Να ηττηθεί η πολιτική του μνημονίου και οι εντολοδόχοι της! Σύλλογος Φοιτητών Ιατρικής Πανεπιστημίου Κρήτης

Πηγή:Indymedia

Δε θέλω να μου αγχώνεσαι. Κατάληψη θες; ΟΚ! Ρε τι φρούτα βγάζει το Mount Sinai!

 Ψήφισμα

Η ελληνική κοινωνία και η νεολαία βιώνουν μια άνευ προηγουμένου επίθεση σε ότι αφορά την ίδια τους τη ζωή. Η εργασία, η υγεία, η μόρφωση, οι μεταφορές μπαίνουν στο στόχαστρο των διεθνών και ντόπιων αρπακτικών και μετατρέπονται από κεκτημένα δικαιώματα σε προνόμια. Η χώρα μας ζει μια πρωτοφανή κατάσταση, όπου το ΔΝΤ, η ΕΕ και η κυβέρνηση σχεδιάζουν και προχωρούν από κοινού στη δημιουργία μιας ανθρώπινης χωματερής, μιας αποθήκης ανθρώπινης δυστυχίας, ενός τόπου πολύ διαφορετικού από πριν. Η αντιδημοκρατική εκτροπή που φέρνει το μνημόνιο, η καθολική απονομιμοποίηση της κυβέρνησης στα μάτια του λαού, η στάση της κυβέρνησης που χτυπά, τρομοκρατεί, φυλακίζει, προσπαθεί να τσακίσει όποιον αντιδρά δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα.
Από την άλλη βλέπουμε καθημερινά από τους σταθμούς διοδίων και την Κερατέα μέχρι τη μάχη των εργαζομένων και των επιβατών στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη και τη μεγαλειώδη απεργία στις 23/2, την κοινωνική οργή να φουντώνει, να στοχοποιεί το πολιτικό σύστημα, να απαιτεί αλλαγή, να μην μπορεί να αναχαιτιστεί παρόλους τους χειρισμούς της κυβέρνησης των δοσίλογων.
Στα πλαίσια αυτά μέλη του ΣΦΙΚ την προηγούμενη Πέμπτη θέλησαν να διαμαρτυρηθούν στην επίσκεψη του Υπουργού Υγείας, Ανδρέα Λοβέρδου, που παρευρέθηκε στην τελετή αδελφοποίησης του ΠΑΓΝΗ με νοσοκομείο της Κύπρου. Απέναντι μας βρήκαμε:

•  την εξοργιστική στάση των κυβερνητικών εκπροσώπων που έπαιζαν πραγματικά κρυφτούλι όλη τη μέρα
•  έναν υπουργό που κρυβόταν πίσω από κουρτίνες, που με την αδιάφορη στάση εξόργισε τοπικούς παράγοντες, ανάμεσα στους οποίους και τον δήμαρχο Αρκαλοχωρίου που δεν πήρε καμία δέσμευση για το “ασθμάνων” δημόσιο σύστημα υγείας αλλά και για επαγγελματικά δικαιώματα του έλληνα γιατρού
•  δυνάμεις της ασφάλειας και διμοιρία των ΜΑΤ που μας χτύπησαν, μας τρομοκράτησαν με προληπτικές εξακριβώσεις στοιχείων, μας προπηλάκισαν.

Φαίνεται έτσι εννοεί τη δημοκρατία ο υπουργός και η κυβέρνηση του.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά με περίσσεια έκπληξη και στενοχώρια είδαμε άρθρο του καθηγητή φαρμακολογίας στο τμήμα μας, κου Αχιλλέα Γραβάνη να μιλά για φοιτητές-τρομοκράτες, για προσωπική και παραδειγματική τιμωρία των φοιτητών που διαμαρτυρήθηκαν, για πανεπιστήμιο όμηρο στα χέρια μειοψηφιών, για φοιτητές που βρίζουν απειλούν και βιοπραγούν. Διατύπωσε μάλιστα και την απίστευτη πρόταση να κλείσει τώρα το πανεπιστήμιο από τις υπεύθυνες αρχές, από το να το κλείσουν 10 επώνυμοι φοιτητές μιας αριστερίστικης γκρούπας που λυμαίνεται το χώρο του πανεπιστημίου.



Καταρχάς θα θέλαμε να συστήσουμε στον κο Γραβάνη περισσότερη ηρεμία και νηφαλιότητα, καθότι σαν πανεπιστημιακός καθηγητής θα έπρεπε να λειτουργεί σαν παιδαγωγός και όχι σαν τιμωρός. Τον γνωρίζουμε βέβαια από παλιά:

•  Ήταν ξεκάθαρα υπέρ του νόμου-πλαίσιο της υπουργού Γιαννάκου και της αναθεώρησης του άρθρου 16 που κατέρρευσε από τη μαζική κινητοποίηση των φοιτητών και της εκπαιδευτικής κοινότητας το καλοκαίρι του 2006 και το χειμώνα του 2007.
•  Πρόσφατα δήλωσε τη στήριξη του στο νόμο που ετοιμάζεται να φέρει η Υπουργός Παιδείας, κα Διαμαντοπούλου ο οποίος βάζει ταφόπλακα σε ότι έχει απομείνει από το δημόσιο πανεπιστήμιο.
•  Έχει κατεπανάληψη αρθρογραφήσει περί μειοψηφιών και βανδάλων, έχει εξάρει το ήθος του πρύτανη Παλλήκαρη και πρωτοστάτησε στην σωτηρία του, όταν ένα χρόνο πριν το σύνολο της ακαδημαϊκής κοινότητας ζητούσε να παραιτηθεί.

Μάλλον για άλλη μια φορά θέλησε να δώσει τα διαπιστευτήρια του προαλοιφόμενος για τις προεδρικές εκλογές που έρχονται στο τμήμα. Και μάλιστα το κάνει αυτό υπερασπιζόμενος έναν Υπουργό που ούτως ή άλλως ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων η επίσκεψη του στην Κρήτη. Και μάλιστα το κάνει αυτό ενώ η διαμαρτυρία ενάντια στον υπουργό έγινε σε ένα απόμακρο (και υπερπολυτελές) μέγαρο, μακριά από “το πανεπιστήμιο και το άσυλο που κάποιοι λυμαίνονται”. Πολύ πρεμούρα έχει ο κύριος καθηγητής να υπερασπιστεί το ξοφλημένο πολιτικό προσωπικό της χώρας.
Μήπως πρέπει οι πολίτες να παίρνουν και την άδεια του για να διαδηλώσουν; Μήπως όλοι οι πολίτες που αυθόρμητα αποδοκιμάζουν τα στελέχη της κυβέρνησης σε ταβέρνες, εκδηλώσεις, σε Ελλάδα και εξωτερικό είναι και αυτοί 10 φοιτητές που ανήκουν σε “αριστερίστικες γκρούπες που λυμαίνονται το δημόσιο πανεπιστήμιο”.

Σαν Σύλλογος Φοιτητών της Ιατρικής πρέπει να απομονώσουμε τα ουρλιαχτά που μας γυρνούν αρκετά χρόνια πίσω σε μέρες μαύρες για το λαό της χώρας, που στοχοποιούν και προσπαθούν να εκφοβίσουν συμφοιτητές μας, που αντιγράφουν πιστά τις συμπεριφορές του κου Πάγκαλου και του σάπιου πολιτικού προσωπικού που έχει ρημάξει τη χώρα και φορτώνει την ευθύνη στις πλάτες μας.

•  Αλήθεια κύριε Γραβάνη ποιος έχει καταντήσει τα πανεπιστήμια χώρους διαπλοκής και μίζας; Αλήθεια ποιος έχει καταντήσει το ΠΑΓΝΗ άντρο του φακελακίου, παράδεισο για τις φαρμακευτικές εταιρείες, κάστρο της ρεμούλας και εσχάτως υπό διάλυση;
•  Αλήθεια ποιος ασκεί τρομοκρατία όταν παίρνουμε πτυχία με πολύ κόπο, και στη συνέχεια περιμένουμε για ειδικότητα τόσα χρόνια και στο ενδιάμεσο κάνουμε στην καλύτερη τους εφημεριάκηδες (ακόμα και συνάδελφοι με εφάμιλλο με το επιστημονικό σας έργο, δεν έχουν δουλειά σήμερα);
•  Αλήθεια το δημόσιο πανεπιστήμιο ποιος προσπαθεί να το κλείσει σήμερα, με την υποχρηματοδότηση του από το κράτος να έχει φτάσει στα χειρότερα επίπεδα από την χούντα και μετά; Ποιός υποχρηματοδοτεί τόσα χρόνια την έρευνα δένοντας πισθάγκωνα την δυνατότητες του ελληνικού πανεπιστημίου;
•  Αλήθεια ποιοι φοβούνται να δουλέψουν και να μιλήσουν στην Ιατρική;

Η προσπάθεια στοχοποίησης και τρομοκράτησης μελών του ΣΦΙΚ δε θα περάσει. Θα βάλουμε κόκκινη γραμμή στην προσπάθεια εκφασισμού και αντιδραστικοποίησης που προσπαθιέται να εγκατασταθεί στο νέο πανεπιστήμιο της κας Διαμαντοπούλου με προεξάρχων τον καθηγητή Γραβάνη στην Ιατρική Σχολή.
Σαν ΣΦΙΚ έχουμε άλλες αρχές και αξίες και εκτιμούμε οτι τέτοιες περιθωριακές απόψεις δεν απηχούν το σύνολο των πανεπιστημιακών μας καθηγητών. Το επόμενο διάστημα θα προωθήσουμε με όλα τα πιθανά μέσα τον διάλογο για τα προβλήματα του ελληνικού πανεπιστημίου αλλά και την αντίσταση ενάντια στη διάλυση που έρχεται.

Σχόλιο: Για το σχόλιο δείτε εδώ