ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
Την Τρίτη 4/10/2011, μετά το τέλος της Γεν. Συνέλευσης του Συλλόγου φοιτητών Χημείας και αφού ο σύλλογος αποφάσισε ξανά κατάληψη της σχολής με διπλή εξεταστική Γενάρη- Φλεβάρη, με εμβόλιμη για τους επι πτυχίω μετά το τέλος των κινητοποιήσεων, προχώρησε σε μαζική παράσταση 100 και πλέον ατόμων στο γραφείο του προέδρου Α. Γιαννακουδάκη. Η απόφαση των φοιτητών διέπονταν από το πνεύμα διασφάλισης ότι κανενός είδους εκδικητική συμπεριφορά και εκβιασμός απ’ το καθηγητικό μπλοκ και τα διοικητικά όργανα του Τμήματος, δε θα μπορούσε να υλοποιηθεί στις πλάτες των φοιτητών. Από κοινού μεθοδεύσεις προέδρου- καθηγητών και συγκεκριμένων φοιτητικών παρατάξεων βάφτισαν αποφάσεις, κατά παράβαση ακόμα- ακόμα της πολυαναφερόμενης «νομιμότητας» στην προηγούμενη διαδικασία συνέλευση Τμήματος, απαρτίες ανύπαρκτες και προχώρησαν διεκπεραιώνοντας με το στανιό ορισμό εξεταστικών εξπρές, για όλο το ακαδημαϊκό έτος, στο πνεύμα εφαρμογής και του νέου νόμου Διαμαντοπούλου. Η συγκεκριμένη ενέργεια μαζικής παράστασης αιφνιδίασε και άγχωσε τον Α. Γιαννακουδάκη (γεγονός που αποδεικνύεται και από την κατάπτυστη γραπτή αναφορά του την επόμενη μέρα) που προφανώς θεωρούσε ότι το κομπρεμί του με την παραδοσιακή δεξιά του Σ.Φ. Χημείας αρκούσε για την επιβολή της «κανονικότητας» και του ρεβανσισμού, όπως προστάζουν τα κυβερνητικά λογίδρια. Αυτό ίσως «δικαιολογεί» και την μυωπική «αναφορά» του για μειοψηφίες 30-40 ατόμων και τον πανικό του να βρει ερίσματα στις πιο αντιδραστικές φωνές μελών ΔΕΠ όλων των ΑΕΙ. Η στοχοποίηση συμφοιτητή μας ( για «απαλλοτρίωση» απ’ το σύλλογο του ιδιόκτητου προτζέκτορα του, παρά το γεγονός ότι « αυτός για μας θα έδινε και το βρακί του» όπως χαρακτηριστικά έλεγε) εκτός απ’ την χυδαιότητα της αναφοράς του και ρόλο καταδότη άλλης εποχής, ενέχει στρατηγικούς στόχους πειθαρχικής θωράκισης και αυταρχισμού του εκπαιδευτικού μηχανισμού, στις επιταγές της επιβαλλόμενης εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης.
Η αντιπαράθεση με τον εν λόγω φορέα διοικητικής θεσμικής εξουσίας δεν αφορά μόνο στον τραγέλαφο που προκαλούν τέτοιου τύπου αναφορές που δίνονται στο υπουργείο από τους έμπιστους της πολιτικής του, φανερώνουν σημαντικές αντιφάσεις του καθηγητικού σώματος, των διοικητικών οργάνων και εν τέλει των στρατηγικών στόχων του καθενός. Ενδεικτικό της αντίφασης, είναι το αντιπαραθετικό της απόφασης του συνδικαλιστικού οργάνου των καθηγητών –απόφαση ΕΣΔΕΠ για στήριξη των πολύμορφων δράσεων των φοιτητών- και από την άλλη η σκληρή πολεμική στο φοιτητικό κίνημα και στους φοιτητικούς συλλόγους που συνεχίζουν να βαδίζουν στο δρόμο του ανυποχώρητου αγώνα. Θα μπορούσε να πει κανείς, ότι αυτά τα γεγονότα αφορούν στις μικροφιλοδοξίες καθενός (για μια θέση στα εκλεκτορικά και στα συμβούλια διοίκησης) χειρότερα όμως, φανερώνει τακτικές κινήσεις πόλωσης λιγότερο ή περισσότερο με την πολιτική γραμμή της κυβέρνησης αναλόγως της δυναμικής του φοιτητικού κινήματος και της προοπτικής ανατροπής ενός νομοσχεδίου που διαλύει κάθε έννοια δημόσιου χαρακτήρα των Πανεπιστημίων.
Όλοι αυτοί γνωρίζουν καλά ότι οι φοιτητές δεν τρομοκρατούνται, δεν εκβιάζονται, ξεβράζουν στοχοποιήσεις και απειλές. Οι πραγματικοί συσχετισμοί βρίσκονται στα φοιτητικά αμφιθέατρα και στην πρωτοπορία του κινήματος, που είναι η συντριπτική πλειοψηφία της ακαδημαϊκής κοινότητας, στους φοιτητές. Το φοιτητικό κίνημα, παρά την απροκάλυπτη καταστολή των συλλήψεων και των ξυλοδαρμών, των στοχοποιήσεων και των εκβιασμών, βαδίζει την έκτη βδομάδα καταλήψεων και κινητοποιήσεων απέναντι σε ένα νομοσχέδιο και μια πολιτική που τσακίζει το παρόν και υποθηκεύει το μέλλον μας. Ποιος το σταματάει; Σε αυτήν τη συγκυρία όποιος υπονομεύει την αντίσταση του λαού θα πάρει τη θέση του στην ιστορία, στον κάλαθο των αχρήστων. Η αδρή γραμμή χαράζεται από τους ανυποχώρητους αγώνες και χωρίζει τα υποκείμενα της ιστορίας σε δυο μπάντες. Ποιος θα τολμήσει να πάρει θέση εκδίκησης, να τιμωρήσει, να επωμιστεί την ευθύνη της κυβέρνησης, τη δικαιοδοσία αυτής της πολιτικής μέσα στην κοινωνία και τις σχολές.
Καταγγέλλουμε την χυδαία στάση καταδότη του προέδρου Α.Γιαννακουδάκη. Καταγγέλλουμε τη στοχοποίηση του συμφοιτητή μας, (που στη θέση του θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε) καθώς και την δεσποτική απαίτηση του προέδρου από τους φύλακες του πανεπιστημίου να καταστείλουν τους φοιτητές. Η απειλή ότι «αν δεν πράξετε αυτό που λέω, θα το πληρώσετε» σε εργαζομένους του ΑΠΘ, που καμία ευθύνη δεν έχουν και δεν απορρέει από πουθενά η εργαλειακή τους χρήση από κάθε έναν καθηγητή να έρχονται αντιμέτωποι με τους φοιτητές, απαντιέται από εμάς σε στήριξη των εργαζομένων και απεγκλωβισμό τους από απειλές απολύσεων και περικοπές, που τους ασκούνται από καθηγητές η’ διοικητικούς κλητήρες.
Ο σύλλογος φοιτητών Χημείας και οι μορφές συλλογικής πάλης διασφαλίζουν τα δικαιώματα μας, το συλλογικό μας συμφέρον. Κάθε απόφασή μας ενέχει το πολιτικό στοιχείο, συλλογικού δρόμου η’ ατομικότητας. Μια κινηματική γραμμή πάντα διασφάλιζε και θα διασφαλίζει ότι εκβιασμοί και εκδικήσεις, νομοσχέδια και επιβολές θα περάσουν στο σκοτάδι της ιστορίας.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΧΗΜΙΚΟΥ
Σχόλιο: Αλληλεγγύη στους αγωνιζόμενους φοιτητές του Χημικού του ΑΠΘ που αντιμετωπίζουν και την παρέμβαση των αισθητηρίων οργάνων της αλήθωρης αστικής δικαιοσύνης. Ήρθε πράγματι η ώρα να δείξουν οι σύλλογοι των ΔΕΠ αν αξίζουν κάτι παραπάνω από την κοινή χλεύη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου