Για την επανεξέταση του θέματος του καθηγητή Γραβάνη.

Δημοσιεύσαμε τον προηγούμενο μήνα τρεις αναρτήσεις σχετικά με τη στάση του καθηγητή Φαρμακολογίας καθηγητή του Πανεπιστημίου Κρήτης  κ. Γραβάνη κατά την επίσκεψη του υπουργού Υγείας κ. Λοβέρδου για την τελετή αδελφοποίησης του ΠΕΠΑΓΝΗ με αντίστοιχο νοσοκομείο της Κύπρου, στο Ηράκλειο Κρήτης την 3/3/2011, καθώς και την αντιμετώπιση από μέρους του της κινητοποίησης των φοιτητών Ιατρικής του Πανεπιστημίου Κρήτης έξω από το μέγαρο της εκδήλωσης.

Οι αναρτήσεις αυτές είχαν τίτλο:

1) Να ηττηθεί η πολιτική του μνημονίου και οι εντολοδόχοι της! Σύλλογος Φοιτητών Ιατρικής Πανεπιστημίου Κρήτης αναδημοσίευση από το Indymedia

 2) Οι κύριοι καθηγητές μου του Κ. Σταυρουλάκη αναδημοσίευση από το Ygeianet

 3) Προς τι τέτοιο μίσος κύριε Γραβάνη του Σ. Δημητρακόπουλου αναδημοσίευση από το Ygeianet. 

Η πρώτη ανάρτηση αφορά ψήφισμα του ΔΣ του ΣΦΙΑΚ (Συλλόγου Φοιτητών Ιατρικής Κρήτης) που εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία στο ΔΣ του ΣΦΙAK και μοιράστηκε σε πολλαπλά αντίτυπα στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Σ’ αυτήν περιγράφεται αναλυτικά η στάση του κυρίου Γραβάνη κατά την κινητοποίηση των φοιτητών αλλά ασκείται επίσης κριτική στο άρθρο του κυρίου Γραβάνη στην Εφημερίδα Πατρίς σχετικά με τα γεγονότα. Ας δούμε τι λένε οι φοιτητές:

«Στα πλαίσια αυτά μέλη του ΣΦΙAΚ την προηγούμενη Πέμπτη θέλησαν να διαμαρτυρηθούν στην επίσκεψη του Υπουργού Υγείας, Ανδρέα Λοβέρδου, που παρευρέθηκε στην τελετή αδελφοποίησης του ΠΑΓΝΗ με νοσοκομείο της Κύπρου. Απέναντι μας βρήκαμε:

•  την εξοργιστική στάση των κυβερνητικών εκπροσώπων που έπαιζαν πραγματικά κρυφτούλι όλη τη μέρα
•  έναν υπουργό που κρυβόταν πίσω από κουρτίνες, που με την αδιάφορη στάση εξόργισε τοπικούς παράγοντες, ανάμεσα στους οποίους και τον δήμαρχο Αρκαλοχωρίου που δεν πήρε καμία δέσμευση για το “ασθμάνων” δημόσιο σύστημα υγείας αλλά και για επαγγελματικά δικαιώματα του έλληνα γιατρού
•  δυνάμεις της ασφάλειας και διμοιρία των ΜΑΤ που μας χτύπησαν, μας τρομοκράτησαν με προληπτικές εξακριβώσεις στοιχείων, μας προπηλάκισαν.

Φαίνεται έτσι εννοεί τη δημοκρατία ο υπουργός και η κυβέρνηση του.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά με περίσσεια έκπληξη και στενοχώρια είδαμε άρθρο του καθηγητή φαρμακολογίας στο τμήμα μας, κου Αχιλλέα Γραβάνη να μιλά για φοιτητές-τρομοκράτες, για προσωπική και παραδειγματική τιμωρία των φοιτητών που διαμαρτυρήθηκαν, για πανεπιστήμιο όμηρο στα χέρια μειοψηφιών, για φοιτητές που βρίζουν απειλούν και βιοπραγούν. Διατύπωσε μάλιστα και την απίστευτη πρόταση να κλείσει τώρα το πανεπιστήμιο από τις υπεύθυνες αρχές, από το να το κλείσουν 10 επώνυμοι φοιτητές μιας αριστερίστικης γκρούπας που λυμαίνεται το χώρο του πανεπιστημίου.»  

Ας δούμε τώρα τι λέει ο κύριος Σταυρουλάκης αγροτικός ιατρός διαβάζοντας το άρθρο του κυρίου Γραβάνη: «Κάθε φορά που ακούω τους περισσότερους πρώην καθηγητές μου στο πανεπιστήμιο Κρήτης, κάθε φορά που παρεμβαίνουν κάπου δημοσίως, κάθε φορά που τους βλέπω σε κάποια εκδήλωση μου προκαλούν το ίδιο συναίσθημα. Θυμό. Για την ακρίβεια θυμό και θλίψη…  Οι κύριοι καθηγητές μου όμως και πάλι βρίσκονται απέναντι μου. Απέναντι σε μία ολόκληρη κοινωνία που αγωνιά για το μέλλον της, που βλέπει την πρόσβαση της στην υγεία να συρρικνώνεται. Η πλειοψηφία τους έτρεξε να υποδεχτεί στην Κρήτη τον υπουργό των πρωινάδικων που έχει επιβάλλει την οριστική καταδίκη του ΕΣΥ. Έσπευσαν να φωτογραφηθούν δίπλα του, να δουν με αυταρέσκεια τον εαυτό τους στις ειδήσεις δίπλα στον Λοβέρδο. Κατόπιν καταδίκασαν τους φοιτητές και τους νοσοκομειακούς γιατρούς που βρέθηκαν απέξω από τις δεξιώσεις τους διαμαρτυρόμενοι για το τέλος της δημόσιας υγείας. Παράλληλα, ζήτησαν την τιμωρία όλων όσοι διαμαρτυρήθηκαν για τη διάλυση του συστήματος υγείας και σαν άλλοι Πάγκαλοι έφτιαξαν σενάρια συνομωσίας για την γιούχα που εισέπραξαν.»

Ας δούμε και τι λέει ο κύριος Δημητρακόπουλος εκπρόσωπος της ΟΕΝΓΕ στην Κρήτη: «Η άθλια κατάσταση που επικρατεί στο χώρο της υγείας και το τοπίο που θα διαμορφωθεί με την εφαρμογή των επιταγών του μνημονίου ήταν οι λόγοι που μ' έκαναν να βρίσκομαι μεταξύ των διαμαρτυρόμενων φοιτητών ιατρικής και να έχω έτσι μια εικόνα
για τα όσα διαδραματίστηκαν εκεί. Εικόνα που δεν ξέρω αν ο κ. Γραβάνης είχε ως αυτόπτης μάρτυρας (εγώ προσωπικά δεν τον είδα) ή του την μετέφεραν οι συνάδελφοί του που ήταν εκεί.
Διαβάζοντας την επιστολή του, φαντάζεται κανείς την εικόνα 10 φοιτητών ιατρικής που εξύβριζαν απρόκλητα και χυδαία όποιον προσερχόταν στην εκδήλωση. Οι φοιτητές αυτοί από τον ίδιο τον καθηγητή τους χαρακτηρίζονται ως “τρομοκράτες” που εξαπέλυαν ύβρεις “που θα τις ζήλευαν ακραία στοιχεία του υποκόσμου”, είναι “κυρίαρχοι του ακαδημαϊκού συστήματος”, “εκβιάζουν και απειλούν”.Δεν είναι παράλογο να σκεφτεί κανείς μετά απ' αυτά, ότι έξω από το πολυτελές ξενοδοχείο που με έξοδα των ελλήνων πολιτών γινόταν η φιέστα του υπουργού (αυτό δεν σας ενοχλεί κύριε καθηγητά;) είχε μαζευτεί ομάδα ατόμων με χαρακτηριστικά συμμορίας αδίστακτων κακοποιών και είναι ευτύχημα που δεν θρηνήσαμε θύματα, αλλά αναλώθηκαν μόνο σε αντικυβερνητικά συνθήματα και ύβρεις εναντίον όλων.
Στην συνέχεια, ο κος καθηγητής ζητάει την παραδειγματική τους τιμωρία στα πρότυπα του Πανεπιστημίου Πάτρας που επέβαλε ποινές αναστολής φοίτησης σε φοιτητές που παρεκτράπηκαν. Όλοι βέβαια αυτοί οι φοιτητές ανήκουν-οποία έκπληξη !- σε φοιτητικές
παρατάξεις της αριστεράς που έχουν αναφορά στον ΣΥΡΙΖΑ(που αλλού;). Σίγουρα ο κος Πάγκαλος και τα παπαγαλάκια του μπορούν να αισθάνονται περήφανοι για την επιτυχία της προπαγάνδας τους με στόχο τον ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και στον χώρο των πανεπιστημιακών (ή μήπως ειδικά εκεί;). Ανάμεικτα είναι τα συναισθήματα διαβάζοντας την επιστολή αυτή του παλιού μου καθηγητή καθότι είχα την τύχη να αποφοιτήσω κι εγώ από το τμήμα ιατρικής του Παν. Κρήτης.
Κατ' αρχάς θλίψη και απογοήτευση για το μίσος που αποπνέει ένας καθηγητής για τους φοιτητές του. Αλήθεια, με τέτοια εμπάθεια μπορεί κανείς να ελπίζει ότι υπάρχει ή μπορεί να υπάρξει εκείνος ο δεσμός ή οποιοσδήποτε δεσμός δασκάλου- μαθητή που λειτουργεί ιαματικά, ανοίγοντας δρόμους και γκρεμίζοντας τείχη με στόχο την γνώση κι όχι την κατάρτιση, την συνολική και αμοιβαία ανάπτυξη κι όχι την εφήμερη, αναλώσιμη επιτυχία;
Πώς διαφοροποιείται άραγε ο πανεπιστημιακός καθηγητής από τους “φασίζοντες ινστρούχτορες” (οι φράσεις στα εισαγωγικά δικές του) αυτών των φοιτητών και πώς μπορεί να “γλιτώσει” αυτά τα παιδιά από τα νύχια τους όταν γκρεμίζει τις γέφυρες με τους παραπάνω χαρακτηρισμούς;…. Ας νιώσουμε την οργή που γεννάει η δυσοίωνη επαγγελματική τους προοπτική, η υποκρισία και η διαφθορά των δασκάλων τους, ας νιώσουμε την αγωνία για το μέλλον τους, την δίψα τους για έναν καλύτερο κόσμο και ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε γι' αυτά. Όλοι μαζί, τώρα, πριν να είναι πολύ αργά.»

 Η επιστολή του κυρίου Γραβάνη έγραφε: «

Φοιτητές τρομοκράτες

Του Αχιλλέα Γραβάνη*

Τις προηγούμενες ημέρες επισκέφτηκε το Ηράκλειο ο Υπουργός Υγείας της Κύπρου προκειμένου να υπογράψει την 'αδελφοποίηση' του ΠΑΓΝΗ με το Νοσοκομείο Λεμεσού. Στη Κρήτη βρέθηκε και ο Έλληνας Υπουργός Υγείας για την υπογραφή της συνεργασίας. Κατά τη διάρκεια της υπογραφής του πρωτόκολλου συνεργασίας 10 επώνυμοι 'φοιτητές' της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστήμιου Κρήτης, γνωστής αριστερίστικης φοιτητικής παράταξης με πολιτική και οργανωτική αναφορά σε αριστερίστικο κόμμα που συμμετέχει στη Βουλή παρατάχτηκαν στο χώρο της συνάντησης και 'στόλιζαν' τους προσερχόμενους στην εκδήλωση με υβριστικές εκφράσεις που θα τις ζήλευαν και τα πιο ακραία στοιχεία του υποκόσμου! Το ίδιο και τους καθηγητές τους. Είναι οι ίδιοι 'φοιτητές' οι οποίοι τρομοκρατούν οποιονδήποτε έχει διαφορετική άποψη από τα πιστεύω τους, απειλούν ότι θα κάνουν γης μαδιάμ το Πανεπιστήμιο εάν τολμήσει να προσκαλέσει για ομιλία κάποιον που εκφράζει διαφορετικές απόψεις από τον πολιτικό χώρο στον οποίο ανήκουν, καταλύουν το πανεπιστημιακό άσυλο όποτε το επιθυμούν και δεν επιτρέπουν την είσοδο σε κανέναν που δεν συμφωνεί μαζί τους, ή εισέρχονται βίαια στη Σύγκλητο και διακόπτουν κατά βούληση τη λειτουργία του σημαντικότερου οργάνου του Πανεπιστήμιου.Είναι πλέον κοινή διαπίστωση στους περισσότερους από εμάς που εργαζόμαστε στο Πανεπιστήμιο ότι στην καθημερινή ζωή μας κυριαρχεί ο φασισμός επιθετικών μειονοτήτων. Το ελληνικό πανεπιστήμιο τείνει σε ένα ανελεύθερο πανεπιστήμιο, σε κατάσταση πολιορκίας! Οι περισσότεροι φοιτητές και καθηγητές φοβούνται να εκφρασθούν, αποστασιοποιούνται προκειμένου να επιβιώσουν μέσα σε ένα κλίμα εκφοβισμού και τρομοκρατίας. Οι πραγματικά πολιτικοποιημένοι φοιτητές έχουν μείνει λίγοι, δεν εκφράζονται. Οι κομματικοποιημένοι φοιτητές αποκαρδιωμένοι δεν συμμετέχουν, δεν αντιστέκονται. Οι διοικήσεις των Τμημάτων και του Πανεπιστημίου κοιτάζουν παγωμένες την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, δεν επεμβαίνουν. Οποιοδήποτε Πανεπιστήμιο του εξωτερικού 'φοιτητές' με ανάλογη υβριστική συμπεριφορά θα είχαν διαγραφεί δια παντός. Δυστυχώς στη χώρα μας αποτελούν τους κυρίαρχους του 'ακαδημαϊκού συστήματος'. Εκβιάζουν απειλούν, τρομοκρατούν, υβρίζουν δίχως κανένα τίμημα. Η συμπεριφορά αυτή βέβαια δεν αφορά την συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών μας. Επιτέλους στην Ελλάδα θα πρέπει να αποδίδεται η ευθύνη σε προσωπικό και όχι σε συλλογικό επίπεδο. Είναι παρήγορο που πρόσφατα έγινε η αρχή στο πανεπιστήμιο Πατρών, το οποίο τιμώρησε δύο φοιτητές του με την ποινή της εξάμηνης αναστολής φοίτησης με αναστολή. Οι δύο φοιτητές, μέλη φοιτητικής παράταξης της γνωστής εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, διέλυσαν επανειλημμένα τη Γενική Συνέλευση του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων. Η ποινή βασίστηκε στον Εσωτερικό Κανονισμό του Πανεπιστημίου για την αντιμετώπιση ανάλογων πράξεων.Είναι θέμα επιβίωσης του ελληνικού Πανεπιστημίου η αντίσταση σε ανάλογες πρακτικές. Καταρχάς η Διοίκηση του Πανεπιστημίου Κρήτης πρέπει να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να προστατεύσει την ακαδημαϊκή λειτουργία με θάρρος και αποφασιστικότητα.Έπειτα, οι σκεπτόμενοι, ευαίσθητοι και πολιτικοποιημένοι φοιτητές μας (είναι η πλειοψηφία) πώς ανέχονται τέτοιου είδους συμπεριφορές που προσβάλλουν την φοιτητική ιδιότητα, τις προσπάθειες τους για μόρφωση και πρόοδο, την με αγώνες κερδισμένη ελευθερία της επιστημονικής και πολιτικής έκφρασης.Ένα πανεπιστήμιο του φόβου, της μη ανεκτικότητας, της βιαιοπραγίας δεν έχει νόημα να λειτουργεί, προσβάλλει τον ακαδημαϊκό χώρο. Ας το κλείσουμε εμείς για λόγους αρχής και όχι οι τρομοκρατούντες 'φοιτητές' και οι φασίζοντες ινστρούχτορες τους.»

Στις τρεις αυτές αναρτήσεις έγιναν σχόλια αποκλειστικά από μέρους μας, με διακριτή ένδειξη σχόλιο, και διακριτό χρώμα γραμματοσειράς (κόκκινο) και για τα οποία φέρουμε εμείς αποκλειστικά την πλήρη ευθύνη, ενώ πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι δεν έχουμε καμία οργανωτική σχέση με κανένα πολιτικό οργανωτικό μόρφωμα και συνεπώς καμία φοιτητική παράταξη, σύλλογος, ή οργάνωση δεν έχει την υποχρέωση να απολογηθεί για τα σχόλια αυτά πλην του blog Φοιτητικό Κίνημα. Δεν είμαστε μέλη του ΣΦΙΚ!

Δύο βδομάδες μετά την πρώτη από τις παραπάνω αναρτήσεις παρατηρήσαμε αυξημένη κινητικότητα στην πρώτη ανάρτηση που μέχρι τότε ήταν βαθιά θαμμένη στη στοίβα των αναρτήσεων και λάβαμε email και σχόλια που ασκούσαν κριτική στο σχόλιο της πρώτης ανάρτησης που ήταν το εξής: «Σχόλιο: Συνιστούμε στους φοιτητές του Πανεπιστημίου Κρήτης να επανεξετάσουν το θέμα Γραβάνη. Να μην του κλείσουν μόνο την έδρα. Να του κλείσουν το σπίτι! Λίγο ψάξιμο θα χρειαστεί...» Προσπαθώντας να διακριβώσουμε την πηγή της κινητικότητας αυτής διαπιστώσαμε κριτικές αναρτήσεις στο  blog liberalcreta, αλλά και αλληλογραφία συμπαράστασης στον κύριο Γραβάνη από μέλη ΔΕΠ της Ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης στη διεύθυνση http://bb.med.uoc.gr/, καθώς και θεματική συζήτηση στο site http://www.capital.gr/gmessages/showTopic.asp?id=2142367 με τίτλο Φοιτητές Τρομοκράτες στα οποία δεν δώσαμε ιδιαίτερη σημασία μέχρι σήμερα. Σήμερα πληροφορηθήκαμε ωστόσο την παρακάτω απόφαση του Πρυτανικού Συμβουλίου του Πανεπιστημίου Κρήτης που μας αναγκάζει να πάρουμε θέση πάνω στο ζήτημα δημοσιοποιώντας κάθε στοιχείο στη διάθεσή μας.

Πέμπτη, 24 Μαρτίου 2011

ΨΗΦΙΣΜΑ

Το Πρυτανικό Συμβούλιο του Πανεπιστημίου Κρήτης κατά τη σημερινή του

Συνεδρίαση 705η / 24-03-2011 εξέδωσε το ακόλουθο ψήφισμα:

• Συμπαρίσταται στον Καθηγητή κ. Αχιλλέα Γραβάνη και απερίφραστα καταδικάζει

την απειλή χρήσης βίας.

• Δηλώνει ότι το Πανεπιστήμιο έχει ήδη κάνει και θα συνεχίσει να κάνει τις όποιες

ενέργειες είναι απαραίτητες στην περίπτωση αυτή.

Το Πρυτανικό Συμβούλιο

Η αλληλογραφία συμπαράστασης στον κύριο Γραβάνη που έχουμε στη διάθεσή μας έχει αναλυτικά ως εξής: Η ελεύθερη έκφραση των ιδεών, η ελευθερία λόγου, είναι θεμέλιο και απαραίτητος όρος για να υπάρχει δημοκρατία. Όταν ο ελεύθερος λόγος είχε να αντιπαλέψει την βία (λεκτική ή άλλη) τότε η κατάρρευση της Δημοκρατίας είναι κοντά. Προσωπικά, δεν πιστεύω πως οι απειλές, κατά των καθηγητών που εκφράζουν ελεύθερα τις απόψεις τους, γράφτηκαν από φοιτητές μας στην Ιατρική. Αντίθετα, πιστεύω και προσδοκώ ο Σύλλογος των φοιτητών μας να σταθεί θαρραλέα στο πλευρό των βαλλόμενων καθηγητών τους.

Ανδρέας Ν. Μαργιωρής

Καθηγητής, Ιατρική Σχολή

Ως νέο μέλος ΔΕΠ αυτού του τμήματος πίστευα αφελέστατα όπως αποδείχθηκε πρόσφατα) ότι η ελεύθερη έκφραση και διακίνηση ιδεών είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό του. Αντ' αυτού διαπιστώνω μετά λύπης και απογοήτευσης ότι η ελευθερία λόγου απειλειται από "συμβουλάτορες" που στερούνται του θάρρους να υπογράψουν τα σχόλια-απειλές τους.Θέλω να πιστευω ότι οι φοιτητες μας που στήριζα και στηρίζω έχουν τη δύναμη να αντιδράσουν και θα το κάνουν. Και τέλος εκφράζω την αμέριστη συμπαράστασή μου στον πρωτα απ'όλα δάσκαλο μου και νυν συναδελφο μου Αχιλλέα Γραβάνη.

 

Μαρια Βενυχάκη

Αssistant Professor

Clinical Chemistry

School of Medicine

University of Crete

Tel: +30 2810 394583

Fax: +30 2810 394864

Ως νέο μέλος ΔΕΠ αυτού του τμήματος πίστευα αφελέστατα (όπως αποδείχθηκε πρόσφατα) 

ότι η ελεύθερη έκφραση και διακίνηση ιδεών είναι

ένα βασικό χαρακτηριστικό του. Αντ' αυτού διαπιστώνω μετά λύπης και

απογοήτευσης ότι η ελευθερία λόγου απειλειται από "συμβουλάτορες" που

στερούνται του θάρρους να υπογράψουν τα σχόλια-απειλές τους.

Θέλω να πιστευω ότι οι φοιτητες μας που στήριζα και στηρίζω έχουν τη

δύναμη να αντιδράσουν και θα το κάνουν.

Και τέλος εκφράζω την αμέριστη συμπαράστασή μου στον πρωτα απ'όλα

δάσκαλο μου και νυν συναδελφο μου Αχιλλέα Γραβάνη.

Μαρια Βενυχάκη

Αssistant Professor

Clinical Chemistry

School of Medicine

University of Crete

Tel: +30 2810 394583

Fax: +30 2810 394864

Αγαπητοι Συναδελφοι,

γνωρίζω τον Κο Γραβανη επι 25 συναπτα ετη και

θεωρω αδιανόητη την απειλή εναντίον ενος μελους της

Ακαδημαϊκής Κοινότητας,του επιπεδου, της ηθικής και της ακεραιοτητας του κ. Γραβάνη. Ως εκ τούτου, εκφράζω την αμέριστη συμπαράσταση και στήριξή μου στον κ. Γραβάνη και περιμενω κ εγω τις αντιδρασεις των επισημων θεσμικων οργανων του Πανεπιστημιου μας...

Αντωνης Μακρυγιαννακης

Με λυπεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι ορισμένα άτομα με τις απειλές τους

προσπαθούν να απαγορεύσουν στους συνανθρώπους τους να εκφράσουν τις 

απόψεις τους επειδή αυτές απλά είναι αντίθετες από τις δικές τους. 

Αν αυτό θεωρείται δημοκρατία άραγε σε τι διαφέρει από τη δικτατορία? 

Ακόμα πιο λυπηρό είναι το γεγονός ότι αυτές οι απειλές εκτοξεύτηκαν προς τον 

συνάδελφο μου και εξαίρετο επιστήμονα κ. Γραβάνη ο οποίος διακρίνεται 

για το ήθος του και την αδιάλειπτη προσπάθεια του να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις 

του στους φοιτητές μας.

Πιστεύοντας ότι οι απειλές αυτές δεν γράφτηκαν από φοιτητές μας και

περιμένοντας τη τοποθέτηση του ΣΦΙΚ εκφράζω την αμέριστη συμπαράσταση και 

στήριξή μου στον κ. Γραβάνη.

Λιαπάκης Γιώργος

Αγαπητοί συνάδελφοι και φοιτητές,

 Συντάσσομαι ανεπιφύλακτα με τα δεκάδες μηνύματα που καταδικάζουν την επιστολή του ΔΣ του ΣΦΙΚ προς τον συνάδελφο Αχιλλέα Γραβάνη.  Θεωρώ ότι  το φακέλωμα δασκάλων από φοιτητές τους είναι εξίσου αποτρόπαιο όσο και οι ανώνυμες απειλές για την ακαδημαϊκή και προσωπική του ακεραιότητα.  Τάσσομαι αλληλέγγυος προς τον συνάδελφο η προσφορά και το ήθος του οποίου είναι πέρα από κάθε αμφιβολία και αναμένω και εγω τις αντιδράσεις των επίσημων θεσμικών οργάνων του Πανεπιστημίου μας.  Καλώ δε τους φοιτητές (ΣΦΙΚ) να διαχωρίσουν επίσημα τη θέση τους από τέτοιες απαράδεκτες και αντιδημοκρατικές συμπεριφορές.  (Ενυπόγραφα)

Αριστείδης Ηλιόπουλος

Διάβασα με ιδιαίτερη έκπληξη το σχόλιο στο blog των φοιτητών Ιατρικής Κρήτης για τον καθηγητή Α. Γραβάνη, καθώς αφορά τον δάσκαλο, τον εξαίρετο επιστήμονα και τον ακέραιο άνθρωπο  Α. Γραβάνη που έχω την τύχη να γνωρίσω από τα φοιτητικά μου χρόνια. Άνθρωποι του ήθους και της προσφοράς του στη μάθηση και στην κοινωνία, δεν αξίζουν ούτε καν στη σκέψη μας, τέτοια αντιμετώπιση.  Στο γενικό πλαίσιο της οικονομικής και ηθικής κρίσης που διέπει τη χώρα μας είναι επιβεβλημένη η ορθολογική σκέψη ειδικά σε ένα πανεπιστημιακό χώρο όπως είναι η σχολή μας ώστε να συμβάλλουμε όλοι μας ατομικά ή/και ομαδικά στην επίλυση των  προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε.Οι διαφορετικές απόψεις στα πλαίσια ενός διαλόγου είναι θεμιτές ανεξάρτητα με το αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς. Όμως ο αγώνας του καθενός  πρέπει να σταματάει στην υγιή αντιπαράθεση και για κανένα λόγο δεν πρέπει να επεκτείνεται σε προσωπικές απειλές και ειδικά από τους αυριανούς γιατρούς.Ειλικρινά θέλω να πιστεύω ότι το σχόλιο αυτό δεν αντιπροσωπεύει σε καμία περίπτωση τους φοιτητές μας και περιμένω την έστω και καθυστερημένη επίσημη τοποθέτηση του ΣΦΙΚ.  

 Μαριλένα Καμπά

Αγαπητοί συναδερφοι και φοιτητές, 

Είμαι πιθανόν ο τελευταίος που χρειάζεται δημόσια να δηλώσω την πλήρη στήριξή μου στον Αχιλλέα Γραβάνη για την απόλυτα κατακριτέα κι άδικη προσωπική επίθεση που δέχεται από την ανώνυμη μειοψηφία, καθότι άμεσος συνεργάτης του τα τελευταία 12 χρόνια.

Ωστόσο, περιμένοντας και την δήλωση φοιτητών και διοίκησης, θα ήθελα να εκφράσω την αγωνία μου και την βαθύτατη ανησυχία μου για την εξέλιξη και την πορεία του Πανεπιστημίου μας, ειδικά σαν νέο μέλος ΔΕΠ κι όντας αποφασισμένος να το υπηρετήσω. Εύχομαι κι ελπίζω όλοι μαζί να ανατρέψουμε κάθε κατάσταση και νοοτροπία που εμποδίζει το Ελληνικό Πανεπιστήμιο να ορθοποδήσει, και συντάσσομαι απόλυτα σε αυτή την προσπάθεια με φωνές σαν του Αχιλλέα.

Giannis Charalampopoulos

Παράλληλα στα χέρια μας έπεσε αρχείο pdf με αποθηκευμένο στιγμιότυπο οθόνης της συγκεκριμένης ανάρτησης πράγμα που υποδεικνύει ευρύτερη διακίνησή του πέραν  του blog. Στο blog μας έγιναν επίσης τα συγκεκριμένα σχόλια και στάλθηκαν τα συγκεκριμένα email

 “Ανώνυμος είπε...

Εννοειτε οτι αν εγω θεωρησω τη δικια σας αποψη φασιστικη και αδικη δικαιουμαι να ψαξω και να σας κλεισω το σπιτι; “

Και mail

Δεν καταλαβαίνω πως μπορεί ο κ. Γραβάνης να είναι κολλητός του Πρύτανη και να ζητούσε την παραίτηση του Δημόσια.Τελικά ποια αλήθεια σας βολεύει; αυτή που δεν θέλετε να την ξέρετε; ή αυτή που θέλετε να κατασκευάσετε;

O πρύτανης έχει απαλλαγεί από όλες τις κατηγορίες εις βάρος του, με απαλλακτήριο βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών από τον περασμένο Σεπτέμβριο, χωρίς βέβαια - ως αναμενόταν, να το δημοσιεύσει καμία εφημερίδα στα πρωτοσέλιδα της.

 Πανεπιστήμιο Κρήτης: Ώρα ευθύνης για όλους μας!

---

Του Αχιλλέα Γραβάνη*

Το Πανεπιστήμιο Κρήτης περνά μία από τις δυσκολότερες περιόδους του που βέβαια έχει και αναφορές στη γενικότερη κοινωνική κρίση και την έκπτωση των αξιών. Εμείς οι ακαδημαϊκοί έχουμε ανάλογο μερίδιο ευθύνης για τη κρίση αυτή και λόγω των συμπεριφορών μας, αλλά και της αποστασιοποίησης μας τα τελευταία χρόνια από τα κοινωνικά τεκταινόμενα, επικεντρωμένοι κατεξοχήν στη δημιουργία του επιστημονικού μας μικρόκοσμου.

Η κρίση αυτή επικεντρώνεται και στο πρόσωπο του Πρύτανη Γιάννη Παλλήκαρη, επιστήμονα και ερευνητή διεθνούς κλάσης, από τους λίγους σύγχρονους έλληνες γιατρούς με τόσο μεγάλη διεθνή επιστημονική προσφορά και αναγνώριση. Το γεγονός και μόνο ότι τη χρονιά αυτή σε όλες τις επιστημονικές εκδηλώσεις της Οφθαλμολογίας ανά τον κόσμο θα ‘εορτασθεί’ η ανακάλυψη της χειρουργικής LASIK (σε απλούστευση, εφαρμογή ορισμένων τεχνολογιών Laser στη θεραπευτική του οφθαλμού), που αναπτύχθηκε από τον Γ. Παλλήκαρη και τους συνεργάτες στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και το Βαρδινογιάννειο Ινστιτούτο Μικροχειρουργικής του Οφθαλμού (ΒΕΜΜΟ), επιβεβαιώνει με τον πιο αντικειμενικό τρόπο την προσφορά τους στη διεθνή επιστήμη και ιατρική. Ασθενείς από όλη τη χώρα αλλά και το εξωτερικό, που συρρέουν στη Κρήτη για να χειρουργηθούν, επιβεβαιώνουν επίσης τη σημασία και χρησιμότητα της επιστημονικής τους ανακάλυψης για τον άνθρωπο.

Οποία όμως αντίθεση!! Την ίδια χρονική περίοδο ο Πρύτανης θα αντιμετωπίζει την ελληνική δικαιοσύνη για διασπάθιση δημόσιου χρήματος, συγκεκριμένα 350.000 Ευρώ από τον Ειδικό Λογαριασμό Κονδυλίων Έρευνας του Πανεπιστημίου Κρήτης! Με προβλημάτισαν πολύ οι κατηγορίες αυτές κατά του Πρύτανη. Όχι μόνο γιατί τον γνωρίζω 22 χρόνια και νομίζω ότι συγκαταλέγομαι μεταξύ των φίλων του, αλλά γιατί εξ αντικειμένου γνωρίζω πολύ καλά ότι εάν το ήθελε είχε τη δυνατότητα να κερδίσει άνετα και νόμιμα απείρως περισσότερα χρήματα, ασκώντας ιδιωτική ιατρική σε οποιοδήποτε κέντρο οφθαλμολογίας της Κρήτης ή της Αθήνας. Είχε εξάλλου πολλαπλές σχετικές προτάσεις τα τελευταία χρόνια. Τι συνέβαλε λοιπόν ώστε να βρεθεί σε αυτή τη δεινή θέση? Ο αργυρώνητος χαρακτήρας του? Η απάντηση που δίνω εγώ σε αυτή την ερώτηση είναι αρνητική. Ο Γ. Παλλήκαρης είναι μία πολυσχιδής, ατίθαση και αντισυμβατική προσωπικότητα που συνήθως συναντάται στους σημαντικούς διανοητές, αυτούς που απλουστευμένα συχνά αποκαλούμε ότι ‘βρίσκονται στο κόσμο τους’. Κινητήρια δύναμη αυτών των ανθρώπων είναι η έντονη εσωτερική παρόρμηση για την πραγματοποίηση του οράματός τους. Οι τυχόν διαδικαστικές λεπτομέρειες δεν τους αφορούν. Αυτές οι προσωπικότητες δυστυχώς λειτουργούν και είναι αποδεκτές με δυσκολία στη σημερινή Ελλάδα, που ενώ χαρακτηρίζεται από την απόλυτη διαπλοκή και ηθική έκπτωση, είναι έτοιμη να καταδικάσει με τη μεγαλύτερη ευκολία οποιαδήποτε αντίστοιχη ‘εξωσυμβατική’ συμπεριφορά. Και πράγματι ο Γ. Παλλήκαρης είχε αντισυμβατικές συμπεριφορές τα τελευταία χρόνια! Είχε κοντά του για παράδειγμα εξαιρετικούς νέους γιατρούς-επιστήμονες που δεν τους απέδωσε αυτά που άξιζαν. Μερικοί από αυτούς είναι σήμερα μεταξύ των δικαιολογημένα ακραιφνών επικριτών του, που αφανώς συνεισφέρουν στη δημόσια κριτική εναντίον του. Κοντά του όμως βρίσκονται με δική του πρωτοβουλία και νέοι επιστήμονες εξαιρετικής ποιότητας και επιστημοσύνης, για τους οποίους πρέπει να του αποδώσουμε τα εύσημα. Το σύνολο αυτών των επιστημόνων και γιατρών που υπηρετεί με ανεπιτήδευτη αυταπάρνηση την υγεία των ασθενών, αλλά και την διεθνώς ποιοτική επιστημονική έρευνα, είναι σε μεγάλη αγωνία για το μέλλον του και αυτό του ΒΕΜΜΟ, μετά τα τελευταία γεγονότα. Οι συνθήκες που έχουν πλέον διαμορφωθεί αδικούν πρωτίστως τον Γ. Παλλήκαρη και την συνεισφορά του, τόσο στο Πανεπιστήμιο Κρήτης όσο και στην επιστήμη του. Αδικούν επίσης και τους συνεργάτες του, για τους οποίους που πρώτα και κύρια ό ίδιος, αλλά και όλοι εμείς είμαστε περήφανοι. Έχω την αίσθηση ότι είναι πλέον επιτακτική ανάγκη για τον ίδιο, αλλά και το Πανεπιστήμιο Κρήτης, να αφοσιωθεί αποκλειστικά στη ανασύνταξη των εξαιρετικής ποιότητας δημιουργημάτων του (Πανεπιστημιακή Οφθαλμολογική Κλινική και Ινστιτούτο Οπτικής και Όρασης), δρομολογώντας τις διαδικασίες ανανέωσης της διοίκησης του Πανεπιστημίου Κρήτης. Εξ άλλου η αντισυμβατική αυτή αντίδραση που αφορά στη παραίτηση ενός Πρύτανη του ταιριάζει απόλυτα!! Ανεκτίμητη για το Πανεπιστήμιο Κρήτης υποβοήθηση στην απόφασή του αυτή θα είχε η νηφάλια και ειλικρινά ανεπιτήδευτη συμβολή, τόσο της πανεπιστημιακής κοινότητας, όσο και των τοπικών μέσων ενημέρωσης που ανέδειξαν τα προβλήματα. Όλοι μας πλέον πρέπει να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων που απαιτεί η απρόσκοπτη και επιτυχής συνέχιση της λειτουργίας του Πανεπιστήμιου Κρήτης, επίτευγμα όχι μόνο για το νησί μας, αλλά και τη χώρα. Σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές για το Πανεπιστήμιό μας αυτοί που θα ολιγωρήσουν με τον ένα η τον άλλο τρόπο θα επωμιστούν και το βάρος των αρνητικών συνεπειών. Και αυτό ισχύει πρώτα και κύρια για μας τους πανεπιστημιακούς, αλλά εξ ίσου σοβαρή ευθύνη θα φέρουν και οι εκτός πανεπιστημίου φορείς και τα μέσα ενημέρωσης, που είμαι βέβαιος ότι θα αποδοθεί σε όλους εν καιρώ.

• Ο Αχιλλέας Γραβάνης είναι Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Κρήτης

Και τώρα που παρατέθηκαν όλα τα στοιχεία ήρθε η ώρα να πούμε τη δική μας άποψη. Κατ’ αρχήν μας εκπλήσσει το ότι το σχόλιο μεταφράστηκε από πολλούς από τους επικριτές μας ως απειλή άσκησης σωματικής βίας, τραυματισμού, θανάτωσης του κυρίου Γραβάνη. Καταρχήν το σχόλιο καλεί άλλους να επανεξετάσουν τη δική τους στάση απέναντι στον κύριο Γραβάνη, οι οποίοι μέχρι τώρα δεν του έχουν κλείσει καν την έδρα, παρά το ότι ο κύριος Γραβάνης δεν εμφανίζεται να έχει κάποιο πρόβλημα ως προς αυτό, εφόσον καλεί ο ίδιος τις αρμόδιες πανεπιστημιακές αρχές να κλείσουν τη σχολή. Καλεί να εξετάσουν, κατά πόσο μπορούν να εκθέσουν τις σχέσεις και τα κίνητρα του κυρίου Γραβάνη τόσο αναλυτικά και ξάστερα που να μην έχει πια το περισσό θάρρος να καθυβρίζει έτσι τους ανθρώπους που παλεύουν για ένα καλύτερο αύριο. Γι’ αυτό άλλωστε και σημειώνει ότι θα χρειαστεί λίγο ψάξιμο. Τι είδους ψάξιμο θα χρειαζόταν δηλαδή για τη βιαιοπραγία εναντίον του κυρίου Γραβάνη; Η διεύθυνσή του; Ή το που είναι το γραφείο του;

Όσον αφορά λοιπόν την επίμαχη φράση περί «κλεισίματος του σπιτιού» του κ. Γραβάνη θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε σε όλους όσους (καλοπροαίρετα ή κακοπροαίρετα) παρερμηνεύουν τη συγκεκριμένη φράση, ότι χρησιμοποιήθηκε με μεταφορικό και όχι κυριολεκτικό τρόπο. Είναι σαφές ότι δεν αναφερόμαστε ούτε στο με χρήση λουκέτων κλείδωμα, ούτε στο τσιμέντωμα της εξώπορτας της οικείας του κ. Γραβάνη. Είναι επίσης σαφές ότι ουδέποτε προτρέψαμε τον οποιονδήποτε να ασκήσει βία εναντίον του κ. Γραβάνη, ή τον απειλήσαμε με χρήση βίας εναντίον του. Ο κ. Γραβάνης δε μας ενδιαφέρει ως σωματική οντότητα, αλλά ως φορέας συγκεκριμένων πολιτικών αντιλήψεων. Είναι πάγια πεποίθησή μας ότι οι πολιτικές διαφωνίες δεν επιλύονται μέσω της άσκησης ατομικής βίας. Θεωρούμε ότι η μέθοδος της ατομικής βίας, ως μορφή πάλης, όχι μόνο δεν ωφελεί αλλά αντίθετα βλάπτει το φοιτητικό και εργατικό κίνημα (μια ιστορική αναδρομή μπορεί να επιβεβαιώσει αυτό τον ισχυρισμό). Αναφερόμασταν λοιπόν σε μια μαζική πολιτική σύγκρουση ενός ανεπτυγμένου φοιτητικού κινήματος, η οποία και θα επιφέρει την ήττα της πολιτικής του μνημονίου για την ανώτατη εκπαίδευση και των υποστηρικτών της στα Πανεπιστήμια. Είναι ακριβώς αυτή η μορφή διεξαγωγής των αγώνων που οδήγησε σε όλες τις μεγάλες νίκες του φοιτητικού κινήματος (από τον αντιδικτατορικό αγώνα μέχρι τις κινητοποιήσεις για το άρθρο 16), είναι ακριβώς αυτή η μορφή που μπορεί να οδηγήσει και στην αποτροπή της διάλυσης της ανώτατης (και όχι μόνο) εκπαίδευσης που επιχειρείται από τη σημερινή κυβέρνηση. Άλλωστε αν δεν υιοθετούσαμε μια τέτοια αντίληψη για τους κοινωνικούς αγώνες αυτό το blog δε θα είχε λόγο ύπαρξης. Είναι ακριβώς η στόχευση της συμβολής στην ανάπτυξη μαζικών φοιτητικών αγώνων που μας οδήγησε στη δημιουργία του.

Έχει ωστόσο το δικαίωμα ο κύριος Γραβάνης να εξίσταται και να ζητά τη συμπαράσταση συναδέλφων, πρυτανικών αρχών, και φοιτητών μετά τα όσα έγραψε στην εφημερίδα Πατρίς; Ο ίδιος έγραφε ότι υπάρχουν εκεί έξω φοιτητές «τρομοκράτες» που δε διστάζουν να βιαιοπραγήσουν ενάντια στους εκλεγμένους άρχοντες, και καλά καλά απέναντι στους ίδιους τους καθηγητές τους. Γνώριζε λοιπόν πολύ καλά ο κύριος Γραβάνης ότι μπορεί με τα λεγόμενα του να του ασκηθεί βία λεκτική ή και άλλη, όπως το γνωρίζει αυτό ο καθένας που μιλά δημόσια είτε μιλά εντός του πανεπιστημίου είτε εκτός. Και ο κύριος Γραβάνης μίλησε εκτός! Και του δόθηκε απάντηση εκτός του πανεπιστημίου!

Αυτή η απάντηση αν την εκλαμβάναμε όπως ο ίδιος την παρουσιάζει, θα αποτελούσε απλή επιβεβαίωση των λεγομένων του, οπότε, θα έπρεπε να είναι ήδη προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο. Αλλά ο κύριος Γραβάνης δεν περίμενε απάντηση. Περίμενε ότι μπορεί να συκοφαντεί, να ψεύδεται συνειδητά, να αποκαλεί τρομοκράτες τους μαχόμενους φοιτητές, και κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο, να παίζει με τις τύχες εκατοντάδων φοιτητών λέγοντας να κλείσουν  οι πρυτανικές αρχές τη σχολή, να καλεί σε αποβολή των αγωνιζόμενων φοιτητών, που σημειωτέον έδρασαν εκτός πανεπιστημίου χαντακώνοντας τις μελλοντικές τους προοπτικές κλείνοντας τους το δικό τους σπίτι.

Κι αν λέμε, αν, πέρναμε στα σοβαρά τις κατηγορίες του κυρίου Γραβάνη, για φοιτητές τρομοκράτες μήπως έπρεπε να φυλακιστούν βάση του Τρομονόμου γιατί οι καιροί είναι πονηροί; Θα έκλεινε το σπίτι των φοιτητών τότε ή όχι; Ο κύριος Γραβάνης άσκησε ψυχολογική και λεκτική βία σε φοιτητές τους οποίους προηγουμένως τα ΜΑΤ περιποιήθηκαν δεόντως ας μην το ξεχνάμε αυτό!

Ο κύριος Γραβάνης δεν ανησυχεί τόσο πολύ για το σχόλιο μας. Άλλωστε το σχόλιο μας τι περισσότερο εξέφρασε από την οργή και τη θλίψη που περιέγραψαν στα κείμενά τους οι φοιτητές, ο κύριος Δημητρακόπουλος και ο κύριος Σταυρουλάκης δηλαδή οι μελλοντικοί γιατροί, οι νέοι γιατροί και οι εργαζόμενοι εδώ και πολλά χρόνια στο ΕΣΥ; Γι’ αυτήν την οργή και τη θλίψη ακριβώς των νέων ανθρώπων ανησυχεί ο κύριος Γραβάνης. Όλα αυτά γράφονται για τον πολίτη κύριο Γραβάνη. Όταν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Πάγκαλος δέχεται απανωτά γιαουρτώματα σε κάθε του έξοδο, ο πολίτης κύριος Γραβάνης θα πρέπει να είναι ευχαριστημένος με το παραπάνω σχόλιο.

Πάμε τώρα στο σημαντικότερο κομμάτι το κομμάτι της αντίδρασης των παραπάνω αναφερόμενων μελών ΔΕΠ, συμπαθούντων και λοιπών υποστηρικτών. Θα θέλαμε κατ’ αρχήν να σημειώσουμε ότι οι ανωτέρω πολίτες επέδειξαν ιδιαίτερη ευαισθησία για το λεκτικό σχόλιο, τη λεκτική βία (sic) εναντίον του κυρίου Γραβάνη, και μηδαμινή αντίδραση, παγερή αδιαφορία, απέναντι στη σωματική, φυσική βία που άσκησαν τα ΜΑΤ απέναντι στους φοιτητές, κάνοντας προς το παρόν αφαίρεση από το γεγονός ότι ήταν μαθητές τους, και υποτίθεται ότι μεταξύ τους υπάρχει μια «παιδαγωγική» σχέση. Εξέφρασαν την τρυφηλή αλληλεγγύη τους στο κύριο Γραβάνη, απέναντι στο άκρως επικίνδυνο γι’ αυτόν σχόλιο των δύο γραμμών, αλλά ξέχασαν τους φοιτητές που ένιωσαν το σκληρό αστυνομικό γκλομπ την καταδίωξη την εξύβριση και την απειλή αποβολής από τη σχολή τους.

Ας δούμε τώρα πως αποκαλύφθηκε στην περίπτωση του κυρίου Γραβάνη η αντίληψη των ανωτέρω μελών ΔΕΠ και παροικούντων την πανεπιστημιακή κοινότητα για το πανεπιστημιακό άσυλο και την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών. Αν και ο κύριος Γραβάνης εκφράστηκε εκτός της πανεπιστημιακής κοινότητας στον τύπο φέρεται να περιβάλλεται από την ασυλία που του προσφέρει ο καθηγητικός τίτλος. Το πανεπιστημιακό άσυλο, είναι άχωρο, άχρονο και διαχέεται μαζί με τους καθηγητές του στην κοινωνία όταν όμως οι φοιτητές διαμαρτύρονται αυτό μαγικά δεν τους ακολουθεί και όταν ζητούν την εφαρμογή του εντός του πανεπιστημίου τότε καταλύεται. Είναι ένα άσυλο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της υπεράνω κριτικής, υπεράνω κοινωνικής λογοδοσίας, λεκτικής και έμπρακτης, κλίκας καθηγητών της Ιατρικής Σχολής που σύμφωνα με τους φοιτητές της «έχει καταντήσει τα πανεπιστήμια χώρους διαπλοκής και μίζας; Αλήθεια ποιος έχει καταντήσει το ΠΑΓΝΗ άντρο του φακελακίου, παράδεισο για τις φαρμακευτικές εταιρείες, κάστρο της ρεμούλας και εσχάτως υπό διάλυση;» Ένα άσυλο προνόμιο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους όπου τους βολεύει το κονταίνουν όπου τους βολεύει το μακραίνουν. Και να που το άσυλο συκγρούεται με την Ελευθερία του Τύπου και να που το κείμενο του Μαρξ που έχουμε μεταφράσει γίνεται και πάλι επίκαιρο.

Ας δούμε τώρα ποιος φταίει για την έκταση που πήρε το θέμα και ποιος έκανε τη συγκεκριμένη ανάρτηση δημοφιλέστερη ανάρτηση, σε ένα blog που από 200 προβολές σελίδας την ημέρα, έφτασε και με τη συμβολή των υποστηρικτών του κυρίου Γραβάνη τις 1000. Μα ποιος άλλος από τους ίδιους. Μη ακολουθώντας τις γνωστές και αναρτημένες στο δίκτυο τακτικές άμυνας σε περίπτωση «επίθεσης» από blog, οι σύμβουλοι και υποστηρικτές του κυρίου Γραβάνη, φρόντισαν να κάνουν ακριβώς τα αντίθετα. Έκαναν όση περισσότερη φασαρία γίνεται ώστε να δουν τη συγκεκριμένη ανάρτηση και το «διαβολικό» της περιεχόμενο ακόμα και όσοι δεν ενδιαφέρονταν γι’ αυτό. Αν έχεις τέτοιους φίλους τι τους θέλεις τους εχθρούς;

Δεν έκαναν όμως μόνο αυτό. Με τα μηνύματα συμπαράστασης, τις απειλές, τα προφίλ τους, μας επέτρεψαν ένα τρομακτικό πλεονέκτημα που ούτε το διανοούμασταν. Κατ’ αρχήν ο Ανώνυμος σχολιαστής μας έφερε στην ίδια θέση με τον κύριο Γραβάνη. Μας ασκήθηκε λεκτική βία αλλά δεν κάναμε τον κόσμο άνω κάτω. Συμβαίνουν αυτά! Δεύτερον με τις επώνυμες υπογραφές, τα άρθρα την αποκάλυψη των σχέσεων του κυρίου Γραβάνη με τον πρύτανη και τα μέλη του πρυτανικού συμβουλίου του Πανεπιστημίου Κρήτης, την κάλυψη του προέδρου του επιστημονικού συμβουλίου του «κάστρου της ρεμούλας» αναδείχτηκε τι κεφάλαιο είναι ο κύριος Γραβάνης για την ομαλή διαδοχή της οικονομικής και διοικητικής εξουσίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Και το καλύτερο στο blog liberalcreta τον κύριο Γραβάνη υπερασπίζεται κάποιος με προφίλ: «Δευκαλίων Τσαγκαράκης
Ηράκλειο της Μαφιοζογέννας Κρήτης, To μέρος όπου η κοινωνικοοικονομικοπολιτικη ζωή ελέγχεται από μια χούφτα εγκληματικών οικογενειών από τα πέριξ του Ψηλορείτη που σε οποιαδήποτε σοβαρή χώρα θα ήταν φυλακή.»  Το σπίτι του κυρίου Γραβάνη μόλις σφάλισε τα παράθυρα.

Αφού χαλαρώσαμε λίγο ας δούμε ποιοι είναι τα ανώνυμα φοιτητικά τάγματα εφόδου και άλλα τρελά, που έγραψαν οι υποστηρικτές του κυρίου Γραβάνη στο Capital (ορθό ταξικό ένστικτο πάντως) δηλαδή το blog Φοιτητικό Κίνημα. Τα τάγματα εφόδου αποτελούν συνήθως τα πιο αποφασισμένα καλύτερα εκπαιδευμένα, ολιγάριθμα, ευέλικτα και αδίστακτα τμήματα ενός στρατού. Τις ειδικές του δυνάμεις, την εμπροσθοφυλακή. Μας τιμά ο συγκεκριμένος χαρακτηρισμός ειδικά από τον αντίπαλο. Απέχουμε ωστόσο πολύ ακόμα από το αξιόμαχο, το ετοιμοπόλεμο ακόμα και το αριθμητικό μέγεθος για να αποτελέσουμε την απαραίτητη για το φοιτητικό κίνημα εμπροσθοφυλακή. Παρ’ όλα αυτά θα βάλουμε τα δυνατά μας. Το μέγεθος των επισκέψεών μας δείχνει κάτι τέτοιο αν μη τι άλλο. Πιστεύουμε ωστόσο στο φοιτητικό κίνημα στις προοπτικές των νέων ανθρώπων για ένα φωτεινότερο αύριο χωρίς εκμετάλλευση γεμάτο δημιουργική εργασία και θα δουλέψουμε γι’ αυτό με πάθος.

Με δεδομένο ότι ο κύριος Γραβάνης έχει τόσο τα σχόλια μας σε μορφή pdf, όσο και του ότι εμείς παραδεχόμαστε ότι αυτά αναρτήθηκαν στο blog με το ανωτέρω σκεπτικό, και ότι οι σύμβουλοι του και υποστηρικτές του μόνο κακό του κάνουν, θα απαλείψουμε τα σχόλια από τη συγκεκριμένη ανάρτηση που δεν προσφέρουν τίποτα ουσιαστικό για να τον προφυλάξουμε από περαιτέρω «βλάβη». Ας μη μας  αναγκάσει να δώσουμε συνέχεια στο ζήτημα, οι ουσιώδεις πτυχές του οποίου έχουν για μας εκτεθεί.

Κλείνοντας θα πούμε δύο πράγματα για την υπογραφή και αυτού του κειμένου. Νομίζουμε ότι τα ανωτέρω αποτελούν κτήμα του κοινού νου, και όχι επίτευγμα ή μοναδικό δημιούργημα κάποιων Αρίστων.  Γι’ αυτό και υπογράφουμε έτσι.

Φοιτητικό Κίνημα