας δεν οδηγούν στη διασφάλιση και στην ενίσχυση της λογικής των σχεδιασμένων σε επιστημονική βάση πειραματισμών στην εκπαίδευση. Οδηγούν στη μετατροπή των Πειραματικών Σχολείων σε σχολεία όπου θα φοιτά μια μειονότητα μαθητών/τριών με υψηλές επιδόσεις (τα «Σχολεία Αριστείας», όπως θέλει να τα ονομάσει το Υπουργείο). Συνεπώς, η βασική αδυναμία του μέχρι σήμερα ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου το οποίο συνέβαλε στο να μη δοκιμάζονται σχεδιασμένες σε επιστημονική βάση καινοτομίες με τη συμμετοχή παιδιών όλων των κοινωνικών τάξεων και ομάδων δεν θεραπεύεται. Αντίθετα, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου με τους προτεινόμενους σχεδιασμούς υποστηρίζει τη διαμόρφωση κατ΄όνομα Πειραματικών Σχολείων που, στην πραγματικότητα, θα είναι σχολεία εξυπηρέτησης εφικτών ή ανέφικτων ατομικών φιλοδοξιών μελών των προνομιούχων κοινωνικών τάξεων και ομάδων. Μια τέτοια άποψη είναι παντελώς λανθασμένη.

·   Η Σύνοδος των Προέδρων των Παιδαγωγικών Τμημάτων, χωρίς να αποκλείει την ίδρυση σχολείων Αριστείας ανά την επικράτεια, αντιτίθεται σε μια τέτοια μετατροπή των Πειραματικών Δημοτικών Σχολείων που εντάχθηκαν στα Παιδαγωγικά Τμήματα με βάση το Ν. 2327/95, άρθρο 7, παρ. 4.  Αντίθετα, προτείνει να πολλαπλασιαστούν τα Πειραματικά Σχολεία όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων και να λειτουργήσουν ως αυθεντικά παιδαγωγικά και διδακτικά εργαστήρια. Σε αυτά πρέπει να φοιτούν παιδιά όλων των κοινωνικών τάξεων και ομάδων και το μαθητικό δυναμικό τους – όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων -να είναι όσο το δυνατόν πιο αντιπροσωπευτικό του μαθητικού δυναμικού των σχολείων όλης της χώρας. Μόνο τότε τα πορίσματα των επιστημονικά σχεδιασμένων καινοτομιών, οι οποίες θα κρίνονται επιτυχημένες, θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο σύνολο της ελληνικής εκπαίδευσης και θα συμβάλλουν ουσιαστικά στη βελτίωσή της.

The last professors The corporate University and the Fate of the Humanities Frank Donoghue

   Το βιβλίο Εδώ

We need space to exist in the world

We met in Paris during the transnational meeting “struggles against austerity.” As knowledge workers we are aware of the fact that our struggle is the same as that of our whole generation against the oppressive control exerted over our lives imposed by the current financial capitalistic system. We are a generation whose future has been stolen and subverted. We have learnt and are learning from the liberation movements in North Africa. The lesson is that we must take assertive action now.
In order to build up a common struggle we have connected with local groups. The CIP (Cordinament des intermittents et précaires) is a group firmly established here in Paris for many years now, working on the various aspects of the precarious condition in which we live. Together with them we have decided to reclaim a space. It is our way of taking back what capitalism has expropriated from us. It represents our way towards the reconstruction of the common.
Since this morning 60 activists have been occupying an abandoned building here in Paris (owned by the city of Paris). A large group of people gathered outside the building to support their action. The response of the city was to send in a large armed police force, equiped with riot gear. They proceeded to arrest all of the occupants inside.
We reclaimed this new space as the first important step towards reappropriating our future, and our struggle will not end here.
We call for the release of our fellow activists! Everywhere we will be your crisis!
http://klfparis.blogspot.com/