ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ
ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
Ανοικτή επιστολή
προς τις νεοεισαχθείσες φοιτήτριες και τους νεοεισαχθέντες φοιτητές
της Φιλοσοφικής Σχολής του Ε.Κ.Π.Α.
Αγαπητές φοιτήτριες, Αγαπητοί φοιτητές,
Καταρχάς θα θέλαμε να σας συγχαρούμε για την εισαγωγή σας στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχετε εισαχθεί σε μία ιστορική σχολή της χώρας, μία εκ των τεσσάρων πρώτων που ιδρύθηκαν το 1836. Από την ίδρυσή της και μέχρι σήμερα η Σχολή μας προσφέρει υψηλής ποιότητας παιδεία στους φοιτητές της, προάγει τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες και παίζει πρωτεύοντα ρόλο στην πνευματική και πολιτιστική ζωή της χώρας μας.
Η εισαγωγή σας στο Πανεπιστήμιο συμπίπτει με την ψήφιση του νόμου 4009/2011 για την ανώτατη εκπαίδευση. Ο νόμος αυτός έχει προκαλέσει, ως γνωστόν, την έντονη αντίδραση του συνόλου σχεδόν της πανεπιστημιακής κοινότητας, η οποία και καταβάλλει έντονες προσπάθειες για τη μη εφαρμογή του. Σκοπός της παρούσας επιστολής είναι να επικοινωνήσουμε μαζί σας και να σας ενημερώσουμε για τις αρνητικές επιπτώσεις που θα έχει αυτός ο νόμος για το ελληνικό Πανεπιστήμιο και την ποιότητα των σπουδών σας.
Επιλέξαμε αυτόν τον τρόπο της άμεσης επικοινωνίας μαζί σας, διότι επί ένα έτος το Υπουργείο Παιδείας και τα Μ.Μ.Ε. έχουν αποδυθεί σε μια, άνευ προηγουμένου, ενορχηστρωμένη εκστρατεία απαξίωσης και δυσφήμησης του ελληνικού Πανεπιστημίου, χωρίς να παρέχεται η δυνατότητα αντίλογου από την πλευρά της ακαδημαϊκής κοινότητας. Συστηματικά υποτιμώνται: α) το διδακτικό και ερευνητικό έργο που μέσα σε πολύ αντίξοες συνθήκες επιτελείται στα Πανεπιστήμια της χώρας, β) η διεθνής επιστημονική παρουσία των Ελλήνων ακαδημαϊκών δασκάλων, γ) η άρτια επιστημονική κατάρτιση των αποφοίτων μας, χάρη στην οποία διακρίνονται στις μεταπτυχιακές τους σπουδές σε φημισμένα ιδρύματα του εξωτερικού και πολλοί/πολλές εξ αυτών σταδιοδρομούν με επιτυχία τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκοσμίως.
Επισημαίνουμε, λοιπόν, ότι ο νέος νόμος:
Αγνοεί παντελώς τις προτάσεις της πανεπιστημιακής κοινότητας για ουσιαστική μεταρρύθμιση στο ελληνικό Πανεπιστήμιο, τέτοια που χρειάζεται πραγματικά η ελληνική κοινωνία.
Σχεδιάστηκε βιαστικά και περιέχει αντιφάσεις, ανατροπές και διαπιστωμένες από έγκριτους συνταγματολόγους αντισυνταγματικές ρυθμίσεις, οι οποίες τον καθιστούν ανεφάρμοστο.
Επιφέρει σαρωτικές αλλαγές, οι οποίες οδηγούν σε πρακτικές που ακυρώνουν το δημόσιο χαρακτήρα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
Υπονομεύει την ακαδημαϊκή ελευθερία και ανατρέπει τη δημοκρατική τάξη εγκαθιστώντας όργανα διοίκησης (π.χ. κοσμήτορας), χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η κρίση και η βούληση της ακαδημαϊκής κοινότητας.
Καταργεί τους Τομείς – τα πραγματικά κύτταρα της αποκεντρωμένης ακαδημαϊκής λειτουργίας που συνδυάζουν διδασκαλία και έρευνα – και απαξιώνει τα Τμήματα με τέτοιο τρόπο, ώστε να αποβαίνουν διακοσμητικές εκπαιδευτικές δομές.
Προβλέπει «ευέλικτα» διετή και τριετή προγράμματα σπουδών, τα οποία είναι από πρακτική σκοπιά ανεφάρμοστα και από ακαδημαϊκή σκοπιά απολύτως κατακριτέα, αφού οδηγούν σε αποσπασματικές και επιφανειακές σπουδές.
