Σε σύσκεψη των συλλόγικών φορέων των εκδοτών αποφασίστηκε η προσωρινή αναστολή έναρξης της διανομής των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων του εαρινού εξαμήνου, αποστολή του συγκεκριμένου αιτήματος στο υπουργείο παιδείας και διοργάνωση ενημερωτικής συνέντευξης τύπου.
Η απόφαση:
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Κατά τη χθεσινή έκτακτη σύσκεψη της Π.Ο.Ε.Β., του Σ.Ε.Ε.ΒΙ., του Σ.Ε.Β.Α. και του Σ.ΕΚ.Β. στην αίθουσα συνεδριάσεων της Π.Ο.Ε.Β., αποφασίστηκαν ομόφωνα τα εξής:
• Η αποστολή αιτήματος προσωρινής αναστολής της έναρξης διανομής των επιστημονικών συγγραμμάτων του εαρινού εξαμήνου προς το ΥΠΔΒΜΘ και τη ΕΔΕΤ Α.Ε.και
• Η διοργάνωση συνέντευξης Τύπου στη Στοά του βιβλίου, για την οποία θα ενημερωθείτε έγκαιρα.
Καλούνται όλοι οι εκδότες, οι οποίοι διανέμουν επιστημονικά συγγράμματα, να αναστείλουν τη διανομή των διδακτικών συγγραμμάτων μέχρι το ΥΠΔΒΜΘ να απαντήσει επίσημα για την τακτοποίηση των οικονομικών του οφειλών απέναντί μας και για την οριστικοποίηση της νέας κοστολόγησης.
Η επιστολή προς το υπουργείο παιδείας:
Προς την
Κυρία Άννα Διαμαντοπούλου
Υπουργό Παιδείας διά βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων
Κοινοποίηση προς:
Τον Υφυπουργό, κύριο Ιωάννη Πανάρετο
Τον Γενικό Γραμματέα, κύριο Βασίλειο Κουλαϊδή
Τον Ειδικό Γραμματέα Ανώτατης Εκπαίδευσης, κύριο Βασίλειο Παπάζογλου
Προς το Εθνικό Δίκτυο Έρευνας και Τεχνολογίας Α.Ε.
Αξιότιμη κα Υπουργέ,
Σε συνέχεια της από 15-03-2011 επιστολής με αρ. πρωτ. 36/Τ2 και κατόπιν ομόφωνης απόφασης του κλάδου, παρακαλούμε να ανασταλεί η έναρξη διανομής επιστημονικών συγγραμμάτων κατά το εαρινό εξάμηνο του 2011, μέχρι να διασαφηνιστούν από το ΥΠΔΒΜΘ επισήμως τα θέματα της ανωτέρω επιστολής.
ΣΧΕΤΙΚΑ
Πηγή:Index Online
Aτασθαλίες στην παραγωγή και τη διάθεση των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων
Το μήνα που μας πέρασε γράφτηκαν πολλά, ενθαρρυντικά και απογοητευτικά, για την Ανώτατη Παιδεία. Ενθαρρυντικά με αφορμή την πρόταση του υπουργείου για μεταρρυθμίσεις στη λειτουργία και τη διοίκηση των πανεπιστημίων. Απογοητευτικά αναφορικά με τις πληροφορίες που έδωσε στις εφημερίδες η ηγεσία του υπουργείου για φοβερές ατασθαλίες στην παραγωγή και τη διάθεση των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων εκ μέρους των εκδοτών, που ως κλάδος «λυμαίνονται» το δημόσιο χρήμα και ουκ ολίγοι πλουτίζουν ασύστολα, οι κρατικοδίαιτοι. Αυτά τα δημοσιεύματα πλήττουν ευθέως την αξιοπιστία και το κύρος των εκδοτικών επιχειρήσεων.
Τα παραπάνω δημοσιεύματα συνδέονται μεταξύ τους και αποκτούν ιδιαίτερη σημασία σ’ αυτή την εύθραυστη εποχή της οικονομικής κρίσης και της ηθικής έκπτωσης. Η ερμηνεία τους χρειάζεται νηφαλιότητα για την αποτίμηση της κατάστασης που διαμορφώνεται. Ήδη, κάποιοι διδάσκοντες που ξεχωρίζουν στο έργο τους και τιμούν το αξίωμά τους προειδοποιούν για την απαξίωση του ανθρώπινου κεφαλαίου της εκπαίδευσης και θεωρούν θεμελιώδη προϋπόθεση για την έξοδο της χώρας από την κρίση την αποκατάσταση της αξιοκρατίας. Θα συμπληρώσω, αποκατάσταση της αξιοκρατίας σε όλες τις συνιστώσες του αγαθού της εκπαίδευσης.
Συγχρόνως, όμως, διαπιστώνει κανείς ότι μέσω δημοσιευμάτων και επίσημων δηλώσεων ενορχηστρώνεται μια καμπάνια δυσφήμισης και απαξίωσης επιχειρήσεων που λειτουργούν στο πλαίσιο της εντιμότητας διατηρώντας υψηλή την ποιότητα του τελικού αγαθού που παράγουν, πράγμα διόλου εύκολο στις παρούσες συνθήκες. Δημιουργείται, λοιπόν, το ερώτημα:
Γιατί δεν στέλνει η υπουργός στον εισαγγελέα τα επιβαρυντικά στοιχεία που έχει συγκεντρώσει; Αυτό σίγουρα θα ξεκαθάριζε το ομιχλώδες πελατειακό τοπίο όπου πλανώνται τα τελευταία χρόνια υπόρρητες και σήμερα ευθείες καταγγελίες για κόλπα και μαγειρέματα που απορροφούν παρανόμως λεφτά του κράτους. Η εξυγίανση είναι σήμερα επιθυμητή περισσότερο παρά ποτέ. Συμπτωματικά, είναι πλέον και εύκολη, με την ηλεκτρονική καταγραφή και παρακολούθηση από τη μεριά του υπουργείου των δωρεάν συγγραμμάτων που παίρνουν οι φοιτητές, μέσω του προγράμματος Εύδοξος. Αυτή η καινοτόμος εφαρμογή λειτούργησε επιτυχώς το χειμερινό εξάμηνο που τελειώνει σε λίγες μέρες.
Το πρώτο βήμα για την αναβάθμιση της Ανώτατης Παιδείας έγινε ήδη. Σίγουρα χρειάζονται πολλά βήματα ακόμη, και πολύ δυσκολότερα, στο βαθμό που προϋποθέτουν την αλλαγή νοοτροπίας και συμπεριφορών, για την εξυγίανση. Και κυρίως, απαιτείται αμοιβαία εμπιστοσύνη.
Η εικόνα που δημιουργείται στην κοινή γνώμη δεν είναι σωστή. Κάποια σημεία αξίζει να διαφωτιστούν και κάποιες αλήθειες για τους «άρπαγες» εκδότες πρέπει να ειπωθούν. Θα προσπαθήσω, απηχώντας πιστεύω την άποψη πολλών στον κλάδο, να δώσω αριθμητικά και την άλλη οπτική, αυτή του εκδότη.
Πρώτον, τα στοιχεία που δίνει το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, ο επίσημος φορέας άσκησης πολιτικής βιβλίου, δυστυχώς δεν είναι ακριβή. Οι εκδότες πανεπιστημιακών συγγραμμάτων όλων των θεματικών αντικειμένων δεν είναι περισσότεροι από τριακόσιοι. Ο αριθμός «πάνω από χίλιοι» περιλαμβάνει και καθηγητές σε ΑΕΙ ή ΤΕΙ που εκδίδουν και προωθούν μόνοι τους τα βιβλία τους, αναλαμβάνοντας ένα ρόλο πέρα από αυτόν του διδάσκοντα. Είναι, συνεπώς, τουλάχιστον πρόχειρο ο κρατικός φορέας βιβλίου να μη δίνει σωστά στοιχεία, δημιουργώντας έτσι στην κοινή γνώμη μια αίσθηση κατάρρευσης, έλλειψης ελέγχου και διαφθοράς, που δεν αντιστοιχεί στην πραγματικότητα.
Δεύτερον, τα τελευταία 7 χρόνια το ποσό της κρατικής δαπάνης για συγγράμματα κυμάνθηκε, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, μεταξύ 40 και 45 εκατομμυρίων ευρώ, ποσό διόλου υπέρογκο για την κοινωνική ανάγκη την οποία καλύπτει. Διότι, και έχει ενδιαφέρον να επιμείνω σε κάποιες λεπτομέρειες, η τιμή του βιβλίου ορίζεται μονομερώς από τον αγοραστή υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων στο περίπου 40% της τιμής «καταλόγου» του εκδότη. Ας σημειωθεί ότι σε αυτή τη διαδικασία «κοστολόγησης» δεν έχει καμιά σημασία αν το βιβλίο είναι γραμμένο ελληνικά ή έχει μεταφραστεί ή αν η εκτύπωση είναι ασπρόμαυρη ή τετράχρωμη. Είναι, νομίζω, αυτονόητο πού οδηγεί αυτή η πρακτική. Αυτό δείχνει βέβαια τη δυσπιστία του κράτους –που τυχαίνει να έχει μονοψωνιακή δύναμη (μοναδικός πελάτης)– απέναντι στις εκδοτικές επιχειρήσεις, αλλά εκφράζει και την περιφρόνηση για τον κόπο όλων εκείνων που συντελούν στην παραγωγή βιβλίων (μεταφραστών, διορθωτών, σελιδοποιών, τυπογράφων) συμβάλλοντας σε ένα ποιοτικό αποτέλεσμα.
Χώρια απ’ όλα αυτά, οι συνεχείς αυξήσεις του ΦΠΑ στο βιβλίο απορροφώνται αναγκαστικά σε μια αγορά που συρρικνώνεται θεαματικά, ενώ όσοι εκδότες δικαιούνται επιστροφή ΦΠΑ θα πρέπει να περιμένουν, άγνωστο για πόσο. Δεν ξέρω αν αυτά επιβεβαιώνουν τη δηλωμένη πρόθεση της ηγεσίας του υπουργείου για ανάδειξη της αριστείας. Πράγματι, αξιόλογοι επιστήμονες που αποφοιτούν από καλά εγχώρια πανεπιστήμια, στη διάρκεια των σπουδών τους διάβασαν φροντισμένα και σωστά συγγράμματα.
Τρίτον, κάθε εταιρεία είναι ζωντανός οργανισμός που αντλεί από το εξωτερικό περιβάλλον το καύσιμο για τη λειτουργία του – και καίγεται αν υπερθερμανθεί. Η αγορά είναι πολύ μικρή και ο «υγιής» ανταγωνισμός διόλου αμελητέος. Αν προσθέσει κανείς σ’ αυτό τις τεράστιες δανειακές ανάγκες που δημιουργεί το γεγονός ότι το υπουργείο καθυστερεί να πληρώσει τα οφειλόμενα για 18 και πάνω μήνες (ενώ οι εκδότες πρέπει να έχουν έτοιμα τα προς διανομή συγγράμματα στην αρχή του κάθε εξαμήνου και να επιβαρύνονται εκείνοι και όχι ο «πελάτης» με τα έξοδα αποστολής σε κάθε σημείο της επικράτειας, διαπιστώνει, νομίζω, την άδικη μεταχείριση.
Τέταρτον, δεν θα συμφωνήσω ότι πρόκειται για φούσκα εν αναμονή, όπως τιτλοφορεί σχετικό άρθρο του ο Πάσχος Μανδραβέλης (Καθημερινή, 9/12/2010). Ο κλάδος αυτός δεν περιμένει μοιρολατρικά τα μελλούμενα. Οι υγιώς σκεπτόμενοι εκδότες κοιτάζουν μπροστά, οργανώνονται, κόβουν το περιττό λίπος, εξυγιαίνουν τη λειτουργία τους, σχεδιάζουν συνέργειες και προετοιμάζονται για το μέλλον, όπως εκείνοι καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον το αντιλαμβάνονται.
Στο πρόσφατο παράδειγμα της επιτυχούς εφαρμογής, παρά τις κάποιες, λίγο-πολύ αναμενόμενες, ατέλειες του Εύδοξου, βοήθησαν και εκδότες με διορθωτικά σχόλια και επισημάνσεις, εκδότες που δεν «αναβάλλουν» το μέλλον αλλά εξορμούν για να το κατακτήσουν. Αυτή η καινοτόμος προσπάθεια αποδεικνύει σίγουρα ένα: η συμπόρευση όλων των φορέων που συμμετέχουν στο μείζον θέμα της ελληνικής παιδείας και η κινητοποίηση για το σκοπό αυτό όλων των δυνάμεών τους είναι η προϋπόθεση της επιτυχημένης αναβάθμισης των πανεπιστημιακών σπουδών, που τόσο επιθυμεί αλλά και χρειάζεται η κοινωνία μας. Κανείς δεν θα ωφεληθεί από τη δυσφήμιση και την απαξίωση ενός από τα σκέλη του τριγώνου: Πανεπιστήμια, υπουργείο Παιδείας, διδακτικά συγγράμματα.
Άρθρο της Μάγγης Μίνογλου, εκδότριας των εκδόσεων Κριτική, που δημοσιεύθηκε στο the books' journal.
Σχόλιο: Η τοπική αγορά ξεσηκώνεται, οι εκδότες επίσης... Με ποια αγορά θα συνδέεται ακριβώς το πανεπιστήμιό σας άδοξη... Αννούλα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου