Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

Ομόφωνη απόφαση έκτακτης συνεδρίασης πρυτανικών αρχών

πηγή: edopolytexneio.gr

Λαύριο, 23/09/2011
Η Σύνοδος των Πρυτάνεων, μετά την πρώτη Διοικητική Πράξη εφαρμογής του Νόμου, διαπιστώνει τα αδιέξοδά του και επιβεβαιώνει την ομόθυμη στάση της για την προάσπιση του Δημόσιου και Αυτοδιοικούμενου Πανεπιστημίου.
Η εξέλιξη της διαδικασίας για την εκλογή των νέων Διοικήσεων με εκλογικό σύστημα αγνώστου περιεχομένου, με άδηλους κανόνες και με διορισμένες, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, εφορευτικές επιτροπές, συνιστά θεσμική εκτροπή.
Τα εκβιαστικά διλήμματα που θέτει σε απάντηση το Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, προκαλούν την Πανεπιστημιακή Κοινότητα και κλιμακώνουν την ήδη υφιστάμενη ένταση. Οι εκβιασμοί και οι απειλές για διακοπή της δημόσιας χρηματοδότησης, για μη απονομή πτυχίων, για απώλεια της εξεταστικής περιόδου και του εξαμήνου αποκαλύπτουν το βαθύ έλλειμμα ουσιαστικής εκπαιδευτικής πολιτικής.
Τα Ακαδημαϊκά Όργανα των Ιδρυμάτων θα αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που αφορούν στην απονομή των πτυχίων, την εξεταστική περίοδο και το εξάμηνο, στο πλαίσιο της αυτοτέλειάς τους και σύμφωνα με τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε Ιδρύματος.
Η ρητή κατάργηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου και η αφαίρεση των σχετικών αρμοδιοτήτων από τις Πρυτανικές Αρχές, δίνει έδαφος σε δυνάμεις και πρακτικές που απειλούν τις δημοκρατικές κατακτήσεις και την Ακαδημαϊκή μας παράδοση.
Η Σύνοδος εκφράζει τη ριζική της αντίθεση σε οποιοδήποτε ενδεχόμενο εργασιακής εφεδρείας ή απόλυσης προσωπικού των Πανεπιστημίων, που ισοδυναμεί με αδυναμία λειτουργίας τους.
Την ώρα που η κοινωνία δοκιμάζεται και η οικονομία της χώρας καταρρέει, τα Πανεπιστήμια αγωνίζονται για να μείνουν όρθια. Η Σύνοδος των Πρυτάνεων καλεί τα μέλη της Πανεπιστημιακής Κοινότητας, μέλη Δ.Ε.Π., φοιτητές και εργαζόμενους, να υπερβούν τις τεχνητές πολώσεις και με συμμετοχή, συνοχή και αλληλεγγύη να διασφαλίσουν την απρόσκοπτη Ακαδημαϊκή και Διοικητική λειτουργία των Ιδρυμάτων.

Μπήκαν στα πανεπιστήμια οι επίτροποι

πηγή: avgi.gr

Στα άκρα οδηγεί τη σύγκρουση με την πανεπιστημιακή κοινότητα η υπουργός Παιδείας, η οποία αργά χθες το απόγεμα προχώρησε στον διορισμό επιτροπών που θα αναλάβουν να οργανώσουν τη διαδικασία μετάλλαξης του πανεπιστημίου. Η κίνηση αυτή έρχεται ως απάντηση στην άρνηση των περισσοτέρων πρυτάνεων να συμμετάσχουν στη διάλυση του δημόσιου πανεπιστημίου, ξεκινώντας οι ίδιοι τις διαδικασίες για την ανάδειξη των εσωτερικών μελών των Συμβουλίων Διοίκησης.
Πιστή στο δόγμα του σοκ, «διαλύω ό,τι αντιστέκεται», η Α. Διαμαντοπούλου προχωρεί με τους λίγους «πρόθυμους» στην εφαρμογή του νόμου.
Να σημειωθεί ότι λίγη ώρα πριν την έκδοση των διαπιστωτικών πράξεων, ο πρύτανης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης Κ. Ρέμελης καλούσε από τη Σύνοδο των πρυτάνεων στο Λαύριο, την υπουργό Παιδείας να δείξει «αυτοσυγκράτηση». «Μας κατηγορούν για πολλά αυτές τις ημέρες, αλλά δεν γίνεται να μας κατηγορούν και ότι περιφρονούμε τη δημοκρατία», είπε ο Κ. Ρέμελης, απαντώντας στην επίθεση που εξαπέλυσε η Α. Διαμαντοπούλου κατά των πρυτάνεων όταν έγινε γνωστό ότι μόλις τρεις έσπευσαν να υπογράψουν τις διαπιστωτικές πράξεις. «Δεν την περιφρονούμε εμείς τη δημοκρατία, αλλά το πολιτικό σύστημα», τόνισε ο Κ. Ρέμελης.
Οι διαπιστωτικές πράξεις που υπέγραψε η υπουργός Παιδείας αφορούν το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το Πολυτεχνείο Κρήτης και το Πανεπιστήμιο Πάτρας.
Με την κίνηση αυτή η Α. Διαμαντοπούλου ανοίγει τον δρόμο στις εκλεγμένες διοικήσεις των ιδρυμάτων που τελούν υπό κατάργηση μέχρι την τελική τους παύση στις 12 Αυγούστου του 2012, να προσφύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά των αντισυνταγματικών διατάξεων του νόμου.
Η επόμενη ημέρα σε ό,τι αφορά τον νόμο που έχει απορριφθεί από το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας, αλλά και το ζοφερό μέλλον των ιδρυμάτων λόγω των απίστευτων περικοπών στη χρηματοδότηση, βρίσκονται στο επίκεντρο της Συνόδου των πρυτάνεων που συνέρχεται στο Λαύριο. Επίσης, τους πρυτάνεις απασχολεί το έγγραφο Πάγκαλου το οποίο εμμέσως πλην σαφώς προναγγέλλει τσουνάμι συγχωνεύσεων στα πανεπιστήμια με αποκλειστικό κριτήριο το λογιστικό. Τα χτυπήματα στο δημόσιο Πανεπιστήμιο είναι απανωτά, δηλώνουν πρυτανικές αρχές.
Στο μεταξύ ένταση επικράτησε χθες στο Πολυτεχνείο (Πατησίων), όταν κάποιοι «επιμελείς» φοιτητές από το Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, στο οποίο σταμάτησε η κατάληψη, θέλησαν να δώσουν εξετάσεις. Καταληψίες φοιτητές δεν τους άφησαν καθώς το κτίριο Γκίνη (όπου θα διεξάγονταν οι εξετάσεις) τελεί υπό κατάληψη. Να σημειωθεί ότι οι υπόλοιπες σχολές του Πολυτεχνείου συνεχίζουν, με αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων των φοιτητών, τις καταλήψεις κατά του νόμου δολοφόνου για τα πανεπιστήμια.

Ενημέρωση από Θεσσαλονίκη-Φοιτητικο κίνημα/Δράσεις

πηγή: athens.indymedia.org

μια ενημερωση και απο θεσσαλονικη μιας και υπαρχουν κενα στην αντιπληροφορηση
αρχικα να πω πως εδω στη θεσσαλονικη εδω και καμια δεκαρια μερες εχουν οργανωθει δρασεις σε σχολεια, δεη, νοσοκομεια σε μια κατευθυνση ανοιγματος του φοιτητικου κινηματος εξω απο τα πανεπιστημια. Οι δρασεις αυτες εχουν κινηθει κυριως απο τα συντονιστικα καταληψης της σθε και των χημικων και πολιτικων μηχανικων.

Στα σχολεια επιλεξαμε ενα μαζικο και δυναμικο τροπο παρεμβασης με ντου στις αιθουσες κατα τη διαρκεια των μαθηματων και καλεσματος των μαθητων σε αγωνα. Θεωρησαμε τη δραση αυτη πιο αποτελεσματικη απο ενα μοιρασμα πχ στην προσευχη η στα διαλειμματα γιατι δειχνει μια κινηματικη δυναμικη που υπαρχει και αυτο μπορει να δρασει πιο "προτρεπτικα" και επισης γιατι ερχομενοι σε συγκρουση με τα πιο αντιδραστικα κομματια των καθηγητων και τους διευθυντες δημιουργειται κλιμα. Εκ του αποτελεσματος αυτος ο τροπος δρασης θεωρουμε πως συνανταει καλυτερες αντιδρασεις απο τους μαθητες.
Τη δευτερα εγινε παρεμβαση στη δεη, και περα απο την απευθυνση με κειμενα, συνθηματα κλπ στον κοσμο που ηταν εκει και στους εργαζομενους και το κρεμασμα ενος μεγαλου πανο, απαιτησαμε να μην μπει ο νεος φορος στους λογαριασμους και δωρεαν επανασυνδεση οσων η δεη ειχε κοψει το ρευμα (το οποιο, υπο την  απειλη καταληψης της διευθυνσης, κερδηθηκε για οσους μπορει να ηταν εκει για τετοιο σκοπο αλλα στην πραξη κατεληξε απλα για καποιους που χρωστουσαν μεγαλα ποσα και ηταν εκεινη τη στιγμη εκει να πετυχουν ευνοικοτερους διακανονισμους, οχι κατι φοβερο προφανως αλλα για καποιους ανθρωπους μπορει να σημαινε πως θα εχουν για ενα διαστημα ρευμα).
Χτες εγινε παρεμβαση στο αχεπα, με μπλοκαρισμα των ταμειων οπου οι ασθενεις ειναι υποχρεωμενοι να καταβαλουν το περιφημο 5ευρω. Υπηρξαν καποια προβληματα με καποιους γιατρους που αρνιοντουσαν να εξετασουν με αποτελεσμα την ταλαιπωρια των ασθενων που ειχαν να κανουν με αυτους για καποιες ωρες, αλλα τα οποια τελικα ξεπεραστηκαν. Ηταν η πρωτη φορα που τα ατομα που ημασταν οργανωναν τετοια δραση οποτε λογικο ηταν να υπαρχουν καποια οργανωτικα κενα, αλλα παρολα αυτα κυλισε αρκετα καλα και οι πιο πολλοι γιατροι επικροτησαν τη δραση ενω ελαχιστοι απο τους ασθενεις που ταλαιπωρηθηκαν λιγο παραπανω δειξαν αρνητικη σταση προς εμας και αρκετοι μας υπερασπιζονταν εναντια τους.

Παρεθεσα αυτες τις δρασεις γιατι καποιοι θεωρουμε αρκετα σημαντικο ως προς το ανοιγμα μας στην κοινωνια να ξεπερασουμε την απλη προπαγανδιση με πορεια-κειμενα-μικροφωνικες και να αρχισουν οι καταληψεις να δημιουργουν προβληματα στο κρατος, γιατι κακα τα ψεματα, χεσμενους μας εχουν γενικα μεχρι τωρα. Αντιλαμβανομαστε φυσικα τα ορια αυτων των δρασεων (πχ οι πιο πολλοι να λενε "καλα κανουν τα παιδια" και να μενει εκει) αλλα θεωρουμε στην παρουσα φαση οτι η περιφημη "συνδεση με την κοινωνια" επιτυγχανεται καλυτερα στους χωρους που εχουν αμεση σχεση με την υποτιμηση των ζωων μας και οπου το νοιωθει καλυτερα η τσεπη των εκμεταλλευομενων αυτης της κοινωνιας παρα με μια αφηρημενη μορφη συναντισης στο δρομο υποκειμενων που απεχουν πολυ απο το να την εκφραζουν. Τετοιες δρασεις θα επαναληφθουν και παρομοιες θα γινουν στο μελλον.
Αποψη μας πως οσες οργανωτικες αδυναμιες και αν εχει το κινημα στο επιπεδο του συντονισμου, το θεμα ειναι να υπαρχει πραγματικη διαθεση για δραση και να λειτουργουν με σωστο τροπο οι συντονιστικες των σχολων, αυτο και μονο μπορει να δωσει πολιτικη λυση στο ΠΟΛΙΤΙΚΟ προβλημα που υπαρχει στο κινημα αυτη τη στιγμη. Οι οποιες οργανωτικες λυσεις προτεινονται (πχ αιρετοι ανακλητοι) πιο πολυ λειτουργουν ως προς τη θεσμοθετηση των συγκεκριμενων προβληματων στη συγκεκριμενη κατασταση (πχ αναθεση) και σιγουρα δεν τα λυνουν, γιατι τα πολιτικα προβληματα δε επιδεχονται οργανωτικες λυσεις, ασχετα με το εαν σε μια αλλη κατασταση θα μπορουσαν να λειτουργησουν αλλιως. Αποδεικνυεται πως ακομα και αν υπαρχουν αγκιλωσεις στο συντονιστικο γενικων συνελευσεων μπορουν να οργανωνονται δρασεις αρκει να υπαρχει η αντιστοιχη πολιτικη στοχευση, η ουσιαστικη οργανωτικη δομη του κινηματος δεν ειναι κατι στατικο.


Και οσον αφορα την προχτεσινη πορεια, δεν ειχε τη μαζικοτητα που θα επρεπε για μια πρωτη συναντηση φοιτητων μαθητων εκπαιδευτικων. Αυτο οφειλεται κυριως στο σαμποταρισμα ελεω της πανελλαδικης πορειας που καλουνταν στην αθηνα (σε αρκετους συλλογους ουτε καν αναφερθηκε), στην περιορισμενη προπαγανδηση της (καθως ακομα και πολυ που στηριζαν την τοπικη πορεια δεν την τρεξαν ιδιαιτερα) και στην κουραση που εχει επελθει στις εβδομαδιαιες πορειες στο κεντρο της πολης οι οποιες μενοντας σε βολτα ρουτινας στο κεντρο και που καταληγουν σε ενα αδειο πρωην υπουργειο δεν ανταποκρινονται στις αναγκαιοτητες της συγκυριας που απαιτουν κατι πιο δυναμικο (και προφανως δεν αναφερομαι σε μια ψευτοσυγκρουση στη γραμματεια-πρωην υπουργειο, υπαρχουν πολλες δρασεις που μπορουν να γινουν και ειναι υπο συζητηση). Παρολα αυτα γιναν απο τη συντονιστικη του μαθηματικου παρεμβασεις σε καφετεριες, σουπερ μαρκετ, πολυκαταστηματα απο οπου περνουσε η πορεια, μοιρασμα κειμενων παντου, τρικακια κλπ και καλο θα ηταν καθε συντονιστικη να αναλαμβανε τετοιες δρασεις στις πορειες για να αρχισουν να αποκτουν ζωντανια και νοημα και να μην ειναι ενας απλος περιπατος. Η καταληψη που εγινε στο ολυμπιον με κρεμασμα πανο, μικροφωνικη, παρεμβασεις σε κοντινους ραδιοφωνικους σταθμους κλπ ηταν μια καλη αρχη στο να κανει κατι επιτελους αυτη η πορεια, αν και δεν εκπληρωθηκαν τελικα οι οροι που ειχαμε θεσει για μια συνελευση εκει (να παραμεινουν μαθητες).

Το να αρχισουμε ολοι να λειτουργουμε σαν συλλογοι και οχι βαση της πολιτικης μας ταυτοτητας (ειτε φανερα ειτε συγκεκαλυμενα πισω απο αποφασεις που απλα ψηφιζονται χωρις να εκφραζουν) ειναι αναγκαια προυποθεση νικης αυτου του κινηματος. Να ξαναδημιουργησουμε κοινοτητες αγωνα στις σχολες, αυτες που απο το 2007 και μετα χασαμε.

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011

Πανεπιστήμιο: η μαμή όλων των μαχών

πηγή: avgi.gr
Του Νίκου Σβέρκου

Η «φωνή των αντικαταληψιών» ακούγεται με εκκωφαντικό τρόπο από πολλά μέσα ενημέρωσης που υποστηρίζουν τον νεοφιλελευθερισμό. Και αυτή η φωνή τον ικανοποιεί, όχι μόνο λόγω πρωτεύουσας και άμεσης αποτελεσματικότητας -της πίεσης δηλαδή για παύση των κινητοποιήσεων, αλλά κυρίως λόγω του «αμόλυντου» χαρακτήρα της. Ο νεοφιλελευθερισμός απαιτεί ανθρώπους χωρίς συνείδηση, ανθρώπινους πόρους εύκολα διαχειρίσιμους.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ακριβώς αυτό που λέει το όνομά τους: είναι δίκτυα ατόμων με δεσμούς απροσδιόριστους και χωρίς ισχυρούς δεσμούς, που ρέπουν προς το μέλλον. «Σήμερα ζούμε για το σήμερα» και μόνον. Στην αντίπερα όχθη οι ενώσεις ανθρώπων κάθε είδους ολοκληρώνουν τις κοινωνικές και πολιτικές μεταβολές. Υπάρχουν οι κοινοί στόχοι, το ισχυρό συνεκτικό στοιχείο των συμφερόντων, που αλλάζουν τους συσχετισμούς. Είναι λοιπόν προφανές ότι οι κινήσεις μέσω των social media, μεταξύ αυτών και οι «κινήσεις για ανοιχτές σχολές», αποτελούν ένα παροδικό εργαλείο πίεσης, ένα επιβλητικό πυροτέχνημα για την κατασκευή εντυπώσεων.
Φυσικά, σε κάθε πολιτική και κοινωνική μάχη διαμορφώνονται χονδρικά δύο πλευρές. Επί του προκειμένου, έχουμε το μέτωπο ενάντια στον νόμο Διαμαντοπούλου και το μέτωπο της αντικατάληψης. Η ύπαρξη δύο διλημμάτων είναι αυτό το στοιχείο που περιπλέκει την κατάσταση: Υπέρ ή κατά του νόμου Διαμαντοπούλου; Υπέρ ή κατά των καταλήψεων; Δυστυχώς, το δεύτερο δίλημμα είναι αυτό το οποίο τείνει να επικρατήσει στην ατζέντα, με την ευγενή χορηγία της πολυετούς δράσης των δύο μεγάλων κομμάτων και των φοιτητικών παρατάξεών τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Και τη χαρακτηριστικά διττή συμπεριφορά της πλειονότητας των φοιτητών.

Ανοιχτά ή κλειστά πανεπιστήμια: κάποιες σκέψεις για ψευτοδιλήμματα

πηγή: Κοίτα τον Ουρανό
της Ξένιας Χρυσοχόου

Αμέσως μετά τις 24 Αυγούστου που ψηφίστηκε ο νέος νόμος για την Ανώτατη Εκπαίδευση οι φοιτητές σχεδόν στο σύνολο των σχολών και τμημάτων των πανεπιστημίων της χώρας προχώρησαν σε καταλήψεις. Δεν θα το περίμενε κανείς ότι οι φοιτητές θα έκλειναν τα πανεπιστήμια σε εξεταστική περίοδο Αντέδρασαν όμως στη περαιτέρω συρρίκνωση του μέλλοντος τους. Μετά από τρεις εβδομάδες καταλήψεων γίνονται εκκλήσεις να ανοίξουν τα πανεπιστήμια, κινητοποιούνται όλα τα ΜΜΕ και όποιος αντιδρά στο νέο τερατούργημα πρέπει να τοποθετηθεί στο ερώτημα που του τίθεται επιτακτικά “Ανοιχτά ή κλειστά πανεπιστήμια;”

Το ερώτημα αυτό αποτελεί, όπως και πολλά άλλα που μας τίθενται και θα τεθούν υπό μορφή δημοψηφισμάτων, ένα ψευτοδίλημμα και τίθεται εκ του πονηρού για να μεταθέσει τη συζήτηση από τα πραγματικά ερωτήματα. Το ερώτημα δεν είναι αν τα πανεπιστήμια θα είναι ανοιχτά ή κλειστά αλλά αν, με το νέο νόμο θα συνεχίσουν να είναι πανεπιστήμια.

Αν με ρωτήσει κανείς να απαντήσω σε αυτό το ψευτο-ερώτημα θα πω:
Ναι θέλω να λειτουργεί:
 ένα πανεπιστήμιο που δεν θα είναι κολέγιο, που θα δίνει πτυχία με γνωστικά αντικείμενα όπως τα συγκροτούν τα τμήματα (departments) σε όλο τον κόσμο.
 ένα πανεπιστήμιο που θα διδάσκει τη γνώση που παράγει μέσω έρευνας μέσα σε πλαίσια ακαδημαϊκής ελευθερίας και θα βγάζει επιστήμονες και όχι απλά καταρτισμένους πτυχιούχους χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα.
 ένα πανεπιστήμιο που θα μπορούν να σπουδάζουν οι νέοι ανεξάρτητα από την οικονομική κατάσταση της οικογένειάς τους, που θα στηρίζει τους πιο αδύναμους με σίτιση και στέγαση.
 ένα πανεπιστήμιο, πραγματικά δημόσιο, που θα στηρίζεται οικονομικά σε δημόσιες παροχές ώστε να μην είναι έρμαιο διαπλοκής και οικονομικών συμφερόντων, ένα πανεπιστήμιο που θα το στηρίζει η πολιτεία οικονομικά και ηθικά και δεν θα το απαξιώνει
 ένα πανεπιστήμιο που θα διοικείται δημοκρατικά από την κοινότητά του και όχι από την εκάστοτε κυβέρνηση και όσους διαπλέκονται μαζί της.
 ένα πανεπιστήμιο που θα στηρίζει τον κόπο των λειτουργών του και των φοιτητών

Αν μιλάμε για ένα τέτοιο πανεπιστήμιο τότε να ανοίξει πάραυτα. Ας σταματήσουμε όμως την υποκρισία. Δεν ήταν τέτοιο το πανεπιστήμιο μας αλλά για αυτό δεν έφταιγε το θεσμικό του πλαίσιο.
Ο νέος νόμος θα κάνει τα πράγματα χειρότερα σε καθένα από τα σημεία που προαναφέρθηκαν καθώς:

Ανακοίνωση του Πανελλαδικού Συντονιστικού Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων Αθήνας (22/9/2011)

πηγή: edopolytexneio.gr

Χαιρετίζουμε το μεγάλο πανελλαδικό, πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο που πραγματοποιήθηκε σήμερα στο κέντρο της Αθήνας. Χαιρετίζουμε τις 200 κατειλημμένες σχολές που συνεχίζουν τον ανυποχώρητο αγώνα για την ανατροπή του νόμου Διαμαντοπούλου, για την ανατροπή της κυβέρνησης και της βάρβαρης πολιτικής ΕΕ-ΔΝΤ.

Η μεθοδευμένη προσπάθεια αυτής της  κυβέρνησης που έχει χάσει κάθε λαϊκή νομιμοποίηση  αλλά και των ΜΜΕ να συκοφαντήσουν το φοιτητικό κίνημα  και να το απομονώσουν από την υπόλοιπη κοινωνία δε θα περάσει. Οι φωνές τους περί «μειοψηφιών που κλείνουν τις σχολές»  και οι απειλές τους για χαμένα εξάμηνα και χαμένες εξεταστικές αποδεικνύουν με περίτρανο τρόπο πως ο φόβος έχει περάσει στο δικό τους στρατόπεδο.
Ο κλοιός στενεύει για την κυβέρνηση και τους συμμάχους της. Ο ελληνικός λαός και η νεολαία δεν σκύβουν το κεφάλι απέναντι στην ανεργία και την εξαθλίωση που η κυβέρνηση θέλει να μας επιβάλει. Μια κυβέρνηση που δε διστάζει να βουτήξει στη φτώχεια και την εξαθλίωση τον λαό με τα νέα χαράτσια που ανακοίνωσε στη κατακλυσμένη από διαδηλωτές Θεσσαλονίκη. Ο πρωθυπουργός μάλιστα δήλωσε κυνικά πως «κάνει αγώνα» για να υπάρχει 1 εργαζόμενος σε κάθε σπίτι, κάνει αγώνα για να υπάρχουν 3 άνεργοι σε κάθε οικογένεια, και φυσικά δεν σταμάτησαν εκεί…
Προαναγγέλλουν νέα βάρβαρα μέτρα (απολύσεις στο δημόσιο, πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, νέα φοροεπιδρομή)  εκβιάζοντας το λαό ακόμα μια φορά υπό το βάρος μιας επερχόμενης χρεοκοπίας. Όμως  να ξέρουν καλά πως όσο πιο βάρβαρη είναι η επίθεσή τους, τόσο πιο λυσσαλέα θα είναι και η δική μας απάντηση. Μαζί με τους εργαζόμενους που έχουν μπει και αυτοί στο χορό των κινητοποιήσεων. Την αρχή αγώνων κάνουν οι εργαζόμενοι στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, οι δάσκαλοι, οι οδηγοί και άλλοι και θα κορυφωθούν με τις απεργίες των 5 και 19 Οκτωβρίου.
Να ξέρουν καλά πως δεν είμαστε διατεθειμένοι να πληρώσουμε το νέο χαράτσι που επιβάλλουν σε εμάς και τις οικογένειές μας. Δε χρωστάμε στην κυβέρνηση, την ΕΕ και το ΔΝΤ, δεν πληρώνουμε το χαράτσι τους  και τις σπουδές μας. Μόνη λύση για εμάς είναι ο αγώνας για Δημόσιο Δωρεάν Δημοκρατικό πανεπιστήμιο να γίνει αγώνας ολόκληρης της κοινωνίας για την ανατροπή της Κυβέρνησης και της πολιτικής του μνημονίου.

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Το πανεπιστήμιο στον 21ο αιώνα: σκέψεις για μια εναλλακτική παγκοσμιοποίησή του

πηγή: avgi.gr
του Μποαβεντουρα ντε Σουζα Σαντος

Ο Boaventura de Sousa Santos, καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Κόιμπρα της Πορτογαλίας είναι ένας από τους πιο διακεκριμένους διεθνώς πορτογάλους κοινωνικούς επιστήμονες. Βασικά θέματα με τα οποία ασχολείται είναι η παγκοσμιοποίηση, η κοινωνιολογία του δικαίου και του κράτους και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Στο άρθρο του δημοσιεύθηκε στο ηλεκτρονικό περιοδικό Eurozine την 1.7.2010, αφού εξετάσει τη διαδικασία εμπορευματοποίησης του πανεπιστημίου, που συστηματοποιείται και διεθνοποιείται από το 1990 και μετά, αναζητάει τους δρόμους για μια ριζοσπαστική δημοκρατική μεταρρύθμισης, που θα υπερασπίζεται το πανεπιστήμιο ως δημόσιο αγαθό, στο πλαίσιο μιας εναλλακτικής παγκοσμιοποίησης, ενάντια στην κυρίαρχη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Στο φόντο των συνεχιζόμενων κινητοποιήσεων ενάντια στον νόμο Διαμαντοπούλου, δημοσιεύουμε αποσπάσματα από το αξιόλογο αυτό κείμενο (πλήρες, στα αγγλικά εδώ), με την πρόθεση να βοηθήσουμε στο άνοιγμα της συζήτησης στις διεθνείς της διαστάσεις.
Στρ. Μπ.

Εντοπίζω δύο φάσεις στη διαδικασία εμπορευματοποίησης του δημόσιου πανεπιστημίου. Στην πρώτη, από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1990, η εθνική αγορά πανεπιστημιακής εκπαίδευσης επεκτείνεται και ενοποιείται. Στη δεύτερη φάση, μαζί με την εθνική αγορά, αναδύεται με μεγάλο δυναμισμό μια διακρατική αγορά ανώτερης και πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, την οποία, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας, η Παγκόσμια Τράπεζα και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου την προωθούν ως παγκόσμια λύση για τα προβλήματα της εκπαίδευσης. Με άλλα λόγια, η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση του πανεπιστημίου βρίσκεται σε εξέλιξη. Πρόκειται νέο φαινόμενο. Βεβαίως, η διεθνοποίηση των πανεπιστημιακών ανταλλαγών είναι μια παμπάλαιη διαδικασία, αφού τη συναντάμε ήδη στα μεσαιωνικά ευρωπαϊκά πανεπιστήμια (για να μη μιλήσουμε για τα πρώτα ισλαμικά πανεπιστήμια στην Αφρική). Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, πήρε τη μορφή της επιμόρφωσης, σε μεταπτυχιακό επίπεδο, φοιτητών από τις χώρες της περιφέρειας και της ημιπεριφέρειας στα πανεπιστήμια των μητροπολιτικών χωρών, καθώς και της συνεργασίας μεταξύ πανεπιστημίων από διαφορετικές χώρες. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, τέτοιες διακρατικές σχέσεις έχουν φτάσει σε ένα νέο επίπεδο. Η νέα διεθνοποίηση είναι πολύ ευρύτερη από ό,τι η προγενέστερη και η λογική της είναι, σε αντίθεση με εκείνην, αποκλειστικά εμπορική.
Οι δύο καθοριστικές διαδικασίες της δεκαετίας του 1990 --η απόσυρση του κράτους από τη χρηματοδότηση του δημόσιου πανεπιστήμιο και η εμπορευματική παγκοσμιοποίηση του πανεπιστημίου-- αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Είναι οι δύο πυλώνες ενός μεγάλου παγκόσμιου μοντέλου εκπαιδευτικής πολιτικής, που επιδιώκει να αλλάξει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο έχει συγκροτηθεί το πανεπιστήμιο ως δημόσιο αγαθό, μετατρέποντάς το σε ένα τεράστιο και εξαιρετικά κερδοφόρο πεδίο για το εκπαιδευτικό καπιταλισμό. Αυτό το μεσο-μακροπρόθεσμο σχέδιο περιλαμβάνει διάφορα στάδια και μορφές εμπορευματικοποίησης του πανεπιστημίου. Στο αρχικό στάδιο, το δημόσιο πανεπιστήμιο, προκειμένου να ξεπεράσει την οικονομική κρίση, αναγκάζεται να εξεύρει δικούς του οικονομικούς πόρους, συμπράττοντας δηλαδή με το βιομηχανικό κεφάλαιο. Σε αυτό το επίπεδο, το δημόσιο πανεπιστήμιο διατηρεί την αυτονομία και τη θεσμική του ιδιαιτερότητα, ιδιωτικοποιώντας μέρος των υπηρεσιών που παρέχει. Το δεύτερο στάδιο είναι η μεθοδευμένη εξάλειψη της διάκρισης μεταξύ δημόσιων και ιδιωτικών πανεπιστημίων, και η μετατροπή έτσι του πανεπιστήμιου, εν συνόλω, σε επιχείρηση: έναν οργανισμό που όχι μόνο παράγει για την αγορά, αλλά και αναπαράγεται ο ίδιος ως αγορά, μια αγορά πανεπιστημιακών υπηρεσιών που καλύπτουν ένα ευρύτατο φάσμα, από τη διοίκηση, τη διδασκαλία και την υλικοτεχνική υποδομή, μέχρι την πιστοποίηση των σπουδών, την κατάρτιση των καθηγητών, την αξιολόγηση καθηγητών και φοιτητών. Το αν μπορούμε πλέον να μιλάμε για το πανεπιστήμιο ως δημόσιο αγαθό, όταν έχουμε περάσει σε αυτό το δεύτερο στάδιο, αποτελεί καθαρά ρητορική ερώτηση […].

Πώς επηρεάζει ο νόμος Διαμαντοπούλου τους μεταπτυχιακούς φοιτητές και την επιστημονική έρευνα

πηγή: Red Notebook
του Σταύρου Παναγιωτίδη

Πέρα από την εργασιακή εκμετάλλευση των ερευνητών, αλλά και την υποχρέωση προσαρμογής της δουλειάς τους στις παραγγελίες της αγοράς και όχι στις κοινωνικές και επιστημονικές ανάγκες, πιθανότατα θα υπάρξει και στενός έλεγχος επί των πορισμάτων των ερευνών

Ο νέος νόμος για την τριτοβάθμια εκπαίδευση έχει αναλυθεί εξαντλητικά από όλες σχεδόν τις σκοπιές. Ηχηρή είναι όμως η απουσία μίας προσέγγισης ως προς τις επιπτώσεις στις μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές και  τους εμπλεκόμενους σε αυτές. Προφανώς αυτή η έλλειψη αντανακλά την απουσία οργανωμένης και συστηματικής παρέμβασης των μεταπτυχιακών φοιτητών, καθώς και τον μικρό αριθμό των σχετικών συλλόγων.

Η πρώτη σαφής συνέπεια προκύπτει από την υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων και είναι η ακόμη μεγαλύτερη πιθανότητα για επιβολή διδάκτρων ή αύξηση των ήδη υπαρχόντων. Αυτή η προοπτική πιθανότατα θα ενισχυθεί από τη στάση ορισμένων μελών ΔΕΠ που με τα δίδακτρα θα βρουν την ευκαιρία να αντισταθμίσουν τις μειώσεις που έχει δεχθεί το εισόδημα τους. Σε αυτά πρέπει να προστεθεί και μία πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση λόγω της αποδυνάμωσης της φοιτητικής μέριμνας (σίτιση, στέγαση) την οποία το πιθανότερο είναι πως θα υποστούν πρώτοι οι μεταπτυχιακοί, ως μικρότερο σώμα, καθώς και η αφαίρεση του πάσο από ένα πολύ μεγάλο τμήμα των υποψηφίων διδακτόρων, λόγω της επιβολής του ηλικιακού περιορισμού των 29 ετών.

Εκτός όμως από την επιβολή διδάκτρων, ο νόμος ανοίγει το δρόμο για την περαιτέρω είσοδο των επιχειρήσεων στα πανεπιστήμια και ειδικά στον τομέα της έρευνας. Δεδομένου ότι η κρατική χρηματοδότηση θα εξαρτάται από το κατά πόσο ένα ίδρυμα καταφέρνει να προσελκύει ιδιωτικά κεφάλαια, τα ΑΕΙ θα αναγκάζονται να οργανώνουν τα ερευνητικά προγράμματα που θα τους ζητούν οι επιχειρήσεις, στερώντας πόρους και ανθρώπινο δυναμικό από άλλες, κοινωνικά πολύτιμες έρευνες. Αυτό γίνεται και τώρα, όμως με την εφαρμογή του νόμου θα πραγματοποιείται σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα. Ξέρουμε πως πολλοί υποψήφιοι διδάκτορες εξαρτούν το διδακτορικό τους (ακόμη και ως προς το θέμα του) από τα ερευνητικά προγράμματα τα οποία έχει αναλάβει εργολαβικά το τμήμα τους και στα οποία συνήθως δουλεύουν με κακοπληρωμένη εργασία, αφού το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων το παρακρατούν οι υπεύθυνοι καθηγητές. Με το νέο θεσμικό πλαίσιο η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται, αφού το πανεπιστήμιο θα προσφέρεται πλέον στις επιχειρήσεις ως μία δεξαμενή μαζικής και φτηνής ερευνητικής εργασίας υποψηφίων διδακτόρων, τον οποίων οι διατριβές θα πρέπει να εντάσσονται σε (άρα και να εξαρτώνται από) κάποιο ιδιωτικό ερευνητικό πρόγραμμα.

Συζήτηση για τις φοιτητικές καταλήψεις

πηγή: aformi.gr


Fititikes katalipsis from www.aformi.gr on Vimeo.

Το «Εδώ Πολυτεχνείο» διοργάνωσε μια συζήτηση ανάμεσα σε διάφορα μπλογκς για τις φοιτητικές καταλήψεις ενάντια στο νόμο-έκτρωμα της Διαμαντοπούλου.
 Στη συζήτηση συμμετείχαν:

Jaquou Utopie -Παραλληλογράφος
Δημοσθένης Παπαδάτος -Red notebook
Νίκος Παπανικολάου -Aformi
Βασίλης Διαμάντης -Βαθύ Κόκκινο
Ηλίας Πετράκης -Alterthess
Νίκος Ξηρουδάκης -Βαθύ Κόκκινο
Θάνος Ανδρίτσος -Η Λέσχη

Γράμμα σε έναν «Αγανακτισμένο» της «Ανοιχτής σχολής»

πηγή: Βαθύ Κόκκινο
του Θάνου Ανδρίτσου

Σε έχω δει, σε βλέπω όλο και πιο συχνά σήμερα στα κανάλια ή στο διαδίκτυο. Σε θυμάμαι λιγάκι και μερικά χρόνια πριν, το 2006 και το 2007, όταν ήμουν και εγώ φοιτητής, σε βλέπω και τώρα ακόμα περισσότερο, αν και είμαι κάπως πιο παραπέρα.

Απέκτησες τώρα το όνομα του «αγανακτισμένου» ή καλύτερα στο έδωσαν οι κολλητοί της κυβέρνησης στα κανάλια για να παρομοιάσουν τη στάση σου με το λαϊκό κίνημα των πλατειών.

Δεν αναφέρομαι στον κρυμμένο Δαπίτη και Πασόκο που μεταμφιέζεται σε ανεξάρτητο και ακηδεμόνευτο από παρατάξεις και κόμματα το πρωί, πριν πάει το βραδάκι να στρογγυλοκαθίσει τις κομματικές καρέκλες του. Δεν λέω για τα πλουσιόπαιδα που ούτως ή άλλως θεωρούν μάλλον τυχαίο το γεγονός ότι αυτή την περίοδο της ζωής τους βρέθηκαν σε αυτή τη χώρα που δεν τους πολυαρέσει, τη βαριούνται και λίγο, και ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους για τα ακριβά πανεπιστήμια ή τις δουλειές του μπαμπά. Δε λέω ούτε καν για  τον ηττημένο της καθημερινής μέρας, το γλύφτη του καθηγητή, το καρφί της τάξης, το τσιράκι του αφεντικού, που πάντα με σκυμμένο το κεφάλι, κοντά στο έδαφος που ανήκει, νομίζει ότι θα τη βολέψει με λίγο ρουφιανιλίκι, λίγη κλάψα και λίγη απατεωνιά. Ξέρω ότι έγιναν η παρέα σου όλοι οι παραπάνω. Τα βρήκες μαζί τους για να επιτύχεις το σκοπό σου, να ανοίξεις τη σχολή σου, να δώσεις τα μαθήματά σου. Ξέρω ότι καμιά φορά δεν τους γουστάρεις, ή νευριάζεις όταν σε ταυτίζουν με αυτούς.

Αυτό που δεν μπορώ ακόμα να καταλάβω όμως είναι γιατί το κάνεις; Αν δεν είσαι τίποτα από τα παραπάνω τι συμφέρον έχεις, τι στόχο; Ανησυχείς για τη σχολή σου, το πτυχίο σου, το μέλλον σου; Από ποιόν απειλούνται αυτά; Από τις καταλήψεις ή μήπως από την κυβέρνηση, το μνημόνιο, το νέο νόμο; Για ποιά σχολή αγωνιάς, ποιά ομαλή της λειτουργία υπερασπίζεσαι; Αυτή που δεν έχει χρήματα ούτε για τις βασικές ανάγκες της και κλείνει σαν το ΤΕΙ Πειραιά ή την Αρχιτεκτονική πέρσι; Αυτή που δεν θα έχει καθηγητές αφού κόβονται οι συμβασιούχοι, γίνονται απολύσεις και μειώσεις διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού; Ποιο είναι αυτό το πτυχίο που πασχίζεις να πάρεις; Το πτυχίο της 50% ανεργίας στη νέα γενιά; Μη κλείνεις τα μάτια σου, ρώτα τα αδέρφια σου, τους φίλους σου, τους μεγαλύτερους από τη σχολή που πήραν πτυχίο να σου πουν τι κάνουν. Δες τους γονείς σου που βγήκαν στην εφεδρεία, που απολύθηκαν, που δεν έχουν χρήματα όχι μόνο για το χαρτζιλίκι σου αλλά ούτε καν για τις βασικές ανάγκες. Θες να προλάβεις να τελειώσεις, να μη σου μένουν μαθήματα ώστε να γίνει τι; Να κάνεις ένα μεταπτυχιακό; Έλα στην παρέα, όλοι σχεδόν κάνουν και από ένα. Και άλλο, και άλλο. Και μετά τι; Οι καταλήψεις σε κρατάνε πίσω, σου στερούν το μέλλον σου; Ποιο μέλλον; Σε ποιο κόσμο ζεις; Έστω πριν μερικά χρόνια να είχε κάποια βάση αυτό αλλά τώρα;  Η καταστροφή, ή φτώχεια, η μετανάστευση, η εξαθλίωση, αυτά είναι το παρόν, ούτε καν το μέλλον.

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

Απόφαση του πρύτανη του ΑΠΘ, με σύμφωνη γνώμη του πρυτανικού συμβουλίου, να μην υπογράψει την διαπιστωτική πράξη της ντροπής

πηγή: Υπερασπίζοντας το Δημόσιο Πανεπιστήμιο

«Απόφαση του Πρύτανη για την υπογραφή της  1ης Διαπιστωτικής Πράξης του Ν. 4009/2011»

Αγαπητά μέλη της πανεπιστημιακής  κοινότητας ,
Το Πρυτανικό Συμβούλιο στην συνεδρίαση  1578/21-09-2011 αποδέχθηκε  την απόφαση του  Πρύτανη περί αποχής από την έκδοση της  προβλεπόμενης στο άρθρο 7 παρ.1 περ. γ’  Ν.4009/2011 διαπιστωτικής πράξης που  προβλέπει την έναρξη διαδικασίας  συγκρότησης του Συμβουλίου Διοίκησης του  ΑΠΘ.
Ο Πρύτανης κατέληξε σε αυτή την απόφαση  αφού έλαβε υπόψη τα εξής:
(α) Τη συνημμένη με αρ. 1620/16.9.2011 Γνωμοδότηση  της Ολομέλειας της Νομικής Επιτροπής του  Α.Π.Θ. (η οποία έγινε αποδεκτή από το  Πρυτανικό Συμβούλιο στην με αρ. 1577/19-9-2011  συνεδρίασή του) και η οποία καταλήγει στο  συμπέρασμα ότι ο  Πρύτανης «δύναται να μην  ασκήσει την αρμοδιότητα του άρθρου 76 παρ.1  περ. γ΄ Ν. 4009/2011 μόνον εφόσον τεκμηριωμένα  κρίνει ότι η διάταξη αυτή προδήλως  αντίκειται στο Σύνταγμα, αναφέροντας τη  σχετική διαπίστωσή του στην εποπτεύουσα  αρχή», (β) τη συνημμένη από 20.9.2011  Γνωμοδότηση του κ. Κ. Χρυσόγονου, καθηγητή  του Τμήματος Νομικής του Α.Π.Θ., ο οποίος, απαντώντας σε σχετικό  ερώτημά, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι  «συντρέχει εν προκειμένω περίπτωση  πρόδηλης αντισυνταγματικότητας των  διατάξεων του ν. 4009/2011 περί συγκρότησης  των Συμβουλίων Διοίκησης, η οποία  θεμελιώνει αρμοδιότητα του Πρύτανη κατ’  ενάσκηση του σχετικού ελέγχου να αρνηθεί  την προβλεπόμενη στο άρθρο 76 παρ. 1γ΄  σύμπραξή του στην έναρξη διαδικασίας  συγκρότησης του Συμβουλίου Διοίκησης του  Α.Π.Θ., με την αποχή του από την έκδοση της  σχετικής διαπιστωτικής πράξης» και (γ) το  γεγονός ότι η παραπάνω περίπτωση αντισυνταγματικότητας πλήττει τον πυρήνα  της ακαδημαϊκής ελευθερίας και την πλήρη  αυτοδιοίκηση των Α.Ε.Ι.
Το Πρυτανικό Συμβούλιο θεωρεί ότι η αποχή  του Πρύτανη από την έκδοση της παραπάνω  διαπιστωτικής πράξης συνιστά ύψιστο  ακαδημαϊκό και συνταγματικό καθήκον.  Επισημαίνεται ακόμη ότι η μη υπογραφή της  διαπιστωτικής πράξης δεν παρακωλύει κατ΄  ελάχιστον την ακαδημαϊκή λειτουργία  εφόσον ο Νόμος προβλέπει την υπογραφή της  από την Υπουργό.
Αγαπητά μέλη της πανεπιστημιακής  κοινότητας,
Στη σημερινή δύσκολη συγκυρία το  Πανεπιστήμιο αποτελεί εγγύηση για ένα  καλύτερο μέλλον. Χρέος μας είναι λοιπόν να  ενισχύσουμε τη συνοχή της  πανεπιστημιακής κοινότητας και να  διασφαλίσουμε την ομαλή εκπαιδευτική,  ερευνητική και διοικητική λειτουργία του  ΑΠΘ.

Ιωάννης Α. Μυλόπουλος, Πρύτανης ΑΠΘ
Ιωάννης Δ. Παντής, Αντιπρύτανης  Οικονομικού Προγραμματισμού και  Ανάπτυξης
Δέσπω Αθ. Λιάλιου, Αντιπρύτανις  Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και Προσωπικού
Σοφία Α. Κουίδου-Ανδρέου, Αντιπρύτανις  Έρευνας

Για να δείτε τη Γνωμοδότηση της Νομικής  Επιτροπής του Α.Π.Θ. και τη Γνωμοδότηση του  καθηγητή κ. Κ. Χρυσόγονου, επισκεφτείτε το  σύνδεσμο: http://press.auth.gr/news/wordpress/?p=24521

Συνεντεύξεις για την Παιδεία μέρος 2ο

πηγή: Κατάληψη Σ. Φ. Πολιτικών Μηχανικών Α.Π.Θ.

Η κατάληψη φοιτητών Πολιτικών Μηχανικών συνεχίζει την πρωτοβουλία συζητήσεων για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Μετά τις 3 πρώτες (http://katalipsisfpm.blogspot.com/2011/09/blog-post_18.html ), δημοσιεύουμε σήμερα άλλες 3 συνεντεύξεις. Μέσα στο επόμενο διάστημα θα ακολουθήσουν οι υπόλοιπες.

Συνέντευξη με τον καθηγητή Γιώργο Γρόλλιο

Συνέντευξη με τον καθηγητή Γιώργο Γρόλλιο from KMP on Vimeo.

Συνέντευξη με τον μεταπτυχιακό φοιτητή Κώστα Γούση


Συνέντευξη με τον μεταπτυχιακό φοιτητή Κώστα Γούση from KMP on Vimeo.

Συνέντευξη με τον φοιτητή Μαθηματικού Δημήτρη


Συνέντευξη με τον φοιτητή Μαθηματικού Δημήτρη from sfpm on Vimeo.

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

Μάχη για να μην εφαρμοστεί ο νόμος

πηγή: avgi.gr

Σε κρυάδα αναμένεται να εξελιχθεί για την υπουργό Παιδείας η πρώτη επιχείρηση εφαρμογής του νόμου-δολοφόνου για το δημόσιο Πανεπιστήμιο. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι πρυτάνεις των περισσότερων και μεγαλύτερων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων δεν πρόκειται να εκδώσουν τη διαπιστωτική πράξη για τον ορισμό των οργανωτικών επιτροπών, που, σύμφωνα με τον νόμο, θα «τρέξουν» τις διαδικασίες για την ανάδειξη των εσωτερικών μελών των Συμβουλίων Διοίκησης. Το τελεσίγραφο λήγει αύριο και παρ’ ότι ο νόμος δίνει το δικαίωμα στην υπουργό Παιδείας να εκδώσει η ίδια τις πράξεις, η άρνηση των πρυτάνεων να συναινέσουν στο έγκλημα κατά του δημόσιου Πανεπιστημίου σηματοδοτεί ότι αυτός ο νόμος φυσάει κόντρα στα πανεπιστήμια. Οι πρυτάνεις που δεν θα υπογράψουν δεν είναι μόνοι τους σ’ αυτήν την αναμέτρηση. Έχουν μαζί τους τα ακαδημαϊκά όργανα των ιδρυμάτων τους, καθώς και τη συντριπτική πλειοψηφία των συλλόγων διδασκόντων, που, κατά τη διάρκεια πανελλαδικής συνάντησης η οποία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο στην Αθήνα, τους καλούν να μην εκδώσουν διαπιστωτική πράξη εφαρμογής του νόμου. Και βέβαια στηρίζονται από τους φοιτητές, που διανύουν την τέταρτη εβδομάδα των κινητοποιήσεων και καταλήψεών τους.
Εκπρόσωποι των περισσοτέρων συλλόγων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων της χώρας συναντήθηκαν μετά από πρόσκληση του Ενιαίου Συλλόγου Διδασκόντων του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας, προκειμένου να οργανώσουν τη δράση τους ενάντια στην εφαρμογή του νόμου, αφήνοντας πίσω τους την ηγεσία του κλάδου, η οποία έχει εξελιχθεί σε... υπηρεσία του υπουργείου Παιδείας. Στη συνάντηση συμμετείχαν, είτε με αποφάσεις των συνδικαλιστικών οργάνων των συλλόγων τους είτε με δική τους πρωτοβουλία, περισσότερα από 100 μέλη ΔΕΠ από 25 συλλόγους των πανεπιστημίων όλης της χώρας.

Το δίλημμα είναι: συναίνεση ή αντίσταση
Όπως τονίζουν οι εκπρόσωποι των πανεπιστημιακών, «το πραγματικό δίλημμα δεν είναι 'ανοικτά ή κλειστά πανεπιστήμια', αλλά συναίνεση ή αντίσταση στην πλήρη κατάρρευση του δημόσιου, δωρεάν και δημοκρατικού πανεπιστημίου που επέρχεται μέσα από την εφαρμογή του νέου νόμου». Στο πλαίσιο αυτό, εκφράζουν την αποφασιστικότητά τους για αγωνιστικές δράσεις και κινητοποιήσεις, σε συντονισμό με τους φοιτητές, τους εργαζόμενους στα πανεπιστήμια και ολόκληρη την κοινωνία.
Η συνάντηση κατέληξε ομόφωνα στα εξής:
- Καλεί τους πρυτάνεις των πανεπιστημίων να μην εκδώσουν διαπιστωτική πράξη.
- Καλεί τους πρώην πρυτάνεις και αντιπρυτάνεις (των δύο τελευταίων περιόδων) των πανεπιστημίων, καθώς και τους καθηγητές, να μην δεχθούν να συμμετάσχουν στις οργανωτικές επιτροπές για την ανάδειξη των μελών των Συμβουλίων των Ιδρυμάτων. Ήδη έχουν αρνηθεί ο Κ. Μουτζούρης, πρώην αντιπρύτανης του Πολυτεχνείου, και ο Μ. Σπαθής, αντιπρύτανης.
- Διαμαρτύρεται έντονα για τη νέα μείωση των δημόσιων δαπανών για τα πανεπιστήμια, για τις εξουθενωτικές περικοπές στις αποδοχές των πανεπιστημιακών δασκάλων και για τη δραματική περικοπή πιστώσεων για πρόσληψη συμβασιούχων διδασκόντων Π.Δ. 407/80.
«Ως πανεπιστημιακοί δάσκαλοι», τονίζεται σε σχετική ανακοίνωση, «αντιστεκόμαστε στη μετάλλαξη των πανεπιστημίων σε ανώνυμες εταιρείες, υπερασπιζόμαστε το πανεπιστημιακό άσυλο και την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και στηρίζουμε τους αγώνες της πανεπιστημιακής κοινότητας».
Οι εκπρόσωποι των συλλόγων ανανέωσαν το ραντεβού τους για το ερχόμενο Σάββατο επισημαίνοντας ότι η εικόνα που διαμορφώνεται από τα περισσότερα ΜΜΕ με την προβολή των θέσεων της ηγεσίας της ΠΟΣΔΕΠ είναι πλασματική, καθώς η τελευταία βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με τη συντριπτική πλειονότητα όλων των φορέων της πανεπιστημιακής κοινότητας.

Στους δρόμους οι μαθητές

πηγή: tvxs

Μετά τους φοιτητές και οι μαθητές μπήκαν στο χορό των κινητοποιήσεων, διαμαρτυρόμενοι για τις ελλείψεις σε βιβλία και διδακτικό προσωπικό. Μετά από απόφαση του Συντονιστικού Αγώνα Σχολείων Αθήνας, αποφασίστηκε να συμμετάσχουν οι μαθητές σε συλλαλητήριο που πραγματοποίησαν σήμερα το πρωί στην Ομόνοια. 

