Καθώς όλο και περισσότερα αγγλικά πανεπιστήμια εκδηλώνουν την πρόθεσή τους να αυξήσουν τα δίδακτρά τους στις 9.000 στερλίνες (10.300 ευρώ) από το νέο ακαδημαϊκό έτος, το ερώτημα που γεννιέται είναι εάν η κυβέρνηση συνασπισμού Κάμερον-Κλεγκ μπορεί να αντεπεξέλθει στις νέες κοινωνικο-οικονομικές προκλήσεις στο τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης ή θα πέσει θύμα της «μεταρρυθμιστικής» πολιτικής της;
Αν και είναι ακόμα νωρίς για να βγάλει κανείς συμπεράσματα, ωστόσο εκτιμάται ότι όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων που θα επιλέξουν να αυξήσουν τα δίδακτρά τους προς το ανώτατο όριο, τόσο μεγαλύτερο θα είναι το οικονομικό βάρος που θα χρειαστεί να σηκώσει η κυβέρνηση και, κατά συνέπεια, τόσο μεγαλύτερο το πολιτικό κόστος.
Γιατί η κυβέρνηση είναι αυτή που θα κληθεί, σε πρώτη φάση, να πληρώσει τα δίδακτρα. Η αποπληρωμή των διδάκτρων – δανείων από τους ίδιους τους φοιτητές αρχίζει μετά τη λήξη των σπουδών με την επαγγελματική αποκατάσταση και εφόσον ο απόφοιτος έχει ετήσιο εισόδημα που ξεπερνά τις 21.000 στερλίνες (περίπου 24.000 ευρώ).
Αναμφισβήτητα υπάρχουν και εκείνοι που δεν θα καταφέρουν ποτέ να αποπληρώσουν το συνολικό ποσό και το εναπομείναν χρέος θα επιβαρύνει τον Βρετανό φορολογούμενο. Και αν λάβουμε υπ’ όψιν ότι κατά μέσο όρο υπάρχουν 69 πτυχιούχοι υποψήφιοι για κάθε κενή θέση εργασίας, το μέλλον δεν διαφαίνεται ιδιαίτερα ευοίωνο και ελπιδοφόρο.
Εκφράζονται, επίσης, φόβοι ότι η αύξηση των διδάκτρων στα αγγλικά πανεπιστήμια θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στην τοπική οικονομία των πόλεων εκείνων που κατά, μεγάλο βαθμό, «κινείται» και στηρίζεται τόσο από τους Βρετανούς όσο και από τους ξένους φοιτητές που σπουδάζουν στα τοπικά πανεπιστήμια.
Παράλληλα, η φοιτητική μετανάστευση Άγγλων σε πανεπιστήμια της Σκωτίας θέτει ζήτημα διάκρισης και άνισης μεταχείρισης των Άγγλων φοιτητών στην ίδια τους τη χώρα. Η διαφοροποίηση στο εκπαιδευτικό σύστημα επιτρέπει τη δωρεάν φοίτηση των Σκωτσέζων στα ντόπια πανεπιστήμια, όχι όμως των Άγγλων. Παρ’ όλα αυτά όσοι Άγγλοι φοιτητές καταφέρουν να εισαχθούν σε πανεπιστημιακά ιδρύματα της Σκωτίας, θα επωφεληθούν από το σημαντικά χαμηλότερο συνολικό κόστος και εξίσου υψηλό επίπεδο σπουδών.
Εικάζεται ότι οι υπουργοί της βρετανικής κυβέρνησης θεώρησαν βέβαιο ότι θα υπάρχει διαφοροποίηση στα ποσά των διδάκτρων που θα επέλεγαν να χρεώσουν τα διάφορα πανεπιστήμια και τα ποσά αυτά δεν θα ξεπερνούσαν τις 7.500 στερλίνες ( 8500 ευρώ) ετησίως κατά μέσο όρο.
Γίνεται πλέον όλο και πιο ξεκάθαρο, όμως ότι η πλειοψηφία των πανεπιστημίων «απρόθυμα» θα υιοθετήσει αυξήσεις κοντά στο ανώτατο όριο με βασικό επιχείρημα την παροχή υψηλού επιπέδου σπουδών και λίγα πανεπιστημιακά ιδρύματα θα αποτελέσουν εξαίρεση.
Σχετικά ελκυστικές και, ίσως, αναπόφευκτες λύσεις στο συγκεκριμένο πρόβλημα με τις οποίες φαίνεται ότι φλερτάρει η κυβέρνηση συνασπισμού, είναι η μείωση του αριθμού των εισακτέων και περαιτέρω μείωση της άμεσης χρηματοδότησης των πανεπιστημίων.
Ανεξάρτητα από το δρόμο που θα επιλέξει να ακολουθήσει η κυβέρνηση, γεγονός είναι ότι η διαμάχη αυτή έχει εξελιχθεί σε μεγάλο πονοκέφαλο για τους αρμόδιους υπουργούς, με τις φοιτητικές ενώσεις από τη μία να θέτουν ζήτημα ταξικού αποκλεισμού και διασφάλισης δίκαιης πρόσβασης στην Παιδεία και την κυβέρνηση, από την άλλη, να κινδυνεύει να μείνει μεταξεταστέα.
Όλα φαίνεται ότι θα κριθούν μέσα στο καλοκαίρι. Τα αγγλικά πανεπιστήμια έχουν προθεσμία μέχρι τις 19 Απριλίου να υποβάλλουν τις προτάσεις τους στην αρμόδια κυβερνητική υπηρεσία (Offa), η οποία με τη σειρά της θα ανακοινώσει πριν τα μέσα Ιουλίου ποια πανεπιστήμια έχουν λάβει έγκριση για αύξηση των διδάκτρων πάνω από τις 6.000 λίρες (6800 ευρώ).
Μέχρι τότε οι Έλληνες γονείς που σκόπευαν να στείλουν τα παιδιά τους σε κάποιο αγγλικό πανεπιστήμιο το 2012, όπως και οι ίδιοι οι Βρετανοί, θα βρίσκονται αντιμέτωποι με το δίλημμα… «to do or not to do?»
*Η Πέννυ Παπαδοπούλου είναι μέλος της Εθνικής Ένωσης Δημοσιογράφων Βρετανίας και Γραμματέας της Οργανωτικής Επιτροπής των Young Diplomats in London.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου