Κριτική στο Σάμμερχιλ

πηγή: kokkinoparko.blogspot.com
του Κοντόχοντρου

Στα πλαίσια μίας εργασίας, σχετικά με το Σάμμερχιλ και συγκεκριμένα μέσω βιβλιοκριτικής στο βιβλίο του Νηλ “Η αντιαυταρχική αγωγή” χρειάστηκε να ασκήσουμε μία κριτική την οποία και σας παραθέτω.

Για όσους δεν γνωρίζουν, το Σάμμερχιλ και γενικότερα ο Νηλ είναι το πρότυπο, ή στην καλύτερη δίνουν πολλά στοιχεία στο κίνημα για την ελευθεριακή αγωγή.

Ένα τέτοιο έργο δεν είναι εύκολο καθώς πρέπει με πολύ προσοχή να διακρίνουμε τις ιδιαιτερότητες του συγγραφέα και κατά πόσο αυτές επηρεάζουν το έργο του.

Επιπλέον, κάθε διαννοούμενο και κάθε επίτευγμα του ανθρώπινου πολιτισμού οφείλουμε να μην το βλέπουμε και κρίνουμε μόνο με τα κριτήρια του σήμερα αλλά να μπορούμε ταυτόχρονα να αντιλαμβανόμαστε το περιβάλλον μέσα στο οποίο δημιουργήθηκε και συνεπώς τα όρια της εποχής του. Βέβαια σχετικά με τα όρια της εποχής στην οποία έκφρασε ο Νηλ δεν θα μπορούσαμε να πούμε πολλά, καθώς ήταν ίσως από τις πιο γόνιμες εποχές κοινωνικής αμφισβήτησης και θεωρητικής αναθέρμανσης, ενώ φαίνεται να υπάρχουν πολλά κεκτημένα του ανθρώπινου πνεύματος όπως πχ οι μαρξιστικές αναλύσεις, τις οποίες ο Νηλ όχι απλά δεν δείχνει να μπορεί να τα κάνει κτήμα του, αλλά φαίνεται να τις έχει προσλάβει με έναν στρεβλό τρόπο, κάτι που βάζει περιορισμούς και σε ολόκληρο το έργο του.

Μαθήματα αστικού σχεδιασμού από τον επιχειρηματία Ιάσονα Τσάκωνα…

πηγή: Αριστερή Κίνηση Αρχιτεκτονικής ΕΜΠ/ Ακα-Εαακ

Δυστυχώς δεν πρόκειται για κανενός είδους αστείου. Όπως σε κάθε χειμερινό εξάμηνο, έτσι και τη φετινή ακαδημαϊκή χρόνια διεξήχθη το μάθημα του αστικού σχεδιασμού (σύνθεση 9), με επικεφαλής, στο ένα από τα δύο τμήματα, τον Ανδρέα Κούρκουλα. Με την διαφορά όμως ότι το τμήμα του είναι ενταγμένο στο επιχειρηματικό πλάνο «ΚM research projects» της εταιρείας «oliaros». Αναλυτικότερα, ο Κούρκουλας, μέσω της Σύνθεσης 9, συμμετέχει σε ένα διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα με την επωνυμία «Αθήνα, Πόλη Μεταναστών/ Αρχιτεκτονική Ενοποίησης» υπό την εποπτεία της EPFL (Ομοσπονδιακή Πολυτεχνική Σχολή της Λοζάνης) και του LAPA (Εργαστήριο Αρχιτεκτονικής Παραγωγής) με τον καθηγητή Harry Gugger [«σοφό αλλοδαπό» αρχιτέκτονα της ανάπτυξης για το έργο του στο Μπαχρέιν] και χαίρει της «υπερήφανης στήριξης» της oliaros.
‘’Ως μέρος της πρωτοβουλίας των Ερευνητικών Έργων στην περιοχή ΚΜ, με τα οποία στοχεύει να εισαγάγει μια πιο μελετημένη προσέγγιση όσον αφορά το μέλλον του Κεραμεικού-Μεταξουργείου (ΚΜ) και του κέντρου των Αθηνών, η OLIAROS με χαρά υποστηρίζει το ερευνητικό έργο «Αθήνα, Πόλη Μεταναστών/ Αρχιτεκτονική Ενοποίησης». Το «Αθήνα, Πόλη Μεταναστών/ Αρχιτεκτονική Ενοποίησης» είναι ένα νέο ερευνητικό έργο υπό την εποπτεία της EPFL […] και του LAPA […] με τον καθηγητή Harry Gugger σε συνεργασία με το Ε.Μ.Π. […] και τον καθηγητή Ανδρέα Κούρκουλα.’’ [1]

Oliaros:
Ανώνυμη Εταιρεία Επένδυσης Ακίνητης Περιουσίας (Α.Ε.Ε.Α.Π.) που διαχειρίζεται ένα fund που συνέστησε το 2006 ο Τσάκωνας και ελέγχεται από την Κεντρική τράπεζα Κύπρου. Δηλαδή η μετοχή της διαπραγματεύεται στο χρηματιστήριο Κύπρου, το μεγαλύτερο πλυντήριο μαύρου χρήματος στην Ευρώπη. Η εν λόγω εταιρεία είναι υπεύθυνη για την οικοπεδοποίηση της Αντιπάρου και την κατασκευή στο νησί μιας σειράς από βίλες όπως και δυο ξενοδοχείων, ενώ τώρα επενδύει  100 εκατομμύρια ευρώ για την ανάπλαση του Κεραμικού – Μεταξουργείου (ΚΜ), όπου ήδη διαθέτει τουλάχιστον 65 ακίνητα.
Αυτός ο αγαθός, σοφός ευεργέτης Ιάσων Τσάκωνας γνωστός στους καλλιτεχνικούς κύκλους ως «king Jason» (φέρεται ειπών ο καλλιτέχνης Κακανιάς), έχει ανδρωθεί επιχειρηματικά στο Αζερμπαϊτζάν την εποχή του εμφυλίου πολέμου και κρύβεται πίσω από στημένες επιτροπές κατοίκων και art projects στο ΚΜ που σκοπό έχουν (όπως άλλωστε και η φιλία – συνεργασία του με τον Κουρκουλα) να διαμορφώσουν κλίμα και να ασκήσουν πίεση στην δημοτική αρχή και στο ΥΠΕΚΑ, ώστε να ενταχθούν τα επιχειρηματικά του σχέδια στα διάφορα προγράμματα ανάπλασης της Αθήνας (Αθηνά – Αττική 2014, Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας 2020, προγραμμα ευρωπαϊκής χρηματοδότησης Jessica κ.ά.). Είναι αυτός που πριν από λίγα χρόνια στα πλαίσια της πρώτης Μπιενάλε στην Αθήνα είχε κατηγορηθεί ότι για να φέρει εις πέρας το project Remap, είχε εκτοπίσει εν μια νυχτί τους κατοίκους των κτιρίων.
Η αγαστή συνεργασία Τσάκωνα-Κούρκουλα, αλλά και η «άγνοια» της Σχολής άρχισαν να αποκαλύπτονται ύστερα από εκδήλωση στο μουσείο Μπενάκη, στα πλαίσια του ερευνητικού προγράμματος με τίτλο: «Αθήνα σε κρίση». Εκεί συμμετείχαν παράγοντες υπουργείων και κυβερνητικών φορέων, πολλοί αρχιτέκτονες που εμπλέκονται στα σχέδια της κυβέρνησης για την «αναβάθμιση» του Αθηναϊκού κέντρου (άλλωστε το Αθήνα – Αττική 2014 επείγει και χρειάζονται άμεσα επενδυτές), η τσακωνιάτικη  κουστωδία των Ελβετών και Μαγνησίων υπαλλήλων–«καθηγητών», πλήθος θιασωτών του νεοφιλελευθερισμού-«υπαλλήλων» των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, όπως ο Στ. Μάνος και ο δημοσιογράφος Μπ. Παπαδημητρίου και φυσικά ο ηθικός αυτουργός king Jason[2].
Το κερασάκι στην τούρτα κάθισε την προηγούμενη Πέμπτη 10 Μαρτίου, στην παρουσίαση των εργασιών της Σύνθεσης 9. Παρών φυσικά ήταν και ο Τσάκωνας μαζί με τους υπάλληλους του από το Βόλο ως μέλη της επιτροπης διορθώσεων (μάλλον ο Κούρκουλας μπέρδεψε τις διορθώσεις με τους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς και εκτέθηκε ανεπανόρθωτα). Από εκείνη την ημέρα ο εξής διάλογος μονοπωλεί τα πηγαδάκια των φοιτητών της αρχιτεκτονικής:
Κούρκουλας: Jason, έλα από εδώ να δεις την δουλειά των παιδιών, ίσως σε ενδιαφέρει!
Μετά από λίγη ώρα στοχασμού ο king Jason  κάνει την εξής παρατήρηση που πραγματικά άλλαξε οριστικά την αρχιτεκτονική αντίληψη των φοιτητών και έθεσε νέους άξονες προβληματισμού πάνω στην εργασία τους: Το κόστος υλοποίησης της ιδέας σας είναι τεράστιο… (και μετά από ένα σύντομο σεμινάριο μακροοικονομίας, σχέσης κόστους-κέρδους κλπ, βγάζει το συμπέρασμα) δεν θα υλοποιηθεί ποτέ!!
Είναι προφανές, για όποιον δεν κρύβεται πίσω απ΄το δάκτυλό του, ότι ο Κούρκουλας  έχει προσαρμόσει τη Σύνθεση 9 (και πιθανότατα και την Σύνθεση 6 του τρέχοντος εξαμήνου, που γίνεται…πού αλλού; Στον Κεραμεικό) στις ανάγκες των  επενδυτικών πλάνων της Oliaros η οποία, με τους επενδυτές ανήσυχους και το σχέδιο στη «now or never» φάση του, παίζει το τελευταίο της χαρτί αξιοποιώντας τη σφραγίδα ενός ακαδημαϊκού ιδρύματος που χαίρει καθολικής εκτίμησης από την ελληνική κοινωνία, προκειμένου να ασκήσει πίεση στην πολιτεία και να εντάξει τα πλάνα του κάτω από διάφορα αναπτυξιακά προγράμματα.
Η συνεργασία αυτή αποτελεί το πιο υλικό παράδειγμα των στόχων της πάγιας στρατηγικής για την αναδιάρθρωση του πανεπιστημίου (που θέλει να φέρει και το νομοσχέδιο της Διαμαντοπούλου) και δεν είναι άλλη απ΄τη βίαιη προσαρμογή του πανεπιστημίου στις ανάγκες της αγοράς. Η κολεγιοποίηση των ανώτατων ιδρυμάτων είναι γι’ αυτούς αναγκαία, για να μπορέσει να παράγει τους προλεταριοποιημένους πνευματικούς εργαζόμενους του νέου καταμερισμού εργασίας της μισής δουλειάς, μισού μισθού, μισής ζωής.
Επίσης, επιβεβαιώνεται πως σε αυτό το δρόμο, έχει με το μέρος της και τους καθηγητές πού ενώ χθες κοιμόντουσαν στο «σάπιο» γι αυτούς ελληνικό πανεπιστήμιο,  σήμερα ξύπνησαν μπροστάρηδες στον αγώνα της «αναβάθμισης», δηλαδή πιο απλά της νεοφιλελεύθερης προσαρμογής του. Είναι όλοι αυτοί που όλο το προηγούμενο διάστημα αντιπαρέθεταν στους αγώνες των φοιτητών την ομαλή ροή των σπουδών, για να μπορούν έτσι από τη θέση των «εγγυητών της ποιότητας» να αναζητούν ένα …νέο πανεπιστήμιο. Το μόνο, όμως, που επεδίωκαν ήταν η διασφάλιση των όρων αξιολόγησης και η διαμόρφωση του εδάφους για το νέο πανεπιστήμιο της Διαμαντοπούλου. Γι αυτό και δεν είναι τυχαία, η με πάθος υπεράσπιση αυτής της αντίληψης από της πολιτικές νεολαίες που έχουν ταχθεί πλήρως με την νεοφιλεύθερη αναδιάρθρωση.
Εμείς, όμως, οφείλουμε να υπερασπιστούμε τις πάγιες αρχές λειτουργίας του δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου, αυτού δηλαδή που ζυμώθηκε μέσα από τους λαϊκούς αγώνες και έγινε σημείο αναφοράς τους. Δεν θα επιτρέψουμε την κατάλυση του ασύλου που εκφράζεται μέσα από την επιβολή οποιουδήποτε εξωπανεπιστημιακού παράγοντα πάνω στην εκπαιδευτική διαδικασία και παραγράφει τα κεκτημένα συλλογικών αποφάσεων φοιτητών, καθηγητών και εργαζομένων. Τα συλλογικά όργανα και η ενεργητική εμπλοκή σε αυτά, είναι που καθορίζουν και διασφαλίζουν το χαρακτήρα και τη φυσιογνωμία της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Αυτή η διαδικασία είναι που κατέστησε το δημόσιο πανεπιστήμιο ζωντανό κύτταρο της κοινωνίας και όχι υπομόχλιο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Με αυτά τα δεδομένα εμείς λέμε πως: Ο Κούρκουλας κατίσχυσε τα συλλογικά όργανα του πανεπιστημίου και αγνόησε τις αποφάσεις τους για να προωθήσει τα συμφέροντα του king Jason. Από τη θέση του καθηγητή (δηλαδή της “διανόησης αυτού του τόπου”), σε μια περίοδο που ο λαός σέρνεται από τον οικονομικό εξαναγκασμό των funds και τη πολιτική του μνημονίου, αντιλαμβάνεται ως ρόλο του την εκπροσώπηση των ληστρικών κεφαλαίων του Τσάκωνα και της oliaros, που με γνώμωνα την επέκταση της κερδοφορίας τους στήνουν ένα σύμπλεγμα πιέσεων προς την πολιτεία (από στημένες επιτροπές κατοίκων, έως καλλιτεχνικά δρώμενα και ερευνητικά σε παν/μα) προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι κατευθύνσεις και οι στόχοι των επιχειρηματικών τους συμφερόντων.
Ως φοιτητές οφείλουμε να έχουμε τοποθέτηση πάνω σε αυτά τα ζητήματα που θίγουν στον πυρήνα του τον χαρακτήρα του πανεπιστημίου. Δεν είναι δυνατόν να δείχνουμε ανοχή σε τέτοια φαινόμενα, είτε κάνοντας τα στραβά μάτια , είτε βλέποντας αυτά τα …projects ως τρόπους ατομικής ανέλιξης και χάραξης καριέρας. Πρέπει ο φοιτητικός σύλλογος να πάρει θέση επί του ζητήματος και να υποχρεώσει την σχολή να συγκαλέσει άμεσα γενική συνέλευση τμήματος που θα καταδικάζει την επιχειρηματική συνεργασία του Ανδρέα Κούρκουλα στις πλάτες της Σχολής.
Αριστερή Κίνηση Αρχιτεκτονικής – Ε.Α.Α.Κ.

Σύνδεσμοι (ενδεικτικά):

http://www.oliarosblog.com

http://www.kmprotypigeitonia.org

http://www.capital.gr/News.asp?id=1083531

http://tamtamradio.blogspot.com/2011/02/blog-post_08.html

---

[1] http://www.oliarosblog.com/?lang=gr&p=142

[2] Από τον ιστότοπο http://www.oliarosblog.com/?lang=gr&p=202: «Το συμπόσιο είναι μέρος του προγράμματος έρευνας του EPFL LAPA ‘Athens City of Immigrants/Architecture of Integration” την οποία υποστηρίζει η OLIAROS, ως μέρος της πρωτοβουλίας μας “KM Research Project”s.»

Εικόνες από το μέλλον των ελληνικών πανεπιστημίων- Αυξήσεις διδάκτρων, περικοπές θέσεων

πηγή: in.gr

Μεγάλες αυξήσεις στα δίδακτρα ζητούν σχεδόν όλα τα βρετανικά πανεπιστήμια
Αυξήσεις - φωτιά παρουσιάζουν τα δίδακτρα των βρετανικών πανεπιστημίων, όπως κατατέθηκαν για την επόμενη χρονιά, καθώς όλα πλην ενός έχουν ζητήσει αύξηση μεγαλύτερη των 6.800 ευρώ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, 122 από 123 πανεπιστήμια ζητούν περισσότερα χρήματα για την έγγραφη φοιτητών για το επόμενο ακαδημαϊκό έτος, όμως 50 από αυτά αποφάσισαν να μην ανακοινώσουν δημοσίως το ύψος των διδάκτρων τους.

Από τα 76 πανεπιστήμια που έδωσαν στη δημοσιότητα τις αυξήσεις τους, τα 46 αποφάσισαν να χρεώσουν το μέγιστο επιτρεπτό ποσό αύξησης, δηλαδή 10.200 ευρώ, ενώ άλλα επτά θα χρεώσουν αυτό το ποσό για ορισμένα τμήματα.

Πέρυσι τον Δεκέμβριο οι Βρετανοί βουλευτές υπερψήφισαν την αύξηση των διδάκτρων κατά 6.800 ευρώ, με τη δυνατότητα όμως η αύξηση αυτή να ανέβει στα 10.200 ευρώ «σε εξαιρετικές περιπτώσεις».

Όπως εκτιμάται, το μέσο ύψος των διδάκτρων για το επόμενο ακαδημαϊκό έτος θα κυμαίνεται γύρω στα 9.600 ευρώ και όχι στα 8.400 ευρώ, ποσό που είχε προβλέψει η βρετανική κυβέρνηση και επί του οποίου είχε βασίσει την χρηματοδότηση των πανεπιστημίων.

Η κυβέρνηση προειδοποίησε τα πανεπιστήμια ότι αν η πλειοψηφία τους ορίσει δίδακτρα πολύ κοντά στο ποσό των 10.200 ευρώ, τότε θα έρθουν αντιμέτωπα με περικοπές κονδυλιών και θέσεων φοιτητών.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με ανάλυση του κόμματος των Εργατικών περίπου 36.000 πανεπιστημιακές θέσεις θα χαθούν στην προσπάθεια της συντηρητική κυβέρνησης να καλύψει το κενό της χρηματοδότησης.

Η Γνωστή-Άγνωστη αντίσταση στη χούντα Συνοπτικό χρονολόγιο

Αναρτούμε συνοπτικό χρονολόγιο αντιστασιακών ενεργειών κατά τη διάρκεια της χούντας, πηγή έμπνευσης της νεολαίας για τους αγώνες που έρχονται.

 

Πηγή: IOΣ της Κυριακής

Τριάντα χρόνια μετά το πραξικόπημα του ’67, ακόμα και μια απλή καταγραφή της Αντίστασης στη χούντα δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Ανάμεσα στον ομιχλώδη μύθο που καλλιεργήθηκε από τα ΜΜΕ και τις επίσημες κομματικές ιστορίες της μεταπολίτευσης από την μια και τις συνεχιζόμενες μέχρι τις μέρες μας αναφορές στο “τρομοκρατικό παρελθόν” παλιών αντιστασιακών από τους επιγόνους του Μάλλιου και τους σύγχρονους τρομολάγνους σεναριογράφους των δεξιών -συνήθως- ΜΜΕ, η ιστορία των οργανώσεων, των ομάδων και των μεμονωμένων ατόμων που επέλεξαν την ενεργητική αντίσταση στο καθεστώς της Ελλάδος των Ελλήνων Χριστιανών παραμένει ακόμα άγραφη.
Πράγμα καθόλου περίεργο, βέβαια, τη στιγμή που ουδείς ιστορικός έχει μπει μέχρι στιγμής στον κόπο ν’ ασχοληθεί σοβαρά με οποιαδήποτε πτυχή της χουντικής επταετίας – πόσο μάλλον με την (αντικειμενικά) λιγότερο διαφανή υπόθεση της περιόδου…
Ευνόητες λοιπόν οι δυσκολίες που παρουσίασε η σύνταξη τούτου του συνοπτικού χρονολόγιου – αναπόφευκτα ελλιπούς, παρόλο που καταβάλαμε κάθε προσπάθεια για να είναι όσο γίνεται ακριβέστερο και λιγότερο επιλεκτικό. Αναγκαίες επίσης οι βιβλιογραφικές διευκρινίσεις και η αξιολόγηση των πηγών απ’ τις οποίες αντλήσαμε τα στοιχεία μας.
Οι εφημερίδες της εποχής, ιδιαίτερα κατά τα πρώτα χρόνια μέχρι την κατάργηση της προληπτικής λογοκρισίας τον Οκτώβριο του 1969, ελάχιστα βοηθούν στη συλλογή συγκεκριμένων στοιχείων: σποραδικές και άκρως επιλεκτικές ειδήσεις που αντικατοπτρίζουν περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο το αλαλούμ της στρατιωτικής νοοτροπίας και τάξης πραγμάτων, καθώς είναι δυσδιάκριτο ν’ αντιληφθεί κανείς ακόμα και τα κριτήρια βάσει των οποίων κάποιες ειδήσεις ( για δίκες “αναρχοκομμουνιστών τρομοκρατών” λ.χ. ή για κάποιες δυναμικές ενέργειες της αντίστασης που είχαν ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό πολιτών) άλλοτε επιτρέπεται να δημοσιευτούν κι άλλοτε όχι. Χρησιμοποιήσαμε τον καθεστωτικό “Ελεύθερο Κόσμο” του 1967-68, το “Έθνος” του 1967-69 και το “Βήμα” του 1970.
Αντίθετα, αρκετά διαφωτιστικές -και, κατά κανόνα, εξαιρετικά συγκεκριμένες- είναι οι πληροφορίες που την ίδια περίοδο περιέχονται στον παράνομο αντιστασιακό τύπο, κυρίως του ΠΑΜ και των θυγατρικών του οργανώσεων (“Νέα Ελλάδα”, “Αυγή”, “Θούριος”, κλπ), παρά τις ευνόητες δυσκολίες που υπήρχαν στη συγκέντρωση, επαλήθευση και δημοσίευση του υλικού.
Μια καλή (αν και όχι πλήρης) έκδοση αυτών των εντύπων σε φυσικό μέγεθος έγινε το 1974, με πρόλογο του Στρατή Τσίρκα (“Αρχείο παράνομου αντιστασιακού εντύπου”, έκδοση ΚΚΕ Εσωτερικού). Αρκετά λεπτομερείς είναι και οι χρονολογικοί πίνακες που δημοσιεύονται στα τεύχη της παράνομης “Κομμουνιστικής Επιθεώρησης” του ίδιου πολιτικού φορέα, μεταξύ 1972 και 1974.
Οι μεταπολιτευτικές εκδόσεις πολιτικών οργανώσεων και κομμάτων με θέμα την αντίσταση ούτε πολλές είναι ούτε πάντοτε ιδιαίτερα διαφωτιστικές. Ξεχωρίζουμε το “Λεύκωμα του Ρήγα Φεραίου” (Αθήνα 1974), με χρονολόγιο που δεν περιορίζεται στον απολογισμό της δραστηριότητας της συγκεκριμμένης οργάνωσης αλλά αναφέρεται και στις ενέργειες των άλλων σχηματισμών.
Λιγότερο χρήσιμη αποδείχθηκε η έκδοση του ΚΚΕ “Εξήντα χρόνια αγώνων και θυσιών. Χρονικό του ΚΚΕ, τ.ΙΙ, 1945-1978″ (Αθήνα 1978, έκδοση της ΚΕ), που χαρακτηρίζεται κυρίως από απουσία αναφορών σε συγκεκριμένα πρόσωπα και την καλλιέργεια σύγχυσης ανάμεσα στην ταυτότητα των διάφορων οργανώσεων που πρόκυψαν από τη διάσπαση του εγχώριου κομμουνιστικού κινήματος.
Για μια συνολικότερη -αλλά αρκετά συνοπτική- παρουσίαση των αντιστασιακών οργανώσεων, ο αναγνώστης μπορεί να καταφύγει στο κείμενο του Γιώργου Γιαννόπουλου, μέλους της ΔΑ και στη συνέχεια του ΠΑΚ “Οι αντιστασιακές δυνάμεις μετά το πραξικόπημα”, στο συλλογικό έργο “Η Ελλάδα κάτω από στρατιωτικό ζυγό”, που πρωτοκυκλοφόρησε το 1972 στην Αγγλία (Αθήνα 1976, εκδόσεις Παπαζήση) καθώς και σε σχετική έρευνα του Γιάννη Φλώρου ( “Αντιστασιακές οργανώσεις στη δικτατορία.

Αναστολή χρηματοδότησης των τμημάτων του Αγρινίου αποφάσισε το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

Πηγή:Ανεξάρτητος τύπος της Ηπείρου
Ουτοπία αποδεικνύονται οι διαχρονικές εξαγγελίες για αύξηση των δαπανών για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση, τα Ανώτατα και Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα βρίσκονται λίγο πριν τα πρόθυρα της κατάρρευσης.
Με προϋπολογισμούς μειωμένους κατά 50% μέσα σε ένα χρόνο τα Πανεπιστήμια προσπαθούν να συνεχίσουν το εκπαιδευτικό και ερευνητικό τους έργο και παράλληλα την φοιτητική μέριμνα. Όπως είναι φυσικό κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο και αυτό αποδεικνύουν τα συχνά φαινόμενα αναστολής λειτουργίας τμημάτων των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων της χώρας.
Το ενδεχόμενο αυτό, αναστολής λειτουργίας, δεν είναι μακριά και από τμήματα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων ακόμη και αν η αιτία είναι να ασκηθεί πίεση στο υπουργείο Παιδείας και όχι η πλήρης αδυναμία λειτουργίας. Το βέβαιο είναι πως τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων είναι πολλά και πλήττονται ιδιαίτερα οι νέες σχολές, καθώς δεν στελεχώνονται με το προσωπικό που θα έπρεπε.
Κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον του ιδρύματος και για τα επόμενα βήματα θα ληφθούν στην συνεδρίαση της Συγκλήτου, αμέσως μετά το Πάσχα, την Πέμπτη 6 Μαΐου, όπου η Πανεπιστημιακή Κοινότητα θα ενημερωθεί με κάθε λεπτομέρεια για την οικονομική  κατάσταση του Ιδρύματος.
Μάλιστα, οι πρυτανικές αρχές πρόκειται να ζητήσουν και την βοήθεια των τοπικών φορέων, όπως ο Δήμος προκειμένου να καταφέρει να ανταπεξέλθει, κυρίως σε επίπεδο φοιτητικής μέριμνας.
«Πρόθεσή μας είναι να κρατήσουμε όρθιο το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων σε αυτή τη δύσκολη οικονομική συγκυρία και με όση οικονομία μας επιτρέπει το σύστημα ενώ θα ζητήσουμε και την βοήθεια των τοπικών φορέων», σημείωσε χαρακτηριστικά ο πρύτανης Τριαντάφυλλος Αλμπάνης.
Κανείς δεν γνωρίζει τις αποφάσεις της Συγκλήτου, ωστόσο θεωρείται βέβαιο πως η πρόταση για αναστολή λειτουργίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων ή τμημάτων αυτού θα «πέσει» στο τραπέζι.
«Θα πρόκειται όμως για προειδοποίηση προς την κυβέρνηση», σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Αλμπάνης.
Οι πρυτανικές αρχές του Πανεπιστημίου προσπαθούν πάντως να εξοικονομήσουν πόρους από όπου μπορούν, με πρώτο μέλημα την αξιοποίηση εναλλακτικών μορφών ενέργειας, την περιστολή των δαπανών και την αλλαγή του τρόπου προμηθειών. Σε ότι αφορά το πρώτο θα πρέπει να προηγηθεί μια σειρά ενεργειών όπως αλλαγές στα κτίρια, που σύμφωνα με τον κ. Αλμπάνη βρίσκονται σε εξέλιξη, ενώ ήδη οι προμήθειες γίνονται μόνο με διαγωνισμούς και όχι με απευθείας αναθέσεις.
Σύμφωνα με τον Πρύτανη «κόπηκαν» εσωτερικά επιδόματα που δινόταν σε μέλη του προσωπικού και δημιουργούσαν μάλιστα ανισότητες στην πανεπιστημιακή κοινότητα, τα χρήματα από αυτόν τον περιορισμό πρόκειται να διατεθούν για την πρόσληψη οχτώ φυλάκων καθώς το τελευταίο διάστημα υπήρξαν πολλά κρούσματα κλοπών και διαρρήξεων εντός της Πανεπιστημιούπολης.
Αναστολή χρηματοδότησης
Την προσωρινή αναστολή χρηματοδότησης των  λειτουργικών εξόδων των τριών τμημάτων που λειτουργούν στο Αγρίνιο και αποτελούν πλέον το αυτόνομο Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδας, αποφάσισε η πρυτανεία του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, με δεδομένα τα οικονομικά προβλήματα του Ιδρύματος.

Βιβλίο Φοιτητικές καταλήψεις - Απεργία δασκάλων: Μια συνάντηση που (δεν) έγινε Αιώνιοι Καταληψίες -Αμετανόητοι απεργοί και άλλοι προλετάριοι σύντροφοι

Ευχαριστούμε θερμά τον αποστολέα του παρακάτω βιβλίου που λάβαμε δι' αλληλογραφίας. Μια ανάλυση για τις αντιφάσεις και τις προοπτικές του φοιτητικού κινήματος του 2006-2007 και τη σχέση του με το εργατικό κίνημα και τη μετέπειτα απεργία των δασκάλων.

Το βιβλίο Εδώ 

Και το σχετικό blog Εδώ

Έξω οι εργολάβοι από το Πανεπιστήμιο, λένε οι φοιτητές του ΔΠΘ

Πηγή:Φωνή της Ροδόπης
Καταγγελία στη «Φωνή της Ροδόπης», ενόψει του διαγωνισμού σίτισης του ΔΠΘ που πρόκειται να πραγματοποιηθεί την Τρίτη (19/4) απέστειλαν φοιτητές του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου.
Οι φοιτητές καταγγέλλουν τον Πρύτανη και τη Διοίκηση του Πανεπιστημίου για μεροληπτική συμπεριφορά έναντι του ιδιώτη Χούτου και τους καλούν να δώσουν τη σίτιση του Πανεπιστημιού σε πανεπιστημιακό φορέα, ειδάλλως θα τους βρουν απέναντι τους.
Το κείμενο της επιστολής (το υπογράφουν οι «Επαναστάτες Φοιτητές») αναφέρει αναλυτικά :
«Με αφορμή την απάντηση του Πρύτανη (ακολουθώ το Νόμο), στην καταγγελία των συμφοιτητών μας οικότροφων εστιών Κομοτηνής, να μην γίνει διαγωνισμός για τη σίτιση στις πόλεις Ξάνθης και Κομοτηνής, καταθέτουμε τις δικές μας καταγγελίες, όταν είδαμε το μέγεθος της διαπλοκής για τη σίτιση (2005) και να δικάζουν, Πρυτάνεις και Χούτος, τον Λευτέρη.
Ο πρώτος χώρος ανάθεσης για τη σίτιση το 2005 ήταν στην οδό Ιώνων 9. Τετραγωνικά πενήντα (50) για τη σίτιση 2.500 φοιτητών !!! Ποιες ανάγκες καλύπτετε; Ποιες υγειονομικές προδιαγραφές πληρούσε; Μια τουαλέτα ανδρών – γυναικών !!! Όμως οι πληρωμές γίνονταν κανονικά, 50 ημέτεροι φοιτητές τρώγανε. Ο Χούτος πληρώνονταν για όλους, δηλαδή 2.500.

Κίνδυνος «λουκέτου» του εργαστηρίου βιοχημείας της Ιατρικής για 845 ευρώ!

Πηγή:onLarissa.gr

Η γενική συνέλευση του τμήματος Ιατρικής της Σχολής Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, με αφορμή τα προβλήματα που έχουν προκύψει με το εργαστήριο βιοχημείας του τμήματος, διαμαρτύρεται έντονα για την οικονομική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην ανώτατη εκπαίδευση που οδηγεί σε απαξίωση της Παιδείας και του δημόσιου πανεπιστημίου και ευτελίζει το επίπεδο των γνώσεων που οφείλει να παρέχει ένα Ιατρικό τμήμα καταξιωμένο και αναγνωρισμένο διεθνώς.

Όπως επισημαίνεται σε σχετική ανακοίνωση του τμήματος Ιατρικής, γνωστοποιεί ένα μείζον θέμα που προέκυψε και οδηγεί σε αδυναμία εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων στο τμήμα. Συγκεκριμένα, το Εργαστήριο Βιοχημείας παρέχει εκπαίδευση σε τρία εργαστηριακά μαθήματα ανά έτος, δηλαδή Ιατρική Χημεία, Βιοχημεία Ι, Βιοχημεία ΙΙ, οι εργαστηριακές ασκήσεις των οποίων αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Το κόστος αναλώσιμων αυτών των εργαστηριακών ασκήσεων καλυπτόταν μέχρι πρόσφατα από τον Τακτικό Προϋπολογισμό του Τμήματος που αναλογεί στα μέλη ΔΕΠ του Εργαστηρίου, αλλά και την έμμεση συνεισφορά αντιδραστηρίων που αγοραζόταν από άλλες πηγές χρηματοδότησης.

Όμως ο Τακτικός Προϋπολογισμός του 2010 υπέστη δραματική μείωση, αυτός του 2011 είναι μηδενικός προς το παρόν και οι εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης έχουν προ πολλού εκλείψει. Για το τρέχον έτος είναι αναγκαία η προμήθεια αντιδραστηρίων και αναλώσιμων κόστους 845 ευρώ που είναι απαραίτητα για την διεξαγωγή των δύο από τις πέντε Φοιτητικών Εργαστηριακών Ασκήσεων (ΦΕΑ) που έχουν προγραμματιστεί. Το ποσό αυτό όμως δεν είναι διαθέσιμο και το εργαστήριο βιοχημείας θα βρίσκεται στην πολύ δύσκολη θέση να αδυνατεί να προσφέρει τα δύο υποχρεωτικά μαθήματα του χειμερινού εξαμήνου.

Η μη διεξαγωγή δύο από τις πέντε ΦΕΑ σημαίνει επανάληψη της διδασκαλίας το επόμενο έτος, γεγονός που πλήττει τη λειτουργία του Τμήματος, καταλήγει η ανακοίνωση της γενικής συνέλευσης του τμήματος Ιατρικής.     

Μ.Κ.

ΟΨΕΙΣ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ: ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ. Δημήτρης Πατέλης

Πηγή:Λογική της Ιστορίας άρθρα  

Του Δημήτρη Πατέλη

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

            Η ανεργία είναι μια από τις δεινότερες καταστάσεις, στις οποίες μπορεί να περιέλθει ο άνθρωπος αν δεν έχει άλλους πόρους διαβίωσης εκτός από την εργασία του. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα περίπλοκο κοινωνικό φαινόμενο, τα αίτια και οι συνέπειες του οποίου καθιστούν ανέφικτες, ανεπαρκείς και ελλιπείς τις μονοσήμαντες και περιορισμένες προσεγγίσεις του.

            Οι περισσότερες μελέτες για την ανεργία συνήθως αυτοπεριορίζονται σε ένα μινιμαλιστικά  συρρικνωμένο πλαίσιο και επικεντρώνονται οι ήσσονος κλίμακας τεχνικές εμπειρικών επισημάνσεων.

            Η επιστημονική διερεύνηση του ζητήματος της ανεργίας οφείλει να εντάσσεται οργανικά σ’ ένα ευρύτερο διεπιστημονικό πλαίσιο, ικανό να ξεπερνά τον εμπειρισμό και τις φαινομενολογικές προσεγγίσεις του συρμού και να τεκμηριώνει στο επίπεδο της πολιτικής οικονομίας και της κοινωνικο-φιλοσοφικής θεώρησης τις προοπτικές της ένταξης του αγώνα εργαζομένων και ανέργων στην επαναστατική στρατηγική.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ - ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ - ΑΝΕΡΓΙΑ>

ΧΕΙΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΧΕΡΑΦΕΤΗΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ

            Σύμφωνα με τον απόλυτο, γενικό νόμο της κεφαλαιοκρατικής συσσώρευσης «μια διαρκώς αυξανόμενη μάζα μέσων παραγωγής μπορεί χάρη στην πρόοδο της παραγωγικότητας της κοινωνικής εργασίας να τίθεται σε κίνηση από μια προοδευτικά φθίνουσα δαπάνη ανθρώπινης δύναμης».[1] Ως συνέπεια αυτού του νόμου ο εφεδρικός στρατός εργασίας, αυτός ο εργατικός «υπερπληθυσμός συσσώρευσης, αλλά και όρος ύπαρξης του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής[2], στα πλαίσια μιας αυτοαναπαραγόμενης διαδικασίας, τα αποτελέσματα της οποίας γίνονται στη συνέχεια αίτια, ενώ οι εναλλασσόμενες φάσεις της αποκτούν περιοδική μορφή.[3] Ο αυθόρμητος καταμερισμός εργασίας προκαλεί επίσης την δομική ανεργία, η οποία διασφαλίζει την απελευθέρωση της εργασίας για την αναδιανομή της μεταξύ των σφαιρών και των κλάδων της παραγωγής.

            Η ανεργία είναι οργανική έκφραση των χαρακτηριστικών για την κεφαλαιοκρατία τρόπων διευθέτησης των αντιφάσεων που ενυπάρχουν στην ανάπτυξη των ίδιων των παραγωγικών δυνάμεων. Η εξοικονόμηση εργασίας μετατρέπεται για πολλούς ικανούς προς εργασία ανθρώπους σε «απαλλαγή» από την εργασία, η αντιστοιχία επιτυγχάνεται προσωρινά με τις κυκλικές κρίσεις, ενώ ο κοινωνικός καταμερισμός της εργασίας αναπτύσσεται με τον μηχανισμό της δομικής ανεργίας.

            Η επιστημονική και τεχνική πρόοδος παρέχει στο κεφάλαιο διαρκώς αυξανόμενες δυνατότητες διεύρυνσης στα πλαίσια της ήδη συσσωρευμένης αξίας, είτε ακόμα και με απόλυτη μείωση της τελευταίας. Η συνένωση της αποσπασμένης από την άμεση εργασία επιστήμης με το κεφάλαιο επιτρέπει στο τελευταίο να «ιδιοποιείται δωρεάν» τα αποτελέσματα της κοινωνικής προόδου[4]. Το κεφάλαιο αποκτά τη δυνατότητα περαιτέρω ανάπτυξης, χωρίς να αυξάνει, αλλά αντίθετα μειώνοντας τις δαπάνες για ζωντανή εργασία, «απωθώντας» όλο και περισσότερο τον ίδιο τον άνθρωπο από την παραγωγή,  παίρνοντας την μορφή όλο και πιο τελειοποιημένων, αυτοματοποιημένων μέσων παραγωγής, για την λειτουργία των οποίων όλο και λιγότερο αναγκαία γίνεται η άμεση συμμετοχή του ανθρώπου. Όπως είναι φυσικό η πλήρης απασχόληση δεν ταυτίζεται με τα κριτήρια εκείνα της οικονομικής «ανάπτυξης» που αντικειμενικά υπαγορεύει η υπό τις εκάστοτε συνθήκες μέγιστη δυνατή κερδοφορία.

            Μέσα απ’ αυτές τις αντιφάσεις διαφαίνονται ήδη σαφώς οι τάσεις προς μια διαδικασία κατά την οποία «η άμεση εργασία και η ποσότητα της εξαφανίζονται ως καθοριστική αρχή της παραγωγής, της δημιουργίας χρηστικών αξιών, από ποσοτικής πλευράς η άμεση εργασία ανάγεται σε λιγότερο σημαντικό μερίδιο, ποιοτικά μετατρέπεται σε κάποια αναγκαία μεν πλην όμως δευτερεύουσας σημασίας στιγμή σε σχέση με την καθολική επιστημονική εργασία, σε σχέση με την τεχνολογική χρησιμοποίηση της φυσιογνωσίας».[5] Γίνεται κατ’ αυτόν τον τρόπο προφανής η ανεπάρκεια της κατ’ εξοχήν στατικής και ποσοτικής αντιμετώπισης των προβλημάτων που αφορούν τις σύγχρονες τάσεις στον καταμερισμό της κοινωνικής εργασίας και του κοινωνικού χρόνου. Αυτή η στατική αντιμετώπιση οδηγεί π.χ. στην αναγωγή του προβλήματος της ανεργίας και των επιπτώσεών της σε κάποια περιθωριακά ποσοστά του εργατικού δυναμικού, του πληθυσμού κλπ.

ΠΟΣΔΕΠ- ΟΣΕΠ/ ΤΕΙ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥΣ

Ο κύριος Πανάρετος κρατούσε..... σημειώσεις!

Πηγή:ektosoriou
Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού (ΠΟΣΔΕΠ)

Ομοσπονδία Συλλόγων Εκπαιδευτικού Προσωπικού Τ.Ε.Ι. (ΟΣΕΠ-ΤΕΙ)

Ένωση Ελλήνων Ερευνητών (EEE)

Πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 14 Απριλίου 2011 ( η παράσταση διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Παιδείας που οργάνωσαν οι φορείς των εργαζομένων του χώρου της Ανώτατης Εκπαίδευσης και της Έρευνας.
Στη διάρκεια αυτής της κινητοποίησης δεν κατέστη δυνατό να γίνει συνάντηση με την Υπουργό Παιδείας, η οποία έπρεπε να παρίσταται την ίδια ώρα στο Κοινοβούλιο για τη συζήτηση νομοσχεδίου του Υπουργείου. Δόθηκε όμως η δέσμευση ότι θα γίνει άμεσα συνάντηση με την ίδια την Υπουργό. Ως εκ τούτου, δεν πραγματοποιήθηκε συνέντευξη τύπου. Έγιναν μόνο σύντομες δηλώσεις από τους Προέδρους των τριών φορέων.
Στη συνέχεια αντιπροσωπείες των Προεδρείων ΠΟΣΔΕΠ , ΟΣΕΠ-ΤΕΙ και ΕΕΕ συναντήθηκαν με τον Υφυπουργό Παιδείας, καθηγητή Ιωάννη Πανάρετο και τον Ειδικό Γραμματέα Ανώτατης Εκπαίδευσης, καθηγητή Βασίλειο Παπάζογλου.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης αυτής συζητήθηκαν τα θέματα/αιτήματα που είχαν τεθεί και εγγράφως από τους τρεις φορείς.

Εκτίναξη της ανεργίας της νεολαίας, ανεξαρτήτως επιπέδου εκπαίδευσης

Πηγή: LeftEngineers

Τα Μέσα τη μετέδωσαν απλά ως άλλη μια κακή είδηση, αξιοποιώντας την μάλιστα κατάλληλα για το Δόγμα του Σοκ το οποίο πασχίζουν να μας επιβάλουν.
Πρόκειται για το έγκλημα που διαπράττεται εναντίον της νεολαίας. Στους νέους έως 24 ετών η ανεργία έφθασε το 37% από 30,4% πέρυσι. Στις ηλικίες μεταξύ 25 και 34 χρονών το ποσοστό ανεργίας διαμορφώθηκε στο 21,3% και αυξήθηκε περίπου επτά ποσοστιαίες μονάδες σε σύγκριση με τον Ιανουάριο του 2010.
Η έρευνά μας
Στο σύνολο του πληθυσμού παρατηρούνται τα γνωστά παράδοξα της απασχόλησης στην Ελλάδα, με κύριο χαρακτηριστικό τη συνεχή χειροτέρευση των ευκαιριών απασχόλησης για όσους έχουν υψηλά προσόντα. Βεβαίως, με την κρίση, παρατηρείται μια ραγδαία αύξηση της ανεργίας για τους εργαζόμενους με χαμηλότερα επίπεδα  εκπαίδευσης (ίσως γιατί είναι πιο εύκολη για την εργοδοσία η απόλυση μη εξειδικευμένων εργαζομένων, ίσως γιατί αυτοί με ανώτατες σπουδές φεύγουν μαζικά στο εξωτερικό…). Διαφορετικές και συγκλονιστικές είναι όμως οι επιπτώσεις της κρίσης  στους νέους που ξεκινούν την καριέρα τους .
Για τους νέους  αποδεικνύεται  η τραγική κατάσταση που διαμόρφωσε η ελεύθερη αγορά και η κρίση στο πλέον δυναμικό τμήμα της νεολαίας, αυτού της ηλικίας μεταξύ 25-29 ετών . Ιδιαιτέρως αυτών με το υψηλότερο επίπεδο σπουδών, στους οποίους θα έπρεπε να στηριζόμαστε για διέξοδο από την κρίση.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στα 2 χρόνια της κρίσης υπερδιπλασιάστηκε (111%) η ανεργία των κατόχων διδακτορικού και master ενώ πάνω από 68% αυξήθηκε η ανεργία των αποφοίτων ΑΕΙ.
Προτείνουμε, το ΤΕΕ, να προβάλει το θέμα, σε συνεργασία με τα Πολυτεχνεία και με το σύνολο των επιστημονικών φορέων, απαιτώντας μέτρα για ενίσχυση της απασχόλησης των νέων επιστημόνων και προστασία των ανέργων.

Σχόλιο: Η εκτίναξη της ανεργίας των πτυχιούχων μέσα σε ένα μόνο έτος οφείλεται στις "αγκυλώσεις" των πανεπιστημίων γελοίοι θιασάρχες της διεθνούς αστικής τάξης; Και η ανεργία των αποφοίτων δευτεροβάθμιας τότε; Ή μήπως η εκτίναξη της ανεργίας οφείλεται στον γενικό νόμο που σας καθορίζει, αυτόν της κεφαλαιοκρατικής συσσώρευσης,  που στην κρίση της κεφαλαιοκρατίας  μετατρέπει μαζικά σε πάουπερς, ανθρώπους με πρωτόγνωρες για την ανθρωπότητα δημιουργικές ικανότητες; Μήπως ήρθε η ώρα, η μορφωμένη εργατική τάξη να αρχίσει να εργάζεται δραστήρια για να μας αδειάσετε μια για πάντα όχι τη γωνιά αλλά τον πλανήτη; Της εξασφαλίσατε άπλετο χρόνο αργίας μέχρι το θάνατο από την πείνα. Δε θα ναι άλλωστε πολύ δύσκολο. Ξενιτεύοντάς μας, έχετε ήδη συγκροτήσει ένα εν δυνάμει παγκόσμιο επαναστατικό δίκτυο. Τικ, τακ, τικ, τακ, πλησιαζει η ώρα του Σήνιορ....

Νέο νομοσχέδιο ντροπής για τις ειδικότητες...

Ο μελλοντικός γιατρός με την πρόταση νόμου...

πηγή: Γιατροί έξω από το σύστημα

Το μνημόνια χτυπά την αξιοπρέπεια των νέων γιατρών..

Σβήνει την αξία του πτυχίου μας..

Βαζει ισχυρές βάσεις για να μη μπει όποιος δεν έχει βυσμα, ποτέ στην ειδικότητα που θα ήθελε..

Ότι χειρότερο έχει ποτέ σχεδιαστεί..

Αλλά από μια κατάπτυστη επιτροπή τι άλλο μπορείς να περιμένεις;;;

• Μιλάει για συνεχόμενες εξετάσεις για τους ειδικευομένους, για να μπουν, κάθε τρίμηνο, για να βγούν..

• Καμία αξιολόγηση για τους εκπαιδευτές...

• Κανένα κριτήριο αξιολόγησης για τα νοσηλευτικά ιδρύματα που θα δίνουν ειδικότητα και πως θα εκπαιδεύουν..

• Το Logbook μπορεί να ακούγεται θετικό, αλλά δεν πλαισιώνεται από τους όρους που θα δεσμεύουν στην τήρηση του .Οι γενικοί γιατροί που το έχουν χρόνια τώρα, τηρείτε μήπως;

• Πλήρης απαξίωση του πτυχίου και το κυριότερο...

• άνετη δυνατότητα για την εφαρμογή του 5 προς ένα στις προσλήψεις και στους ειδικευομένους..

• Τρελά κενά στις κλινικές αφού οι εξετάσεις θα γίνονται δυο φορές το χρόνο μόνο..

ΑΞΙΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ..

ΚΑΙ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΒΑΛΤΟΙ ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΟΙ: ΝΤΡΟΠΗ..

ΘΑ ΚΡΥΒΕΣΤΕ ΣΑΝ ΤΟ ΛΟΒΕΡΔΟ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΡΑΙΤΩΡΙΑΝΟΥΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΠΡΟΣ...

δειτε το έκτρωμα εδώ και κρίνετε μόνοι σας

Υγ (από ΦΚ): Για περισσότερη ενημέρωση μπορείτε να δείτε τη συζήτηση που γίνεται στο greekmeds.gr

Συμβασιούχοι Διδασκόντες: 20/5 ο νόμος στο Υ.Σ.- Νέα πανελλαδική συνάντηση

Ώστε ήρθε η ώρα να λογαριαστούμε...

Πηγή:Συμβασιούχοι διδάσκοντες Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Όπως πληροφορούμαστε από μήνυμα συναδέλφου, ο νέος νόμος πρόκειται να κατατεθεί στις 20/5 στο υπουργικό συμβούλιο και να ψηφιστεί το καλοκαίρι. Επιπλέον, πριν από την ψήφιση του νόμου θα αλλάξει ο τρόπος εισαγωγής νέων φοιτητών στα πανεπιστήμια, και συγκεκριμένα αυτή θα γίνεται σε Σχολές αντί για Τμήματα. Αυτό αποτελεί ευνοϊκό έδαφος υλοποίηση ενός μέρους του νόμου πριν ακόμη αυτός ψηφιστεί ως σύνολο (βλ. συγχώνευση-συρρίκνωση τμημάτων και ελάττωση διδασκόντων, μεταξύ άλλων).

Εν όψει των παραπάνω, οι Πρωτοβουλίες Συμβασιούχων Διδασκόντων “407″ καλούν σε νέα πανελλαδική συνάντηση την Τρίτη, 19 Απριλίου στην Αθήνα. Ακολουθεί το σχετικό μήνυμα που λάβαμε:

Αγαπητοί και αγαπητές συνάδελφοι,

Eπειδή φαίνεται πως το νομοσχέδιο για τη δημόσια εκπαίδευση είναι προ των ακαδημαϊκών πυλών, προσκαλούμε όσες/ους από σας βρίσκεστε στην Αθήνα την Μεγάλη Τρίτη (19/4) να συμμετάσχετε ενεργά στην Πανελλήνια Συνάντηση Συμβασιούχων Διδασκόντων που θα πραγματοποιηθεί στις 16.00 στο ΕΜΠ, κτ. Μπουμπουλίνας, αιθ. 318 (η ίδια αίθουσα με τις 19/03).

Φιλικά,

Πρωτοβουλίες 407

Με «πτώχευση» απειλούνται τα πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης

Το κανόνι θα είναι μεγάλο και θα ακουστεί!

Πηγή:voria.gr
του Δημήτρη Τσάκωνα
Το καμπανάκι κινδύνου για τη λειτουργία των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της πόλης κρούουν ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, ο αντιπρύτανης Οικονομικών του ΑΠΘ και πρόεδρος του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης
Στην πλήρη υποβάθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και μοιραία στο κλείσιμο των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων της πόλης θα οδηγήσει η ολοένα και αυξανόμενη περικοπή της κρατικής χρηματοδότησης των ΑΕΙ και ΤΕΙ εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Ήδη η κρατική χρηματοδότηση είναι μειωμένη 30% κατά μέσο όρο, θέτοντας σε κίνδυνο την λειτουργία των πανεπιστημίων.
ΑΠΘ: «Πτώχευση σε δύο χρόνια, αν...»
Αναλυτικότερα, μειωμένη κατά 33% ήταν η χρηματοδότηση που αναλογούσε το 2010 στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ). Όπως εξηγεί στη Voria.gr o αντιπρύτανης Οικονομικού προγραμματισμού και Ανάπτυξης του ΑΠΘ, Γιάννης Παντής, τα ανελαστικά λειτουργικά έξοδα του ΑΠΘ είναι περίπου 36 εκατ. ευρώ και τα 30 εκατ. ευρώ που έλαβε την περσινή χρονιά, δημιούργησαν μια «μαύρη τρύπα» στα ταμεία του ιδρύματος της τάξης των 6 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με τον ίδιο, για να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, το Πανεπιστήμιο προχώρησε σε περικοπές των «περιττών» δαπανών του, όπως τη μείωση των εργολαβιών και των εξόδων για συνέδρια και ημερίδες.
«Το αποθεματικό που έχει το Πανεπιστήμιο δεν θα κρατήσει για πάντα. Αν χειροτερέψει η κατάσταση σε δύο χρόνια μπορεί να τελειώσει και το ΑΠΘ να δηλώσει πτώχευση», αναφέρει ο κ. Παντής.
Παράλληλα, η διοίκηση του ΑΠΘ προχώρησε και στην εκμετάλλευση των κυλικείων των σχολών, ενώ όπως γνωστοποιεί ο κ. Παντής μέχρι τον Σεπτέμβριο θα λειτουργεί και ο πανεπιστημιακός εκδοτικός οίκος, ο οποίος θα αναλάβει την έκδοση όλων των συγγραμμάτων που διατίθενται στους φοιτητές αλλά και τα βιβλία των μελών ΔΕΠ του Ιδρύματος, και με τον οποίο θα εξασφαλιστεί ένα μεγάλο ποσό το οποίο θα δώσει ανάσα στο Ίδρυμα.

Σοκ και δέος στην Παιδεία

πηγή: Αυγή

Στεφανάκου Π.

Ημερομηνία δημοσίευσης: 17/04/2011

Πρώτα το ΤΕΙ Πειραιά, μετά η Νομική Σχολή Αθηνών, μετά το Πάσχα έρχεται η Αρχιτεκτονική του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Το ένα μετά το άλλο, ιδρύματα και ιστορικές σχολές βάζουν λουκέτο σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον στραγγαλισμό τους. "Οι μειώσεις στον προϋπολογισμό θέτουν σε κίνδυνο τη λειτουργία του ιδρύματος, καθώς οι σχολές και τα τμήματα αδυνατούν να καλύψουν ακόμη και τις λειτουργικές τους δαπάνες", φωνάζει ο σύλλογος διδασκόντων του μεγαλύτερου Πανεπιστημίου της χώρας, του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Η Αρχιτεκτονική από τις 4 Μαΐου αναστέλλει τη λειτουργία της, δηλώνοντας αδυναμία να επιτελέσει το έργο της. Το εκπαιδευτικό προσωπικό της Σχολής έχει μειωθεί κατά 40% την τελευταία διετία και δεν έχει αντικατασταθεί. Η Νομική έκλεισε για δύο ημέρες ζητώντας από το υπουργείο Παιδείας να ανακαλέσει την εγκύκλιο που βάζει μαχαίρι στη διανομή των συγγραμμάτων. Το ΤΕΙ Πειραιά εκπέμπει SOS, καθώς με 13.000 ενεργούς σπουδαστές καλείται να λειτουργήσει με τα μισά χρήματα σε σχέση με το 2009.
Ο ανηλεής βομβαρδισμός που έχουν εξαπολύσει κυβέρνηση και τρόικα γονατίζει την εκπαίδευση σε όλα τα επίπεδα, σε όλες τις βαθμίδες. Όλα τα χτυπήματα μαζί, συστήνει ο Μακιαβέλι, για να ζαλιστεί ο αντίπαλος και να μην μπορεί να αντιδράσει. Την ακολουθεί κατά γράμμα τη μακιαβελική συνταγή η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας. Τις τελευταίες εβδομάδες, δεν υπάρχει ημέρα που να μην προχωρά και σε νέο χτύπημα. Κλείνει τα γυμνάσια και τα λύκεια από τις 10 Μαΐου και ξεκινά τις πανελλαδικές δύο μέρες μετά, για να τραβήξει πιο μπροστά τη διαδικασία εισαγωγής στην τριτοβάθμια και να μην πληρώσει υπερωριακές αποζημιώσεις στους εκπαιδευτικούς. Για να γλιτώσει πέντε φράγκα, βάζει τους μαθητές των εσπερινών να δίνουν εξετάσεις το πρωί και όχι το απόγευμα αδιαφορώντας για το πόσοι απ' αυτούς θα καταφέρουν να πάρουν άδεια από τους εργοδότες τους για να προσέλθουν στα εξεταστικά κέντρα. Παίζει με τις ζωές χιλιάδων παιδιών καθιερώνοντας απολυτήριο δεύτερης κατηγορίας για τους μαθητές που δεν θέλουν να διαγωνιστούν σε πανελλαδικό επίπεδο, μόνο και μόνο για να πάει σε εξετάσεις με λιγότερους υποψηφίους και λιγότερες θέσεις στα πανεπιστήμια. Ανατρέπει τον νόμο για τις εξετάσεις καθιερώνοντας εισαγωγή στα πανεπιστήμια για ειδικές κατηγορίες υποψηφίων με ποσοστώσεις!
Και μαζί με τα νέα και τα παλιά: οι συγχωνεύσεις σχολείων, τα σχέδια για το επιλεκτικό λύκειο της εξειδίκευσης, οι δραματικές περικοπές στη χρηματοδότηση, η εγκύκλιος περικοπής των συγγραμμάτων, το πάγωμα των διορισμών.
Τα κονδύλια για τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ κόβονται στο μισό. Μέσα από άτυπα έγγραφα του ειδικού γραμματέα Ανώτατης Εκπαίδευσης προς μέλη της Συνόδου των Πρυτάνεων, ανακοινώθηκε πρόσθετη μείωση των κονδυλίων κατά 17%-19%. Αν συνυπολογιστούν οι περικοπές που έγιναν πέρυσι και φτάνουν το 33%, τα Πανεπιστήμια, σε σχέση με το 2009, θα λάβουν επιχορήγηση μειωμένη κατά 50%! Μας κλείνουν, φωνάζουν τα ιδρύματα.
Δεν είναι μόνο οι περικοπές στη χρηματοδότηση. Είναι και το πάγωμα των διορισμών, την ώρα που και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση καταγράφεται κύμα συνταξιοδοτήσεων. Πάνω από 800 επιστήμονες, που έχουν κριθεί, περιμένουν εδώ και δύο χρόνια τον διορισμό τους, αλλά φως δεν βλέπουν. Την τύχη της Αρχιτεκτονικής θα έχουν το αμέσως επόμενο διάστημα πολλά τμήματα και σχολές που αδυνατούν να καλύψουν τις διδακτικές και ερευνητικές τους ανάγκες λόγω έλλειψης προσωπικού. Η έκταση του προβλήματος φαίνεται στο εξής παράδειγμα: Στις τελευταίες πρυτανικές εκλογές στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, τα εγγεγραμμένα μέλη ΔΕΠ ήταν μόλις 527, ενώ πριν από μια τετραετία ήταν 650. Απ' αυτούς, ελάχιστες θέσεις αναπληρώθηκαν. Η υπαγωγή και των πανεπιστημίων στην αναλογία 1:5 αποτελεί ληξιαρχική πράξη θανάτου για τα ιδρύματα.
Υπάρχει λύση, δηλώνει ο κ. Πανάρετος. Σύνταξη στα 70 και αλλαγή της κοινωνικής και πολιτικής κουλτούρας για να παταχθούν οι δυναμικές μειοψηφίες που αντιδρούν στη θεραπεία-σοκ. Αυτό το τελευταίο το λέει μέσω της κ. Κατέχη και των υπολοίπων γιατρών (συγγνώμη, ειδικών επί της καταστροφής) που έγραψαν έκθεση για να εκφράσουν τον θαυμασμό τους για τις προσπάθειες της κυβέρνησης. Αμ, δεν είναι δυναμικές μειοψηφίες, κ. Κατέχη μου, πλειοψηφίες είναι που δεν θα πέσουν αμαχητί!

Για μια μετα-μετανεωτερική επιστροφή στη χειραφετική αντίληψη της παιδείας. Περικλής Παυλίδης

Πηγή:Λογική της Ιστορίας άρθρα

(Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό: Ελληνική Φιλοσοφική Επιθεώρηση,  τόμος 23, τεύχος 68, Μάιος 2006, σσ. 131-153)

       Σκοπός του  άρθρου    είναι η κριτική  εξέταση  της μετανεωτερικής παραίτησης από τη χειραφετική αντίληψη της παιδείας.  Υπό αυτό το πρίσμα  θα διερευνηθεί   η μετανεωτερική  στάση απέναντι στη γνώση, τη   διαμόρφωση της ανθρώπινης υποκειμενικότητας και την υπόθεση  της κοινωνικής προόδου. Επίσης, θα επιχειρηθεί η  εναλλακτική προσέγγιση της σχέσης παιδείας και χειραφέτησης από τη σκοπιά  των χειραφετικών δυνατοτήτων που  μπορεί να προσφέρει η παιδεία του λόγου, της διαλεκτικής σκέψης.

Ανιχνεύοντας την έννοια του μετανεωτερικού.

       Οι ιδέες που εντάσσονται στο ρεύμα του μεταμοντερνισμού έχουν ασκήσει μεγάλη επιρροή στη σύγχρονη  συζήτηση περί ζητημάτων γνώσης και παιδείας. Πέραν του κατά πόσο αυτές συνεχίζουν και στις μέρες μας να βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, το γεγονός ότι συνιστούν ένα διακριτό τρόπο αντίληψης των σύγχρονων   πολιτισμικών   φαινομένων καθιστά τη θεωρητική αναμέτρηση μαζί τους σκόπιμη για το  οποιοδήποτε    πρόγραμμα φιλοσοφικής θεώρησης της  παιδείας.

      Θα πρέπει εξ υπαρχής να σημειώσουμε ότι μιλώντας για το μετανεωτερικό (μεταμοντέρνο), είναι δύσκολο να ορίσουμε με σαφήνεια περί τίνος πρόκειται, διότι,  όπως ορθώς επισημαίνεται, «ο όρος δεν είναι απλώς αμφιλεγόμενος, είναι και εσωτερικά τεταμένος και αντιφατικός.»[1].

        Στην προκειμένη περίπτωση δεν έχουμε να κάνουμε με  ένα συγκροτημένο εννοιολογικό σύστημα, αλλά με  μια τάση της σκέψης που εκδηλώθηκε δυναμικά την τελευταία τριακονταετία, ως  ένα πολύμορφο ρεύμα ιδεών που εκφράζει, μάλλον, μια διάθεση διαφορετικής αντιμετώπισης του κόσμου, παρά   μια συνεκτική θεωρία.

        Τον ορισμό του μετανεωτερικού  δυσχεραίνει η εγγενής αντισυστημική στάση των απόψεων που εγγράφονται σ’ αυτό. Η μετανεωτερική  αντίληψη θεωρεί ότι κάθε προσπάθεια συστηματικού  ορισμού κάτι τινός καταφάσκει τη συνοχή και την ολότητα, πράγμα που οδηγεί στον ολοκληρωτισμό και την καταπίεση, και γι’ αυτό το λόγο απορρίπτεται κατηγορηματικά.