Οι μαθητές τονίζουν ότι η απόφαση ελήφθη έπειτα από σύσκεψη εκπροσώπων μαθητών από πολλά σχολεία της Αθήνας, κατά την οποία αποφασίσθηκε να κλείσουν τα σχολεία την Τρίτη για να συμμετάσχουν στο συλλαλητήριο, διεκδικώντας βιβλία, καθηγητές και κονδύλια για την παιδεία.  
Οι μαθητές ζητούν:
Χρηματοδότηση τώρα των σχολείων για την κάλυψη όλων των αναγκών τους.
Να δοθούν τώρα όλα τα βιβλία.
Κανένα κενό σε καθηγητές. Μαζικούς διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών.
Καμία συγχώνευση ή κατάργηση σχολείων.
Ενιαίο δωδεκάχρονο δημόσιο δωρεάν σχολείο για όλους.
Να μην εφαρμοστεί ο Νόμος-Πλαίσιο για τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ.
Δωρεάν μετακινήσεις

Καταλήψεις πραγματοποιήθηκαν από τις 08:00 έως τις 10:00 το πρωί με τη συμμετοχή μαθητών και εκπαιδευτικών στα σχολεία της Θεσσαλονίκης.

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Συνεντεύξεις για την Παιδεία

πηγή: Κατάληψη Σ.Φ. Πολιτικών Μηχανικών Α.Π.Θ.

Με απόφαση της κατάληψης του συλλόγου πραγματοποιούνται συνεντεύξεις σε φοιτητές – καθηγητές και εργαζόμενους για το νέο νόμο πλαίσιο. Ανεβάζουμε τις τρεις πρώτες συνεντεύξεις σήμερα με σκοπό την ανταλλαγή απόψεων για τις νέες αλλαγές στα Πανεπιστήμια. Στο προσεχές διάστημα θα ακολουθήσουν οι επόμενες.
Τα λινκ είναι παρακάτω:

Καθηγητής του τμήματος Παιδαγωγικού Περικλής Παυλίδης


Συνέντευξη με τον καθηγητή Περικλή Παυλίδη from Politikos Mhxanikos on Vimeo.

http://www.vimeo.com/29219566


Φοιτητής Πληροφορικής Α.Π.Θ. Κώστας Καμαρέτσος


Συνέντευξη με τον φοιτητή Πληροφορικής Κώστα Καμαρέτσο from Politikos Mhxanikos on Vimeo.

http://www.vimeo.com/29220866


Καθηγητής τμήματος Πολιτικών Επιστημών Σπύρος Μαρκέτος


Συνέντευξη με τον καθηγητή Σπύρο Μαρκέτο from PolMhx2 on Vimeo.

http://www.vimeo.com/29221714

Πανελλαδική Συνάντηση Συλλόγων ΔΕΠ

πηγή: YouPayYourCrisis
Δελτίο τύπου
Αθήνα, 18/9/2011
Μετά από πρόσκληση του Ενιαίου Συλλόγου Διδασκόντων του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας, πραγματοποιήθηκε χτες Σάββατο 17/9/2011 στην Αθήνα πανελλαδική συνάντηση Συλλόγων ΔΕΠ. Στη συνάντηση συμμετείχαν, είτε με αποφάσεις των συνδικαλιστικών οργάνων των Συλλόγων τους, είτε με δική τους πρωτοβουλία, περισσότερα από 100 μέλη ΔΕΠ από 25 Συλλόγους των πανεπιστημίων όλης της χώρας.
Η συνάντηση προκλήθηκε λόγω της εξαιρετικά κρίσιμης κατάστασης που διαμορφώνεται για τα ελληνικά πανεπιστήμια μετά την ψήφιση του νόμου "Δομή, λειτουργία, διασφάλιση της ποιότητας των σπουδών και διεθνοποίηση των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων" και της συνεχιζόμενης από την πλευρά της ηγεσίας της ΠΟΣΔΕΠ άρνησης αντίδρασης απέναντι στις κυβερνητικές επιλογές που διαλύουν το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο.
Κατά την διεξοδική συζήτηση μεταφέρθηκε από τους εκπροσώπους των Συλλόγων, και επαναβεβαιώθηκε από όλους τους συμμετέχοντες, η κατηγορηματική απόρριψη του νόμου από την συντριπτική πλειοψηφία των μελών ΔΕΠ πανελλαδικά. Εκφράστηκε ομόφωνα επίσης η αποφασιστικότητα για αγωνιστικές δράσεις και κινητοποιήσεις, σε συντονισμό με τους φοιτητές, τους εργαζόμενους στα πανεπιστήμια και ολόκληρη την κοινωνία, για τη μη εφαρμογή του νόμου στην κατεύθυνση της κατάργησής του.
Συγκεκριμένα, στη βάση των αποφάσεων των Συλλόγων, η συνάντηση κατέληξε ομόφωνα στα εξής:
·         Καλεί τους Πρυτάνεις των Πανεπιστημίων να μην εκδώσουν διαπιστωτική πράξη για τον ορισμό των οργανωτικών επιτροπών για την ανάδειξη των μελών των Συμβουλίων των Ιδρυμάτων.
·         Καλεί τους πρώην Πρυτάνεις και Αντιπρυτάνεις (των 2 τελευταίων περιόδων) των Πανεπιστημίων, καθώς και τους Καθηγητές, να μην δεχθούν να συμμετάσχουν στις οργανωτικές επιτροπές για την ανάδειξη των μελών των Συμβουλίων των Ιδρυμάτων.
·         Διαμαρτύρεται έντονα για την νέα μείωση των δημόσιων δαπανών για την πανεπιστήμια που επί της ουσίας ακυρώνουν την λειτουργία τους, καθώς και για τις νέες εξουθενωτικές περικοπές στις αποδοχές των πανεπιστημιακών δασκάλων.
·         Διαμαρτύρεται έντονα για τις δραματικές μειώσεις πιστώσεων για πρόσληψη συμβασιούχων διδασκόντων ΠΔ407/80, οι οποίοι -για πολλά πανεπιστήμια- αποτελούν την ικανή και αναγκαία συνθήκη για την εύρυθμη λειτουργία τους, οδηγώντας τους συναδέλφους στην απόλυση.

Γεμίζουν δακρυγόνα οι αποθήκες της ΕΛ.ΑΣ.

πηγή: news247

Έντονος ο φόβος για κοινωνική αναταραχή από τα συνεχή μέτρα λιτότητας. Οι αποθήκες της ΕΛ.ΑΣ., που παρουσίασασν ελλείψεις μετά τα επεισόδια του καλοκαιριού, γεμίζουν με δακρυγόνα

Εκτιμώντας ότι το φθινόπωρο που έρχεται θα είναι καυτό, οι στρατηγοί της ΕΛ.ΑΣ. ασκούν πιέσεις στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτης για ενίσχυση του οπλοστασίου της αστυνομίας.
Μπορεί ο προϋπολογισμός του υπουργείου να είναι μειωμένος κατά 800 εκατομμύρια ευρώ, αλλά έχει δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στην επιχειρησιακή ετοιμότητα των μονάδων αιχμής, δηλαδή τα ΜΑΤ και οι ομάδες Δέλτα και ΔΙΑΣ.
Έτσι, μετά τις ελλείψεις που παρουσιάστηκαν μετά τα επεισόδια του καλοκαιριού, οι αποθήκες της ΕΛ.ΑΣ. ξαναγεμίζουν με δακρυγόνα.
Με δεδομένο ότι ένα "οικονομικό" δακρυγόνο τύπου CS κοστίζει περίπου 4 - 5 ευρώ και πως σε μια επεισοδιακή συγκέντρωση χρησιμοποιούνται περισσότερα από 2.000, πρόκειται για ιδιαίτερα σημαντικό κονδύλιο που δαπανά το υπουργείο.
Ιδιαίτερα κοστοβόρα, όπως σημειώνεται σε δημοσίευμα των "Νέων", αποδεικνύεται και η χρήση της φυσούνας, η οποία επίσης χρησιμοποιείται κατά κόρον από τις διμοιρίες των ΜΑΤ.
Η φυσούνα, που ζυγίζει 9,5 κιλά γεμάτη, αδειάζει μέσα σε 16 δευτερόλεπτα και γι' αυτό οι χειριστές της αναγκάζονται να κουβαλούν και ένα δοχείο 25 λίτρων με μείγμα CS και CO2, προκειμένου να τη γεμίζουν συνεχώς.
Σύμφωνα με πληροφορίες από στελέχη της Κατεχάκη, πριν από μερικές εβδομάδες ολοκληρώθηκε η προμήθεια παραγγελίας 900.000 ευρώ που αφορά δακρυγόνα και χημικά.
Το τριήμερο της ΔΕΘ αποτέλεσε ουσιαστικά ένα τεστ για το επιχειρησιακό σχέδιο των ημερών που θα ακολουθηθεί.
Στο πλαίσιο αυτά έκανε την εμφάνισή του, ύστερα από τα γεγονότα της Κερατέας, ο "Αίαντας", ένα ειδικού τύπου όχημα, το οποίο είναι τεθωρακισμένο και διαθέτει κανονάκι εκτόξευσης νερού για τη διάλυση του πλήθους αλλά και τη δυνατότητα ρίψης μπογιάς.
Εισήγηση πολλών ανώτερων αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. είναι να αποκτηθεί άλλο ένα και τουλάχιστον 4-5 μικρότερα.
Πολλές εισηγήσεις για την προμήθεια πλαστικών σφαιρών και χρωμοσφαιριδίων έχει δεχθεί ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χρήστος Παπουτσής.
Στρατηγοί της ΕΛ.ΑΣ. προτείνουν τη χρησιμοποίησή τους σε περιπτώσεις που κινδυνεύει να χαθεί ο έλεγχος της κατάστασης από τις αστυνομικές δυνάμεις.
Σχόλιο: Πού να βρεθούν μετά λεφτά για την παιδεία;

Παρέμβαση φοιτητών στη ΔΕΗ απο τις καταληψεις του ΑΠΘ

πηγή: alterthess.gr

Παρέμβαση στη ΔΕΗ στην Αγίου Δημητρίου πραγματοποιούν αυτή τη στιγμή φοιτητές και φοιτήτριες από τις κατειλημμένες σχολές του ΑΠΘ.
 Οι φοιτητές έχουν ανοίξει πανό στην είσοδο του κτιρίου και έχουν αναρτήσει και ένα μεγάλο δεύτερο πανό από την ταράτσα  που καλύπτει όλη του την πρόσοψη και γράφει «Ρεύμα, παιδεία, υγεία και νερό, εμπόρευμα δεν είναι, ανήκουν στο λαό».
Οι φοιτητές ζητούν από τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ να μην εισπράξουν το νέο χαράτσι της έκτακτης εισφοράς στα ακίνητα, ενώ μοιράζουν και σχετική ανακοίνωση.
Στην παρέμβαση συμμετέχουν περίπου 50 άτομα.
Οι φοιτητές βρίσκονται στο γραφείο του διευθυντή της ΔΕΗ και ζητούν διακανονισμό για όσους κινδυνεύουν με διακοπή της παροχής ρεύματος.

«Ανοικτές σχολές», κλειστά μυαλά. Μιντιακή λάσπη και δημοκρατία του Facebook

πηγή: Αριστερό Βήμα
του Θάνου Ανδρίτσου

Oι κύριοι στα ΜΜΕ θέλουν να μας πείσουν ότι μια κυβέρνηση που την ψήφισε μια μέρα πριν χρόνια ένα ποσοστό του αρκετά μικρού, λόγω αποχής, ποσοστού των πολιτών με ένα πρόγραμμα για κοινωνικές παροχές, και μετατράπηκε σε χούντα που καταλύει κάθε κατάκτηση, με όπλο τα χημικά και τα κλομπ, είναι δημοκρατική. Χιλιάδες φοιτητές που κάθε εβδομάδα συμμετέχουν ενεργά στην ανταλλαγή απόψεων και στην απόφαση δράσεων, ξεπερνώντας κατά πολύ τις τυπικές απαρτίες δεν είναι. Όταν αυτοί οι χιλιάδες ψηφίζουν κατάληψη είναι κατάπτυστοι. Όταν μέσα από το Facebook μαζεύονται εκατοντάδες είναι λαμπροί νέοι. Κάτι δεν πάει καλά.

Τη στιγμή που το φοιτητικό κίνημα εισέρχεται σε ένα νέο γύρο έντονης κινηματικής δυναμικής στα κυβερνητικά επιτελεία έχει σημάνει συναγερμός. Καταλαβαίνουν πως έχει πυροδοτηθεί μια άνευ προηγουμένου αναμέτρηση. Για το λόγο αυτό και αμόλησαν τα κατοικίδια τους στα συγκροτήματα των ΜΜΕ ώστε να συκοφαντήσουν τον φοιτητικό αγώνα.

Ένας πρωτοφανής συνδυασμός μιας ομερτά, μιας απόλυτης απόκρυψης των κινητοποιήσεων και των καταλήψεων, μαζί με μια εκστρατεία λάσπης για να ανοίξουν οι σχολές, λαμβάνει χώρα. Εδώ και τρεις εβδομάδες, ο αριθμός των κατειλημμένων τμημάτων ξεπερνά τα 250, η συντριπτική πλειονότητα, κάτι που το 2006 συνέβη μετά από ένα μήνα. Οι πορείες είναι ακόμα πιο μαζικές, ενώ το φοιτητικό μπλοκ στη ΔΕΘ ήταν το μεγαλύτερο που έχει διαδηλώσει ποτέ. Για όλα αυτά δεν υπάρχει χώρος και μελάνι. Βέβαια αυτό δε σημαίνει ότι τους ξέφυγε το κίνημα από την προσοχή. Ίσα ίσα. Ολόκληρος Πάσχος Μανδραβέλης, αφιέρωσε ένα τεράστιο άρθρο για να περιγράψει μια «έκπληξη στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο». Και ποια ήταν αυτή; Ότι κατέβηκε ένα «ανεξάρτητο πλαίσιο φοιτητών» που ζητούσε να μείνει ανοιχτή η σχολή και βγήκε δεύτερο. Φοβερό νέο. Η λογική ήταν η εξής: η ΠΑΣΠ βγήκε πρώτη με 431, δεύτερο το παραπάνω με 347, τρίτο το πλαίσιο του συντονιστικού επίσης με κατάληψη με 296 και τέταρτη η ΠΚΣ με 128 πάλι με πρόταση κατάληψης. Με βάση τα μαθηματικά του δημοσιογράφου το 347 είναι πιο ισχυρό και από το 431 αλλά και από το άθροισμα 855 υπέρ της κατάληψης και άρα μια μειοψηφία φοιτητοπατέρων δεν μπορεί να κλείσει τις σχολές. Μεγάλο μυαλό.

Η μεγάλη αγάπη του Πάσχου, αλλά και πολλών στα Νέα, το Έθνος, το Σκάι, το in.gr κ.α. είναι οι ανεξάρτητες ομάδες φοιτητών για ανοιχτές σχολές και η υποτιθέμενη «χιονοστιβάδα» που έχουν προκαλέσει στο διαδίκτυο. Τέτοια δόξα που να τη φανταστούν που πάνε από κανάλι σε εφημερίδα και μετά σε ραδιόφωνο και πάλι από την αρχή για να πουν τη στεναχώρια τους που οι σχολές είναι κλειστές, και δεν μπορούν να σπουδάσουν και που μπορεί ο νόμος να έχει προβλήματα αλλά η κατάληψη δεν είναι σωστό μέσο και κυρίως που λαμβάνονται αποφάσεις αντιδημοκρατικά. Ενώ στα group στο διαδίκτυο φαίνεται η πραγματική πλειοψηφία. Για να δούμε λοιπόν τι ισχύει:

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

Για τη δημοκρατική συγκρότηση του Φοιτητικού Κινήματος

Λάβαμε μέσω mail και αναδημοσιεύουμε κείμενο (του συναγωνιστή Τάσου Σ.) με προτάσεις για την οργανωτική συγκρότηση του φοιτητικού κινήματος

Οι φοιτητικοί αγώνες από το 2000 και μέχρι σήμερα έχουν περάσει σε μια φάση ωρίμανσης και σε επίπεδο πολιτικής συγκρότησης, αλλά και σε επίπεδο οργανωτικής συγκρότησης. Οι αποφάσεις των Φοιτητικών Συλλόγων (Φ.Σ.) έχουν ξεφύγει από το στενό «συντεχνιασμό» και πέρα από τα καθαρά φοιτητικά θέματα, οι Φ.Σ. παλεύουν και για ζητήματα που αφορούν την εργασία, την δημοκρατία, τη μετανάστευση, τον πόλεμο κλπ, είναι σύμμαχοι με τα εργατικά σωματεία και παλεύουν από κοινού απέναντι στην κυβέρνηση και τους κεφαλαιοκράτες.


Η πολιτική ωρίμανση του κινήματος, έθεσε στην καθημερινή κουβέντα και το ζήτημα της οργανωτικής συγκρότησής του. Πλέον οι Ε.Φ.Ε.Ε. (Εθνική Φοιτητική Ένωση Ελλάδος) και Ε.Σ.Ε.Ε. (Εθνική Σπουδαστική Ένωση Ελλάδος) είναι εμπόδια στην αποτελεσματική οργάνωση του φοιτητικού αγώνα. Ακόμα και τα Διοικητικά Συμβούλια (Δ.Σ.) πέρασαν σε δεύτερη μοίρα και αρκέστηκαν να αποτελούν το μέσο για τον ορισμό των Γενικών Συνελεύσεων (Γ.Σ.). Παρά την λυσσασμένη ορισμένες φορές προσπάθεια των παρατάξεων της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ, όπως και του Υπουργείου Παιδείας και των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να ανασυγκροτηθούν οι Ε.Φ.Ε.Ε./Ε.Σ.Ε.Ε., οι φοιτητές αντιστάθηκαν και κατάκτησαν μια άλλη μορφή οργάνωσης για το Φ.Κ. (τις Συντονιστικές Επιτροπές, τα Συντονιστικά κατά πόλη και το Πανελλαδικό Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων).


Έτσι από το παλιό τρίπτυχο εκλογές-Δ.Σ.-Ε.Φ.Ε.Ε./Ε.Σ.Ε.Ε. κατακτήσαμε το Γενική Συνέλευση-Συντονιστική Επιτροπή-Συντονιστικό Πόλης-Πανελλαδικό Συντονιστικό.



Ποια ήταν η παλιά μορφή οργάνωσης και ποια τα προβλήματα;


Τα πάντα καθορίζονται από την ημέρα των εκλογών και των αποτελεσμάτων τους. Στη βάση αυτού του αποτελέσματος συγκροτούνται όλα τα όργανα. Έτσι από τα αποτελέσματα μιας μέρας καθορίζεται η πορεία ενός χρόνου! Καθόλα δημοκρατικό θα έλεγε κάποιος, αλλά έχουμε γνωρίσει το πόσο αντι-δημοκρατική είναι αυτή η μορφή οργάνωσης. Ακόμα και το αστικό κοινοβουλευτικό σύστημα προβλέπει εκλογές κάθε τέσσερα χρόνια, όμως ξέρουμε ότι οι δημοκρατικά εκλεγμένοι, δρουν μέρα με τη μέρα πιο αντι-δημοκρατικά εναντίον μας. Αρκεί να αναφέρουμε την δημοκρατικά εκλεγμένη, σήμερα, κυβέρνηση Παπανδρέου και τους δημοκρατικά εκλεγμένους συνεργάτες τους, τη Νέα Δημοκρατία και το ΛΑ.Ο.Σ., οι οποίοι έχουν θυσιάσει κάθε δικαίωμά μας στο βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Είναι δημοκράτες μόνο απέναντι στις επιχειρήσεις, στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο.


Οι καθεστωτικές παρατάξεις (ΔΑΠ,ΠΑΣΠ) με διάφορα γνωστά κόλπα, όμοια με των κομμάτων τους (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ) καταφέρνουν να παίρνουν την ψήφο και να την κάνουν όπλο εναντίον του φοιτητή, όπως ακριβώς τα κόμματά τους, στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο. Είναι πολλά τα φαινόμενα αυθαιρεσίας, εκ μέρους τους, εκμεταλλευόμενοι και την πλειοψηφία στα Δ.Σ. και την Ε.Φ.Ε.Ε..

Η διοίκηση έφαγε τα δίδακτρά μου!

πηγή: Η Λέσχη
του Benjamin Ginsberg

Με το παρακάτω απόσπασμα από ένα πολύ πρόσφατο άρθρο του καθηγητή Benjamin Ginsberg, καθηγητή στο πανεπιστήμιο Johns Hopkins  ελπίζουμε να φανεί κάτι από την άλλη όψη των αμερικανικών πανεπιστημίων. Αυτήν την όψη που πολύ έντεχνα προσπαθεί να αποκρυφτεί από τον κυρίαρχο λόγο στην Ελλάδα σήμερα. Αν, και αυτό είναι ο εκφρασμένος στόχος, θέλουν να γίνουν τα πανεπιστήμια «όπως εκεί» τότε όσα περιγράφονται εδώ είναι μάλλον εικόνα από το δικό μας μέλλον. Τα πράγματα που περιγράφονται μοιάζουν μάλλον εξωπραγματικά για τα ελληνικά δεδομένα αλλά δεν είναι τίποτα άλλο από της πραγματικότητα του επιχειρηματικού πανεπιστημίου που με βίαιο τρόπο προσπαθεί να επιβληθεί και στην χώρα μας, ιδιαίτερα μετά τα νέα νομοθετήματα της Διαμαντοπούλου. Μια ακραία, αλλά αναπόφευκτη, συνέπεια αυτής της μετάλλαξης είναι, όπως φαίνεται, και τα golden boys των πανεπιστημίων.
Να σημειώσουμε και κάτι ακόμα: Είναι πολύ ενδιαφέρον ότι η σύγχρονη μετάλλαξη του πανεπιστημίου, τα τελευταία 30-40 χρόνια, έχει γίνει αντικείμενο μελέτης και κριτικής και από αστούς διανοούμενους. Ο  Ginsberg ιδιαίτερα βλέπει αυτήν την μετάλλαξη σαν μια μετατόπιση του κέντρου βάρους των πανεπιστημίων από το επιστημονικό προσωπικό στο διοικητικό προσωπικό και την δημιουργία μιας γραφειοκρατίας στα ιδρύματα ξένης προς στις επιστήμες που λυμαίνεται  των πανεπιστημίων. Αυτή η τάση είναι αναμφίβολα σωστή (και περιγράφεται ανάγλυφα στα επόμενα) αλλά  ως επιμέρους έκφρασης μιας ευρύτερης πορείας οργανικής σύμπλεξης  πανεπιστημίου και αγοράς.
H μετάφραση είναι επιλεκτική με έμφαση στα πιο δημοσιογραφικά κομμάτια. Απόσπασμά της δημοσιεύτηκε αρχικά στην εφημερίδα ΠΡΙΝ αυτής της Κυριακής.

Benjamin Ginsberg. Η διοίκηση έφαγε τα δίδακτρά μου!

 Κανένα στατιστικό στοιχείο για την ανώτατη εκπαίδευση δεν χρήζει περισσότερης προσοχής – και ανησυχίας – για την κοινή γνώμη από το συνεχώς αυξανόμενο κόστος εισόδου σε αυτή. Από το 1980 η πληθωριστική προσαρμογή των διδάκτρων για τα δημόσια πανεπιστήμια έχει τριπλασιαστεί ενώ για τα ιδιωτικά έχει υπερδιπλασιαστεί. Συγκριτικά  με όλα τα άλλα αγαθά και τις υπηρεσίες της αμερικάνικής οικονομίας, της υγειονομικής περίθαλψης συμπεριλαμβανομένης, μόνο τα τσιγάρα και τα άλλα προϊόντα καπνού έχουν δει τις τιμές τους να αυξάνονται γρηγορότερα από το κόστος του να πάει κάποιος στο πανεπιστήμιο.   Για όλους αυτούς τους λόγους μπορούμε να συγχωρήσουμε την ανησυχία των γονέων, που πληρώνουν όλο και μεγαλύτερα δίδακτρα, για το κατά πόσο τα πανεπιστήμια σπαταλούν αυτούς τους επιπλέον πόρους ώστε να γίνει κάπως καλύτερη – για να μην πούμε τρεις φορές καλύτερη- η εκπαίδευση των νέων.
Ανάμεσα στο 1975 και το 2005 τα συνολικά έξοδα των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στην Αμερική έχουν τριπλασιαστεί σε πάνω από 325 δισεκατομμύρια το χρόνο. Την ίδια ακριβώς περίοδο ο λόγος διδασκόντων – διδασκομένων έχει παραμείνει σχεδόν σταθερός, περίπου δεκαπέντε ή δεκαέξι φοιτητές ανά καθηγητή. Ένα πράγμα που έχει αλλάξει ριζικά είναι ο λόγος διοικητικών – διδασκομένων. Το 1975 τα πανεπιστήμια προσλάμβαναν ένα διοικητικό για κάθε ογδόντα τέσσερις και ένα υπάλληλο προσωπικού (με αρμοδιότητες όπως δουλείες γραφείου, μηχανογράφηση και άλλα παρόμοια) για κάθε πενήντα φοιτητές. Το 2005 οι αντίστοιχες αναλογίες ήταν ένα προς εξήντα οκτώ και ένα προς είκοσι ένα.

Πατάξτε τους για να προχωρήσουμε...

πηγή: avgi.gr
Στεφανάκου Π.
Ημερομηνία δημοσίευσης: 18/09/2011

Σε καταστολή των φοιτητικών καταλήψεων, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την έλευση του νόμου-δολοφόνου για το δημόσιο Πανεπιστήμιο, φαίνεται ότι θα προχωρήσει τις επόμενες ημέρες η κυβέρνηση. Οι καταλήψεις των φοιτητών, παρά το ειδησεογραφικό ή ιδεολογικό "θάψιμό" τους από την πλειοψηφία των ΜΜΕ, αποτελούν αυτή τη στιγμή το κύριο εμπόδιο σε ό,τι αφορά την εφαρμογή του νόμου, καθώς, εκτός των άλλων, ενισχύουν την αποφασιστικότητα των συλλογικών και ακαδημαϊκών οργάνων των πανεπιστημίων να μην παραδοθούν. Οι απειλές και οι εκφοβισμοί περί απώλειας του εξαμήνου, δεν έπιασαν τόπο. Οι φοιτητές, μέσα από μαζικές και δημοκρατικές διαδικασίες, συνεχίζουν να ψηφίζουν σταθερά υπέρ των καταλήψεων. Οι καταλήψεις αγκαλιάζουν όλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα και σχεδόν το σύνολο των σχολών. Με γεμάτα τα αμφιθέατρα, από οργισμένους φοιτητές, το συμβόλαιο θανάτου του δημόσιου Πανεπιστημίου δεν μπορεί να εκτελεστεί. Από την προηγούμενη εβδομάδα φτιάχνεται κλίμα βίαιης καταστολής των καταλήψεων, με... καλλιεργητές εντός του πανεπιστημίου τις γνωστές ομάδες "προθύμων" να φυλάττουν την εξουσία και εκτός ιδρυμάτων τον κ. Α. Γεωργιάδη και δημοσιεύματα εφημερίδων.

ΠΟΣΔΕΠ ή ΚΟΣΔΕΠ;
Την αρχή έκανε η ΠΟΣΔΕΠ, που θα μπορούσε να ακούει και στο όνομα ΚΟΣΔΕΠ (δηλαδή Κυβερνητική Ομοσπονδία Συλλόγων Διδακτικού Επιστημονικού Προσωπικού). Με απόφασή της, η πλειοψηφία της Διοικούσας Επιτροπής της Ομοσπονδίας κατακεραυνώνει τις καταλήψεις και τις ενοχλητικές κινητοποιήσεις συλλόγων διδασκόντων και καταρτίζει το εγχειρίδιο του "καλού" και "υπάκουου" πανεπιστημιακού που οφείλει να εφαρμόσει τον νόμο. "Οι επιφυλάξεις ή και αρνητικές εκτιμήσεις για τις πρόσφατες θεσμικές αλλαγές στην Ανώτατη Εκπαίδευση", τονίζεται στο εγχειρίδιο του καλού... στρατιώτη, "ακόμη και οι ενστάσεις αντισυνταγματικότητας που θα κριθούν αρμοδίως, δεν μπορούν να αποτελέσουν άλλοθι για διακοπή της λειτουργίας των ιδρυμάτων". Κάτω απ' αυτό το κατάπτυστο κείμενο, που απέχει παρασάγγας από τις θέσεις τις οποίες εκφράζει μήνες τώρα το πλειοψηφικό ρεύμα πανεπιστημιακών και φοιτητών για τη διάσωση του Πανεπιστημίου, βάζουν τις υπογραφές του η ΚΙΠΑΝ (ΠΑΣΟΚ), οι παρατάξεις των γιατρών, αλλά και η ΑΡΜΕ (ΔΗΜΑΡ). Να σημειωθεί ότι η συμμαχία του "Ανοικτού (στους εκβιασμούς) Πανεπιστημίου" αναρτά την απόφασή της στο site ESOS δύο ώρες πριν τη σχετική ψηφοφορία! Όλα κανονισμένα και προαποφασιμένα. Η αγωνιστική πρόταση που κατέθεσαν από κοινού η Συσπείρωση, η ΔΗΠΑΚ, το Δίκτυο και η Κίνηση ΔΕΠ-ΕΜΠ, η οποία είναι πλήρως εναρμονισμένη με τις αποφάσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας των συλλόγων διδασκόντων, απορρίφθηκε από τη συμμαχία των συνδικαλιστών της θεραπείας του σοκ στα πανεπιστήμια.

Δες μια ιδιοσυγκρασία...
Με τη δημοσιοποίηση της απόφασης της πλειοψηφίας της ΠΟΣΔΕΠ, αναλαμβάνουν... υπηρεσία κατά των καταλήψεων ο σύλλογος διδασκόντων ΔΕΠ του Οικονομικού Πανεπιστημίου και διάφορες γνωστές (και από το παρελθόν) πρωτοβουλίες διδασκόντων από το ΕΜΠ, το Πάντειο και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, οι οποίες εμφανίζουν την εξής ιδιοσυγκρασία: Επιδεικνύουν μια... ολύμπια ηρεμία μπροστά στις αποφάσεις της εκάστοτε εξουσίας, αλλά βγαίνουν από τα ρούχα τους με "τις αδιέξοδες καταλήψεις και τις ανέξοδες απεργίες" (από την ανακοίνωση των 142 του Πολυτεχνείου). Έχουν τέτοια ιερή αγανάκτηση κατά του πανεπιστημιακού και φοιτητικού κινήματος που ο σύλλογος ΔΕΠ του Οικονομικού Πανεπιστημίου, αυτή τη φορά, ξεπερνάει μέχρι και την Αν. Διαμαντοπούλου και αφού διαπιστώνει ότι "η κατάληψη των χώρων του πανεπιστημίου και η κατάργηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας από οποιαδήποτε οργανωμένη μειοψηφία ή και πλειοψηφία βρίσκεται εκτός του νομικού συστήματος της χώρας μας", ζητάει τη συνδρομή της πολιτείας προκειμένου να "διασφαλιστεί η αυτόνομη πρόσβαση στον χώρο εργασίας". Εδώ, έχουμε απευθείας πρόσκληση στις δυνάμεις του υπουργού Δημόσιας Τάξης, κ. Παπουτσή. Οι "124" της πρωτοβουλίας της Θεσσαλονίκης είναι πιο πονηροί. Ζητούν "από όλους τους θεσμικούς παράγοντες του ΑΠΘ" να λάβουν μέτρα κατά των καταλήψεων, διότι "κανείς και καμία δεν δικαιούται να στερεί από χιλιάδες φοιτητές και φοιτήτριες το δικαίωμα στη μόρφωση" και να απειλεί πανεπιστημιακούς δασκάλους "επειδή θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους".