Λάβαμε δια αλληλογραφίας και αναρτούμε
Α. Παρουσία
Mobility and activity war! |
Παραβρέθηκαν μέλη Διοικητικών Συμβουλίων από 7 Συλλόγους Διδασκόντων, από 7 ΑΕΙ της χώρας και συγκεκριμένα από τα:
- Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (Σύλλογος Φιλοσοφικής)
- Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
- Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (Σύλλογος Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών)
- Πανεπιστήμιο Κρήτης (Σύλλογος Σχολής Κοινωνικών Επιστημών)
- Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
- Πανεπιστήμιο Πατρών
- Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Παραβρέθηκαν μέλη Συλλόγου Διδασκόντων από το:
- Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Απέστειλε γραπτή πρόταση συντονισμού και χαιρέτησε την πρωτοβουλία μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Διδασκόντων του:
- Πανεπιστήμιου Αιγαίου
Με τηλεφωνική τους επικοινωνία χαιρέτησαν την συνάντηση, αλλά για πρακτικούς λόγους δεν μπόρεσαν να συμμετέχουν, μέλη ΔΕΠ από τα ΔΣ των Συλλόγων:
10. Πολυτεχνικής Σχολής Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης
11. Πανεπιστήμιου Δυτικής Μακεδονίας
Με επιστολές τους χαιρέτησαν την συνάντηση στην οποία θα ήθελαν, αλλά δεν μπόρεσαν να παραβρεθούν εκπρόσωποί τους οι:
12. Σύλλογος Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Κρήτης
- Σύλλογος Διδασκόντων Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών
- Ένωση Διδασκόντων Ιόνιου Πανεπιστημίου
Β. Θέματα συζήτησης
1. Ενημέρωση κατάστασης Συλλόγων και Ιδρυμάτων
Γενική είναι η εκτίμηση ότι στα περισσότερα ιδρύματα οι ΓΣ των Συλλόγων δεν πραγματοποιούνται και ότι οι αντιδράσεις των Συλλόγων είναι υποδεέστερες των περιστάσεων. Η ευθύνη της ηγεσίας της Ομοσπονδίας είναι τεράστια. Η πρωτοβουλία αυτή εδράζεται ακριβώς σε αυτήν την ανεπάρκεια, σε καμιά περίπτωση όμως δεν αποτελεί προσπάθεια συγκρότησης «αντιΠΟΣΔΕΠ». Οι συνάδελφοι/ισσες είναι θυμωμένοι/ες με τις εξελίξεις, δεν έχουν συγκεκριμένες προτάσεις αντίδρασης, είναι σε επιφυλακή.
Το «μοντέλο Θεσσαλίας» όπου επιχειρείται -και μάλιστα με επιτυχία- α) ενδοϊδρυματική δικτύωση (με όλους τους Συλλόγους εργαζομένων και τους Φοιτητικούς Συλλόγους) β) πανθεσσαλική-πανεκπαιδευτική δικτύωση (με Συλλόγους Δασκάλων και Καθηγητών και των 4 νομών καθώς και το Σύλλογο Καθηγητών ΤΕΙ Λάρισας) και γ) πανελλαδική δικτύωση Συλλόγων Διδασκόντων αποτελεί σημαντική πρωτοβουλία που μπορεί να φέρει αποτελέσματα. Στη Θεσσαλία το ΔΣ του Συλλόγου Διδασκόντων ζητά και πηγαίνει σε όλες τις ΓΣ των Τμημάτων (και στις 4 θεσσαλικές πόλεις) και συζητά με τους/τις συναδέλφους/ισσες σχετικά με τις θεσμικές και οικονομικές θέσεις και προτάσεις της κυβέρνησης. Ζητά επίσης και πηγαίνει στις ΓΣ των Φοιτητικών Συλλόγων όπου ενημερώνει τους φοιτητές και τις φοιτήτριες για τις επιπτώσεις του προαναγγελθέντος νέου θεσμικού πλαισίου σε σημεία άμεσου ενδιαφέροντός τους: πτώση επιπέδου σπουδών (λόγω αδυναμίας προκήρυξης θέσεων ΔΕΠ και πρόσληψης συμβασιούχων διδασκόντων ΠΔ 407/80), αύξηση οικονομικού κόστους για τις οικογένειές τους (μέσω καταβολής διαφόρων τύπων «εκπαιδευτικών εξόδων», πχ αναλώσιμα, πριν την απαραίτητη συνταγματική αναθεώρηση για επιβολή διδάκτρων και στις προπτυχιακές σπουδές).
Η κατάσταση στους Φοιτητικούς Συλλόγους είναι επίσης υποτονική. Σε κάποια ιδρύματα η κυβερνητική συνδικαλιστική φοιτητική παράταξη διασπάται σε ένα φιλοκυβερνητικό και σε ένα αντικυβερνητικό σχήμα.
Στο τοπίο αυτό, η στάση της Συνόδου Πρυτάνεων –και ειδικά κάποιων Πρυτάνεων- αποτελεί, παρά τις όποιες κατανοητές επιφυλάξεις, μια ευχάριστη έκπληξη.
2. Εκτίμηση εξελίξεων
Η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να «σαλαμοποιήσει» τον νέο Νόμο-Πλαίσιο, ώστε να τον περάσει με τις μικρότερες δυνατές αντιδράσεις. Το όχημα για τις θεσμικές αλλαγές φαίνεται ότι είναι το Συμβούλιο Διοίκησης και οι εσωτερικοί κανονισμοί. Αν επικρατήσει ο μηχανισμός "έδρας" και η επιβολή του μηχανισμού από πάνω, τότε δε χρειάζονται πολλές αλλαγές τώρα, θα μπορέσουν να περάσουν αργότερα. Θέματα που αφορούν εμφανώς και άμεσα τους φοιτητές πιθανόν να μην συμπεριλαμβάνονται στο σχέδιο νόμου, ενώ αντίθετα «φιλολαϊκά» μέτρα, όπως η ελεύθερη εισαγωγή στα πανεπιστήμια, μπορεί να προταθεί από πλευράς υπουργείου.
Στην παρούσα συγκυρία σημαντική είναι η προσπάθεια δημιουργία μετώπου παιδείας με εξωστρεφείς εκδηλώσεις απεύθυνσης προς την κοινωνία όπου ο λόγος μας πρέπει να προτάσσει με απλό τρόπο και έκφραση τις επιπτώσεις των αλλαγών στα παιδιά της ελληνικής κοινωνίας και να μην εγκλωβίζεται σε εσωτερικά ζητήματα του πανεπιστημίου που δεν κατανοεί και δεν μπορεί να συμμεριστεί ο πολύς κόσμος.
3. Προτάσεις κοινής δράσης
Δεδομένης από την μια μεριά της σοβαρότητας της επιχειρούμενης από την κυβέρνηση θεσμικής παρέμβασης, η οποία αν ολοκληρωθεί θα μεταλλάξει το πανεπιστήμιο σε κάτι άλλο, τελείως διαφορετικό από αυτό που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, δεν θα επιτρέπει πλέον την αναστροφή της κατάστασης, αλλά και από την άλλη της όλο και μεγαλύτερης υποχρηματοδότησης των ιδρυμάτων με αποτέλεσμα τραγελαφικές καταστάσεις (πχ στα Γιάννενα τον τελευταίο μήνα δεν έχουν πετρέλαιο θέρμανσης), η πρόταση που βρήκε σύμφωνους/ες τους/ις παρεβρισκόμενους/ες είναι η αναστολή λειτουργίας των ιδρυμάτων μετά από σχετικές αποφάσεις των Συγκλήτων.
Εκτιμάται ότι η λήψη μιας τέτοιας απόφασης από τα ανώτατα θεσμικά και ακαδημαϊκά όργανα των ΑΕΙ ενέχει μια πολύ σημαντική πολιτική βαρύτητα, επικοινωνιακά δε μπορεί να λειτουργήσει θετικά. Εκτιμάται επίσης ότι μια τέτοια απόφαση μπορεί να δημιουργήσει «πολιτικό γεγονός» αν ληφθεί από 5-6 ιδρύματα, μεταξύ των οποίων τα 3 να είναι «μεγάλα πανεπιστήμια». Σε πραγματολογικό επίπεδο μια τέτοια περίπτωση -και με βάση τις μέχρι σήμερα στάσεις Συγκλήτων και Πρυτάνεων- θεωρείται απολύτως εφικτή, ονοματίζοντας μάλιστα ως πιθανότερα «μεγάλα πανεπιστήμια» τα ΕΜΠ, ΑΠΘ και Πατρών και ως «μικρότερα» τα Θεσσαλίας, Αιγαίου (και σε δεύτερο επίπεδο τα Ιωαννίνων και Κρήτης) ως αυτά που θα μπορούσαν να προβούν σε αναστολή λειτουργίας τους.
Ως χρονικό κομβικό σημείο για την λήψη μιας τέτοιας απόφασης ορίστηκε η δημοσιοποίηση του νέου θεσμικού πλαισίου και/ή των οικονομικών των πανεπιστημίων. Να κλείσουν τα πανεπιστήμια επειδή δε θα μπορούν να λειτουργήσουν υπό τις προτεινόμενες θεσμικές και/ή οικονομικές συνθήκες. Τα μισθολογικά των πανεπιστημιακών δεν μπορούν να αποτελέσουν αυτοτελή λόγο αναστολής λειτουργίας των ιδρυμάτων και αν τυχόν προηγηθούν, θα πρέπει να αντιμετωπιστούν μέσω κινητοποιήσεων των Συλλόγων Διδασκόντων.
Η δουλειά που θα πρέπει να προηγηθεί σε όλα τα ιδρύματα για να γίνει εφικτή η λήψη απόφασης περί αναστολής λειτουργίας του Ιδρύματος είναι σημαντική και απαραίτητη προϋπόθεση. Στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας όλοι οι Σύλλογοι εργαζομένων (συμπεριλαμβανομένου του Συλλόγου Διδασκόντων) έχουν ήδη πάρει (ή πρόκειται άμεσα να πάρουν) απόφαση οργάνων (ΓΣ ή ΔΣ) που ζητά από τη Σύγκλητο «αναστολή λειτουργίας». Στα ιδρύματα που η λήψη αντίστοιχων αποφάσεων από τα συνδικαλιστικά όργανα δεν είναι εφικτή, συμφωνήθηκε να επιχειρηθεί η λήψη ανάλογων αποφάσεων (έστω και από μερικά) ακαδημαϊκά όργανα (ΓΣ Τμημάτων, Κοσμητείες), η δε διττή λήψη τέτοιων αποφάσεων (και από συνδικαλιστικά και από ακαδημαϊκά όργανα) μόνο ως θετική μπορεί να εκληφθεί.
Στη διάρκεια της αναστολής λειτουργίας το πανεπιστήμιο θα πρέπει να είναι ανοικτό, με πληθώρα ποικίλων εξωστρεφών δράσεων, με ενεργή εμπλοκή όλων των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας και σε όσμωση με την κοινωνία. Να οργανώσουμε 5νθήμερα πανελλαδικής δράσης όλων των συλλόγων με τίτλο "Ημέρες παιδείας", με έμφαση στο αυτοδιαχειριζόμενο, δωρεάν, υψηλής ποιότητας πανεπιστήμιο. Να ανοίξει η ατζέντα της "εκπαιδευτικής" συζήτησης (φοιτητές, ΔΕΠ, δάσκαλοι, καθηγητές) και να γίνουν από κοινού δράσεις σχετικά με την παιδεία. Το πανεπιστήμιο δεν μπορεί να σωθεί αν δεν το υποστηρίξει ολόκληρη η κοινωνία, και όχι μόνο η πανεπιστημιακή κοινότητα. Θα ήταν σκόπιμο να επιχειρηθεί η διασύνδεση των τομέων Παιδείας και Υγείας, ως των δύο κατ’ εξοχήν κοινωνικών αγαθών, την εποχή μάλιστα που αντιμετωπίζουν κοινού τύπου προβλήματα (υποχρηματοδότηση, ανεπάρκεια προσωπικού, συμπτύξεις μονάδων)
Πέραν της απαραίτητης προεργασίας για την ανάληψη απόφασης αναστολής λειτουργίας, εξ ίσου σημαντική είναι και η προετοιμασία του τι θα ακολουθήσει την αναστολή λειτουργίας. Οι Σύλλογοι Διδασκόντων και οι Φοιτητικοί Σύλλογοι θα πρέπει να προετοιμάζονται από τώρα για να αναλάβουν πρωτοβουλία δράσης στη συνέχεια, μετά την αναστολή λειτουργίας η οποία βεβαίως δεν μπορεί παρά να έχει πεπερασμένη διάρκεια (προτάθηκε 5μερη απεργιακή κινητοποίηση των Συλλόγων ΔΕΠ, 9-13 Μαΐου).