Σχετικά με την ελευθερία του τύπου Καρλ Μαρξ Γαλλογερμανικά Χρονικά

Πριν τα δελτία των οκτώ αρχίσουν να χύνουν τόνους λάσπης πάνω στους μετανάστες, απεργούς πείνας της Νομικής,  αποδεικνύοντας τη δική τους ανελευθερία, αναρτούμε εδώ τη μετάφραση του εκπληκτικου αυτού έργου του νεαρού Μαρξ από τα αγγλικά. To αγγλικό κείμενο υπάρχει στην ιστοσελίδα www.marxists.org Εδώ ο Μαρξ υπερασπίζεται την ελευθερία του τύπου με τρόπο που ο Ρούγκε χαρακτήρισε υποδειγματικό και αξεπέραστο. Οι αναλογίες και οι ομοιότητες με την υπεράσπιση του πανεπιστημιακού ασύλου είναι κάτι παραπάνω από προφανείς. Το ξεσκέπασμα των αντιδραστικών αλλά και των άσπονδων προοδευτικών φίλων της ελευθερίας του τύπου που την υπερασπίζονταν με βάση το ίδιο δικό τους όφελος είναι εκπληκτικό. Θυμίζει τους γελοίους αυτούς πανεπιστημιακούς, Μπουρνόβα και σια, που υπερασπίζονται το άσυλο από τη σκοπιά της ελευθερίας της διανοητικής τους "εργασίας". Γιατί:"
Η ελευθερία του επαγγέλματος, η ελευθερία της ιδιοκτησίας, της
συνείδησης, του τύπου, των δικαστηρίων, είναι όλες είδη ενός και
του ίδιου γένους, της ελευθερίας χωρίς ένα συγκεκριμένο όνομα.
Αλλά είναι αρκετά λανθασμένο να ξεχνούμε τη διαφορά μεταξύ της
ενότητας και να πηγαίνουμε τόσο μακριά όσο να κάνουμε ένα
συγκεκριμένο είδος το μέτρο, το μέτρο σύγκρισης, τη σφαίρα των
άλλων ειδών. Αυτή είναι μια αδιαλλαξία υπέρ ενός είδους της
ελευθερίας, το οποίο είναι μόνο προετοιμασμένο να ανεχθεί την
ύπαρξη των άλλων εάν αποκηρύξουν τον εαυτό τους και
διακηρύξουν ότι είναι υποτακτικά του.
Η ελευθερία του επαγγέλματος είναι ακριβώς η ελευθερία του
επαγγέλματος και καμία άλλη ελευθερία επειδή μέσα της η φύση
του επαγγέλματος αναπτύσσεται ανεμπόδιστα σύμφωνα με τους
εσωτερικούς κανόνες της ζωής της. Η ελευθερία των δικαστηρίων
είναι η ελευθερία των δικαστηρίων εάν αυτά ακολουθούν τους
δικούς τους έμφυτους νόμους του δικαίου και όχι αυτούς μιας
κάποιας άλλης σφαίρας, όπως η θρησκεία. Κάθε συγκεκριμένη
σφαίρα της ελευθερίας είναι η ελευθερία μιας συγκεκριμένης
σφαίρας, ακριβώς όπως κάθε συγκεκριμένος τρόπος της ζωής είναι
ο τρόπος ζωής μιας συγκεκριμένης φύσης. Πόσο λάθος θα ήταν να
απαιτούμε ότι το λιοντάρι θα έπρεπε να προσαρμοσθεί στους
νόμους της ζωής της έλμινθας! Πόσο λανθασμένη θα ήταν η
κατανόησή μου για τη διασύνδεση και την ενότητα του σωματικού
οργανισμού εάν επρόκειτο να συμπεράνω: εφόσον τα χέρια και τα
πόδια λειτουργούν με τον δικό τους συγκεκριμένο τρόπο, το μάτι
και το αυτί – όργανα που αποσπούν τον άνθρωπο από την
ατομικότητά του και τον κάνουν καθρέφτη και ηχώ του σύμπαντος-
πρέπει επίσης να έχουν μεγαλύτερο δικαίωμα στη δραστηριότητα,
και συνεπώς πρέπει να είναι μια έντονη χειροπόδαρη
δραστηριότητα.
Όπως στο σύμπαν, κάθε πλανήτης, ενώ γυρίζει γύρω από το δικό
του άξονα, κινείται μόνο γύρω από τον ήλιο, έτσι και στο σύστημα
της ελευθερίας κάθε ένας από τους κόσμους της, ενώ γυρνά γύρω
από τον δικό του άξονα, περιστρέφεται μόνο γύρω από τον
κεντρικό ήλιο της ελευθερίας. Το να κάνουμε την ελευθερία του
τύπου μια ποικιλία της ελευθερίας του επαγγέλματος είναι μια
άμυνα που τη σκοτώνει πριν την υπερασπιστεί, γιατί δεν καταργώ την ελευθερία ενός συγκεκριμένου χαρακτήρα εάν απαιτώ ότι
πρέπει να είναι ελεύθερος με τον τρόπο ενός διαφορετικού
χαρακτήρα; Η ελευθερία σου δεν είναι η ελευθερία μου, λέει ο
τύπος σε ένα επάγγελμα. Όπως εσύ υπακούς στους νόμους της
δικιάς σου σφαίρας, έτσι και εγώ θα υπακούω στους νόμους της
δικιάς μου σφαίρας. Το να είμαι ελεύθερος με τον δικό σου τρόπο
είναι ταυτόσημο για μένα με το να είμαι ανελεύθερος, ακριβώς
όπως ένας επιπλοποιός δύσκολα θα αισθανόταν ευχαριστημένος
αν απαιτούσε ελευθερία για το επάγγελμά του και του δινόταν σαν
ισοδύναμη η ελευθερία του φιλοσόφου.
Αφήστε μας να αποκαλύψουμε τη σκέψη του ομιλητή. Τι είναι η
ελευθερία; Αυτός απαντά: Η ελευθερία του επαγγέλματος, το οποίο
είναι σαν ένας μαθητής, όταν ερωτούνταν τι είναι ελευθερία, να
απαντούσε: Είναι η ελευθερία του να είσαι έξω τη νύχτα."

Ένα μνημείο για το μεγαλείο της νεανικής σκέψης,ένα ανυπέρβλητο όπλο για τις μάχες που έρχονται, μια πρόκληση για όσους αμφισβητούν το Μαρξ σα νεαρό στοχαστή, για όσους τον μελετούν μόνο αφού έγινε "μαρξιστής" ξεχνώντας την ώριμη ρήση του ότι δεν είναι μαρξιστής.
Είχαμε τη μετάφραση εδώ και καιρό στο συρτάρι. Χρειάζεται διορθώσεις είναι η αλήθεια. Τώρα όμως έπρεπε να δημοσιευτεί παρά τον κίνδυνο να υποτιμηθεί η αξία του έργου, από μια μέτριας ποιότητας δουλειά. Άλλωστε:"
Αυτός που έχει  γλώσσα και δεν μιλά, αυτός που έχει ένα
σπαθί και δεν πολεμά, τι είναι πραγματικά εκτός από ένα μίζερο
πλάσμα;"Η μετάφραση αφιερώνεται στους 300 απεργούς πείνας της Νομικής και σε όλους τους υπερασπιστές του πανεπιστημιακού ασύλου.

Το κείμενο Εδώ

Vankas