Μετατρέπει τα Πανεπιστήμια σε υποβαθμισμένα κέντρα μεταλυκειακής εκπαίδευσης και τα πτυχία τους σε πιστοποιητικά δεξιοτήτων χωρίς κανένα αντίκρισμα. Με αυτόν τον τρόπο οι απόφοιτοι των Πανεπιστημίων ουσιαστικά δεν θα έχουν επαγγελματικά δικαιώματα και θα είναι απροστάτευτοι μέσα στο σκληρό και ανταγωνιστικό περιβάλλον της αγοράς εργασίας.
Προβλέπει τη δημιουργία και παράλληλη λειτουργία τριών ξεχωριστών Σχολών (μιας προπτυχιακής, μιας μεταπτυχιακής και μιας για τη διά βίου μάθηση), διασπώντας έτσι τον ενιαίο χαρακτήρα των σπουδών και δημιουργώντας δυσεπίλυτα πρακτικά προβλήματα, τα οποία τελικά θα συντελέσουν στη δραματική υποβάθμιση της παρεχόμενης παιδείας.
Οδηγεί σταδιακά στην εγκατάλειψη της ελληνικής γλώσσας ως μίας από τις κύριες γλώσσες επιστημονικής έκφρασης των Ελλήνων πανεπιστημιακών, καθώς επιβάλλει τη συμμετοχή αλλοδαπών κριτών στις αξιολογήσεις και εξελίξεις τους. Επιπλέον, δεν λαμβάνει μέριμνα για την αξιοποίηση και προβολή της γλώσσας και του πολιτισμού μας, για την ανάδειξη της χώρας μας σε διεθνές πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο, παρά τα όσα υπαινίσσεται ο τίτλος του.
Προκρίνει μια στυγνή λογική χρηματοοικονομικού και τεχνοκρατικού τύπου, η οποία, με μαθηματική ακρίβεια, θα αφανίσει τις ανθρωπιστικές σπουδές, τις οποίες έχει ανάγκη η ανθρωπότητα περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
Επιβάλλει στη λειτουργία των Πανεπιστημίων όρους ιδιωτικής εταιρείας, γεγονός που θα οδηγήσει με βεβαιότητα στη σταδιακή κατάργηση της δωρεάν παιδείας, στην επιβολή διδάκτρων στις προπτυχιακές σπουδές και στην πλήρη καθιέρωση των διδάκτρων στις μεταπτυχιακές σπουδές. Επισημαίνουμε ότι στη Σχολή μας πολλά μεταπτυχιακά προγράμματα είναι δωρεάν και μάλιστα λειτουργούν με μεγάλη επιτυχία. Αυτά υπό τις νέες συνθήκες θα οδηγηθούν είτε στο μαρασμό και την κατάργηση είτε στην αναγκαστική επιβολή διδάκτρων.
Μετακυλύει στους φοιτητές, τις φοιτήτριες και τις οικογένειές τους το κόστος των σπουδών. Ακόμα και η πρόβλεψη για φοιτητικά δάνεια παραπέμπει σε συνθήκες τέτοιες, ώστε οι φοιτητές που θα δανείζονται για να σπουδάσουν, να υποθηκεύουν το μέλλον τους.
Το όλο πνεύμα του νόμου τελικά δεν είναι η βελτίωση της ακαδημαϊκής λειτουργίας αλλά η συρρίκνωσή της και ο εναρμονισμός της με την οικονομία της αγοράς.
Αγαπητές φοιτήτριες, Αγαπητοί φοιτητές, σας καλωσορίζουμε και σας ευχόμαστε δημιουργική πορεία στις σπουδές σας. Ο δικός μας αγώνας ως ακαδημαϊκών λειτουργών και δασκάλων σας θα είναι διαρκής για: α) Δημόσιο και Δωρεάν Πανεπιστήμιο, β) εύρυθμη λειτουργία της Φιλοσοφικής Σχολής, γ) καλλιέργεια και πρόοδο των Ανθρωπιστικών Σπουδών, δ) προβολή της Γλώσσας και προαγωγή του Πολιτισμού και ε) στελέχωση της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης με άξιους λειτουργούς. Δεν μας πτοούν οι λειτουργικές αντιξοότητες (έλλειψη αιθουσών και υποδομών, εξουθενωτική υποχρηματοδότηση κλπ.), μας ανησυχεί, όμως, η αδυναμία των ιθυνόντων να κατανοήσουν ότι η ποιότητα του Πανεπιστημίου και των Ακαδημαϊκών Σπουδών συνιστά εχέγγυο για την πρόοδο της κοινωνίας ως συνόλου και για την ανάδειξη κάθε μέλους της.
Για το Δ.Σ. του Συλλόγου
Ο Πρόεδρος, Ο Γραμματέας
Γεράσιμος Γ. Ζώρας, Ανδρέας Ν. Μιχαλόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου