του Μάριου Μιχαηλίδη
Τις τελευταίες μέρες ξεφούρνισε ξανά η Κυβέρνηση το θέμα των κουπονιών στην εκπαίδευση. Τι εννοεί και σε τι αποσκοπεί;
Με λίγα λόγια: τα κουπόνια είναι ο προάγγελος των διδάκτρων στην εκπαίδευση. Αποτελούν στοιχείο παραπέρα εμπορευματοποίησης της γνώσης, σχηματισμού κατηγοριών των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, υποβάθμισης της μόρφωσης των φτωχών μαθητών και φοιτητών.
Ας γίνουμε αναλυτικοί: κάθε εκπαιδευτικό ίδρυμα, σχολείο ή Πανεπιστήμιο, θα υπολογίζει τις δαπάνες του «κατά κεφαλή» (φοιτητή ή μαθητή). Αυτές τις δαπάνες μέχρι τώρα τις «κάλυπτε» (που λέει ο λόγος!) με την κρατική επιχορήγηση. Τώρα, το κράτος, αντί να δίνει λεφτά απ΄ ευθείας στο εκπαιδευτικό ίδρυμα, θα παρέχει κουπόνια σε κάθε φοιτητή ή μαθητή, τα οποία θα έχουν μια ορισμένη χρηματική αξία. Με το κουπόνι στο χέρι θα πηγαίνει ο φοιτητής ή μαθητής στο εκπαιδευτικό ίδρυμα της αρεσκείας του ή, καλύτερα, στο εκπαιδευτικό ίδρυμα που θα τον αποδέχεται (με κάποια διαδικασία επιλογής). Θα «πληρώνει» το κόστος σπουδών του με το κουπόνι που πήρε από το κράτος και θα ξεκινάει τις σπουδές του.
«Και λοιπόν»; Θα αντέτεινε κάποιος. «Πού είναι το πρόβλημα, αφού το κουπόνι θα το παίρνουμε από το κράτος; Καθώς, μάλιστα, το κουπόνι θα πηγαίνει εκεί που θέλουμε και μας δέχονται, στο τέλος θα επιβιώσουν τα «καλά» και «δημοφιλή» εκπαιδευτικά ιδρύματα, ενώ τα ανεπαρκή ή όσα δεν τα προτιμάει ο κόσμος, θα κλείσουν! Καλύτερα δεν είναι έτσι»;
Στα παραπάνω παραπλανητικά επιχειρήματα οφείλουμε να αντιτείνουμε τη δική μας θέση για την εκπαίδευση: ΟΛΑ τα σχολεία και τα Πανεπιστήμια πρέπει να είναι δημόσια, εντελώς δωρεάν για τους μαθητές και φοιτητές, να χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό και να είναι ΚΑΛΑ, υψηλής ποιότητας, να εξασφαλίζουν ΙΣΗ, υψηλού επιπέδου Μόρφωση (γενική και ειδική) σε όποιον φοιτά σε αυτά. Δεν ανεχόμαστε το διαχωρισμό του σχολείου σε «καλό» και σε σχολείο που βγάζει αμόρφωτους. Δεν ανεχόμαστε το διαχωρισμό της Ιατρικής ή του Πολυτεχνείου σε «καλές» σχολές και σε σχολές που βγάζουν «σκιτζήδες». Αυτό απαιτεί η εξυπηρέτηση των λαϊκών συμφερόντων.
Επομένως: ο ανταγωνισμός μεταξύ των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων (σαν να είναι ιδιωτικές εταιρίες), ο διαχωρισμός τους σε κατηγορίες ποιότητας και το κλείσιμο ή η υπολειτουργία κάποιων από αυτά θα είναι εξελίξεις ΕΧΘΡΙΚΕΣ προς το συμφέρον του λαού και του τόπου, θα εμποδίζουν τη Μόρφωση της νέας γενιάς και την ανάπτυξη της επιστήμης.
Παραπέρα: ποιος είπε ότι τα κουπόνια θα καλύπτουν το σύνολο των εξόδων κάθε εκπαιδευτικού ιδρύματος; Άλλωστε, σε ένα «ιδιωτικοποιημένο» περιβάλλον, στο οποίο το ένα σχολείο ή Πανεπιστήμιο θα ανταγωνίζεται το άλλο, δε θα μιλάμε μόνο για δαπάνες τρέχουσας φοίτησης αλλά και για προϋπολογισμό ανάπτυξης της έρευνας, δημιουργίας νέων τμημάτων κ.λπ. Μοιραία, λοιπόν, το κουπόνι δε θα φτάνει για τα «καλά» ιδρύματα, όπως δε φτάνει η ασφάλιση του ΙΚΑ ή του Δημοσίου για τα ιδιωτικά νοσοκομεία. Θα πρέπει να καταβάλεις το κουπόνι και μερικά χιλιάρικα ακόμη! Ποιος θα μπορεί;
Τέλος: ποιος εγγυάται ότι ο καθένας θα παίρνει κουπόνι; Ήδη γίνεται πολύς ντόρος με τη «δωρεάν» διανομή των συγγραμμάτων, τη χρήση της φοιτητικής εστίας και, γενικότερα, κάθε φοιτητικής μέριμνας! Στην αρχή θα πουν ότι κουπόνι δε θα δικαιούται ο πλούσιος και, έτσι, θα συνηθίσουν τον κόσμο με το ότι οι σπουδές θα κοστίζουν για κάποιους, για τους οποίους, όμως, δε θα στενοχωρηθεί ιδιαίτερα. Μετά θα μεγαλώσουν τον κύκλο των «προνομιούχων», που δε θα δικαιούνται και, τέλος, τα κουπόνια θα τα δίνουν σε λίγες, πολύ φτωχές οικογένειες ή σε λίγα «ταλαντούχα»παιδιά. Για τους υπόλοιπους θα ισχύουν δίδακτρα από το οικογενειακό περίσσευμα (…), από τη δουλειά του φοιτητή (…), από τραπεζικά δάνεια (όποτε θα δίνουν οι τράπεζες) κ.λπ. Η υπερχρέωση των οικογενειών και των φοιτητών θα θεωρείται ως «επένδυση στον εαυτό τους», η οποία ΘΑ (…) αποπληρώνεται μετά από δεκαετίες επιτυχημένης καριέρας (αν το επιτρέψει η ανεργία).
Συμπέρασμα:
Þ τα «κουπόνια» θα επιταχύνουν την ιδιωτικοποίηση και το διαχωρισμό των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων σε κατηγορίες,
Þ ΔΕ θα καλύπτουν το σύνολο των εκπαιδευτικών δαπανών σε όλα τα σχολεία ή Πανεπιστήμια και
Þ ΔΕ θα δίνονται σε ΟΛΑ τα παιδιά του Λαού.
Πρόκειται περί εφιαλτικής προοπτικής, που θα ξεμπερδέψει μια και καλή με το δικαίωμα στη μόρφωση των παιδιών των φτωχών εργατικών – λαϊκών οικογενειών. Υπάρχει άλλωστε σχετική εμπειρία στη μητρόπολη του καπιταλισμού (ΗΠΑ). Ας υπάρξει και εμπειρία μπλοκαρίσματος της εφαρμογής τέτοιων μέτρων, με τους ΑΓΩΝΕΣ όχι μόνο των εκπαιδευτικών και φοιτητών, αλλά όλου του Λαού για ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΔΗΜΟΣΙΑ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου